Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν επαναλαμβάνεται

Του ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ προέδρου του Παρατηρητηρίου του Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ)

Οι εξελίξεις περί την Ουκρανία ανέδειξαν το πολυδιάστατο της κρίσης του σύγχρονου κόσμου, η οποία είναι και κρίση του διεθνούς συστήματος. Ενός συστήματος που χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανισότητες και όπου ο ρόλος του ΟΗΕ, του πιο αντιπροσωπευτικού παγκόσμιου οργανισμού (με 194 χώρες-μέλη), έχει υποβαθμιστεί, μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.Δεν είναι τυχαίο ότι προ μηνών άναψε «πράσινο φως» για την αναζήτηση λύσης στην πολυαίμακτη κρίση της Συρίας, μόνο από τη στιγμή που ΗΠΑ και Ρωσία συμφώνησαν σε μια ειρηνευτική διαδικασία, με πρώτο βήμα τη δύσκολη -όπως αποδεικνύεται- καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του καθεστώτος Ασαντ.

Τι παζαρεύουν ΗΠΑ-Ρωσία για την Ουκρανία του George Friedman

Οι απευθείας συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας και το déjà vu του Ψυχρού Πολέμου. Ποιοι είναι οι σχεδιασμοί των Ρώσων και γιατί δεν θέλουν νέο διαμελισμό της Ουκρανίας. Η στρατηγική των ΗΠΑ, η κατακερματισμένη Ευρώπη και η... δοκιμασμένη συνταγή.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης διαπραγματεύονταν σε τακτική βάση το αποτέλεσμα κρίσεων και τη μοίρα χωρών. Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έγιναν τέτοιες συνομιλίες, ωστόσο η περασμένη εβδομάδα άφησε μια αίσθηση déjà vu. Αμερικανοί και Ρώσοι διαπραγματεύονταν πάνω απ' όλους τους άλλους προκειμένου να βρουν τρόπο να αποκλιμακώσουν την κρίση στην Ουκρανία και, στο πλαίσιο αυτό, να διαμορφώσουν τη μοίρα της χώρας.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κατέστησε σαφές ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει καμία πρόθεση να διευρύνει το ΝΑΤΟ ούτε στην Ουκρανία, ούτε στη Γεωργία. Οι Ρώσοι έχουν δηλώσει πως δεν έχουν καμία πρόθεση για περαιτέρω στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Ο διάλογος μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, και των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, υπήρξε εκτενής και συνεχόμενος. Για διάφορους λόγους, καμία πλευρά δεν θέλει να συνεχιστεί η κρίση και η κάθε μία έχει διαφορετική ανάγνωση της κατάστασης.

Μεγάλα δίκτυα αγωγών νερού κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων

ΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ  έγιναν ένα μεγάλο εργοτάξιο της Τουρκίας. Χαράσσονται με τεράστια χωματουργικά μηχανήματα δεκάδες αυλάκια κατά μήκος των αυτοκινητόδρομων, μήκους αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων. Η Τουρκία βιάζεται να ολοκληρώσει επί του εδάφους τα κατασκευαστικά έργα, ώστε το νερό, που θα έρθει στα Πάναγρα μέσω υποθαλάσσιων αγωγών, να μπορεί να πρασινίσει γρήγορα την κατεχόμενη Κύπρο.Θέλει, λένε οι Τουρκοκύπριοι που γνωρίζουν τους σχεδιασμούς, να προσφέρει το δέλεαρ προς τους Ελληνοκύπριους: νερό αντί φυσικού αερίου.Σε άνυδρες περιόδους το όπλο αυτό στα χέρια της Τουρκίας θα είναι πανίσχυρο.Σε κάθε περίπτωση η επένδυση είναι εξωφρενικά μεγάλη για να γίνεται τυχαία.Αυλακώνονται περιοχές οι οποίες βάσει του σχεδίου Ανάν και άλλων παλαιότερων βολιδοσκοπήσεων θα επιστρέφονταν στην ελληνική πλευρά. Το ερώτημα που πλανάται είναι πώς γίνεται η Τουρκία να επιστρέψει κατακτημένα εδάφη επί των οποίων επένδυσε πολλές δεκάδες εκατομμύρια; Μόνο το έργο της μεταφοράς νερού από την Τουρκία στην Κύπρο θα κοστίσει πέραν των 600 εκατομμυρίων ευρώ.

Η Κριμαία είναι η ρωσική «απάντηση» για Κόσοβο και Συρία

Η ειρήνη στον κόσμο και το διεθνές δίκαιο δεν μπορούν να στηρίζονται στη «διευθέτηση των συμφερόντων» των μεγάλων δυνάμεων, επειδή η ισορροπία δυνάμεων είναι αδύνατη και πάντα θα οδηγεί σε συγκρούσεις, τονίζει ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζέφρι Σακς, σε άρθρο του στην ισπανική εφημερίδα El Pais.«Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, όταν οι χώρες αγωνίζονται για το πετρέλαιο και άλλους φυσικούς πόρους ζωτικής σημασίας» εκτιμά ο κ. Σακς, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν.

«Εμπλοκή της Αγκυρας στην επίθεση με σαρίν στη Δαμασκό»

Για εμπλοκή της Τουρκίας στην επίθεση με χημκά όπλα κατά αμάχων πέρυσι στη Δαμασκό κάνει λόγο ο αμερικανός δημοσιογράφος, Σέιμουρ Χερς, σε άρθρο του στο London Review of Books.Ο Χερς στο άρθρο του ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία έστησε την επίθεση με τα χημικά για να εξαναγκάσει τις ΗΠΑ σε μία ανάληψη στρατιωτικής επιχείρησης στην Συρία, ενώ επεσήμανε για τον Ερντογάν ότι είναι γνωστό πως στηρίζει το Μέτωπο Αλ Νούσρα, των ανταρτών που μάχεται το καθεστώς Άσαντ.Οπως συγκεκριμένα αναφέρει:

«Σοκ» στο Αμερικανο- Εβραϊκό Συμβούλιο

Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ Σφόδρα ενοχλημένο με τη στάση του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, Τάκη Μπαλτάκου, εμφανίστηκε το Αμερικανο-Εβραϊκό Συμβούλιο (AJC), όπου με ανακοίνωσή του, παρεμβαίνοντας ακόμη μια φορά στην εσωτερική πολιτική σκηνή, εκφράζει «σοκ» για τη συνάντηση και τη συνομιλία του πρώην γ.γ. της κυβέρνησης με στελέχη της Χρυσής Αυγής.Τη δυσαρέσκεια των μελών του μετέφερε ο εκτελεστικός διευθυντής του AJC, Ντέιβιντ Χάρις, που χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα εναντίον του Τάκη Μπαλτάκου, στέλνοντας έμμεσο μήνυμα στου Μαξίμου ότι βρίσκεται υπό επιτήρηση. «Αυτό που έκανε ο κ. Μπαλτάκος είναι μια καθαρή προσβολή προς τον πρωθυπουργό Σαμαρά και προς την πλειοψηφία του ελληνικού λαού», δήλωσε ο κ. Χάρις και προσθέσε: «Η συνάντηση με τη Χρυσή Αυγή είναι σοκαριστική από μόνη της, αλλά το να εκφράζει κανείς συμπάθεια για το κόμμα -ή για την ακρίβεια για την εγκληματική οργάνωση, όπως έχει ανακηρυχθεί από την κυβέρνηση- είναι απίστευτο».

Καταγγέλλοντας «συκοφαντικά παιχνίδια» απέσυρε την υποψηφιότητά του ο Κρανιδιώτης

Αργότερα, ερωτηθείς ο Φαήλος Κρανιδιώτης αν πιστεύει ότι η Χρυσή Αυγή είναι σοβαρή απάντησε «εγώ πιστεύω ότι Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να αλλάξει. Θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρή γιατί πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει.»

 Ευγενικά έχω εκφράσει μια απορία. Το ΠΚΚ είναι μαρξιστικό -λενινιστικό Κόμμα το οποίο και ποτέ δεν έχει απορρίψει ίχνος απο την ιδεολογία του στο διάβα του, το οποίο συστηματικά και μεθοδικά την έχει παντρέψει με την παράδοση και την Ιστορία του Κουρδικού Εθνους και επιπροσθέτως δεν επίτρεψε ποτέ το ιδεολογικό στοιχείο να ξεπεράσει το Εθνικό Ιδεώδες. Αυτό αποτελεί την πάγια θέση του Ιδρυτή του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Οι Κούρδοι μέσα από το συλλογικό έργο του Μουράτ (και) Καραγιλάν η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν παραδίδουν μάθημα το πως στέκεται ένα Έθνος απέναντι στα στοιχεία που παράγουν την καχεκτικότητα  και στέκονται με παρρησία απέναντι στην Ιστορία τους. Ο δε λόγος τους παράγει μόνο συνθέσεις παρά το γεγονος ότι έχουν σοβαρές προστριβές στο εσωτερικό τους.Πως είναι δυνατόν να δηλώνεις φίλος του Κουρδικού λαού , να εξαπολύεις μύδρους κατά των εχθρών τους και να μην εφαρμόζεις στο δικό σου Εθνος κανένα στοιχείο απο την στρατηγική των Κούρδων η οποία και

Ο άντρας της πήρε τη συνέντευξη, εκείνη την πλήρωσε Τουρκάλα δημοσιογράφος απολύεται επειδή ο σύζυγός της πήρε συνέντευξη από τον Γκιουλέν

Δάχτυλος Ερντογάν πίσω από την εκδικητική απόλυση

Η τουρκάλα δημοσιογράφος Yasemin Taskin έχασε τη δουλειά της ως ανταποκρίτρια της τουρκικής εφημερίδας Sabah, στην Ιταλία, επειδή ο ιταλός σύζυγός της και δημοσιογράφος, Marco Ansaldo, πήρε συνέντευξη στην εφημερίδα La Repubblika από τον ορκισμένο εχθρό του Ερντογάν, τον ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν.Ηταν 28 Μαρτίου όταν ο δημοσιογράφος Marco Ansaldo δημοσίευσε συνέντευξη του τούρκου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, που ζει αυτοεξόριστος στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. Την ίδια μέρα ακριβώς η σύζυγός του, επίσης δημοσιογράφος στην Sabah, έμαθε με ένα e-mail ότι απολύεται έπειτα από 14 χρόνια δουλειάς στην τουρκική εφημερίδα.

ΘΑΝΟΣ ΒΕΡΕΜΗΣ* Η ολιγωρία της πλειοψηφίας

Η πλειοψηφία με την οποία πέρασε στη Βουλή ο νόμος Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (255 από τους 300 βουλευτές) είναι χωρίς προηγούμενο, απ’ όσο γνωρίζω, στη μεταπολεμική ιστορία. Ο νόμος μεταξύ άλλων προβλέπει την κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ, τη δημιουργία του θεσμού των Συμβουλίων Ιδρυμάτων κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα και την επιλογή από τα Συμβούλια τριών υποψηφίων  για τις πρυτανικές εκλογές των ιδρυμάτων. Ο ρόλος των κομματικών φοιτητών-εκλεκτόρων του παρελθόντος σχεδόν μηδενίζεται και έτσι απαλλάσσεται το πανεπιστήμιο από ένα ακόμα άγος. Ομως, αντί να τεθεί ο νόμος αμέσως σε εφαρμογή μπήκε σε καθεστώς μερικής ενεργοποίησης ώστε να λειτουργούν παράλληλα και τα νέα Συμβούλια και οι παλιές πρυτανείες. Το αποτέλεσμα, τουλάχιστον στην Αθήνα, είναι τα Συμβούλια να βρίσκονται υπό διωγμόν από το παλιό σύστημα, να πολιορκούνται από τους γνωστούς κομματικούς παρατρεχάμενους και να συνεδριάζουν εκτός πανεπιστημίου.

Η ενέργεια στο επίκεντρο

Αθανασόπουλος Αλ. ΆγγελοςΤο ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης και η απάντηση της Μόσχας επανέφεραν δυναμικά στο προσκήνιο το ζήτημα του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Άλλωστε, οι ενεργειακοί πόροι υπήρξαν πάντοτε αφορμή ή και αιτία για γεωπολιτικές ανακατατάξεις, οικονομικές κρίσεις, πολεμικές συρράξεις. Επί πολλά χρόνια, είχαμε συνηθίσει η ειδησεογραφία να περιστρέφεται γύρω από τις διενέξεις για τις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Μέσης Ανατολής. Πλέον, ο ενεργειακός πυρετός καταλαμβάνει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η ενεργειακή σύνδεση, κατ’ άλλους εξάρτηση, των ευρωπαϊκών χωρών από το ρωσικό φυσικό αέριο καταδεικνύει την ανάγκη για αναζήτηση νέων πηγών και οδών εφοδιασμού σε συνδυασμό με τον «ρωσικό διάδρομο».

Σλάβοι Ζίζεκ:Τι πρέπει να μάθει η Ευρώπη από την Ουκρανία

Οι δια­δη­λώ­σεις που α­νέ­τρε­ψαν τον Για­νου­κό­βι­τς και τη συμ­μο­ρία του, πυ­ρο­δο­τή­θη­καν α­πό την α­πό­φα­ση της κυ­βέρ­νη­σης να δώ­σει προ­τε­ραιό­τη­τα στις κα­λές σχέ­σεις με τη Ρω­σία και ό­χι στην έ­ντα­ξη στην Ευ­ρω­παϊκή Ένω­ση. Όπως ή­ταν α­να­με­νό­με­νο, πολ­λοί α­ρι­στε­ροί α­ντέ­δρα­σαν στην εί­δη­ση των μα­ζι­κών ε­ξε­γέρ­σεων με τη γνω­στή ρα­τσι­στι­κή συ­νή­θεια που έ­χουν να πα­τρο­νά­ρουν τους «φτω­χούς» Ου­κρα­νούς: πό­σο γε­λα­σμέ­νοι εί­ναι να ε­ξι­δα­νι­κεύουν α­κό­μα την Ευ­ρώ­πη, να μη μπο­ρούν να δουν ό­τι βρί­σκε­ται σε πα­ρακ­μή και ό­τι η έ­ντα­ξη στην Ένω­ση α­πλώς θα με­τα­τρέ­ψει την Ου­κρα­νία σε οι­κο­νο­μι­κή α­ποι­κία της Δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης, που αρ­γά ή γρή­γο­ρα θα ε­ξω­θη­θεί στη θέ­ση της Ελλά­δας…Αυ­τό που α­γνοούν αυ­τοί οι α­ρι­στε­ροί, εί­ναι ό­τι οι Ου­κρα­νοί μό­νο α­νί­δε­οι δεν εί­ναι για την τρέ­χου­σα κα­τά­στα­ση της Ευ­ρω­παϊκής Ένω­σης. Αντί­θε­τα, εί­ναι ά­ρι­στα ε­νη­με­ρω­μέ­νοι για τα προ­βλή­μα­τα και τις α­νι­σό­τη­τες στο ε­σω­τε­ρι­κό της. Απλώς το μή­νυ­μά τους ή­ταν ό­τι η δι­κή τους κα­τά­στα­ση εί­ναι πο­λύ χει­ρό­τε­ρη. Τα προ­βλή­μα­τα της Ευ­ρώ­πης ε­ξα­κο­λου­θούν να εί­ναι προ­βλή­μα­τα πλου­σίων –ας υ­πεν­θυ­μί­σου­με ό­τι, πα­ρά την τρα­γι­κή θέ­ση της Ελλά­δας, α­φρι­κα­νοί πρό­σφυ­γες συ­νε­χί­ζουν να κα­τα­φτά­νουν ε­κεί μα­ζι­κά, κά­νο­ντας έ­ξαλ­λους τους δε­ξιούς πα­τριώ­τες.

Ερντογάν: Ο εκλελεγμένος σουλτάνος

Του Χρήστου Ιακώβου

Στις τουρκικές δημοτικές εκλογές της 30^ης Μαρτίου 2014, το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη κατήγαγε την έκτη συνεχόμενη εκλογική νίκη από το 2002, ανανεώνοντας τη λαϊκή εντολή. Πέραν από αυτό, το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί προσωπική νίκη για τον πρωθυπουργό Ερντογάν, ο οποίος εδώ και δέκα περίπου μήνες αμφισβητήθηκε έντονα, όσο ποτέ άλλοτε στην πρωθυπουργική του θητεία, από μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινωνίας και σήκωσε ο ίδιος προσωπικά το βάρος της προεκλογικής περιόδου.

Μετεξελισσόμενο περιβάλλον

Κ. ΓουλιαμοςΘΕΩΡΗΤΙΚΑ στη χώρα μας πιστεύουμε στην ιδέα του Ρουσσώ για ένα κράτος, το οποίο βασίζεται στην έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, στην ελευθερία και το δίκαιο του ατόμου. Για ένα κράτος το οποίο βασίζεται στους πολίτες ως φορείς άσκησης της εξουσίας. Όλα αυτά είναι ενσωματωμένα στα συστατικά υλικά της δημοκρατικής πολιτικής μας σκέψης. Υπό την έννοια αυτή, για έναν εξωτερικό παρατηρητή, η πολιτική κουλτούρα της Κύπρου -παρά τις επιμέρους ιδεολογικές διαφορές και τις αειθαλείς πελατειακές δομές του συστήματος- φαίνεται σε ένα μεγάλο βαθμό ομογενοποιημένη. Ωστόσο, μόνο όσοι αναλύουν την Κύπρο κριτικά μπορούν να αναγνωρίσουν τις διαφορετικές αποχρώσεις που δεν είναι ορατές για τον εξωτερικό παρατηρητή.

Mετά τις τουρκικές εκλογές

Στέφανος Κωνσταντινίδης Η ΤΟΥΡΚΙΑ είναι Ανατολή, και η Ανατολή κρύβει πολλά μυστήρια… Αν προστεθεί σ'αυτό και το Ισλάμ, η θρησκεία με την οποία είναι βαθιά διαποτισμένη η χώρα, η κατανόηση των τουρκικών πολιτικών δεδομένων με ευρωπαϊκά αξιακά κριτήρια γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, η κυβερνητική προπαγάνδα στην Τουρκία παρουσίασε τις μίζες σαν προσφορές για φιλανθρωπικούς σκοπούς! Σε κάθε περίπτωση ο Ερντογάν και το κόμμα του, το AKP, εξήλθαν από τις εκλογές αυτές, αν όχι θριαμβευτές, σίγουρα με μια μεγάλη νίκη, κόντρα στις προβλέψεις κάποιων Δυτικών αναλυτών που πίστευαν ότι  δεν θα άντεχαν το τσουνάμι των αποκαλύψεων για τη διαφθορά και τον πόλεμο  του Γκιουλέν.

Οικονομική Διπλωματία: Πέτρινη γροθιά με βελούδινο γάντι -

Γιώργος Μιχαηλίδης -Τα όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό στη διεθνή οικονομική σκακιέρα, με αποκορύφωμα τις ΗΠΑ που βρέθηκαν λίγα βήματα πριν την κατάρρευση και τη στάση πληρωμών, καταδεικνύουν εμφαντικά το πόσο ρευστή είναι η κατάσταση στην οικονομία αλλά και το πόσο εύκολα μπορεί, ακόμη και μια υπερδύναμη, να γονατίσει σε μια νύχτα. Πριν λίγες βδομάδες, ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε για πρώτη φορά την διοργάνωση συνεδρίου από το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, για να φέρει σε επαφή ξένους επενδυτές με τους οργανισμούς οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, πολιτειακούς και τοπικούς αξιωματούχους. Απώτερος στόχος του, ήταν να δοθεί ενισχυτική ένεση στην οικονομία μέσω της αύξησης άμεσων ξένων επενδύσεων στη χώρα, οι οποίες έχουν συρρικνωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Κατά το έτος 2012 οι άμεσες ξένες επενδύσεις στις ΗΠΑ συρρικνώθηκαν κατά 30% (σύνολο έτους $166 δις) σε σχέση με το 2011, ενώ αναμένεται περαιτέρω συρρίκνωση τους για τη χρονιά που πέρασε.

Ευρωεπαρχιωτισμός και ευρωσκεπτικισμός

Γράφει  ο Σταύρος Λυγερός ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΣ τόπος ότι η κρίση έχει επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν το ενοποιητικό εγχείρημα, και ειδικότερα τη νομισματική ένωση. Προφανώς, η αμφισβήτηση είναι πολύ πιο έντονη στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Αυτές, άλλωστε, είναι που υφίστανται πολύ πιο επώδυνα τις επιπτώσεις της μονοδιάστατης λιτότητας, την οποία επιβάλλει το ευρωιερατείο.Για την ακρίβεια, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, και κυρίως η Ελλάδα, ενώ τυπικά συνεχίζουν να είναι ισότιμα μέλη της Ευρωζώνης, στην πραγματικότητα έχουν περιέλθει σε καθεστώς μεταμοντέρνας αποικίας στο πλαίσιο μίας Ε.Ε. που λειτουργεί πλέον με άτυπο αφεντικό και άτυπη ιεραρχία. Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν αναπόφευκτη λόγω της εσωτερικής οικονομικής ανισορροπίας και του χρέους των αδύναμων κρίκων. Ούτε αποτέλεσμα μόνο της ισχύος και της αποφασιστικότητας του Βερολίνου, το οποίο κατέχει δεσπόζουσα θέση στους κόλπους του ευρωιερατείου.

Νικητές ο Ερντογάν και το PKK

 Η Αποτύπωση στον χάρτη των εκλογικών αποτελεσμάτων δείχνει καθαρά πως το BDP δεν είναι πλέον το φιλοκουρδικό Κόμμα της Τουρκίας , αλλά Κουρδικό Κόμμα του Βορείου Κουρδιστάν .Αυτό μπορεί να μην λέγει τίποτα σε ορισμένους σε άλλους όμως δείχνει καθαρά πως το σχίσμα Κούρδων και Τούρκων έχει αποκτήσει εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν αγεφύρωτο.Σε ότι αφορά την ενδοισλαμική διαμάχη μεταξύ Κοινότητας Γκιουλέν και Ταγίπ Ερντογάν επειδή αυτή έχει ισχυρότατες γεωπολιτικές προεκτάσεις φρόνιμο θα είναι να περιμένουμε για να δούμε τον πραγματικό νικητή.Σε οτι αφορά την Θέση του Ταγίπ Ερντογάν παρά τα πενιχρά αποτελέσματα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είναι απορίας άξιον πως δεν γίνεται αντιληπτό πως πλέον μιλούμε για δύο Τουρκίες , οι οποίες και είναι αδύνατον να συνυπάρξουν