Γιατί αποχωρούν οι Ρώσοι από τη Συρία; Τακτική ή στρατηγική υποχώρηση;

Την ώρα που κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία, με αφορμή την πολύ εκρη βομβιστική επίθεση καμικάζι στην Άγκυρα, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι ο ορισμός του τρομοκράτη πρέπει να διευρυνθεί και στους «υποστηρικτές» της τρομοκρατία - διότι «το να είναι κάποιος βουλευτής, πανεπιστημιακός, δημοσιογράφος, συγγραφέας ή στέλεχος μη κυβερνητικής οργάνωσης δεν μεταβάλει την πραγματικότητα ότι το ίδιο πρόσωπο είναι τρομοκράτης»...

Γιατί αποχωρούν οι Ρώσοι από τη Συρία; Τακτική ή στρατηγική υποχώρηση;

Γιώργος Δ. Παυλόπουλος
gpavlo@naftemporiki.gr
Η μερική αποχώρηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από τη Συρία δεν ήταν κίνηση η οποία αναμενόταν από διεθνείς παράγοντες και αναλυτές. Η λογική της, ωστόσο, δεν σηματοδοτεί μια αποδυνάμωση του ρόλου της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, αλλά περισσότερο μια κίνηση τακτικής.

Για την Ειδομένη θυμήσου την Κωνσταντινούπολη Του Νίκου Στέλγια

Μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Η ανθρωπιά κάποιων συνανθρώπων μας, η ανήσυχη συνείδηση κάποιων Ελλήνων πολιτών δεν «ξεπλένει» τα άπλυτα μας. Στο «μάθημα» της ανθρωπιάς έχουμε μείνει προ πολλού μετεξεταστέοι. Η τραγική ειρωνεία της όλης υπόθεσης είναι ότι αυτό το δράμα συμβαίνει στην εποχή της εξουσίας κάποιων, οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι εκφράζουν την Αριστερά.Τα όσα συμβαίνουν στα ελληνικά νησιά, το δράμα στην Ειδομένη, τα αλισβερίσια –διπλωματικά και οικονομικά- στην πλάτη του πρόσφυγα μιλούν από μόνα τους. Ξεχάστε αυτό που σας πουλούν τα μέσα ενημέρωσης. Ξεχάστε τα παραμύθια της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης περί υποψηφιότητας για Νόμπελ ειρήνης. Η πραγματικότητα στο «έδαφος» είναι σκληρή και άκρως απάνθρωπη.

Πώς ερμηνεύει ο Ερντογάν τη νέα επίθεση στην Άγκυρα Το τουρκικό Προεδρικό επιστρατεύει μία πολυδιάστατη ανάγνωση Του Νίκου Στέλγια

Το νέο, πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα στην τουρκική πρωτεύουσα προκαλεί αναστάτωση και προβληματισμό στο προεδρικό μέγαρο και στην τουρκική κυβέρνηση. Οι υπηρεσίες ασφαλείας δεν βιάζονται να αποκλείσουν κανένα σενάριο, με τις υποψίες να επικεντρώνονται στη δράση του κουρδικού κινήματος. Την ίδια στιγμή, το Προεδρικό επιστρατεύει μία πολυδιάστατη ανάγνωση για να ερμηνεύσει όσα σημειώθηκαν στην Άγκυρα.

Από το Βερολίνο στην Αγκυρα

Δύο μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής για το Προσφυγικό, εύλογα τίθεται το ερώτημα αν οι δύο κεντρικοί συμβαλλόμενοι, η Γερμανία και η Τουρκία, έχουν πλην της βούλησης και τη δυνατότητα να υλοποιήσουν την όποιας μορφής συμφωνία:Σε ό,τι αφορά το Βερολίνο, η απάντηση είναι χωρίς περιστροφές καταφατική. Στις τρεις τοπικές αναμετρήσεις την Κυριακή κατεγράφη η αποδοχή της πολιτικής της Μέρκελ από μια πλειοψηφία της κοινής γνώμης με ταυτόχρονες σοβαρές απώλειες προς τα δεξιά της Χριστιανοδημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, οι Σοσιαλδημοκράτες της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και οι Πράσινοι στη Βάδη-Βιρτεμβέργη που ηγούνται των απερχόμενων τοπικών κυβερνήσεων αύξησαν τη δύναμή τους και διασφάλισαν την πρωτιά σε ποσοστά. Βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα ούτε η Εναλλακτική για τη Γερμανία, που διογκώνεται εντυπωσιακά, ούτε οι Φιλελεύθεροι, που επανακάμπτουν, μπορούν, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017, να βραχυκυκλώσουν την πολιτική της καγκελαρίου στο Προσφυγικό. Για την επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών, με δεδομένο ότι η Μπούντεσταγκ θα είναι μάλλον επτακομματική, δεν μπορεί να γίνει σήμερα η παραμικρή πρόβλεψη.

Γιατί ο Putin εξαγγέλλει τερματισμό των επιχειρήσεων στη Συρία

Του Κώστα Ράπτη-Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρξε μια έκπληξη πρώτου μεγέθους. Η ανακοίνωση από τον Vladimir Putin του τερματισμού της δεν αιφνιδίασε λιγότερο. Όπως μάλιστα συνέβη με την εν κρυπτώ μεταφορά των ρωσικών μαχητικών στη Συρία, έτσι και τώρα αντιλαμβάνεται κανείς ότι των αποφάσεων του Κρεμλίνου προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο. Πρόκειται για μία από τις "σκακιστικές κινήσεις” στις οποίες αρέσκεται ο Ρώσος πρόεδρος (όπως λ.χ. η προσάρτηση της Κριμαίας ή η ακύρωση του αγωγού South Stream). Εκδηλώνεται δε σε μία συγκυρία που η ρωσική εμπλοκή έμοιαζε εντονότερη από ποτέ (με Ρώσους στρατιωτικούς λ.χ. να μεσολαβούν προσωπικά στις δημογεροντίες εξεγερμένων περιοχών για τη συμφιλίωσή τους με την κεντρική εξουσία) και σε μία ημερομηνία συμβολικά φορτισμένη: στην πέμπτη επέτειο από την έναρξη της αιματοχυσίας στη Συρία και την μέρα ακριβώς που ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Staffan de Mistura συγκαλεί στη Γενεύη νέο γύρο συνομιλιών για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης.

PKK: Το τουρκικό κράτος έχει φασιστικό χαρακτήρα Πρώτη επίσημη αντίδραση του ΡΚΚ για τα επεισόδια της Κυριακής

 Πριν από λίγες ώρες, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) αντέδρασε για πρώτη φορά «επισήμως» στα όσα συνέβησαν το βράδυ της Κυριακής στο κέντρο της τουρκικής πρωτεύουσας.Σύμφωνα με πληροφορίες του τουρκικού Τύπου, ο Μουσταφά Καράσου, ο οποίος είναι ένα από τα υψηλόβαθμα στελέχη της ένοπλης πτέρυγας του κουρδικού κινήματος, τοποθετήθηκε επί των εξελίξεων. Ο κ. Καράσου εκφράζει τις απόψεις του μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας Οζγκιούρ Γκιουντέμ.Ο κ. Καράσου δηλώνει ότι πλέον το τουρκικό κράτος έχει φασιστικό χαρακτήρα και επιτίθεται σε δεκάδες αστικά κέντρα κατά των Κούρδων. Ο ίδιος υπενθυμίζει την ένωση του ΡΚΚ με διάφορες ομάδες της τουρκικής Αριστεράς ενώ σε ό, τι αφορά την επίθεση στην Άγκυρα, αφήνει να εννοηθεί ότι ο τελικός στόχος ήταν οι μονάδες των ειδικών δυνάμεων της τουρκικής αστυνομίας.

Αποχρώσεις του λαϊκισμού

Υπάρχει ο λαϊκισμός του παραλόγου: Θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο, θα αυξήσουμε μισθούς και συντάξεις με λεφτά που δεν έχουμε, θα φέρουμε ανάπτυξη χωρίς κόπο και προσπάθεια, θα απαλλαγούμε από τη λιτότητα και θα αλλάξουμε την ΕΕ επειδή έτσι.Υπάρχει ο λαϊκισμός του ορθού λόγου: Δεν ψηφίζουμε το ασφαλιστικό γιατί δεν συμφωνούμε με τα μέτρα Τσίπρα αλλά δεν σας λέμε ολόκληρη τη δική μας πρόταση (γιατί απλώς δεν έχει ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα). Είμαστε κατά του κλεισίματος των εθνικών οδών αλλά υπέρ των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών. Στηρίζουμε τη διαμαρτυρία όλων των επαγγελματικών κλάδων την ίδια ώρα που υποσχόμαστε μεταρρυθμίσεις. Φταίει η κυβέρνηση (ειδικά η Τασία) για την προσφυγική κρίση παρόλο που το όνομά της δεν αναφέρεται σε καμία από τις εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών για τις μετακινήσεις πληθυσμών του παρόντος και του μέλλοντος.