Πρώτα η Ρωσία...

Ο Ομπάμα δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες, δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον διάλογο και στη συνεργασία με τη Μόσχα και παραμερίζει ό,τι θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά σε μια προσέγγιση που άρχισε πριν από τρία χρόνια στη Συρία, τον Σεπτέμβριο του 2013. Ακόμη και αν αποδειχθεί ότι η Ρωσία εμπλέκεται στην υποκλοπή ηλεκτρονικών μηνυμάτων της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος, είναι ένα θέμα που θα το συζητήσω με τον Πούτιν, υπογράμμισε ο ένοικος του Λευκού Οίκου. Εχουμε πολλές διαφορές με τη Ρωσία, συνέχισε, αλλά καταφέραμε να εστιάσουμε εκεί που έχουμε κοινά συμφέροντα.

Αντίπαλος και εταίρος!

«Εν μέρει εθνικός, εν μέρει χριστιανίζων» έτσι αποτυπώνει ο Αλεξανδρινός ποιητής τις αντιφάσεις της πρωτοχριστιανικής εποχής. Εν μέρει αντίπαλος και εν μέρει εταίρος, κάπως έτσι θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τη στάση των ΗΠΑ και της Δύσης απέναντι στη Ρωσία με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που αρχίζει σήμερα στη Βαρσοβία.
Αντίπαλος που, αν πάρουμε στα σοβαρά τις επίσημες τοποθετήσεις της Ατλαντικής Συμμαχίας, έχει δημιουργήσει ανασφάλεια στην Πολωνία και στις τρεις Βαλτικές Χώρες ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να εφαρμόσει σε βάρος τους μονομερή προβολή ισχύος όπως έκανε στην Κριμαία πριν από δύο και πλέον χρόνια. Ετσι τέσσερα τάγματα από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τον Καναδά και τη Γερμανία θα αναπτυχθούν εκ περιτροπής στις «απειλούμενες» χώρες.

Η Ευρώπη διαλύεται η Ευρασία έρχεται; Τι μπορεί να φέρει το Brexit αν επικρατήσει η Γερμανία

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ-Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών του Brexit ήταν η ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Σε περίπτωση ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε , έλεγαν, θα μας έρθουν 76 εκατομ. Τούρκοι, θα τους δεχθείτε; Οι Τούρκοι θα γίνουν μπελάς στο κεφάλι μας.Αυτή η άποψη εκφράστηκε από όλους σαν βασικό επιχείρημα εξόδου από την Ε.Ε.Από την άλλη η Άγκυρα βλέποντας να εξασθενούν παντελώς οι πιθανότητες ένταξης τους στην Ευρώπη ισχυρίζονται ότι ¨δεν μας θέλουν γιατί είμαστε Μουσουλμάνοι. Η Ε.Ε είναι ένα κλάμπ Χριστιανών¨. Φυσικά  οι λόγοι που αρνούνται την ένταξη της Τουρκίας δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία.  Ο κίνδυνος της εισβολής εκατομμυρίων ανέργων, πεινασμένων ανθρώπων στην Ε.Ε για να βρουν δουλειά προκαλεί τρόμο και αναταραχή. Πράγματι οι άνθρωποι αυτοί θα δημιουργήσουν τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε.

Αν δεν αλλάξει η αυταρχική Ευρώπη της Μέρκελ, τα ΝΑΙ στην έξοδο θα είναι πολλά και βροντερά

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος -οι πολίτες ψήφισαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση-, η συζήτηση γι’ αυτήν καθ’ αυτήν την ΕΕ που θέλουμε και αγαπάμε, έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό. Και την αφορμή την έδωσε η ελληνική κρίση χρέους και τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος. Η κλασική φράση-ψωμοτύρι που όλοι λέμε, ότι δηλαδή αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων ή των προσδοκιών μας, αποτελεί την εικόνα και ομοίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία εξελίχθηκε σε ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα που όμοιό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική Ιστορία. Τι βασικά χαρακτηρίζει αυτό το οικοδόμημα;

Μετά τη Χιροσίμα και το Ανόι...

Μια έμμεση, αλλά σαφής συγνώμη για τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι το 1945 και στη συνέχεια η άρση του τελευταίου υστερόγραφου ενός σκληρού πολέμου, του εμπάργκο πώλησης όπλων στο Βιετνάμ. Η επίσκεψη Ομπάμα στην Ιαπωνία και στο Βιετνάμ, με συμβολικές χειρονομίες και πρακτικές αποφάσεις εκκαθάρισης του παρελθόντος, σαφώς διακρίνει τις δύο αυτές χώρες ως τους σημαντικότερους κρίκους της πολιτικής συμμαχιών των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού με κύριο στόχο την ανάσχεση της επέκτασης και της προβολής ισχύος της Κίνας. Ιστορικά ο ανταγωνισμός της Κίνας με την Ιαπωνία και το Βιετνάμ έχει βάθος αιώνων, με την αποφασιστικότητα του Τόκιο και του Ανόι να επηρεάζουν εκ των πραγμάτων τις ισορροπίες της Νότιας Κορέας, της Ταϊβάν, των Φιλιππίνων, της Ινδονησίας και της Μαλαισίας με το Πεκίνο.

Ακροδεξιά επέλαση…

Άννυ Ποδηματά-Ας δούμε λίγο τι συμβαίνει γύρω μας:Η Ευρώπη βρίσκεται πολύ κοντά στο ενδεχόμενο να έχει σε λίγες μέρες, για πρώτη φορά στην ιστορία της,  έναν ακραιφνή ακροδεξιό να συμμετέχει ισότιμα στις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καθώς ο αυστριακός υποψήφιος του ακροδεξιού FPO Norbert Hofer βρίσκεται μια ανάσα από την κατάκτηση της εξουσίας,  στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών που θα γίνει στις 22 Μαΐου!

Από τη Συρία στη Ρουμανία...

Οι ΗΠΑ σε πολιτική - στρατιωτική συμμαχία και σε επιχειρησιακό συντονισμό με τη Ρωσία και το Ιράν στη Συρία αλλά και στο Ιράκ έχουν ολοκληρώσει μια στρατηγικής συμμαχίας στροφή της πολιτικής τους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Μια στροφή που έχει προκαλέσει κρίση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ουάσιγκτον από την μια πλευρά και τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Ισραήλ από την άλλη.
Την ίδια στιγμή, Λευκός Οίκος και Πεντάγωνο ενεργοποίησαν χθες στην αμερικανική στρατιωτική βάση Ντεβεσέλου στη Ρουμανία το σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας που έχει ως δεδηλωμένο στόχο την αναχαίτιση πυραυλικής επίθεσης από το Ιράν, με τη Ρωσία να καταγγέλλει ότι με την επιλογή αυτή η Ουάσιγκτον αμφισβητεί την ισορροπία του τρόμου με την απόκτηση δυνατότητας πρώτου πυρηνικού πλήγματος. Στα παραπάνω, αντίφαση και μάλιστα σουρεαλιστικού χαρακτήρα υπάρχει μόνο εκ πρώτης όψεως: αν οι ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή αναλαμβάνουν την ευθύνη να διακινδυνεύσουν τις συμμαχικές τους σχέσεις με Τουρκία, Ισραήλ και Σαουδική Αραβία, δεν είναι διατεθειμένες να πάρουν παρόμοιο ρίσκο στην Ανατολική Ευρώπη, μια περιοχή που σταθερά από την άνοιξη του 2003 είναι το πιο ισχυρό γεωπολιτικό έρεισμα της Ουάσιγκτον στη Γηραιά Ηπειρο.

Η «νομιμοποιημένη» διαφθορά ως επιτομή της εποχής μας

To μείζον ζήτημα που προκύπτει από τις έστω -και μέχρι τώρα- επιλεκτικές και αποσπασματικές αποκαλύψεις από τα γνωστά πλέον "Panama Papers" είναι πώς και με ποιους τρόπους «το χρήμα ρέει στο χρήμα», έτσι ώστε -αθροιστικά και σε βάθος χρόνου- το 1% του πληθυσμού της Γης να έχει υπό τον έλεγχό του και εν έτει 2016, κατά την ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam, τόσο πλούτο όσο το υπόλοιπο 99%. Αναζητώντας μια λαβή για να προσεγγίσω το όλο θέμα, έπεσα πάνω σε μια καταπληκτική φωτογραφία συνυφασμένη, εκ των υστέρων, με τα "Panama Papers".

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-

Η οικονομική κρίση και οι (κακές) σχέσεις με τη Ρωσία δυσκολεύουν τη Γερμανία/Βρυξέλλες αλλά δεν αμφισβητούν τα θεμέλια της ΕΕ. Αντίθετα το προσφυγικό μπορεί να σημάνει την αρχή του τέλους της. Προσωρινά η ΕΕ/Γερμανία απέφυγαν τα χειρότερα, να πλημμυρίσουν ξαφνικά και ανεξέλεγκτα από πρόσφυγες και μετανάστες. Αλλά για πρώτη φορά το ψυχρόαιμο και υπολογιστικό Βερολίνο έκανε τόσο ρηχή ανάλυση και έδειξε τόση επιπολαιότητα απευθύνοντας πρόσκληση σε ένα εκατομμύριο πρόσφυγες να πάνε να δουλέψουν στα εργοστάσια. Ξεσηκώθηκαν οι υποτελείς, Πολωνία, Αυστρία κλπ, εξεγέρθηκαν πλήθη εντός της επικράτειας, η Μέρκελ από επίσημη αγαπημένη απόφυγε στο παρά ένα να γίνει αποδιοπομπαία. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Ούρμπαν διακήρυξε ότι οι Ούγγροι δεν θα επιτρέψουν να μετατραπεί η χώρα σε πολυεθνικό μωσαϊκό επειδή έτσι θέλουν οι «φανατισμένοι διεθνιστές των Βρυξελλών».

Τι σημαίνει η επικοινωνία Obama-Putin

Του Κώστα Ράπτη-Αν έκρινε κανείς από την Ομιλία για την Κατάσταση του Έθνους, την τελευταία της θητείας του, που εκφώνησε ο Barack Obama την Τρίτη, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι ρωσο-αμερικανικές σχέσεις δεν έχουν μέλλον."Την ώρα που η οικονομία της συρρικνώνεται, η Ρωσία σπαταλά τις δυνάμεις της στην Ουκρανία και τη Συρία – δύο κράτη τα οποία βλέπει να ξεφεύγουν από την τροχιά της” αποφάνθηκε απαξιωτικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Και όμως: μόλις την επομένη ο Barack Obama είχε, με δική του πρωτοβουλία, τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ομόλογό του Vladimir Putin, με ευρεία θεματολογία και σε κλίμα, όπως δηλώθηκε και από τις δύο πλευρές, εποικοδομητικό.

Δρόμος χωρίς επιστροφή

Η προσέγγιση των ΗΠΑ με τη Ρωσία και με το Ιράν είναι δρόμος χωρίς επιστροφή, όπως προκύπτει και από την τηλεφωνική επικοινωνία Ομπάμα - Πούτιν και από την αίσια έκβαση της αιχμαλωσίας δέκα Αμερικανών ναυτών από το ιρανικό Πολεμικό Ναυτικό.ΗΠΑ και Ρωσία κάνουν έκκληση να πέσουν οι τόνοι στην αντιπαράθεση Ριάντ - Τεχεράνης, τονίζουν την ανάγκη να προχωρήσουν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ οι διαβουλεύσεις Ασαντ -μετριοπαθούς αντιπολίτευσης, συμφωνούν για πολιτική λύση στη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία και τέλος τονίζουν την ανάγκη σθεναρής και ενιαίας απάντησης της διεθνούς κοινότητας στις πυρηνικές προκλήσεις της Βορείου Κορέας. Δίχως υπερβολή, η θεματολογία του τηλεφωνήματος δεν δείχνει αντιπάλους σε δύσκολες διαβουλεύσεις αλλά δυναμική στενής συνεργασίας με ορίζοντα ειδικής σχέσης!

Ρωσία και Δύση

Η συνέντευξη Πούτιν, που δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο της γερμανικής εφημερίδας Bild, δεν επαναλαμβάνει απλά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την προτεραιότητα που δίνει το Κρεμλίνο στη συνεργασία του με τη Δύση στον αγώνα κατά της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας. Ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου βλέπει σύμπτωση στρατηγικών συμφερόντων της Ρωσίας με τη Δύση -ΗΠΑ και ΕΕ- και κατηγορεί κυρίως την Ουάσιγκτον ότι με την επιθετική πολιτική της απέναντι στη Μόσχα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια επέτρεψε τη διόγκωση όλων των απειλών στην παγκόσμια σταθερότητα.

Ενέκρινε ο ΟΗΕ ψήφισμα για το Δίκαιο της Θάλασσας. Καταψήφισε η Τουρκία

Με 143 ψήφους υπέρ, μία κατά (Τουρκία) και τέσσερις αποχές (Βενεζουέλα, Ελ Σαλβαδόρ, Μαλί και Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία), η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε το ψήφισμα 70/235 για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας.
Το ψήφισμα συγκηδεμόνευσαν 8 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου (Ιαπωνία, Μικρονησία, Μονακό, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική, Τρινιδάδ – Τομπάγκο).Το 55σέλιδο ψήφισμα ασχολείται με όλες τις πτυχές των θεμάτων του δικαίου της θάλασσας και των ωκεανών και καλεί τον ΓΓ του ΟΗΕ να παρουσιάσει νέα έκθεση για τα ζητήματα αυτά στην προσεχή 71η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης.

Η Ελλάδα στο νέο κόσμο που ανατέλλει

Καρακούσης ΑντώνηςΟι κινήσεις στη σκακιέρα της γεωπολιτικής παραπέμπουν σε μεγάλα γεγονότα προσεχώς - Νέες συμμαχίες στο προσκήνιο - Αμερικάνοι, Ευρωπαίοι , Ρώσοι, Κινέζοι, Ιρανοί, Ινδοί , Πακιστανοί παλεύουν για την ενίσχυση της παγκοσμιοποίησης - Όλα θα κριθούν στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής
Όσοι παρακολουθούν από κοντά τις πολλές, τελευταίως, επαφές στο επίπεδο της γεωπολιτικής αντιλαμβάνονται την κινητικότητα των διεθνικών συμφερόντων και εν γένει την προετοιμασία για την επικράτηση, χωρίς εμπόδιά, του μεγάλου κύματος της παγκοσμιοποίησης, που εμφανίσθηκε στη δεκαετία του 1990, γιγαντώθηκε στην αυγή του νέου αιώνα και πιέσθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της υπερανάπτυξης των ισλαμιστικών κινημάτων.

Stratfor: «Ήρθε η ώρα της Τουρκίας»: Όλο το παρασκήνιο της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού – Η «μάχη» για την ενέργεια και τον Βόσπορο

αναδημοσίευση από: eyro2day.gr
Έχοντας ακόμα «φρέσκια» την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από την Τουρκία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε να πει μερικά «λογάκια» στον πάλαι ποτέ σύμμαχό του, τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην ομιλία του για την κατάσταση του έθνους.
Ο Πούτιν, εξοργισμένος, παραπονέθηκε ότι «είμασταν έτοιμοι να συνεργαστούμε με την Τουρκία σε ιδιαίτερα ευαίσθητα ζητήματα και να προχωρήσουμε πιο πέρα από τους συμμάχους τους. Ο Αλάχ ξέρει μόνο γιατί το έκαναν. Προφανώς ο Αλάχ αποφάσισε να τιμωρήσει την κυβερνώσα ελίτ στην Τουρκία αφαιρώντας τη λογική τους».Αν και ο Πούτιν μπορεί να ακούστηκε λίγο δραματικός, ωστόσο πίσω από το σοκ και την ανησυχία έναντι της Τουρκίας, υπάρχει μια σκληρή γεωπολιτική αλήθεια.

Κυρώσεις στη δυτική αξιοπιστία

Αν ανατρέξουμε προσεκτικά στα όσα δήλωσε ή στα όσα άφησε να διαρρεύσουν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κέρι λίγο πριν, στη διάρκεια και αμέσως μετά την τελευταία επίσκεψή του στη Μόσχα, η παράταση των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας για την Ουκρανία αποτυπώνει την αμηχανία της αμερικανικής πλευράς. Αμηχανία όχι για το αν πρέπει να τερματισθούν οι κυρώσεις που είναι πλέον παραφωνία στην ολοένα και στενότερη συνεργασία των δύο χωρών στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά για τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Αντιπαράθεση ή συνδιαχείριση;

Οι πυρετώδεις διαβουλεύσεις με πρωταγωνιστή τον Ολάντ για τη σύμπηξη συμμαχίας κατά των τζιχαντιστών δεν αφορά μόνον τη συναινετική σταθεροποίηση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Είναι εκ των πραγμάτων μια πρόκληση να τεθεί ένα πλαίσιο των διεθνών ισορροπιών, καθώς έχουν περάσει 25 χρόνια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η αδυναμία συνεννόησης ΗΠΑ-Ρωσίας παράγει επικίνδυνη αποσταθεροποίηση, ενώ Ουάσιγκτον και Πεκίνο είναι ταυτόχρονα αλληλοεξαρτώμενοι εταίροι στην οικονομία και στα όρια του θερμού ναυτικού επεισοδίου στη νότια Σινική Θάλασσα.

Επίθεση στο Δυτικό τρόπο ζωής ή επίθεση από τον Δυτικό τρόπο ζωής. Του Κωνσταντίνου Στυλιανού

Όταν η επιθετικότητα ενάντια σε άλλους και η επιθετικότητα ενάντια στον εαυτό ταυτίζονται

Ο παροξυσμός που ακολούθησε τις πρόσφατες επιθέσεις αυτοκτονίας στο Παρίσι όπως συμβαίνει συνήθως, έχει θολώσει σε μεγάλο βαθμό την κριτική σκέψη των ανθρώπων και έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικά έφορο έδαφος για να αναπτυχθεί εκ νέου ο ρατσισμός. Το σχετικό αφήγημα προσπαθεί να ανακαλύψει τις αιτίες για το τραγικό γεγονός στη πολιτισμική διαφορετικότητα (το επιθετικό Ισλάμ) και τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης μας ανακοίνωσαν ότι πρόκειται μάλιστα για μια επίθεση στον Δυτικό τρόπο ζωής. Αυτό όμως που φανερώνει μια πιο βαθιά κριτική ματιά στα γεγονότα, είναι το ακριβώς αντίθετο.

Ο Μπρζεζίνσκι και οι κυρίες Όλμπραϊτ και Κλίντον στο Παρίσι

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Δεν γνωρίζω πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (1977-1981) του Προέδρου Κάρτερ, η κυρία Μάντλιν Όλμπραϊτ, Υπουργός Εξωτερικών (1997-2001) του Προέδρου Κλίντον και η κυρία Χίλαρι Κλίντον, Υπουργός Εξωτερικών του Προέδρου Ομπάμα ( 2008-2012) επισκέφθηκαν την πρωτεύουσα της Γαλλίας. Αν ωστόσο θέλουμε να εντοπίσουμε τις ρίζες των αιτιών του “επισκεπτηρίου” των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι την 13η Νοεμβρίου και το μακελειό που αυτό προκάλεσε, θα πρέπει να τις  αναζητήσουμε στις στρατηγικές επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και στον ιδιαίτερο προσωπικό ζήλο που τα προαναφερθέντα άτομα επέδειξαν στη διάρκεια της θητείας τους. Βέβαια τα τρία αυτά άτομα δεν υπήρξαν τα μόνα που κατέχονταν από τέτοιο ζήλο. ´Ομως η επίσημη συμπεριφορά τους,  μαζί με την ηθική πόζα που την συνόδευε, υπήρξε ενδεικτική του φαινομένου.

Τριπλή Συμμαχία κατά ISIS

Μια Τριπλή Συμμαχία ΗΠΑ, Ρωσίας και Γαλλίας διαμορφώνεται κατά των τζιχαντιστών, παρά τις αποκλίσεις και τις διαφωνίες των τριών πλευρών από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Ουκρανία. Μια τριγωνική συμμαχία ή συνεργασία άλλωστε είναι ένα σχήμα που διευκολύνει εξ ορισμού τις υπερβάσεις, καθώς και οι τρεις μετέχοντες εναλλάσσονται στον ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στους δύο άλλους. Τα παραπάνω διδάσκει η ιστορία των προηγούμενων τριγώνων: Της Τριπλής Συμμαχίας Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ιταλίας που διαμορφώθηκε μετά το 1880, της Εγκάρδιας Συνεννόησης Γαλλίας, Ρωσίας και Βρετανίας στα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα και τέλος της συνεργασίας Τσόρτσιλ, Στάλιν και Ρούζβελτ στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.