Σε μια συνεστίαση στο Λονδίνο την δεκαετία του 1990, όπου βρισκόμασταν
στο ίδιο τραπέζι, με ρώτησες σε κάποια στιγμή: "Τι γίνονται τα αρχεία
κυρία Αργυρού, μήπως βρήκες τίποτα για μένα;" Και απάντησα: "Μέχρι
σήμερα, όχι". Και με χαμόγελο συμπλήρωσε: "Σε διαβεβαιώ ούτε και θα
βρείς". Απο Διάλογο του Κύπριου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου με την συγγραφέα Φανούλα Αργυρού.
Για να βρεθείς στην θέση του εκβιαζόμενου θα πρέπει να κρατούν κάτι στα χέρια τους για σένα μα δεν αρκεί αυτό θα πρέπει να έχουν και άλλα πολλά στα χέρια τους για να αποδεχθείς τον εκβιασμό ως το αυτονόητο απο την μία και να αποδεχθείς και άλλους εκβιασμούς στο μέλλον.Δεν ξέρω τι θα βρουν ή τι κατασκευασμένο θα πλασάρουν ότι βρήκαν ξέρω μόνο τούτο πώς εάν εθελούσια δεν γονατίσεις ούτε νεκρό δεν θα μπορέσουν να σε γονατίσουν .Είναι το ίδιο με το δεν σηκώσαμε το κεφάλι στο ξάγναντο για να το βάλουμε ξανά στο ντορβά (κρεμασμένο στον ώμο).Συνειδητά και υποσυνείδητα ένας Αθώος δεν καθίσταται με αυτό τον τρόπο ακόλουθος ή αυλικός .Μην αναμένουν τίποτα άλλο παρεξόν το ανάθεμα του ΟΧΙ. οι εκβιάζοντες και οι ακόλουθοι τους.Φορές δε που οι ακόλουθοι αναπτύσσουν την δική τους δυναμική.
Στην ζωή πολλές φορές ανεξάρτητες φωνές συναντιούνται και συνυπάρχουν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο κύλημα του χρόνου δεν θα βρεθούν σε παράλληλη ή αντίθετη φορά.Ο δημοκρατικός χαρακτήρας του ανθρώπου δεν απειλείται από την κριτική ειδικά δε όταν αυτή ειναι καλοπροαίρετη και σε επίπεδο λόγου.Δεν συνάδει με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του ανθρώπου η αντιπαλότητα να εξελιχθεί σε προσωπική έχθρα.Ούτε συνάδει με τον δημοκρατικό χαρακτήρα ανθρώπου εν γνώσει του να επιτρέπει συμπεριφορές χειρίστου επιπέδου στους ακόλουθους τους.Οταν ηγείσαι μιας ομάδας , φορές που σε χαρακτηρίζουν οι πράξεις των συναδέλφων σου είτε το επιθυμείς είτς όχι