ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΝΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Β. ΠΟΥΤΙΝ Ρωσία: Αξιόποινη πράξη η άρνηση των ναζιστικών εγκλημάτων

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ενέκρινε σήμερα το νόμο που καθιστά αξιόποινη πράξη, η οποία τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 5 ετών, την άρνηση των ναζιστικών εγκλημάτων και τη διαστρέβλωση του ρόλου της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο νόμος αυτός, που χαρακτηρίζεται από τους επικριτές του ως απόπειρα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης με στόχο να ικανοποιήσει τους πιο συντηρητικούς Ρώσους, την εκλογική βάση του Ρώσου προέδρου, ποινικοποιεί επίσης τη βεβήλωση των μνημείων του πολέμου.Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να ενώσει μια κοινωνία που κατά τον Πούτιν έχασε τα ηθικά στηρίγματά της μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το 1991. Ο νέος νόμος απαγορεύει "τη σκόπιμη διάδοση ψευδών πληροφοριών για τη δράση της ΕΣΣΔ" κατά τη διάρκεια του πολέμου.

«Περίεργη» αύξηση πωλήσεων τουρκικού χρυσού στην Ελβετία Η αλματώδης αύξηση 35%-50% παρακίνησε το ενδιαφέρων των ΗΠΑ

Μια «κάπως περίεργη» δραστηριότητα τουρκικών επιχειρήσεων και ιδιωτών στον χώρο της αγοραπωλησίας χρυσού απασχολεί από τις αρχές του περασμένου Απριλίου την αρμόδια υπηρεσία των ΗΠΑ που παρακολουθεί την τήρηση των κυβερνητικών αποφάσεων σχετικά με κυρώσεις.Η αγορά πολυτίμων μετάλλων και υλών της Ελβετίας εμφανίζεται να έχει «κλείσει» αγορές χρυσού τον Μάρτιο από επιχειρήσεις και ιδιώτες της Τουρκίας αξίας περίπου 1.3 δις δολαρίων. Πρόκειται για ποσό «περίεργα μεγάλο», σχολιάζουν αμερικανικές πηγές, γεγονός το οποίο «επιτρέπει να σκεφθεί κανένας μήπως τούρκικες εταιρίες παίζουν ρόλο ενδιαμέσου» σε αγοραπωλησίες είτε σε εξόφληση λογαριασμών «τρίτης χώρας στην οποία έχουν επιβληθεί διεθνείς κυρώσεις και αδυνατεί να κινηθεί στην διεθνή αγορά». Όπως λ.χ το Ιράν, η Κούβα και η Βόρεια Κορέα.

Από τον Αντιπρόεδρο του Ρεπουπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Φ.Λόλογλου Για κλείσιμο του Κυπριακού κατηγορείται ο Ερντογάν

Κωνσταντινούπολη: Για κλείσιμο του Κυπριακού, παρά τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, κατηγορεί τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, ο Αντιπρόεδρος του Ρεπουπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Φαρούκ Λόλογλου, εκτιμώντας ότι το βήμα θα γίνει πριν τις εκλογές του 2015.Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα Today Zaman, ο Φαρούκ Λόλογου είπε ότι υπάρχουν δύο επικείμενοι κίνδυνοι με τεράστιες συνέπειες για την Τουρκία οι οποίοι κρύβονται στο πίσω μέρος του μυαλού του Ταγίπ Ερντογάν. "Ο ένας είναι το κλείσιμο του Κυπριακού, με οποιοδήποτε τρόπο. Θα προχωρήσει σε λύση ασχέτως με τα συμφέροντα των Τ/κ. Το άλλο είναι το αρμενικό ζήτημα. Ο Ερντογάν έδωσε συλλυπητήρια στους Αρμενίους για να ανοίξει το δρόμο για μια τελική απολογία", είπε.

Η Τουρκία «κόμβος» διανομής ενέργειας

Από την ημέρα που ξέσπασε η ουκρανική κρίση έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος της Τουρκίας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Λόγω της θέσης της προσφέρεται ως κέντρο διανομής ενέργειας.

«Διαπιστώνουμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον ευρωπαϊκών και διεθνών επιχειρήσεων για την τουρκική αγορά ενέργειας», σχολιάζει ο Κρίστιαν Γκρουν από την γερμανική ConEnergy.
Το ενδιαφέρον αυτό έχει διάφορους λόγους. Αφενός η Τουρκία κατέγραψε το 2010 και 2011 ρυθμούς ανάπτυξης που κινήθηκαν στο 10%. Αφετέρου «είναι μοναδική η γεωστρατηγική της θέση», όπως σχολιάζει ο ειδικός, παραπέμποντας την ίδια ώρα και στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και τις τεράστιες ευκαιρίες που αυτή προσφέρει τώρα όχι μόνον για τις εγχώριες αλλά και για τις ξένες επιχειρήσεις.

To «κίτρινο» μυστικό της Gazprom

Αυτό που ακούγεται και γράφεται κατά κόρον τους τελευταίους μήνες είναι ότι δοκιμάζεται έντονα η σχέση της Ρωσίας με τη Δύση. Η αλήθεια, όμως, είναι, ειδικά όσον αφορά το φλέγον ζήτημα του ενεργειακού, πως ενώ πράγματι οι δυο πλευρές… σφάζονται, ενδεχομένως τελικά να βγει κερδισμένη η Κίνα. Η οποία ήδη κοιτά να επωφεληθεί. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η Gazprom έχει ένα «βρόμικο» μυστικό. Και ποιο είναι αυτό; Ότι σχεδόν ολόκληρη η ρωσική παραγωγή αερίου χρησιμοποιείται κυρίως για τις εσωτερικές ανάγκες της χώρας. Με λίγα λόγια, το αέριο που εξάγει στην Ευρώπη η Ρωσία το αγοράζει πάμφθηνα από το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν! Δεν είναι, δηλαδή, δικής της παραγωγής ως επί το πλείστον.

Προς κοινωνική νομιμοποίηση αποχής;

AΠΟΜΕΝΟΥΝ περίπου τρεις βδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές. Και παρότι πλησιάζουμε την Κυριακή των εκλογών, διαφαίνεται μια κλίμακα αποχής που αναμένεται να ξεπεράσει το ποσοστό του 40%. Εφόσον κάτι τέτοιο επαληθευτεί,  τότε το αποτέλεσμα για τον νικητή δυνητικά μπορεί να υποβαθμιστεί, ακόμα και να αμφισβητηθεί. Πολλοί αναλυτές διατείνονται -και δικαίως- ότι οι ευρωεκλογές δεν υπήρξαν ποτέ εκλογές για την Ευρώπη. Ότι η σημασία τους, εάν είχαν κάποια, πρέπει να αναζητηθεί, σχεδόν εξ ολοκλήρου, στο εκάστοτε εγχώριο πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο πραγματοποιούνται. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που οφείλουμε να ομολογήσουμε είναι πως για τις ευρωεκλογές παρατηρείται έλλειψη πληροφόρησης. Ταυτόχρονα το κίνητρο για συμμετοχή είναι ανύπαρκτο, ενώ οι πολίτες τις αντιμετωπίζουν (κακώς βέβαια) ως άσχετες με τα δικά τους προβλήματα. Γι' αυτό και η προεκλογική εμπλοκή τους είναι σε γενικές γραμμές περιορισμένη.

To φιλί του θανάτου για τον Κρικόρ Ζοχράπ

ΤΟ 2013 κυκλοφόρησε στην Τουρκία το βιβλίο «24 Nisan 1915: Istanbul, Cankiri, Ayas, Ankara» («24 Απριλίου 1915») με συγγραφέα τον Nesim Onadya Izrail.  Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασα στις 20 Απριλίου στην αγγλόφωνη έκδοση της τουρκικής εφημερίδας «Zaman» («Forgotten Ottoman Legacy: Armenian Intellectuals»). Τρεις μέρες μετά, στις 23 του μηνός, εκδόθηκε και η επίσημη ιστορική ανακοίνωση του τουρκικού κράτους διά της οποίας ο ισλαμιστής Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν εξέφραζε τα συλλυπητήρια του κράτους προς «τα εγγόνια των Αρμενίων που έχασαν τις ζωές τους στις αρχές του 20ού αιώνα». Η ανακοίνωση εκδόθηκε μια μέρα πριν την 24η Απριλίου, ημερομηνία που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία των Αρμενίων.  Ιδού πώς παραφράζει η εφημερίδα τον συγγραφέα Ιζραϊλ, που περιγράφει την τελευταία μέρα ελευθερίας του Οθωμανού διανοούμενου αρμενικής καταγωγής, Κρικόρ Ζοχράπ, βουλευτή Κωνσταντινούπολης και μέλους της Επιτροπής Ένωσης και Πρόοδος των Νεοτούρκων.

Η αν. Ουκρανία θυμίζει Γιουγκοσλαβία

Real.gr - To Σλαβιάνσκ της ανατολικής Ουκρανίας απέχει 2.400 χιλιόμετρα από τη Χάγη. Από την άποψη του διεθνούς δικαίου, όμως, η απόσταση είναι πολύ μικρότερη.Στη Χάγη, η σύλληψη ανδρών του ΟΗΕ ως ομήρων είναι ένα από τα εγκλήματα για τα οποία δικάζεται ο Ράτκο Μλάντιτς, ο στρατηγός που ηγήθηκε των Σερβοβοσνίων στον βοσνιακό πόλεμο του 1992-1995. Και η πράξη αυτή είναι ένα από τα κοινά σημεία της σημερινής κρίσης στην Ουκρανία με την κατάσταση στη Βοσνία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, γράφουν οι Financial Times.

Το στρατηγικό λάθος της Δύσης

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία σε συνάρτηση και με την επίσκεψη της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ στις ΗΠΑ αλλά και οι επικείμενες ευρωεκλογές, στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης.

Τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία μετά και την απελευθέρωση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ σχολιάζει η Frankfurter Rundschau: «Με την απελευθέρωση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ η Μόσχα πέτυχε μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Αφενός ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να παρουσιάζεται ως απελευθερωτής ομήρων και άγγελος ειρήνης. Αφετέρου οι μάχες στην ανατολική Ουκρανία εντείνονται και πάλι – και το δε χάος εξυπηρετεί μόνον τα συμφέροντα της Μόσχας».

Παγκοσμιοποίηση και νέες διεθνείς εξελίξεις

ΘΑΝΟΣ ΒΕΡΕΜΗΣ*Η έννοια «παγκοσμιοποίηση» εμφανίζεται συχνά σαν νέο στοιχείο στην Ιστορία και μάλιστα σαν ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη νεωτερικότητα και τη μετα-νεωτερικότητα. Στην πραγματικότητα η ιστορία των τελευταίων δύο χιλιετιών χαρακτηρίζεται από τις εναλλαγές σε εποχές διεθνοποίησης των διακρατικών σχέσεων και απομονωτισμού. Οταν οι ΗΠΑ θέλησαν να επιστρέψουν στην αυτάρκεια μετά την εμπλοκή τους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανακάλυψαν ότι ο ρόλος τους ως πιστωτές της Ευρώπης είχε δημιουργήσει δίκτυα οικονομικών σχέσεων που δεν θα τους επέτρεπαν πλέον την πολυτέλεια της απομόνωσης. Η κατάρρευση του αμερικανικού χρηματιστηρίου μεταδόθηκε στους Ευρωπαίους σαν πανδημία. Το ένα μετά το άλλο τα ευρωπαϊκά κράτη ανακάλυψαν πόσο στενές σχέσεις είχαν συνάψει με την παγκόσμια αγορά.

Νέες συνομιλίες Νίμιτς με Ελλάδα και ΠΓΔΜ στον απόηχο του θριάμβου Γκρούεφσκι - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ- Στον απόηχο του διπλού θριάμβου που πέτυχε ο Νίκολα Γκρούεφσκι στις πρόσφατες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην ΠΓΔΜ, εξέλιξη που επιβεβαίωσε την παντοδυναμία του στο εσωτερικό της χώρας, διεξάγεται αύριο στη Νέα Υόρκη νέος γύρος συνομιλιών για το θέμα της ονομασίας. Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, θα έχει συναντήσεις, στην αρχή χωριστές και εν συνεχεία κοινή, με τους αντιπροσώπους της Ελλάδας και των Σκοπίων, πρέσβεις Βασιλάκη και Γιόλεφσκι.Αν και ο κ. Γκρούεφσκι εμφανίζεται ενισχυμένος στο εσωτερικό, η επιλογή του να επενδύει σε έναν ακραίο εθνικισμό δυσχεραίνει την υλοποίηση του δεδηλωμένου στρατηγικού στόχου της ένταξης της χώρας του στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Η επιθετική απόπειρά του να οικοδομήσει μια «μακεδονική εθνική συνείδηση» προκαλεί όχι μόνον την αγανάκτηση των γειτονικών χωρών, αλλά συχνά και την ενόχληση της διεθνούς κοινότητας.

Σχεδόν αναπόφευκτη εισβολή της Ρωσίας σε ουκρανικά εδάφη

Οι ακροδεξιοί πραξικοπηματίες που με την άμεση και πλήρη υποστήριξη των Αμερικανών κατέλαβαν την εξουσία στην Ουκρανία δοκιμάζουν ανελέητα τα όρια ανοχής του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Δολοφονώντας εν ψυχρώ 42 αθώους Ρώσους και ρωσόφιλους Ουκρανούς στο κτίριο των συνδικάτων στην Οδησσό, οι φιλοναζιστές και πιόνια των ΗΠΑ Ουκρανοί πραξικοπηματίες εξωθούν τα πράγματα στα άκρα. Αν ο Πούτιν «καταπιεί» τη δολοφονία δεκάδων Ρώσων της Ουκρανίας χωρίς να τολμήσει να αντιδράσει εισβάλλοντας στην Ουκρανία και απομακρύνοντας από την εξουσία τους δολοφόνους του Κιέβου, η ζωή τουλάχιστον οκτώ εκατομμυρίων Ρώσων που ζουν σε ουκρανικά εδάφη θα βρίσκεται διαρκώς στο έλεος των φιλοναζιστών Ουκρανών.

Τι κρύβεται πίσω από τους βρυχηθμούς της Τουρκίας

Του Μάρκου Α. Τέμπλαρ
Η άρνηση της Τουρκίας να υποβάλει σχέδια πτήσεως για τα στρατιωτικά της αεροπλάνα [όταν εισέρχονται στον εναέριο χώρο της Ελλάδας και της Κύπρου], είναι σύμφωνη με το δόγμα της για καθοριστικό ακαριαίο χτύπημα όταν ο χρόνος το επιτρέπει. Αυτό το Τουρκικό δόγμα αναπτύχθηκε συν τω χρόνω, από το γεγονός ότι η Τουρκία όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε για ένας σωρό απαίσιες πράξεις της εναντίον ελληνικών συμφερόντων ιδιαίτερα αφού έγινε μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά επιπλέον αμείφθηκε για τέτοιες πράξεις από διαδοχικές κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Κύπρου και διάφορων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.

Οταν ο «μικρός ΣΥΡΙΖΑ» πυροβολεί τον «μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ»

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός Η ΗΓΕΣΙΑ του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξαναπυροβολήσει τα πόδια της, αλλά αυτή τη φορά το τραύμα στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές ενδέχεται να αποδειχθεί μοιραίο. Στην Κουμουνδούρου θεωρούσαν ανοήτως ότι το «κόψιμο» της Σαμπιχά Σουλεϊμάν από το ευρωψηφοδέλτιο θα περνούσε «στο ντούκου».

Η υπόθεση, όμως, λειτούργησε σαν καταλύτης για να τεθούν ευρύτερα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που η κομματική γραφειοκρατία αντιλαμβάνεται το εθνικό συμφέρον, και βεβαίως για την ικανότητά της να χειρισθεί τα εθνικά θέματα. Μ’ αυτή την έννοια, ο Τσίπρας προσέφερε πολύτιμο δώρο στον Σαμαρά.

Απρόθυμοι να φέρουν σε δύσκολη θέση την Τουρκία οι Βρετανοί Αποκαλυπτικά στοιχεία για την τουρκική προβοκάτσια του 1958 σε βάρος Ε/κ

Λευκωσία: Μετά τις τουρκικές προβοκάτσιες του 1958, το Λονδίνο αναλαμβάνει δράση: την ίδια ημέρα (χωρίς αναφορά της ακριβούς ώρας, 8 Ιουνίου), ο υπουργός (του Φόρεϊν Όφις) απέστειλε το εξής τηλεγράφημα στον πρέσβη στην Άγκυρα: Παρακαλώ όπως αιτηθείτε αμέσου ακροάσεως με τον Τούρκο πρωθυπουργό ή υπουργό των Εξωτερικών και συζητήστε μαζί του περί των κάτωθι.

Ανοιγμα Σισι στο παρά πέντε των εκλογών προς τη Διεθνή κοινότητα

Πλησιάζοντας την ημερομηνία διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών η οποία έχει οριστεί για τις 26 και 27 Μαίου, ξεκαθαρίζουν σιγά σιγά οι προθέσεις αλλά και τα σχέδια του κετρικού υποψηφίου για το αξίωμα, Στρατηγού Αλ Σίσι.
 Ακολουθώντας την τακτική του καρότου με το μαστίγιο σε ότι αφορά τη Μουσουλμανική Αδελφότητα επιχειρεί να διασφαλίσει την αποδοχή του από την ηγεσία της οργάνωσης και την παύση των διαδηλώσεων ή των όποιων αντιδράσεων από μέλη και στελέχη της αποδεκατισμένης πλέον ισλαμικής οργάνωσης.Ταυτόχρονα επιχειρεί να ωθήσει τη σημερινή μεταβατική κυβέρνηση στο να προβούν σε μια σειρά από συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες και θα ανοίξουν το δρόμο για εφαρμογή μιας νέας πολιτικής που θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη οικονομική λιτότητα από αυτή που βιώνει σήμερα η χώρα.

Σκληρό δίλημμα για τον Πούτιν

Το μήνυμα των ΗΠΑ είναι πλέον ξεκάθαρο προς τον ένοικο του Κρεμλίνου: Ενταξη στην Παγκοσμιοποίηση ή Αυτοκρατορική Παλινόρθωση εν μέσω μιας καταστροφικής απομόνωσης.

Και στις δύο εκδοχές των εξελίξεων οι ΗΠΑ κερδίζουν: Αν η Ρωσία χάσει την Ουκρανία και, κατά συνέπεια, συνολικά την πρώην ΕΣΣΔ, υποβιβάζεται οριστικά σε μεσαία δύναμη, αν κερδίσει μέρος της Ουκρανίας με παρατεταμένο πόλεμο φθοράς ή ολόκληρη τη χώρα με απευθείας εμπλοκή, θα αντιμετωπίσει κυρώσεις που θα την καταστήσουν με πιο οδυνηρό τρόπο μεσαία δύναμη λίγο πιο ενοχλητική για την Ουάσιγκτον από το Ιράν του Αχμαντινετζάντ ή την Τουρκία του Ερντογάν.
Στην παραπάνω οπτική η Ουάσιγκτον προωθεί τα συμφέροντά της με ελάχιστο, αν όχι μηδενικό κόστος: Δεν υπάρχει κίνδυνος στρατιωτικής αμερικανικής ή ΝΑΤΟϊκής εμπλοκής στη σύγκρουση, αρκεί η αναγνώριση της κυβέρνησης του Κιέβου ως νόμιμης και φερέγγυας να διεξαγάγει την προεδρική εκλογή της 25.5 στις περιφέρειες που ελέγχει. Ετσι ερμηνεύεται η σκληρή γραμμή της Ουάσιγκτον που προειδοποιεί το Κρεμλίνο ότι κάθε πέραν της Κριμαίας βήμα θα έχει κόστος στην πρόσβαση της Μόσχας στον δανεισμό από τις αγορές, στις ξένες επενδύσεις και στη μεταφορά δυτικής τεχνολογίας-τεχνογνωσίας που είναι αναγκαία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Μια άλλη οπτική για το περιουσιακό. Του Νίκου Μούδουρου

Πολιτική οικονομία και κρατική οικοδόμηση στα κατεχόμενα

Το περιουσιακό κατά γενική ομολογία αποτελεί ένα από τα πιο περίπλοκα θέματα των συνομιλιών στο Κυπριακό πρόβλημα. Ωστόσο, οι τελευταίες εξελίξεις με την διεύρυνση της νομοθεσίας της επιτροπής αποζημιώσεων και τη συμπερίληψη των Τουρκοκυπρίων, εξαναγκάζουν σε μια πιο ολοκληρωμένη θεώρηση του περιουσιακού πέραν των νομικών (η και νομικίστικων) εκτιμήσεων της κατάστασης. Άλλωστε, το περιουσιακό αποτελεί δομικό κομμάτι της κυπριακής πολιτικής οικονομίας στο σύνολό της, ενώ την ίδια στιγμή σε συνθήκες μη επίλυσης του Κυπριακού επηρεάζει την πορεία οικοδόμησης χωριστών δομών στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα.