Αναζητώντας στρατηγική στα ελληνοτουρκικά

Αθανασόπουλος Αλ. Άγγελος-Προκαλεί απορία – για να είμαστε επιεικείς στους χαρακτηρισμούς – η προσμονή που διάφοροι είχαν ότι κατά την επίσκεψή του στα Κατεχόμενα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα προχωρούσε στην αποστολή κάποιου μηνύματος για αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της γείτονος, με άμεση ψηφοφορία μάλιστα, δεν θα προέβαινε ποτέ σε μία τέτοια δήλωση ειδικά στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο, για προφανείς πολιτικούς λόγους…Επιπλέον, η αποστροφή Ερντογάν ότι δεν έχει λάβει καν την επιστολή που του έχει στείλει ο κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης θα πρέπει μάλλον να ενταχθεί στη σειρά των «χονδροκομμένων» δηλώσεων του τούρκου ηγέτη. Ίσως με τον τρόπο αυτό ο Ερντογάν να ήθελε να δείξει ότι δεν αναγνωρίζει καν την Κυπριακή Δημοκρατία. Και σίγουρα, ενόψει διαπραγματεύσεων, ο Ερντογάν «κρατά κλειστά τα χαρτιά του». Είναι η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου που προσφέρεται για θετικά μηνύματα, όχι η Κύπρος

Συρία - Ιράκ: Οι ΗΠΑ επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος

Ανταπόκριση: Πάνος Χαρίτος
Η προ ημερών ομιλία του Αμερικανού προέδρου, με την οποία γνωστοποιούσε την ανάληψη στρατιωτικής δράσης στο Ιράκ και πιθανότατα και στη Συρία, ήταν μια δήλωση αποτυχίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και την Αραβική Χερσόνησο.Ήταν επίσης μια δήλωση αδυναμίας κατανόησης των δεδομένων της περιοχής και αποδοχής των περιορισμένων δυνατοτήτων για μια πραγματιστική προσέγγιση από το επιτελείο του Μπάρακ Ομπάμα και τη χάραξη στρατηγικής και εμπλοκής στα προβλήματα της περιοχής.Το πρόβλημα που ακούει στο όνομα Ισλαμικό Κράτος δεν ήρθε από το πουθενά. Σχετίζεται άμεσα με την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ και τη χαοτική κατάσταση σε όλα τα επίπεδα (πολιτική σκηνή, ασφάλεια, οικονομία) την οποία η Ουάσιγκτον άφησε πίσω της εγκαταλείποντας τη χώρα.

ΣΥΡΙΖΑ: Ολες οι αποχρώσεις του «Θα»…

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ, http://www.ethnos.gr
Εγκλωβισμένος στις συμπληγάδες του συνθήματος ότι το «ένα κουλούρι την ημέρα αύξηση στις συντάξεις είναι κοροϊδία» και του φαντάσματος του «λεφτά υπάρχουν» βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας, που σε λίγες ώρες θα ξεδιπλώσει τη δική του πρόταση για την αποκατάσταση των αδικιών και την ανάκαμψη της οικονομίας.Σήμερα ούτε το κουλούρι καν δεν μπορεί να υποσχεθεί, ενώ από την άλλη δεν έχει το πλεονέκτημα που είχε ο Γ. Παπανδρέου. Που με περισσή ευκολία είπε το «λεφτά υπάρχουν» έχοντας υπόψη του ότι την επομένη των εκλογών ακόμη πιο εύκολα θα υποστήριζε ότι βρήκε καμένη γη, την οποία δεν είχε προβλέψει.

Φοβάσαι; Πεινάς; Φάε σταθερότητα, ρε!

Δεν χρειάζονται εκλογές. Η χώρα πάνω από όλα χρειάζεται σταθερότητα. Το λέει ο Σαμαράς, το επαναλαμβάνει ο Βενιζέλος και μετά η Βούλτεψη. Το είπε ο... μεταρρυθμιστής Λυκούδης, το είπε και ο δήμαρχος Καμίνης. Μάλιστα. Γιατί επαναστατήσαμε το 1821; Μια χαρά σταθερότητα είχαν τότε οι πρόγονοί μας. Και, για να λέμε την αλήθεια, και καλύτερο φορολογικό σύστημα. Γιατί δεν κάτσαμε φρόνιμα όταν εισέβαλαν στη χώρα οι Γερμανοί; Μια χαρά σταθερότητα θα είχαμε. Ποια είναι τέλος πάντων αυτή η σταθερότητα; Ποιος μπορεί να την περιγράψει; Από το 2009 που στήθηκε το πείραμα στην Ελλάδα, τι έμεινε σταθερό; Το εισόδημα, η ανεργία, η μετανάστευση; Οι αυτοκτονίες λόγω χρεών, οι συντάξεις και τα επιδόματα; Ο τζίρος στην αγορά, τα κλειστά και τα ανοιχτά καταστήματα, οι τιμές των ακινήτων, η βιομηχανική παραγωγή, οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, οι προσβάσεις στην υγεία, τα διόδια, ο χρόνος που απαιτείται να βγει μια σύνταξη; Φτιάξτε μια λίστα με οποιοδήποτε στοιχείο της ζωής, γεννήσεις, γάμους, θανάτους, ό,τι θέλετε. Σταθερότητα δεν θα βρείτε πουθενά.

"Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της μνήμης"

Σε κλίμα έντονη συγκίνησης προβλήθηκε το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου «Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης» στη μαρτυρική Κλεισούρα Καστοριάς, που οργανώθηκε από την κίνηση αλληλεγγύης πολιτών νομού Καστοριάς "Κανείς Μόνος στην Κρίση", παρόντος του ίδιου του δημιουργού. Κατά τη διάρκεια της προβολής ξύπνησαν οδυνηρές μνήμες, γιατί στις 5 Απριλίου του 1944 τα γερμανικά Waffen SS, συνεπικουρούμενα από ορδές κομιτατζήδων, σφαγίασαν κυριολεκτικά 280 θύματα, κυρίως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, ως αντίποινα για την επίθεση ανταρτών, λίγες ώρες πριν, σε γερμανική μηχανοκίνητη φάλαγγα, δύο χιλιόμετρα έξω από την κωμόπολη.

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ Σε ελεύθερη πτώση

Του Χ.Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Σε εποχές κρίσεων, οι κοινωνίες και τα έθνη βιώνουν συνήθως έντονες κοινωνικές εκρήξεις, ανασυγκροτούνται στο όραμα και τους στόχους μιας δυνατής εναλλακτικής διακυβέρνησης και μεταμορφώνουν τους θεσμούς και την πολιτική τους κουλτούρα, ειδάλλως κινδυνεύουν να καταδικαστούν σε οπισθοδρόμηση και μακροπρόθεσμο μαρασμό.

Ο αγώνας των καθαριστριών αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, που λέει ότι «δεν κουνιέται φύλλο», αφού η Αριστερά προτιμά τα τηλεοπτικά παράθυρα και το twitter Στην Ελλάδα, δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να βρίσκονται σε εξέλιξη, γεγονός που προϊδεάζει ότι η χώρα θα πρέπει να προετοιμαστεί για την υψηλότερη ελεύθερη πτώση στη σύγχρονη ιστορία της.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Ελλάδα, αν και τουλάχιστον στα χαρτιά ευρωπαϊκή χώρα, βρίσκεται σε μια πρωτοφανή κατάσταση, όχι απλά και μόνο εξαιτίας μιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αλλά λόγω ιδίως απώλειας της εθνικής της κυριαρχίας και της επιδεικνύουσας εθνικής υποτέλειας εκ μέρους της πολιτικής της ελίτ. Αυτό, βέβαια, δεν φαίνεται να απασχολεί τους εγχώριους ανειδίκευτους και αμαθείς σχολιαστές στη βιομηχανία των ΜΜΕ, οι οποίοι προτιμούν, για παράδειγμα, να επιδίδονται σε προπαγανδιστικές ερμηνείες όσον αφορά τις εξελίξεις στη χώρα του τάνγκο, αντί να επικεντρώνονται στις συνέπειες της πλήρους παράδοσης της δικής μας χώρας στους διεθνείς δανειστές της. Ο λόγος είναι απλός. Η έννοια της απαξίωσης της εθνικής κυριαρχίας και της καταπάτησης της δημοκρατίας είναι γι' αυτούς ζητήματα άνευ σημασίας.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ Παιχνίδι με το χρόνο

Αναλύσεις επί αναλύσεων δίνουν διάφορες παραμέτρους ενός σύνθετου σκηνικού, όπου είναι σαφές πως παίζεται με τους πιο σκληρούς όρους μια δύσκολη παρτίδα γεωστρατηγικού πόκερ

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΖΑΒΑΡΑ k.tzavara@eleftherotypia.net

Ευρωπαϊκή Ενωση και ΗΠΑ, με την ενίσχυση των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας για τη στάση που τηρεί στην Ουκρανία, έστειλαν ένα νέο ηχηρό μήνυμα στον Βλαντίμιρ Πούτιν και τους ισχυρούς συμμάχους του στον τομέα των επιχειρήσεων και της πολιτικής. Ομως πέρα από τις προειδοποιήσεις για νέα αντίποινα, ο Ρώσος πρόεδρος ανοίγει, με καλομελετημένη στρατηγική, τα χαρτιά του και μεθοδεύει σχέδια, χωρίς να αψηφά τον κίνδυνο μιας επαπειλούμενης ύφεσης της ρωσικής οικονομίας.

Εκσυγχρονισμός χωρίς απώλεια ταυτότητας

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ- Ο θρίαμβος του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου φέρνει την Τουρκία πολύ κοντά στο μετα-μοντέρνο. Αυτή η λέξη λειτουργεί ολίγον σαν κρεμάστρα, κρεμάει ο καθένας το νοηματικό περιεχόμενο της αρεσκείας του. Τώρα που το μοντέρνο (το «παράδειγμα» της νεωτερικότητας, της modernité) σαφώς καταρρέει, οι ορισμοί του μεταμοντέρνου ενδέχεται να γίνουν στερεότεροι: Μεταμοντέρνο είναι ό,τι ελευθερώνεται από τους παράγοντες τους συνυφασμένους με την κατάρρευση του μοντέρνου. Ποιους παράγοντες; Την αλλοτρίωση, αχρήστευση, εκφαυλισμό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την υποταγή της στους νόμους του μάρκετινγκ. Τον απροκάλυπτο βιασμό των ατομικών δικαιωμάτων, τον υποβιβασμό ή αφανισμό του «κοινωνικού κράτους» σε κάθε σχεδόν γωνιά του πλανήτη. Το ρεαλιστικότατο «τέλος των ιδεολογιών», την ολοκληρωτική επιβολή μιας διαχειριστικής εκδοχής της πολιτικής, διαχειριστικής αλλότριων (όχι της κοινωνίας) συμφερόντων.

Η τουρκοσυριακή κρίση του 1957

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ* Η μεγάλη αμερικανική αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ έπαιζε σημαντικό ρόλο για τον έλεγχο των χωρών τόσο προς Βορράν όσο και στη Μέση Ανατολή. Η τουρκοσυριακή κρίση αφορούσε την προσπάθεια των ΗΠΑ να αποτρέψουν σοβιετική διείσδυση στη Μέση Ανατολή.

Η τρίμηνη τουρκοσυριακή κρίση του 1957 ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου 1957 και ολοκληρώθηκε στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Είχε δε τέσσερις πρωταγωνιστές: τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σοβιετική Ενωση, τη Συρία και την Τουρκία. Η εν λόγω κρίση εντάσσεται σε μία σειρά μεταπολεμικών κρίσεων από το 1949 και καθ’ όλη τη δεκαετία του 1950 με κύριο πλαίσιο τον ψυχροπολεμικό ανταγωνισμό της Ουάσιγκτον και της Μόσχας για τη γεωπολιτική υπεροχή στη Μέση Ανατολή. Η εν λόγω σειρά κρίσεων με αμερικανική καθοδήγηση ξεκινά με την πτώση του Αλ-Κοουάτλι στη Συρία, το πραξικόπημα κατά του Μοσαντέκ στο Ιράν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, την προσπάθεια των ΗΠΑ να εκδιώξουν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Γουατεμάλας, Τζακάμπο Αρμπεντζ το 1954.

Γιατί η Ελλάδα αρνείται την ΑΟΖ; Από φόβο…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Πριν από 10 χρόνια, ο μακαρίτης Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε την κυπριακή ΑΟΖ και από τότε το νησί δίνει μαθήματα στην Ελλάδα γι’ αυτό το τόσο κρίσιμο θέμα.Ετσι, πριν από λίγες ημέρες έδειξε τον δρόμο στη «Μητέρα Πατρίδα» προχωρώντας σε συμφωνία με την Αίγυπτο για τη συνεκμετάλλευση των περιοχών που βρίσκονται στα σύνορα των δύο κρατών. Με λίγα λόγια, εάν λοιπόν ανακαλυφθούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη διαχωριστική γραμμή των δύο ΑΟΖ, θα μπορέσουν να τα εκμεταλλευτούν από κοινού προς όφελος των λαών και των δύο χωρών.Είναι ήδη γνωστό ότι τα νότια σύνορα των κυπριακών οικοπέδων 4, 5, 10, 11 και 12 αγγίζουν την ΑΟΖ της Αιγύπτου. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται η σωστή συνεκμετάλλευση σε επικαλυπτόμενες περιοχές των ΑΟΖ δύο κρατών, όπως είναι το ορθό και δίκαιο σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους. Αντιθέτως, οι Τούρκοι, επιμένουν για χρόνια να πιέζουν για διαμοιρασμό του Αιγαίου Πελάγους με την Ελλάδα.

Οι Αμαζόνες του Κουρδιστάν: Ο στρατός γυναικών που πολεμάει την ISIS στη Συρία

Στην ξερή και έρημη γη, στα βορειοανατολικά σύνορα της Συρίας, χιλιάδες νεαρές Κούρδες έχουν πάρει τα όπλα για να προστατεύσουν τους πολίτες τους από επιθέσεις από την κυβέρνηση του Ασαντ, αλλά και τους μαχητές της ISIS και της Αλ Κάιντα.Περίπου 7.000 εθελοντές στρατιώτες έχουν ενταχθεί στη Γυναικεία Μονάδα Προστασίας, ή YPJ, η οποία αναπτύχθηκε από το ευρύτερο κουρδικό κίνημα αντίστασης. Η ομάδα συνδέεται στενά με το PKK, μια οργάνωση που μάχεται για τα δικαιώματα των Κούρδων στη γειτονική Τουρκία, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.Παράλληλα με τις κουρδικές δυνάμεις Peshmerga, η YPJ έχει μάχεται εναντίον των ισλαμιστών μαχητών που έχουν καταλάβει μεγάλες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας και κήρυξαν το διασυνοριακό χαλιφάτο.

Ο ρωσικός άσος της ομοσπονδίας

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη- 

•  Η ανατολική Ουκρανία στα βήματα της Κύπρου
• Πώς η Μόσχα προσδοκά να ελέγχει το Κίεβο, όπως η Άγκυρα τη Λευκωσία, και οι πληθυσμοί ως στρατηγικό εργαλείο του ζωτικού χώρου
• Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ, το ΝΑΤΟ και η επιστροφή στην κρίση της Κούβας

Μόλις είχε ξεσπάσει η κρίση στην Ουκρανία και η προσάρτηση της Κριμαίας είχαμε υποστηρίξει ότι η Μόσχα δεν θα ένωνε τις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας θεσμικά. Δεν θα ακολουθούσε το μοντέλο της Κριμαίας, αλλά της Κύπρου! Με άλλα λόγια, θα έλεγχε πληθυσμιακά, στρατιωτικά και διοικητικά την περιοχή, για να ζητήσει αντί της απόσχισης τη δημιουργία ομοσπονδίας. Με τη σαφή διαφορά ότι: Στην ανατολική Ουκρανία ο πληθυσμός στην πλειοψηφία του είναι όντως ρωσικός. Δεν είναι ούτε βιαίως μετακινηθείς, όπως οι Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο, ούτε ως αποτέλεσμα εποικισμού.

Το κυπριακό αντίδωρο στην απειλή των τζιχαντιστών

Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

• Είναι άνθρωποι του δυτικού κόσμου, που έχουν μεγαλώσει στις μητροπόλεις της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας
• Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας εμφανίζεται ενώπιον της παγκόσμιας κοινής γνώμης και δημοσιότητας, η εικόνα μιας αληθινής σφαγής ανθρώπου σε πραγματικό χρόνο…
• ΣΦΑΓΕΣ έγιναν κατά τον πλέον βάρβαρο τρόπο από δημιουργίας των ανθρωπίνων κοινωνιών εδώ και χιλιάδες χρόνια, η ειδοποιός διαφορά της σημερινής ανθρωποθυσίας συνίσταται στην άμεση μετάδοση της εικόνας της σφαγής εν είδει «real time»

Ο κόσμος βιώνει τους τελευταίους μήνες μια πρωτοφανή για τον σύγχρονο πολιτισμό αγριότητα, απίστευτα ακραία βαρβαρότητα των τζιχαντιστών του Ισλάμ απέναντι σε ομήρους, αιχμαλώτους, αθώους, αμάχους και μάχιμους αντιπάλους σε συνθήκες σύγκρουσης και πολεμικής αναμέτρησης.

Ο βεζύρης του σουλτάνου, μέγας κίνδυνος για Κύπρο και Ελλάδα

Του Σάββα Ιακωβίδη

• Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Νταβούτογλου, παράνομα ξανά στα κατεχόμενα
• Γιατί η ισλαμοκεντρική πολιτική φιλοσοφία του συνιστά μεγάλο κίνδυνο για την Κύπρο και την Ελλάδα - Ποιοι είναι οι ξεκάθαροι στόχοι της Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού
• «Ακόμη και αν δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος Τούρκος στην Κύπρο, η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει ένα κυπριακό ζήτημα»

Ο νέος Τούρκος Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου θα εισβάλει ξανά παράνομα στα κατεχόμενα, από την Τουρκία, εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η εισβολή του θα γίνει μεθαύριο Τρίτη, ενώ το βράδυ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα συναντηθεί σε δείπνο με τον κατοχικό Έρογλου. Σύμπτωση; Όχι βέβαια. Το πρωί ο βεζύρης του σουλτάνου Ερντογάν θα διατυπώσει και πάλι τις γνωστές τουρκικές θέσεις, όπως ήδη τις ξεκαθάρισε πριν από 15 ημέρες ο Ερντογάν. Το βράδυ ο Ν. Αναστασιάδης με τον Έρογλου θα συμφάγουν στην παρουσία του νέου ειδικού συμβούλου του ΓΓ του ΟΗΕ.