Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ, http://www.ethnos.gr
Εγκλωβισμένος στις συμπληγάδες του συνθήματος ότι το «ένα κουλούρι την ημέρα αύξηση στις συντάξεις είναι κοροϊδία» και του φαντάσματος του «λεφτά υπάρχουν» βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας, που σε λίγες ώρες θα ξεδιπλώσει τη δική του πρόταση για την αποκατάσταση των αδικιών και την ανάκαμψη της οικονομίας.Σήμερα ούτε το κουλούρι καν δεν μπορεί να υποσχεθεί, ενώ από την άλλη δεν έχει το πλεονέκτημα που είχε ο Γ. Παπανδρέου. Που με περισσή ευκολία είπε το «λεφτά υπάρχουν» έχοντας υπόψη του ότι την επομένη των εκλογών ακόμη πιο εύκολα θα υποστήριζε ότι βρήκε καμένη γη, την οποία δεν είχε προβλέψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί καν να το υπαινιχθεί αυτό μια και ο ίδιος είναι που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει διαλύσει την οικονομία και συνεπώς δεν υπάρχει σάλιο. «Στρέφεται στον ρεαλισμό» ο κ. Τσίπρας, είναι το νέο ανάγνωσμα των ημερών και θα ήταν μια θετική εξέλιξη μια και ο λαϊκισμός των εύκολων λύσεων που πέφτουν από τον ουρανό, και αντιαισθητικός είναι, και επικίνδυνος, ακόμη και για εκείνους που τον υπηρετούν, καθώς το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ανοχή δεν υπάρχει πια.
Αλλά εδώ μπλέκει η ιστορία. Αυτός ο ρεαλισμός δεν οδηγεί στην εξουσία, καθώς ούτε τις παλιότερες υποσχέσεις καλύπτει ούτε την τιμωρητική διάθεση των ψηφοφόρων (προς την κυβέρνηση) ικανοποιεί. Μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα έχει, καθώς οι πολίτες αισθάνονται ότι και πάλι εξαπατώνται, μια και αν ήθελαν «ρεαλισμό», μια χαρά βολεύονται με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Ολοι περιμένουν σήμερα να δουν εάν θα γίνει και πόσο βαθιά θα είναι η βουτιά στον ρεαλισμό. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, πόσο κόστος έχουν, ποιες επιχειρήσεις μπορούν να το πληρώσουν, πόσο θα αυξηθεί η μαύρη εργασία. Η αποκατάσταση «μέρους» των απωλειών των συντάξεων τι ακριβώς είναι; Ενα κουλούρι ή μια φραντζόλα; Και τα χρήματα από πού θα βρεθούν;
Καθώς οι κάλπες δεν είναι ΑΤΜ ούτε γεννούν χρήμα, θα πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πίσω από αυτόν τον «ρεαλισμό» κρύβεται συνήθως μια ακόμη απόχρωση των «Θα».
Εγκλωβισμένος στις συμπληγάδες του συνθήματος ότι το «ένα κουλούρι την ημέρα αύξηση στις συντάξεις είναι κοροϊδία» και του φαντάσματος του «λεφτά υπάρχουν» βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας, που σε λίγες ώρες θα ξεδιπλώσει τη δική του πρόταση για την αποκατάσταση των αδικιών και την ανάκαμψη της οικονομίας.Σήμερα ούτε το κουλούρι καν δεν μπορεί να υποσχεθεί, ενώ από την άλλη δεν έχει το πλεονέκτημα που είχε ο Γ. Παπανδρέου. Που με περισσή ευκολία είπε το «λεφτά υπάρχουν» έχοντας υπόψη του ότι την επομένη των εκλογών ακόμη πιο εύκολα θα υποστήριζε ότι βρήκε καμένη γη, την οποία δεν είχε προβλέψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί καν να το υπαινιχθεί αυτό μια και ο ίδιος είναι που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει διαλύσει την οικονομία και συνεπώς δεν υπάρχει σάλιο. «Στρέφεται στον ρεαλισμό» ο κ. Τσίπρας, είναι το νέο ανάγνωσμα των ημερών και θα ήταν μια θετική εξέλιξη μια και ο λαϊκισμός των εύκολων λύσεων που πέφτουν από τον ουρανό, και αντιαισθητικός είναι, και επικίνδυνος, ακόμη και για εκείνους που τον υπηρετούν, καθώς το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ανοχή δεν υπάρχει πια.
Αλλά εδώ μπλέκει η ιστορία. Αυτός ο ρεαλισμός δεν οδηγεί στην εξουσία, καθώς ούτε τις παλιότερες υποσχέσεις καλύπτει ούτε την τιμωρητική διάθεση των ψηφοφόρων (προς την κυβέρνηση) ικανοποιεί. Μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα έχει, καθώς οι πολίτες αισθάνονται ότι και πάλι εξαπατώνται, μια και αν ήθελαν «ρεαλισμό», μια χαρά βολεύονται με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Ολοι περιμένουν σήμερα να δουν εάν θα γίνει και πόσο βαθιά θα είναι η βουτιά στον ρεαλισμό. Οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, πόσο κόστος έχουν, ποιες επιχειρήσεις μπορούν να το πληρώσουν, πόσο θα αυξηθεί η μαύρη εργασία. Η αποκατάσταση «μέρους» των απωλειών των συντάξεων τι ακριβώς είναι; Ενα κουλούρι ή μια φραντζόλα; Και τα χρήματα από πού θα βρεθούν;
Καθώς οι κάλπες δεν είναι ΑΤΜ ούτε γεννούν χρήμα, θα πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πίσω από αυτόν τον «ρεαλισμό» κρύβεται συνήθως μια ακόμη απόχρωση των «Θα».
