Το όνειρο της Ευρώπης πεθαίνει στην Ελλάδα

Με τον εγκλωβισμό της Ελλάδας σε ένα αποτυχημένο οικονομικό πείραμα, οι Βρυξέλλες απειλούν την ευρωπαϊκή σταθερότητα. Το στρατηγικό σημείο της χώρας και οι ανησυχίες των ΗΠΑ. Οι φόβοι των Ευρωπαίων και η σημασία του δημοψηφίσματος.

Οι κλειστές τράπεζες στην Ελλάδα είναι μια τεράστια αποτυχία για την Ε.Ε. Η τρέχουσα κρίση δεν αποτελεί απλά μια αντανάκλαση των αδυναμιών του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αλλά και της αποτυχίας του ευρωπαϊκού οράματος για ενότητα, ειρήνη και ευημερία.
Τα τελευταία 30 χρόνια η Ευρώπη ενστερνίστηκε την δική της εκδοχή για «το τέλος της ιστορίας». Έγινε γνωστή ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ιδέα ήταν πως τα ευρωπαϊκά έθνη θα άφηναν στο παρελθόν τις τραγωδίες των πολέμων, τον φασισμό και τις κατοχές. Με την είσοδο στην Ε.Ε., θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν ένα καλύτερο μέλλον, με βάση την δημοκρατία, το κράτος δικαίου και την αποκήρυξη του εθνικισμού.Όπως είχε καυχηθεί κάποτε και ο Λόρδος Πάτεν, ο πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος, η επιτυχία της ένωσης διασφαλίζει ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν τώρα να περνούν το χρόνο τους «μιλώντας για τις ποσοστώσεις στα ψάρια και για τους προϋπολογισμούς, αντί να δολοφονεί ο ένας τον άλλον».

Δισ. επί Δις

Ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ «Μήπως το ευρώ πέθανε το Σάββατο το απόγευμα;» αναρωτιέται ο Βρετανός δημοσιογράφος Πολ Μέισον. Δεν νομίζω, όχι ακόμα, αλλά ο υπερσυντέλικος του πράγματος έχει συμβεί. Και κατά τούτο η Ελλάδα υφίσταται (από τώρα) τα τετελεσμένα του αύριο. Για τρίτη φορά μέσα σε έναν αιώνα, 1914-2014 (συν 1), η Γερμανία πάει να θανατώσει την Ευρώπη. Αλλά σ’ αυτό θα επανέλθουμε, ας δούμε πρώτα τα πράγματα και τα γεγονότα. Λίγο πριν να καταρρεύσουν (εν τέλει) οι διαπραγματεύσεις, η πλευρά των δανειστών-δυναστών θέτει υπ’ όψιν της ελληνικής πλευράς μια τελική πρόταση (τελεσιγραφική, τύπου take or leave it) ακόμα χειρότερη απ’ όσα χείριστα είχε δεχθεί ως εκείνη τη στιγμή η ελληνική πλευρά κι ακόμα χειρότερη απ’ όσα χείριστα είχε προτείνει ως εκείνη τη στιγμή η πλευρά των εταίρων. Ηταν πλέον φανερό ότι το παιγνίδι δεν αφορούσε πια το ποσοστό 13% ή 23% για τα ξενοδοχεία, αλλά «ότι επρόκειτο για παιχνίδι κυριαρχίας».

Αμφισβήτηση εντός πλαισίου

Διαθέτει η Ευρωζώνη την ευελιξία διορθωτικών κινήσεων χωρίς μετωπική αμφισβήτηση του πλαισίου -Σύμφωνο Σταθερότητας και Δημοσιονομικό Σύμφωνο- που κατοχυρώνει με άκαμπτο τρόπο τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και συνεπακόλουθα επιβάλλει ως μονόδρομο τη δημοσιονομική λιτότητα; Το ερώτημα αφορά μια σειρά από χώρες: Την Πορτογαλία, την Ισπανία, αλλά τη Γαλλία και την Ιταλία, όπου σε διαφορετικό βαθμό συμπιέζονται σε οριακό σημείο η κοινωνική και η πολιτική σταθερότητα. Μέχρι στιγμής μια λεπτή ισορροπία επικρατεί στην Ευρωζώνη ανάμεσα στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Στο Παρίσι και στη Ρώμη δεν υπάρχει ρητή αμφισβήτηση του πλαισίου πειθαρχίας που έχει επιβάλει και ζητά την ενίσχυσή του το Βερολίνο, έναντι μιας -στην πράξη- σιωπηρής ανοχής της γερμανικής πλευράς στις αποκλίσεις των Ολάντ - Βαλς και Ρέντσι στον περιορισμό των δημοσίων δαπανών.

Δεν δικαιούται ο λαός να αποφασίσει;

Του Κώστα Βενιζέλου  Φαίνεται πως ο Γκούντερ Φερχόιγκεν δεν άφησε σημειώματα ή και…παρακαταθήκες, με τις οποίες να εξηγεί σε αξιωματούχους της Ένωσης, πως οι παρεμβάσεις, οι πιέσεις, οι υποδείξεις προκαλούν αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο, μαθηματικές πράξεις, λογιστικές αποφάσεις και τελεσίγραφα. Υπάρχει και η αντίληψη των πολιτών, τα βιώματα, οι  καθημερινές δυσκολίες, τα οράματα τους. Πριν έντεκα χρόνια, εδώ στην Κύπρο, βιώσαμε παρόμοιες παρεμβάσεις για επιβολή ενός σχεδίου λύσης, το οποίο τελικά απορρίφθηκε. Σήμερα στήθηκε το ίδιο σκηνικό. Ξεκίνησαν με την ίδια ρητορική και φρασεολογία να στέλνουν μηνύματα, προειδοποιήσεις και συγκαλυμμένα τελεσίγραφα προς τους Έλληνες πολίτες.

Ευρώ ή δραχμή

Είναι είδηση το διαδικτυακό σχόλιο της Τζένης Μπαλατσινού για το δημοψήφισμα; Και να μην είναι, “έπαιξε” ως είδηση σε ενημερωτικές ιστοσελίδες μαζί με τις πληροφορίες για τις αποφάσεις της ΕΚΤ. Μας ενδιαφέρει πώς βλέπει τα πράγματα ο Σάκης Ρουβάς; Είτε ναι είτε όχι, η (ενδιαφέρουσα) ανάρτησή του στο fb έγινε ανάρπαστη και σήκωσε κύμα σχολίων. Ετσι κι αλλιώς, στην περίπτωσή μας, η έννοια της ελίτ είναι κάπως σχετική. Δεν μπορείς εύκολα να προσδιορίσεις ούτε την οικονομική (γιατί παίρνει και δεν δίνει) ούτε την πολιτιστική (γιατί κριτήριο είναι η διασημότητα).Είμαστε και γελοίοι και τραγικοί. Η ανελέητη ελληνική φάρσα ανακατεμένη με το σπαρακτικό εθνικό δράμα.Περάσαμε όλη την κρίση (που συνεχίζεται και κορυφώνεται) μέσα στο πέλαγος της ασημαντότητας και της ανοησίας. Καμία προσπάθεια κατάκτησης συλλογικής αυτογνωσίας, καμία ρήξη με τις αιτίες της χρεοκοπίας, καμία επίγνωση ότι η διατήρηση του δημοκρατικού κεκτημένου και του βιοτικού επιπέδου δεν είναι αυτονόητη αλλά προϋποθέτει επίπονη προσπάθεια ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Το πολιτικό σύστημα απορροφημένο από το παιχνίδι της εξουσίας, οι πνευματικοί ταγοί απόντες ή σιωπηλοί, μια κοινωνία παραδομένη στον ανορθολογισμό, στην ευκολία, στην απλούστευση.

Με φόντο την φημολογία σχετικά με πιθανή στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία Τουρκία: Σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας

O πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προήδρευσε σήμερα μιας σημαντικής συνεδρίασης των υπηρεσιών ασφαλείας που ήταν αφιερωμένη στην κατάσταση στη Συρία, με φόντο τις πληροφορίες που μεταδίδονται σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με μία ενδεχόμενη τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο έδαφος της γειτονικής χώρας. Η μηνιαία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (MGK) ξεκίνησε λίγο μετά τις 15:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα, με την παρουσία του προέδρου Ερντογάν, του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, των υπουργών που είναι αρμόδιοι για θέματα ασφαλείας και του αρχηγού του γενικού επιτελείου εθνικής άμυνας, μετέδωσαν τα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία.

Γαλλικό «παρών»

Η πιο ενδιαφέρουσα πολιτική εξέλιξη από την πλευρά των εταίρων της Αθήνας, μετά τη δραματική κορύφωση της ελληνικής κρίσης, είναι η στάση της Γαλλίας, με το Reuters να επισημαίνει «ότι υπάρχει μια διαφορά σίγουρα στους τόνους ανάμεσα στο Παρίσι και στο Βερολίνο». Η διαφοροποίηση καταγράφηκε με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Σαπέν να ζητά στο Eurogroup του Σαββάτου να συζητηθεί το ελληνικό αίτημα για παράταση του προγράμματος, και αμέσως μετά τη δήλωσή του ότι πρέπει να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση, μια δήλωση που επανέλαβε χθες Κυριακή και ο πρωθυπουργός Βαλς.

..Αυτό πρέπει να φοβόμαστε από ένα Grexit: τη μετάδοση του θυμού, που θα μπορούσε να γεννηθεί από την ταπείνωση ενός λαού»...

Πολλές ομοιότητες, μία διαφορά

Συντάκτης: efsyn.gr

Οπως τότε έτσι και τώρα τα διεθνή και ντόπια ΜΜΕ τηρούν παρόμοια στάση, συγκρούονται δύο σχολές σκέψης και η «αλληλεγγύη» των τοκογλύφων προκάλεσε ανθρωπιστικές κρίσεις και εκεί και εδώ, μόνο που η Λευκωσία τότε είχε πει ένα πικρό «ναι» στα εκβιαστικά διλήμματα των «θεσμών», ενώ η Αθήνα τώρα άρθρωσε το μεγάλο «όχι» και επιζητεί να το κατακυρώσει με το δημοψήφισμα της προσεχούς Κυριακής.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, που μόλις είχε αναλάβει τα καθήκοντα του, επέστρεψε από τη σύνοδο της Ε.Ε. με το πρωτοφανές για τα παγκόσμια δεδομένα κούρεμα των καταθέσεων, δηλώνοντας ότι οι εταίροι τού είχαν βάλει το πιστόλι στον κρόταφο: «Είτε υπογράφεις το κούρεμα, είτε καταστρέφεται η κυπριακή οικονομία». Δεν είναι το ίδιο που κάνουν σήμερα οι «θεσμοί» σε σχέση με την Ελλάδα;
Δεν είναι αυτοί που με τα τελεσίγραφά τους και τα «game over», το κλείσιμο της στρόφιγγας της χρηματοδότησης και την εξωφρενική συμπεριφορά του Ντάισελμπλουμ στο τελευταίο Eurogroup, θέτουν εκβιαστικά διλήμματα στην ελληνική κυβέρνηση;

Προς συμφωνία ή οριστική έξοδο

Απόστολος Διαμαντής Το δημοψήφισμα ήταν μια αποτελεσματική κίνηση του πρωθυπουργού, καθώς του έδωσε ένα επιπλέον όπλο για τις διαπραγματεύσεις που θα συνεχιστούν και πέρασε το άγχος στην πλευρά των δανειστών που αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν μπλοφάρει και είναι σε θέση να διακόψει τις διαπραγματεύσεις και την αποπληρωμή του χρέους. Οι δηλώσεις Γιουνκέρ ότι παραμένει στο τραπέζι μια βελτιωμένη πρόταση των δανειστών, οι δηλώσεις Μοσχοβισί και Βαλς, ότι δεν θα επιτρέψουν ρήξη, οι δηλώσεις Λαγκάρντ και Ντάισεμπλουμ, ότι το Eurogroup είναι σε ετοιμότητα για διαπραγματεύσεις, είναι χαρακτηριστικές.

Τα 4 μεγάλα ψέμματα του Γιούνκερ Ως Κομματάρχης

Μια ωμή πολιτική παρέμβαση στα εσωτερικά κυρίαρχης χώρας, ένα καθαρά εκβιαστικό δίλημμα υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα και - τουλάχιστον - 4 μεγάλα ψέμματα είχε το νέο τελεσίγραφο που απηύθυνε σήμερα στην Ελλάδα ο, θεωρητικά, θεσμικός εγγυητής της Ευρώπης, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Χωρίς άλλα σχόλια, ιδού τα 4 ψέμματα του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που έδωσε συνέντευξη Τύπου για να χαρακτηρίσει «ανάξια» την ελληνική κυβέρνηση και να παρουσιάσει την πολιτική του πλατφόρμα εν είδει... κομματάρχη Βρυξελλών:

Γιατί ο Τσίπρας επέλεξε την οδό του δημοψηφίσματος

Του Σταύρου Λυγερού Με την προκήρυξη δημοψηφίσματος για την επόμενη Κυριακή απάντησε ο πρωθυπουργός στο τελεσίγραφο των δανειστών, γεγονός που αλλάζει ριζικά το πλαίσιο της πεντάμηνης φθοροποιού διελκυστίνδας μεταξύ της Ελλάδας και του ευρωιερατείου. Το ερώτημα θα είναι ναι ή όχι στο τελεσίγραφο, με τον Τσίπρα και όλους τους υπουργούς να παίρνουν ξεκάθαρη θέση υπέρ του “όχι”.Αν και ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως το αντικείμενο του δημοψηφίσματος δεν έχει να κάνει με την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ήταν εξαρχής σαφές πως τόσο η εγχώρια αντιπολίτευση όσο και το ευρωιερατείο θα επιχειρήσουν να μεταθέσουν το δίλημμα από το “ναι” ή “όχι” στο τελεσίγραφο των δανειστών στο δίλημμα “ευρώ ή δραχμή”. Έτσι και έγινε.
Η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησαν εξαιρετικά σκληρές εκφράσεις για να καταδικάσουν την πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Ουσιαστικά την κατηγορούν πως εξωθούν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, στην τηλεφωνική επικοινωνία που ο πρωθυπουργός είχε με τη Μέρκελ προκειμένου να την ενημερώσει για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η καγκελάριος έδωσε μία τέτοια διάσταση. Όχι όμως και ο Ολάντ.