Η συνεχιζόμενη κρίση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ειδικά σε σχέση
με τους τζιχαντιστές, επαναφέρει στο προσκήνιο τον ρόλο της Τουρκίας και
τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Η προσπάθεια των ΗΠΑ να οικοδομήσουν μια
συμμαχία για την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών φέρνει την Άγκυρα
αντιμέτωπη με τους παλιούς συμμάχους της, καθώς είναι γνωστή η
υποστήριξή της στην ομάδα αυτή των ισλαμιστών όλα αυτά τα χρόνια που
πολεμούσαν το συριακό καθεστώς. Ακόμη και η σύλληψη Τούρκων ομήρων, που
στο μεταξύ αφέθηκαν ελεύθεροι, την ίδια ώρα που άλλοι όμηροι
αποκεφαλίζονται, κρίνεται από πολλούς ως συμπαιγνία ανάμεσα στις δύο
πλευρές.
Η Άγκυρα προβάλλει βεβαίως το επιχείρημα ότι οι σχέσεις της με τους
τζιχαντιστές αναπτύχθηκαν σε μια εποχή που και οι ίδιοι οι Αμερικανοί,
και γενικότερα η Δύση, τους εξόπλιζαν για την ανατροπή του καθεστώτος
του Σύρου προέδρου Άσαντ. Με άλλα λόγια, η περίπτωση των τζιχαντιστών
δεν διαφέρει καθόλου από αυτή των ισλαμιστών της Αλ Κάιντα, που ήταν
επίσης δημιούργημα των Αμερικανών και της Δύσης, την εποχή του Ψυχρού
Πολέμου, για την αντιμετώπιση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Πιο
πρόσφατα η Δύση, ανατρέποντας τον Καντάφι στη Λιβύη,παρέδωσε ουσιαστικά
τη χώρα στους ισλαμιστές και την αναρχία. Παραφράζοντας τον Μαρξ, η
ιστορία, με τις ενέργειες των Δυτικών, επαναλαμβάνεται και αυτή τη φορά
ως φάρσα!