Οπως δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι, μετά τις επαφές που είχαν με την τουρκική ηγεσία, εκτιμούν ότι «η Τουρκία εξετάζει ακόμη το ποια θέση θα τηρήσει», ενώ σύμφωνα με τον Σινάν Ουλγκέν, Τούρκο πρώην διπλωμάτη και νυν συνεργάτη του Carnegie Endowment στις Βρυξέλλες, η Αγκυρα κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προσφερθεί να συμμετάσχει στη διεξαγωγή αεροπορικών επιδρομών.Ωστόσο, μπορεί ενδεχομένως να επιτρέψει τη χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ στη νότια περιοχή της χώρας, που απέχει λιγότερο από 300 μίλια από τη Ράκα της Συρίας. Η συγκεκριμένη επιλογή, τονίζεται, θα προσφέρει στα αμερικανικά καταδρομικά και πυραυλικά συστήματα αυξημένο χρόνο συγκριτικά με αντίστοιχες βάσεις στην Ιορδανία και τον Περσικό Κόλπο και θα αυξήσουν τις δυνατότητες των αμερικανικών επιθέσεων, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι και αναλυτές.
Μολονότι η στρατηγική των ΗΠΑ έναντι του Ισλαμικού Κράτους είναι περίπλοκη -καθώς προσπαθεί να συνθλίψει την οργάνωση, επιβάλλοντας παράλληλα συμφωνία για τα πυρηνικά με μια από τις ισχυρότερες περιφερειακές δυνάμεις, το Ιράν, και ανατρέποντας τον Ασαντ στη Συρία- φαίνεται εξαιρετικά απλή σε σχέση με εκείνη της Τουρκίας, υποστηρίζουν Αμερικανοί αναλυτές.
Η «ζώνη ασφαλείας»
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για την επίλυση αυτού του γόρδιου δεσμού και ο Ερντογάν άρχισε να σκέφτεται, ξανά, τη δημιουργία μιας «ζώνης ασφαλείας» στη βόρεια Συρία.Αυτή θα είχε πολλαπλά οφέλη: θα παρείχε στον Ερντογάν το κίνητρο να ρισκάρει μια εκ νέου ανάδυση της τρομοκρατίας στο εσωτερικό της χώρας, συμμετέχοντας στη στρατιωτική προσπάθεια κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, υπό έναν ανθρωπιστικό μανδύα, θα παρείχε στη συμμαχία αξιόπιστες χερσαίες δυνάμεις που θα διασφάλιζαν την επιτυχή πάταξη του Ισλαμικού Κράτους, ενώ θα δημιουργούνταν στη Συρία ένας χώρος ικανός να φιλοξενήσει τα 3 εκατομμύρια προσφύγων που βρίσκονται σήμερα στην Τουρκία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία.
Η παγίδα είναι ότι η ατζέντα της Τουρκίας δεν φαίνεται ίδια με των ΗΠΑ. Η Τουρκία θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τη «ζώνη ασφαλείας» ως βάση και κέντρο εκπαίδευσης των αντιπάλων του Ασαντ, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμιστών, καθώς σε αντίθεση με τις ΗΠΑ η κύρια προτεραιότητα του Ερντογάν είναι η ανατροπή του Ασαντ. Ως αποτέλεσμα, δεν θα αντιτασσόταν μόνο ο Ασαντ στη δημιουργία της «ζώνης ασφαλείας», αλλά και η Ρωσία και η Κίνα στο Σύμβουλο Ασφαλείας του ΟΗΕ, μην παρέχοντας στο όλο εγχείρημα την αναγκαία νομιμοποιητική βάση.Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν επιθυμεί να διαταράξει τη συμμαχία ασφαλείας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και δεν είναι ευτυχής με τα δημοσιεύματα που απεικονίζουν την Τουρκία ως περίπου σπόνσορα του Ισλαμικού Κράτους. Κατά συνέπεια θα επιχειρήσει να προσφέρει κάποια μορφή στήριξης στη συμμαχία, τώρα που απελευθερώθηκαν οι 49 όμηροι.
