Ποιοι όπλισαν το χέρι των φανατικών της Τζιχάντ

Του Σταύρου Λυγερού
Δεκατρία χρόνια μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και την έναρξη της εκστρατείας του προέδρου Μπους για την αναμόρφωση της Μέσης Ανατολής, τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η δυτική στρατιωτική επέμβαση ειδικά στο Ιράκ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Η περιοχή όχι μόνο δεν έκανε βήματα προς τον εκδυτικισμό, όπως πίστευαν οι νεοσυντηρητικοί, αλλά και μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μαύρη τρύπα.Τα βίντεο με τους τελετουργικούς αποκεφαλισμούς δυτικών από τους ισλαμιστές μαχητές του Ιερού Πολέμου (τζιχαντιστές) έφεραν σε πρώτο πλάνο μία εφιαλτική πραγματικότητα που μέχρι τότε η Δύση σχεδόν έκανε πως δεν βλέπει. Και είναι ακριβώς η ανοχή των ΗΠΑ και της Ευρώπης που επέτρεψε σε μία οργάνωση να θέσει υπό τον έλεγχό της ένα μεγάλο τμήμα του Ιράκ και της Συρίας.

Κύπρος-Ελλάδα υπέγραψαν Κοινό Μνημόνιο Χειρισμού Κρίσεων

Αβραμόπουλος: Πρόκειται για συμφωνία που αποβλέπει στην ασφάλεια

Επικαιροποιημένο και αναθεωρημένο Κοινό Μνημόνιο Χειρισμού Κρίσεων μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, υπέγραψε, στη Λευκωσία, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος με τον κύπριο ομόλογό του, Χριστόφορο Φωκαΐδη.Ο κ. Αβραμόπουλος κατέστησε σαφές ότι «δεν πρόκειται για συμφωνία που αποβλέπει σε επιθετικούς σκοπούς, αλλά στην ασφάλεια».
Όπως εξήγησε, το μνημόνιο, πέρα από την αμυντική και επιχειρησιακή σημασία και τον συντονισμό των διαδικασιών και των οργάνων χειρισμού κρίσεων Ελλάδας και Κύπρου, «έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και εμπεριέχει έναν συμβολισμό, λόγω της επετείου της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Νέα δεδομένα στο διπλωματικό πόλεμο Ρωσίας – ΗΠΑ φέρνει ανακάλυψη πετρελαίου στην Αρκτική

Νέα δεδομένα στο διπλωματικό πόλεμο Ρωσίας – ΗΠΑ έρχεται να δώσει η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν από κοινές γεωτρήσεις του ρωσικού πετρελαϊκού κολοσσού Rosneft και της αμερικανικής ExxonMobil στη θάλασσα Κάρα, ανατολικά της θάλασσας Μπάρεντζ, στον Αρκτικό Ωκεανό, στην πιο βόρεια γεώτρηση στην περιοχή, στο αρκτικό κοίτασμα Universitetskaya-1.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Rosneft το συνολικό κοίτασμα ανέρχεται στους 13 δισ. τόνους πετρελαίου, ξεπερνά σε μέγεθος τα κοιτάσματα του Μεξικού, της Βραζιλίας, του Kαναδά και της Αλάσκας και μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα κοιτάσματα της Σαουδικής Αραβίας.

Συμφωνία παραμονής των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν

Του Νικόλα Ζηργάνου

Μία ημέρα μετά την ορκωμοσία του Ασραφ Γάνι ως νέου προέδρου του Αφγανιστάν και πριν ανακοινωθεί η νέα κυβέρνηση, η νέα (;) εξουσία στην Καμπούλ έσπευσε να υπογράψει διμερή συμφωνία ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμφωνία, την οποία είχε αρνηθεί να υπογράψει ο απερχόμενος πρόεδρος (που κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ως… αντι-Αμερικανό) Χαμίντ Καρζάι, προβλέπει να παραμείνουν στο Αφγανιστάν -και μετά το τέλος του 2014- 10.000 Αμερικανοί στρατιώτες και σύμβουλοι, οι οποίοι θα εκπαιδεύουν και θα συμβουλεύουν τις τοπικές δυνάμεις ασφαλείας.
Οι ξένοι στρατιωτικοί θα απολαύουν ετεροδικίας, που σημαίνει ότι δεν θα δικάζονται σε πιθανή παραπομπή τους σε δικαστήριο από την αφγανική Δικαιοσύνη, αλλά από δικαστήρια της χώρας τους. Πρακτικά, θα έχουν ατιμωρησία· και αυτό το προνόμιο θα έχουν και οι 2.000 στρατιωτικοί των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ που επίσης θα παραμείνουν στο Αφγανιστάν μετά την αποχώρηση όλων των μάχιμων στρατευμάτων της Συμμαχίας στο τέλος του 2014.

"Μια Κύπρος που ήταν ενωμένη με το πορτοκαλί της χρώμα! Ενώ σε έξι διαφορετικές γλώσσες υπήρχε η φράση "Δεν ξεχνώ"."

Ο Ομπάμα στη χώρα των θαυμάτων

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Καθώς εντείνονται οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί εναντίον στόχων τζιχαντιστών στη Συρία (φωτ. από τη σχετική ενημέρωση του Πενταγώνου), γίνεται σαφές πως η αποτελεσματική αντιμετώπιση του ISIS προϋποθέτει ένα σημαντικό επανακαθορισμό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή.

Η προέλαση του «Ισλαμικού Κράτους» (ISIS) και ο αποτρόπαιος αποκεφαλισμός δύο Αμερικανών δημοσιογράφων ανάγκασαν έναν εμφανώς απρόθυμο Μπαράκ Ομπάμα να επιστρέψει στο ναρκοπέδιο που λέγεται Ιράκ. Επεκτείνοντας, την περασμένη εβδομάδα, τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον των τζιχαντιστών και στη γειτονική Συρία, ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε άλλο ένα μεγάλο άλμα προς το άγνωστο, κάτι που αναγνωρίζουν ακόμη και οι πιο σοβαροί υποστηρικτές του. «Λάθος επιλογή στη Συρία, χωρίς πειστικό σχέδιο», ήταν ο σχετικός τίτλος κύριου άρθρου των New York Times, την περασμένη Τρίτη. Σε πρώτη ματιά, η επέκταση των αμερικανικών επιχειρήσεων στη Συρία έχει νόημα. Εδώ είναι που ανδρώθηκε το ISIS, μέσα από τον ένοπλο αγώνα εναντίον του καθεστώτος Ασαντ (ένοπλο αγώνα, που ενισχύθηκε γενναιόδωρα από τους περιφερειακούς συμμάχους των ΗΠΑ) και εδώ είναι που διατηρεί τις πιο σταθερές βάσεις του.

Η Μέρκελ όμηρος Γερμανών... τζιχαντιστών!

Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έριξε την πρώτη προειδοποιητική βολή: Με 4,7% σε πανεθνικό επίπεδο, το κόμμα των Γερμανών ευρωσκεπτικιστών που είχε ιδρυθεί λίγους μήνες νωρίτερα και εμφανιζόταν για πρώτη φορά σε εκλογική αναμέτρηση, δεν έπιασε το όριο και έμεινε εκτός Βουλής για λίγες χιλιάδες ψήφους. Το επόμενο «χτύπημα» διέψευσε παταγωδώς όσους είχαν σπεύσει να προβλέψουν ότι θα είχε την τύχη των Πειρατών και θα διαλυόταν εις τα εξ ων είχε συντεθεί και στόχευσε στο ψαχνό: Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, η AfD εκτινάχθηκε στο 7% και εξέλεξε 7 από τους 96 βουλευτές της χώρας -οι οποίοι δεν δίστασαν να ενταχθούν στην ίδια ομάδα με τους Τόρις, που απειλούν να βγάλουν τη Βρετανία από την Ε.Ε.!

Δυναμική ακραίας πόλωσης

Οι ΗΠΑ θα ήθελαν ο πόλεμος κατά των τζιχαντιστών της ISIS αλλά και των άλλων οργανώσεων τύπου Αλ Κάιντα να είναι ένας εμφύλιος μετριοπαθών και εξτρεμιστών σουνιτών. Σε περιφερειακό επίπεδο έστω και προσχηματικό το πέτυχαν με τη Συμμαχία Σαουδικής Αραβίας, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ιορδανίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που τώρα στο πλευρό της Ουάσιγκτον βομβαρδίζουν τους τζιχαντιστές που στήριξαν για πάνω από τρία χρόνια!Ομως οι ΗΠΑ θα ήθελαν αυξημένο ρόλο για μετριοπαθείς Σουνίτες στην κυβέρνηση της Βαγδάτης, αλλά και ενισχυμένο ρόλο για μετριοπαθείς αντιπάλους του Ασαντ στη Συρία. Πρόκειται προφανώς για ένα ζητούμενο που βρίσκεται μεταξύ ευχής και φαντασίωσης και το οποίο απλώς σώζει τα προσχήματα για μια υπερδύναμη που πριν από ένα χρόνο ετοιμαζόταν να πλήξει με βομβαρδισμούς το μπααθικό καθεστώς του Ασαντ στη Δαμασκό και τώρα βομβαρδίζει τους πιο επικίνδυνους αντιπάλους του!

Ιστορία... Τριών Πόλεων

Στην Ιστορία Δύο Πόλεων που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες το 1859, ο Ντίκενς έδωσε την αντίστιξη του φλεγόμενου από την επαναστατική έκρηξη Παρισιού στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 και της κανονικής ζωής στο Λονδίνο. Σήμερα, μια ταυτόχρονη καταγραφή των πολιτικών εξελίξεων στις δύο αυτές πόλεις θα αναδείκνυε ομοιότητες: Στις όχθες του Σηκουάνα ο Σαρκοζί επανέρχεται με στόχο να ανακόψει την άνοδο της Λεπέν υιοθετώντας την ατζέντα Νόμου και Τάξης της ακροδεξιάς, και την ίδια στιγμή στις όχθες του Τάμεση ο πρωθυπουργός Κάμερον προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία ευθυγραμμιζόμενος με την αντιευρωπαϊκή ρητορική του λαϊκιστή Φάρατζ του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου.Μια εύστοχη ανάλυση του Wolfgang Munchau στους Financial Times προχθές Δευτέρα έρχεται να μας θυμίσει ότι αν θέλαμε να αποδώσουμε ως μυθιστόρημα τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στην Ευρώπη, ο σωστός τίτλος θα ήταν Ιστορία Τριών Πόλεων. Στην τρίτη πόλη, το Βερολίνο, καταγράφεται η αργή αλλά σταθερή άνοδος των ευρωσκεπτικιστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD): κοντά στο 5% στις περσινές βουλευτικές εκλογές, 7% στις πρόσφατες ευρωεκλογές και κοντά στο 10% σε δύο τοπικές εκλογές στις αρχές του μήνα.

Το «μαύρο μηδενικό» των Γερμανών και η Ευρώπη που τρομάζει

Το ένα τρίτο της σελίδας της σοβαρής σοσιαλδημοκρατικής γερμανικής εφημερίδας «Ντι Τσάιτ» έπιανε ο πηχυαίος τίτλος! «Η Ευρώπη δεν είναι σε πόλεμο, αλλά ούτε και σε ειρήνη» ανέφερε το φύλλο της εφημερίδας που είχε εκδοθεί τη σημαδιακή ημερομηνία της 11ης Σεπτέμβρη -την ημέρα που τα αεροπλάνα είχαν πέσει πάνω στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Οι συγγραφείς του βαρυσήμαντου άρθρου -Μαρκ Μπροστ, Γκέρο φον Ράντοφ και Μπερντ Ούλριχ- έκαναν εξαιρετικά διεισδυτικές παρατηρήσεις. «Είναι πολύ λεπτά τα σύνορα ανάμεσα σε μια απομακρυσμένη από την πραγματικότητα, σχεδόν προσποιητή ομαλότητα και σε μια ατμόσφαιρα ιστορικής στιγμής που τρομάζει τους πολίτες» υπογράμμιζαν. Τι εννοούσαν, το εξηγούν αμέσως: «Ενώ στον έξω κόσμο κρίνεται ο πόλεμος και η ειρήνη, η ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας παίζει αυτή την εβδομάδα την ομαλότητα. Η κυβέρνηση γιορτάζει το «μαύρο μηδενικό», τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό του επόμενου έτους. «Για πρώτη φορά από το 1969 η Γερμανία δεν θα δημιουργήσει καθόλου καινούργια χρέη» έγραψε στο Τουίτερ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ περιχαρής» τόνιζαν οι αρθρογράφοι. «Φυσικά, θα ήταν δύσκολο για την κυβέρνηση να αποστεί του στόχου του «μαύρου μηδενικού», όταν αυτός ο στόχος είναι τόσο κοντά και επιπλέον είναι τόσο δημοφιλής σε πλατιά στρώματα του γερμανικού πληθυσμού.

«Ο ΤΑΦΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ» Ειρωνικό άρθρο της Hurriyet για την Αμφίπολη

Με διάχυτη ειρωνία αναφέρεται στην ανακάλυψη του τύμβου Καστά άρθρο της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet, τονίζοντας ότι ο τάφος παίρνει την εκδίκησή του, καθώς ακόμη δεν υπάρχουν ενδείξεις για τη χρονολόγησή του, ενώ καταλογίζει στους Έλληνες ότι ζουν σε μία ονειρική κατάσταση και ξεχνούν τα πραγματικά τους προβλήματα. Δεν παραλείπει δε, να συνδέσει τις ανακαλύψεις με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και πώς οι δηλώσεις του πρωθυπουργού για τον τάφο «μπορούν να επηρεάσουν μπερδεμένους ψηφοφόρους»

«Εχω επιστρέψει από διακοπές στην πατρίδα μου, όπου ο τρόμος του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ μοιάζει μακρινός και όπου οι άνθρωποι βρίσκονται σε μία ένθερμη συζήτηση για το ιστορικό παρελθόν και την πολιτική επικαιρότητα», σημειώνει στην εισαγωγή του άρθρου της με τίτλο «Ενα νέο στοιχείο στην ελληνική πολιτική: η Αρχαιολογία», η αρθρογράφος.

«Μ' αυτά που κάνετε, δεν βλέπετε Ευρώπη» Εκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την Τουρκία

Της ΕΡΑΣΜΙΑΣ ΣΦΑΕΛΟΥ

Για «ανησυχητικό περιορισμό των ελευθεριών στη χώρα» καταγγέλλει την Τουρκία το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch), σε έκθεσή του.

Σύμφωνα με τη διεθνή ΜΚΟ, υπό την προεδρία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η χώρα έχει επιδείξει «αδιαλλαξία προς την αντιπολίτευση, τις διαδηλώσεις και την κριτική του Τύπου», και σχολιάζει ότι, με αυτόν τον τρόπο, πολύ δύσκολα η Αγκυρα θα καταφέρει να προσεγγίσει την Ευρωπαϊκή Ενωση.Ιδιαίτερα έπειτα από την αποκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς της τουρκικής ηγεσίας τον περασμένο Δεκέμβριο, η κυβέρνηση έχει θεσπίσει νόμους, με στόχο να ενισχύσει τόσο τον έλεγχό της στο δικαστικό σώμα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης όσο και τις εξουσίες τής υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας (ΜΙΤ).

Πατριωτισμός με στιλ Ν.Δ.

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

«Το μεγάλο πατριωτισμό» επιστράτευσε ο πρόεδρος της Ν.Δ. και πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στην εκδήλωση του κόμματος στη Χαλκιδική, σε μια προσπάθεια να επανασυσπειρώσει τη βάση του, να... κολλήσει μεταξύ τους ηγετικά στελέχη της Ν.Δ., που ακόμα «δεν τον πάνε», να κάνει το άνοιγμα στην Κεντροδεξιά και το Κέντρο (σε αυτό το πολιτικό φάντασμα που διεκδικούν επί ματαίω μέχρις ώρας το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.) και να αυξήσει τα χαρακώματα με τον ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλη φωνή από το δημοκρατικό τόξο που δεν είναι «πατριώτης» και επομένως μαζί του.

Ολα αυτά, τα πολλά, σύνθετα και σύγχρονα προβλήματα της Ελλάδας του πρώτου μισού του 21ου αιώνα, η Ν.Δ. επέλεξε να τα συνοψίσει με όρους του πρώτου μισού του προηγούμενου αιώνα, με επίκληση στον πατριωτισμό των Ελλήνων, λες και επίκειται εισβολή και κατοχή της χώρας (εν προκειμένω από τον «εχθρό» της πατρίδας ΣΥΡΙΖΑ).