Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που παρήγγειλε η διαδικτυακή «γερμανο-τουρκική εφημερίδα» (DTJ), το 90% των Γερμανών τουρκικής καταγωγής -ήτοι 15% περισσότερο από ότι στις εκλογές του 2009- προτίθενται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.Αλλά η αυξημένη συμμετοχή τους στο πολιτικό γίγνεσθαι συνοδεύεται κι από αλλαγές στις κομματικές τους προτιμήσεις. Όπως φαίνεται, οι παραδοσιακές εκλογικές συμπεριφορές εγκαταλείπονται. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φέτος μόλις το 43% των Γερμανών τουρκικής καταγωγής θα προτιμήσει το κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα SPD, έναντι 50% το 2009· 22% θα ψηφίσει «πράσινους» και 20% τους κεντροδεξιούς χριστιανοδημοκράτες της 'Ανγκελα Μέρκελ (Angela Merkel), από 11% την προηγούμενη φορά.
Από τότε που οι πρώτοι Τούρκοι γκασταρμπάιτερ άρχισαν να καταφθάνουν στη Γερμανία, εδώ και 50 χρόνια, υποστήριζαν κατά πλειοψηφία το SPD, το παραδοσιακό εργατικό κόμμα της χώρας. Αλλά τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας πραγματικής εξόδου των εργατών από το SPD και όπως φαίνεται οι Γερμανοί τουρκικής καταγωγής ακολούθησαν το ρεύμα.
Δημογραφικές αλλαγές
Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης παρουσιάστηκαν στο Βερολίνο από τον αρχισυντάκτη της DTJ Σουλεϊμάν Μπαγκ (Süleyman Bağ) και τον πρόεδρο της «τουρκικής κοινότητας Βερολίνου» (TGB) Μπεκίρ Γιλμάζ (Bekir Yılmaz). «Το SPD και οι "πράσινοι" συνεχίζουν να κυριαρχούν», παρατήρησε ο ερευνητής Καμουράν Σεζέρ (Kamuran Sezer), διευθυντής του ινστιτούτου «futureorg» που διενήργησε τη δημοσκόπηση. Αλλά όχι τόσο όσο παλιότερα. Όπως σημείωσε ο Σεζέρ,
τα δύο κόμματα προσελκύουν σήμερα 10% λιγότερους ψηφοφόρους από ότι το
2009, που κατευθύνονται ως επί το πλείστον στους χριστιανοδημοκράτες και
τη «συμμαχία για ανανέωση και δικαιοσύνη» (BIG),
ένα κόμμα που ιδρύθηκε από μουσουλμάνους το 2010 και απευθύνεται σε
ψηφοφόρους που κατάγονται από μετανάστες. Η δημοσκόπηση έδειξε πως το
κόμμα αυτό λαμβάνει 7% στην πρόθεση ψήφου των Γερμανών τουρκικής
καταγωγής -κι είναι έτσι το τέταρτο και τελευταίο κόμμα που ξεπερνάει το
5% στη συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα.
Εν μέρει αυτή η στροφή οφείλεται στη δημογραφία: «οι πρώτοι μετανάστες που έφτασαν από την Τουρκία δούλεψαν σε ορυχεία και συνδέθηκαν με τα συνδικάτα», σημείωσε ο Σουλεϊμάν Μπαγκ, πράγμα που τους καθιστούσε σχεδόν αυτομάτως οπαδούς του SPD. Αλλά σήμερα «υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία όσον αφορά τους τομείς όπου δραστηριοποιούνται οι Τούρκοι της Γερμανίας». Μεταξύ 1961 και 1973, πάνω από ένα εκατομμύριο Τούρκοι ήρθαν στη Γερμανία σε αναζήτηση εργασίας. Σχεδόν οι μισοί παρέμειναν στη χώρα, που σήμερα πια έχει σχεδόν 3 εκατομμύρια κάτοικους τουρκικής καταγωγής.
Από τη μεριά του ο Γιλμάζ χαιρέτησε την αυξανόμενη δημοφιλία της χριστιανοδημοκρατικής CDU στην τουρκική κοινότητα ως ασφαλή ένδειξη πως οι Τούρκοι μετανάστες «επιτέλους έφτασαν στη Γερμανία» και πλέον η εκλογική τους συμπεριφορά δεν καθορίζεται αποκλειστικά από την μεταναστευτική τους ιδιότητα.
Νικητές και χαμένοι
Αλλά ο Καμουράν Σεζέρ ερμηνεύει εντελώς διαφορετικά τις εξελίξεις: κατά τη γνώμη του, η πτώση της επιρροής του SPD στην τουρκική κοινότητα οφείλεται στο αμφιλεγόμενο βιβλίο που εξέδωσε το 2010 ο Τίλο Σαραζίν (Thilo Sarrazin), που ήταν τότε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της «μπούντεσμπανκ» (της γερμανικής κεντρικής τράπεζας) και υπήρξε σοσιαλδημοκράτης υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση του κρατιδίου του Βερολίνου. «Αποδίδω (την πτώση της επιρροής του SPD) στον Τίλο Σαραζίν και την αντιπαράθεση που ακολούθησε», σχολίασε ο Σεζέρ.
Δεν ήταν μόνο που οι απόψεις του Σαραζίν θεωρήθηκαν προσβλητικές από τα 4 εκατομμύρια των μουσουλμάνων της χώρας. Κρίθηκε επίσης πως το SPD αποστασιοποιήθηκε με μεγάλη καθυστέρηση από τον άνδρα και τις απόψεις του. Τώρα οι Τούρκοι ψηφοφόροι είναι αποφασισμένοι να τιμωρήσουν τους σοσιαλδημοκράτες για την αδράνεια που επέδειξαν.
Όσο για τους «πράσινους», σύμφωνα με τον Σεζέρ φαίνεται πως έχασαν συντηρητικούς ψηφοφόρους λόγω της υποστήριξής τους προς τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τουρκία κατά του πρωθυπουργού Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdoğan).
Σύμφωνα με τον ίδιο, η CDU
φαίνεται πως προσέλκυσε Τούρκους ψηφοφόρους λόγω της επιλογής της να
διορίσει ως υπουργό κοινωνικών υπηρεσιών της Κάτω Σαξονίας την Αϊγκούλ Οζκάν (Aygül Özkan) τον πρώτο εκπρόσωπο της τουρκικής κοινότητας που καταλαμβάνει υπουργικό αξίωμα στη Γερμανία.
Σχεδόν το 50% των Τούρκων που ζουν στη Γερμανία έχουν ήδη λάβει τη γερμανική υπηκοότητα -και άρα δικαιούνται να ψηφίζουν.
