Από το 2003 και μετά ΗΠΑ και Ιράν συνδιοικούν το Ιράκ, ενώ το φθινόπωρο
του 2001 οι σύμμαχοι της Τεχεράνης στο Αφγανιστάν άνοιξαν τον δρόμο για
την αμερικανική εισβολή.
Επρόκειτο για μια σκληρή Ρεαλπολιτίκ,
ενώ από την Κυριακή το βράδυ έχουμε δημόσια Μεγάλη Ανατροπή: Υψηλά
ιστάμενος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα προανήγγειλε με αμερικανική
πρωτοβουλία συνομιλίες ΗΠΑ-Ιράν για την κατάσταση στο Ιράκ.Με
εθελοντές σιίτες πολιτοφύλακες στο Ιράκ και με ενίσχυση της κυβέρνησης
Ασαντ στη Συρία, η Τεχεράνη μπορεί να στριμώξει όσο κανείς άλλος την
ISIS απαλλάσσοντας την Ουάσιγκτον από κάθε μορφής εμπλοκή και
αποτρέποντας την Τουρκία αλλά και την κουρδική κυβέρνηση του Αρμπίλ από
κάθε σκέψη παρέμβασης.Δύναμη υπέρ του στάτους κβο στην περιοχή
-λόγω Κουρδικού- το Ιράν έχει κάθε συμφέρον να διατηρηθεί έστω και
προσχηματικά η ενότητα και η ακεραιότητα τόσο του Ιράκ όσο και της
Συρίας, η βασική προϋπόθεση δηλαδή για να αποτραπεί η συγκρότηση ντε
γιούρε Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους από το βόρειο Ιράκ και τη
βορειοανατολική Συρία.
Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα πράξει η βυθισμένη στην προεκλογική εσωστρέφεια Αγκυρα, που αν κόψει τον ανεφοδιασμό της ISIS στην τουρκοσυριακή μεθόριο θα καταφέρει καίριο πλήγμα στον σουνιτικό φονταμενταλισμό.Μια παρόμοια απότομη μεταστροφή είναι αδύνατη, καθώς θα ήταν συνώνυμη με την παραίτηση της Τουρκίας από οποιαδήποτε επιρροή στο μέλλον της Συρίας αλλά και στο εκτός συνόρων Κουρδικό.
Σήμερα το Ιράν εμφανίζεται να έχει διευρυμένο κοινό παρονομαστή ζωτικών συμφερόντων με τις ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι και τη Συρία, τη στιγμή που η πολιτική Ερντογάν από την Αίγυπτο, την αραβοϊσραηλινή σύγκρουση, τη Συρία, το Ιράκ με επίκεντρο την Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στον Βορρά αποτελεί όχι απλώς τακτική παρενόχληση, αλλά στρατηγικών διαστάσεων απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Τούτων λεχθέντων, ταυτόχρονα με την εντυπωσιακή προσέγγιση της Τεχεράνης με τον «Μεγάλο Σατανά» η ιρανική διπλωματία κρατά ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας σε επίπεδο κορυφής τόσο με το Ριάντ όσο και με την Αγκυρα. Σε όλη αυτήν τη μεγάλη ανατροπή, το Ισραήλ του Νετανιάχου, εσωστρεφές και περιχαρακωμένο, λάμπει διά της απουσίας του.
kapopoulos@pegasus.gr
Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα πράξει η βυθισμένη στην προεκλογική εσωστρέφεια Αγκυρα, που αν κόψει τον ανεφοδιασμό της ISIS στην τουρκοσυριακή μεθόριο θα καταφέρει καίριο πλήγμα στον σουνιτικό φονταμενταλισμό.Μια παρόμοια απότομη μεταστροφή είναι αδύνατη, καθώς θα ήταν συνώνυμη με την παραίτηση της Τουρκίας από οποιαδήποτε επιρροή στο μέλλον της Συρίας αλλά και στο εκτός συνόρων Κουρδικό.
Σήμερα το Ιράν εμφανίζεται να έχει διευρυμένο κοινό παρονομαστή ζωτικών συμφερόντων με τις ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι και τη Συρία, τη στιγμή που η πολιτική Ερντογάν από την Αίγυπτο, την αραβοϊσραηλινή σύγκρουση, τη Συρία, το Ιράκ με επίκεντρο την Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στον Βορρά αποτελεί όχι απλώς τακτική παρενόχληση, αλλά στρατηγικών διαστάσεων απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Τούτων λεχθέντων, ταυτόχρονα με την εντυπωσιακή προσέγγιση της Τεχεράνης με τον «Μεγάλο Σατανά» η ιρανική διπλωματία κρατά ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας σε επίπεδο κορυφής τόσο με το Ριάντ όσο και με την Αγκυρα. Σε όλη αυτήν τη μεγάλη ανατροπή, το Ισραήλ του Νετανιάχου, εσωστρεφές και περιχαρακωμένο, λάμπει διά της απουσίας του.
kapopoulos@pegasus.gr
