Την Παρασκευή
ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, Γκάμπριελ από το βήμα
κομματικού συνεδρίου του SPD στο Βερολίνο κατηγόρησε τη Μέρκελ ότι
συνέβαλε στην άνοδο της Λεπέν με τις πιέσεις που άσκησε στη Γαλλία για
περισσότερη δημοσιονομική λιτότητα. Λίγες ώρες μετά, στο βήμα της
Εθνοσυνέλευσης στο Παρίσι ο πρωθυπουργός Βαλς προειδοποίησε ότι η
ατζέντα της ακροδεξιάς του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν εμπεριέχει μια
δυναμική εμφυλίου πολέμου. Οι προειδοποιήσεις είναι συμπληρωματικές και
ταυτόχρονα εμπεριέχουν κραυγαλέες αντιφάσεις:Ο Γκάμπριελ, υπ' αριθμόν 2 της κυβέρνησης του Μεγάλου Συνασπισμού, κορυφώνει μια διαφοροποίηση από την καγκελάριο που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο, όταν απέρριψε τη φόρμουλα Σόιμπλε για πενταετές Grexit. Μιλά όμως σαν σχολιαστής και παρατηρητής, καθώς οι θέσεις του και οι διαπιστώσεις του δεν συνδέονται με ένα διά ταύτα με μια επικοινωνιακή έστω πίεση προς τη Μέρκελ και τη Χριστιανοδημοκρατία. Μόνη ίσως δικαιολογία θα ήταν ότι δεν θέλει να ανοίξει δεύτερο μέτωπο στην καγκελάριο, που σήμερα και αύριο στο συνέδριο της CDU στην Καρλσρούη θα αντιμετωπίσει εσωκομματική ανταρσία από τα δεξιά.
Ο Βαλς δεν κινδυνολογεί, όταν επισείει τον κίνδυνο εμφυλιοπολεμικής αντιπαράθεσης, με δεδομένες τις θέσεις του Εθνικού Μετώπου, αλλά υπολείπεται σε πολιτικό θάρρος του Γκάμπριελ, καθώς αποφεύγει να συνδέσει την άνοδο της Λεπέν με τη δημοσιονομική λιτότητα. Προφανώς δεν πρόκειται για έλλειψη θάρρους να υιοθετήσει δημόσια ο πρωθυπουργός της Γαλλίας τη σκληρή γλώσσα για τις ευθύνες της καγκελαρίου που διατύπωσε ο αντικαγκελάριος:
Αν ο Βαλς υιοθετήσει την κριτική Γκάμπριελ στη Μέρκελ, εμμέσως πλην σαφώς καταλογίζει βαρύτατες ευθύνες στον Ολάντ και στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, που συνθηκολόγησαν αμαχητί στην πίεση της καγκελαρίου και του υπουργού Οικονομικών για αυστηρή εφαρμογή της δημοσιονομικής περιοριστικής πολιτικής. Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και το στρατηγικό πολιτικό βραχυκύκλωμα των Ολάντ - Βαλς σήμερα, τριάμισι χρόνια μετά την εκλογή του πρώτου στην προεδρία της Δημοκρατίας, με αιχμή του προεκλογικού του προγράμματος τον τερματισμό της μονομερούς δημοσιονομικής λιτότητας με μέτρα που θα εγγυώνται επιστροφή στην ανάπτυξη.
Διέξοδος όμως υπάρχει, καθώς η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και ο χειρισμός του Προσφυγικού αλλά και ο κίνδυνος εγκλωβισμού της Ευρωζώνης σε σπιράλ αποπληθωρισμού, όπως προειδοποιεί σε κάθε συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΚΤ ο Ντράγκι, επιτρέπουν με αξιοπιστία εντός ή εκτός συνόρων στον Ολάντ να απαιτήσει αποφασιστική στροφή προς την αναθέρμανση της οικονομίας και την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη των «19» και την ΕΕ των «28».
kapopoulos@pegasus.gr
