Tου Αλέξανδρου Ασωνίτη,συγγραφέα, συντονιστή της σχολής σεμιναρίων: “Ανοιχτή Τέχνη”
Κλάψτε, εγχώριοι Νεότουρκοι! Μοιρολογήστε, πεμπτοδιεθνιστές, θρηνήστε
κρατικοδίαιτοι ψευτοεπαναστάτες, μαυροφορεθείτε γραφειοκράτες! Σε λίγο
κάποιος θα μιλήσει για σας, χωρίς να σας κατονομάσει και χωρίς να σας
οικτίρει.11 Δεκεμβρίου 1964, Νέα Υόρκη: «Και τώρα καλείται στο βήμα ο
εκπρόσωπος της Κ…..». Στο κεντρικό αμφιθέατρο του ΟΗΕ επικρατεί για λίγο
αμήχανη σιωπή κι ύστερα οι παριστάμενοι αρχίζουν να χειροκροτούν.
Χειροκροτούν τον εκπρόσωπο της Κ., που έχει σηκωθεί από το έδρανο του,
στο πάνω μέρος του πρώτου διαζώματος, και κατευθύνεται προς το βήμα.
Είναι ψηλός και ευθυτενής, έχει μεγάλες πλάτες, κοντά μαλλιά, ελαφρά
γένεια, κρατάει χαρτιά στο χέρι του τυλιγμένα σε ρολό, προχωράει με
συγκρατημένη βιασύνη, ανεβαίνει τα δυο σκαλιά και στέκεται στο βήμα. Το
χειροκρότημα συνεχίζεται. Διαρκεί συνολικώς 34 δευτερόλεπτα και
σταματάει για να μπορέσει να μιλήσει ο εκπρόσωπος της Κ. Κι εκπρόσωπος
της Κούβας είναι ένας ευγενικός κύριος με στρατιωτικά και αμπέχωνο.
Ο Τσε Γκουεβάρα.
Που αρχίζει ευχαριστώντας τον πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, μιλάει για την δεύτερη πατρίδα του, την Κούβα, και συνεχίζει απαριθμώντας τις χώρες οι οποίες δέχονται ιμπεριαλιστικές επιθέσεις. Και μετά την αναφορά του στο Λάος, στην Καμπότζη και το Βιετνάμ (που αντιμετώπισε και ταπείνωσε Γάλλους και Αμερικάνους) ο Τσε Γκουεβάρα λέει: «La coexistencia pacífica también se ha puesto a prueba en una forma brutal en Chipre debido a presiones del gobierno Τurco y de la OTAN, obligando a una heroica y enérgica defensa de su soberanía hecha por el pueblo de Chipre y su gobierno.»
Σε αγγλική μετάφραση των ηλεκτρονικών αρχείων των μαρξιστών: (Marxists Internet Archive): «Peaceful coexistence has also been brutally put to the test in Cyprus, due to pressures from the Turkish Government and NATO, compelling the people and the government of Cyprus to make a heroic and firm stand in defense of their sovereignty.» Σε αγγλική μετάφραση των ηλεκτρονικών αρχείων του Τσε Γκουεβάρα: (Che Guevara Internet Archive): «Peaceful coexistence has also been put to the test in a brutal manner in Cyprus, due to pressures from the Turkish Government and NATO, compelling the people and the government of Cyprus to make a firm and heroic stand in defense of their sovereignty».
Στα ελληνικά:«Η ειρηνική συνύπαρξη έχει τεθεί σε βάναυση δοκιμασία στην Κύπρο, εξ αιτίας των πιέσων που ασκούν (στην Κύπρο) η Τουρκία και το Νατο, ωθώντας τον λαό και την κυβέρνηση της Κύπρου να προβάλλουν μια ΗΡΩΪΚΗ και ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΗ αντίσταση υπερασπιζόμενοι την ανεξαρτησία τους.»Τίτλος της ομιλίας του: Η αποικιοκρατία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία: «Colonialism is Doomed».Ο Τσε, λοιπόν, προειδοποιεί έγκαιρα για τον ιμπεριαλισμό Τουρκίας και Νάτο, δικαιώνοντας τις ελληνικές θέσεις. Δέκα χρόνια αργότερα, θα γίνει η εισβολή που θα καταδικάσει ο ΟΗΕ, αλλά δεν θα κουνήσει το δαχτυλάκι του για να εφαρμόσει τα ψηφίσματά του.
Κι αυτό το ναζιστικό μόρφωμα, την Τουρκία, που έχει διαπράξει τέσσερις γενοπκτονίες σε έναν αιώνα, που στέλνει σήμερα στρατεύματα καταλαμβάνοντας το βόρειο Ιράκ, που έριξε το ρώσικο μαχητικό (άρα έπρεπε να έιχαμε αποδεκατίσει όλη την αεροπορία τοιυς), που περιφρονεί το διεθνές δίκαιο, που κατέχει παράνομα την μισή Κύπρο, το ναζιστικό μόρφωμα υπερασπίζουν με πάθος όσοι ανέφερα στην πρώτη παράγραφο.
Γιατί το κάνουν; Επειδή υπακούουν στον Μάρξ και στον Τρότσκι, τους μπαρουτοκαπνισμένους αρχιεπαναστάτες που στήριξαν την Οθωμανική αυτοκρατορία και την Τουρκία αντίστοιχα (προβλέποντας, είμαι βέβαιος, την θρυλική αντίστασή της στον ναζισμό με χιλιάδες θύματα). Το κάνουν επειδή μισούν την χώρας τους, την Ελλάδα, δηλαδή τον εαυτό τους.Δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει παγκοσμίως ένα τέτοιο φαινόμενο: Ένα τσουνάμι συμπλεγματικών ατάλαντων ανθρώπων, με μίσος που ξεχειλίζει σε κάθε τους λέξη, να έχουν καταλάβει καίριες θέσεις σε πανεπιστήμια, σε καθεστωτικά έντυπα, σε κόμματα της συμφοράς, όπως ο Σύριζα, και να επιτίθενται στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντάς την ιμπεριλιαστική, ναζιστική, φασιστική, ρατσιστική, βρίζοντας χυδαία τον λαό, λοιδορώντας την ιστορία μας, σκυλέυοντας αυτούς που σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς, κι αυτοί, ελεύθεροι, εφευρίσκοντας καθημερινώς κάτι για να επιτεθούν στην Ελλάδα και να αθωώσουν την Τουρκία!
Χρησιμοποιούν τέτοια προκλητικότητα, συκοφαντούν όποιον έχει ΑΛΛΗ άποψη, αμοίβονται από το πιο παρεμβατικό κεφάλαιο, βρίζουν τάξεις εργαζομένων, ασχημονούν συστηματικά, κατεβάζουν τόσο χαμηλά τα δεδομένα, που δεν υπάρχει τρόπος να συζητήσει κανείς μαζί τους. Εϊναι αδύνατον. Αλλ’ αυτός είναι ο σκοπός τους. Να αποφύγουν και να αποτρέψουν κάθε συζήτηση. Γι’ αυτό δεν προβάλλουν επιχειρήματα, δηλαδή τεκμήρια, αλλά δικές τους ανυπόστατες κρίσεις και συμπεράσματα. Παραποιούν τα γεγονότα, πλαστογραφούν, χαλκεύουν, όλα χωρίς συνέπειες, όλα με την κάλυψη του ιερατείου που διοικεί παρασκηνιακώς την χώρα.
Απάντησε εξαιρετικά στον εκ των πρωτεργατών του εθνομηδενισμού, η πανεπιστημιακός και συγγραφέας Αλεξάνδρα Δεληγιώργη. Ο αρθρογράφος Στάθης. Πολύ καλά έκαναν. Αλλά να ‘χουμε υπ’ όψιν μας, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι άρρωστοι ολοκληρωτικώς. Και θα το πω για πολλοστή φορά: δεν υπάρχει ούτε ένας από τους εθνομηδενιστές που να έχει λίγο ταλέντο, που να μην είναι αθεράπευτα και υποδειγματικά ατάλαντος.
Γι’αυτό μισούν την χώρα, γιατί δεν έχουν το θάρρος να συμφιλιωθούν με την ανυπαρξία τους. «Μ’ αλλοιώς. η μοίρα το βουλήθη, πρέπει να στρίψεις σε μια κόγχη». Μέγα το μίσος και κατά του Σεφέρη. Άλλοι ήθελαν να γίνουν κι άλλοι έγιναν. Αλλά δεν τους φταίμε εμείς ούτε η Ελλάδα. Δεν ασχολείται κανείς με το «έργο» τους, που δεν έχουν ή έιναι επιπέδου ΄Αρλεκιν. Καταδεχόμαστε να τους διαπομπεύσουμε, λόγω των προκλήσεων και των ύβρεών τους –και προς νεκρούς, προς διωχθέντες, προς θύματα γενοκτονίας.
Και δεν υπάρχει εθνομηδενιστής που να μην έχει σχέση με το κράτος ή να μην είναι εύπορος. Και τρεις εξαιρέσεις να βρεθούν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Κερδίζουν βραβεία λογοτεχνίας οι εργοδότες τους, για λογαριασμό τους, διορίζονται σε δεκάδες επιτροπές, είναι αεικίνητοι στην κατάληψη δημοσίων θέσεων, διευθύνουν περιοδικά θεσμών. Είναι βδέλλες-επαίτες στο σώμα του κράτους που βρίζουν. Τρώνε από ‘κει που φτύνουν.
΄Ολος αυτός ο εσμός αναδύθηκε μετά το 1990, επί Σημίτη του αξιοπρεπούς (όπως όταν παρακάλεσε τον Μπλέρ, να πει ότι θα επιστρέψει η Αγγλία τα γλυπτά του Παρθενώνα, για να κερδίσει ο καταστροφέας τις εκλογές). Ζυμώθηκε με το Μακεδονικό (οι ψευτοδιεθνιστές στηρίζουν κάθε ιμπεριαλισμό και απάτη, αρκεί να στρέφεται κατά της Ελλάδας ) και την υπόθεση Οτσαλάν, όταν το ΕΚΕΒΙ μας παρακαλούσε, τους συγγραφείς, να υπογράψουμε εναντίον του Οτσαλάν. Δείτε ποιοι υπέγραψαν τότε, και δείτε την πορεία τους μετά και την προβολή τους απο τον τύπο.
Παρ’ ολ’ αυτά: Δείξτε τους οίκτο. Δεν αξίζουν κάτι παραπάνω. Είναι ατάλαντοι, ικανοί να μισούν και να βρίζουν. Φθείρουν μεθοδικά την κοινωνία, της προκαλούν συμπλέγματα ενοχής, την πολυβολούν καθημερινώς με ύβρεις, μομφές και αήθεια. Αλλά όχι να μένουν χωρίς απάντηση.
«Τώρα που κάναμε την Ελλάδα, ας κάνουμε και τους Έλληνες», είναι το μότο τους, αυτή έιναι η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, κατά την γνώμη τους, Επειδή δεν υπάρχουν αυτοί, νομίζουν ότι δεν υπάρχει Ελλάδα. Επειδή είναι ανάξιοι να νοιώσουν λίγη χαρά, ως μέλη του έθνους που έθεσε την σφραγίδα του στην ιστορία και τον πολιτισμό, βρίζουν το έθνος που τους ανέχεται και τους επιτρέπει να ασχημονούν. Είναι τιμητές των πάντων. Και φυσικά τα ξέρουν όλα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ξέρουν. Αλλά οι φουκάραδες δεν μπορούν ούτε ένα ραβασάκι να γράψουν. Λυπηθείτε τους. Ποιος ήθελε να είναι σαν κι αυτούς;
Δεν υπάρχει σύμπλεγμα που να μην κακοφορμίζει μέσα τους. Τώρα, με την υπόθεση του αθωωτή των Ναζί Χάιντς Ρίχτερ (που έχει δικαίωμα να εμέσει ό,τι θέλει και κακώς δικάζεται -του απάντησε αποστομωτικά ο Γιώργος Μαργαρίτης), επιτίθενται στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν αναμενόμενο. Το περιμέναμε πολλοί, το έχω γράψει προ ετών. Έχουν μέθοδο και κόπτονται για τα «δικαιώματα». Επιτέθηκαν αρχικώς στην επανάσταση του 1821 και στον Σολωμό (του επιτέθηκαν και θρησκευόμενοι διανοούμενοι) για την σφαγή στην Τριπολιτσά. Οργιάζουν σε χυδαιότητα και ανακρίβειες για την Μικρασία, το γεγονός που τους δίνει την μεγαλύτερη χαρά.
Μια φιλική συμβουλή προς συγγραφείς και ιστορικούς που ασχολούνται με την Μικρασία: Να διαβάσουν την αφήγηση της Αγγέλας Παπάζογλου: «Τα χαίρια μας εδώ» για να μην εκτίθενται με τα διαπιστευτήρια που δίνουν. Το κόκκινο φέσι ήταν το ναζιστικό άστρο του Δαυίδ: το φορούσαν υποχρεωτικά οι ραγιάδες των Τούρκων. Κι ένας στίχος του Βαγγέλη Παπάζογλου, άντρα της τυφλής τραγουδίστριας Αγγέλας, αφιέρωμένος στους εθνομηδενιστές που μισούν θανάσιμα και τον λαϊκό πολιτισμό: «Εγώ ‘χω γλάρο στην καρδιά, αρμύρα στην ψυχή μου, κι ένα κομμάτι θάλασσας, στο πιάτο για φαί μου».
Μετά το ’22, υποστήριξαν, οι ιστοριοδίφες της δεκάρας, την απάτη των Σλάβων των Σκοπίων (μιλάνε οι λαϊκοί θρύλοι τους για τον Αλέξανδρο, άραγε;) και τώρα έθεσαν στο στόχαστρο την Εθνική Αντίσταση. Μεταξύ ναζισμού και Ελλάδας, διαλέγουν τον Ναζισμό. Να το ξεκαθαρίσουμε: Κρίμα που αλληλοσκοτώθηκαμε στον εμφύλιο, αντί να εξολοθρεύσουμε μέχρις ενός, και με τον πιο βάρβαρο τρόπο, Γερμανούς, Ιταλούς, Βούλγαρους. Κρίμα που δεν μιμήθηκαμε την Τριπολιτσά.
Επιχειρούν να φέρουν την ιστορία στα μέτρα τους, να την ξαναγράψουν, να κανονίσουν τι θα διδάσκεται στα σχολεία. Ισχύει γι’ αυτούς ότι έγραφαν οι τρομοκράτες ή αντάρτες πόλεων της ΡΑΦ, σε μια προκήρυξή τους: «Διανοητικώς και ψυχικώς οι φασίστες (:οι εθνομηδενιστές) δεν φτάνουν ούτε μέχρι τον αστράγαλό μας.»
Αλλά, βέβαια, ούτε αυτό ούτε η λύπη, η αηδία, ο οίκτος, η περιφρόνηση, είναι λόγοι να τους παραβλέπουμε. Είναι ατάλαντοι κι άρρωστοι, είπαμε. Αλλά δεν φταίμε εμείς.
Γυρνάμε στον Τσε με ανακούφιση. Η όποια απάντηση δεν παύει να είναι μια μορφή μολυσματικού ετεροπροσδιορισμού, αείμνηστε φίλε Κώστα Βουκελάτε. Προειδοποίησε, λοιπόν, ο Τσε για τον ιμπεριαλισμό της Τουρκίας. Γιατί το υπενθυμίζω; Επειδή ακριβώς αυτή η αποστροφή του Τσε είναι η δικαίωση των ελληνικών θέσεων. Κι αν δεν μπορεί να την χρησιμοποιεί η επίσημη διπλωματία μας, οφείλει να την χρησιμοποιέι με κάθε τρόπο ανεπισήμως, ανεξαρτήτως των συνομιλιών στην Κύπρο μεταξύ κυβέρνησης και τουρκοκυπτριακής κοινότητας, ανεξάρτητα απο ό,τιδήποτε. Στις τέσσερις γραμμές του Τσε κρύβεται όλη η πολιτισμική και ψυχική διαφορά Ελλάδας – Τουρκίας.
Κι όσοι κατηγορούν τον Μακάριο, ας θυμηθούν ότι απεκαλείτο «Κάστρο της Μεσογείου» κι ήταν απ’ τους επικεφάης του κινήματος των αδεσμεύτων. Τον υποστήριζε όταν της ήταν χρήσιμος, η παγκόσμια αριοστερά, όταν έπρεπε να διαλέξει μεταξύ της αγαπημένης της Τουρκίας και του «Κάστρο» διάλεξαν την Τουρκία. Η παγκόσμια αριστερά είναι ένοχη απέναντι στην Κύπρο. Η στάση της είναι όνειδος και στίγμα.
Αναφέρομαι συχνά στην Τουρκία λόγω της διαχρονικά ναζιστικής στάσης της κι επειδή αποτελεί μόνιμο ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξή μας. Αν η Ελλάδα δεν καταλάβει ότι πρέπει να την αντιμετωπίσει, αργά ή γρήγορα θα ενσκήψουν νέα δεινά.
ΥΓ: Ο Λουκάς Παπαδήμος εξελέγη αντιπρόεδρος της Ακαδημίας. Αν δεν παραιτηθούν όσοι δεν τον ψήφισαν, η Ακαδημία θα κατακτήσει πάλι το κύρος που είχε επί χούντας.
Κλάψτε, εγχώριοι Νεότουρκοι! Μοιρολογήστε, πεμπτοδιεθνιστές, θρηνήστε
κρατικοδίαιτοι ψευτοεπαναστάτες, μαυροφορεθείτε γραφειοκράτες! Σε λίγο
κάποιος θα μιλήσει για σας, χωρίς να σας κατονομάσει και χωρίς να σας
οικτίρει.11 Δεκεμβρίου 1964, Νέα Υόρκη: «Και τώρα καλείται στο βήμα ο
εκπρόσωπος της Κ…..». Στο κεντρικό αμφιθέατρο του ΟΗΕ επικρατεί για λίγο
αμήχανη σιωπή κι ύστερα οι παριστάμενοι αρχίζουν να χειροκροτούν.
Χειροκροτούν τον εκπρόσωπο της Κ., που έχει σηκωθεί από το έδρανο του,
στο πάνω μέρος του πρώτου διαζώματος, και κατευθύνεται προς το βήμα.
Είναι ψηλός και ευθυτενής, έχει μεγάλες πλάτες, κοντά μαλλιά, ελαφρά
γένεια, κρατάει χαρτιά στο χέρι του τυλιγμένα σε ρολό, προχωράει με
συγκρατημένη βιασύνη, ανεβαίνει τα δυο σκαλιά και στέκεται στο βήμα. Το
χειροκρότημα συνεχίζεται. Διαρκεί συνολικώς 34 δευτερόλεπτα και
σταματάει για να μπορέσει να μιλήσει ο εκπρόσωπος της Κ. Κι εκπρόσωπος
της Κούβας είναι ένας ευγενικός κύριος με στρατιωτικά και αμπέχωνο.Ο Τσε Γκουεβάρα.
Που αρχίζει ευχαριστώντας τον πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, μιλάει για την δεύτερη πατρίδα του, την Κούβα, και συνεχίζει απαριθμώντας τις χώρες οι οποίες δέχονται ιμπεριαλιστικές επιθέσεις. Και μετά την αναφορά του στο Λάος, στην Καμπότζη και το Βιετνάμ (που αντιμετώπισε και ταπείνωσε Γάλλους και Αμερικάνους) ο Τσε Γκουεβάρα λέει: «La coexistencia pacífica también se ha puesto a prueba en una forma brutal en Chipre debido a presiones del gobierno Τurco y de la OTAN, obligando a una heroica y enérgica defensa de su soberanía hecha por el pueblo de Chipre y su gobierno.»
Σε αγγλική μετάφραση των ηλεκτρονικών αρχείων των μαρξιστών: (Marxists Internet Archive): «Peaceful coexistence has also been brutally put to the test in Cyprus, due to pressures from the Turkish Government and NATO, compelling the people and the government of Cyprus to make a heroic and firm stand in defense of their sovereignty.» Σε αγγλική μετάφραση των ηλεκτρονικών αρχείων του Τσε Γκουεβάρα: (Che Guevara Internet Archive): «Peaceful coexistence has also been put to the test in a brutal manner in Cyprus, due to pressures from the Turkish Government and NATO, compelling the people and the government of Cyprus to make a firm and heroic stand in defense of their sovereignty».
Στα ελληνικά:«Η ειρηνική συνύπαρξη έχει τεθεί σε βάναυση δοκιμασία στην Κύπρο, εξ αιτίας των πιέσων που ασκούν (στην Κύπρο) η Τουρκία και το Νατο, ωθώντας τον λαό και την κυβέρνηση της Κύπρου να προβάλλουν μια ΗΡΩΪΚΗ και ΑΠΑΡΑΣΑΛΕΥΤΗ αντίσταση υπερασπιζόμενοι την ανεξαρτησία τους.»Τίτλος της ομιλίας του: Η αποικιοκρατία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία: «Colonialism is Doomed».Ο Τσε, λοιπόν, προειδοποιεί έγκαιρα για τον ιμπεριαλισμό Τουρκίας και Νάτο, δικαιώνοντας τις ελληνικές θέσεις. Δέκα χρόνια αργότερα, θα γίνει η εισβολή που θα καταδικάσει ο ΟΗΕ, αλλά δεν θα κουνήσει το δαχτυλάκι του για να εφαρμόσει τα ψηφίσματά του.
Κι αυτό το ναζιστικό μόρφωμα, την Τουρκία, που έχει διαπράξει τέσσερις γενοπκτονίες σε έναν αιώνα, που στέλνει σήμερα στρατεύματα καταλαμβάνοντας το βόρειο Ιράκ, που έριξε το ρώσικο μαχητικό (άρα έπρεπε να έιχαμε αποδεκατίσει όλη την αεροπορία τοιυς), που περιφρονεί το διεθνές δίκαιο, που κατέχει παράνομα την μισή Κύπρο, το ναζιστικό μόρφωμα υπερασπίζουν με πάθος όσοι ανέφερα στην πρώτη παράγραφο.
Γιατί το κάνουν; Επειδή υπακούουν στον Μάρξ και στον Τρότσκι, τους μπαρουτοκαπνισμένους αρχιεπαναστάτες που στήριξαν την Οθωμανική αυτοκρατορία και την Τουρκία αντίστοιχα (προβλέποντας, είμαι βέβαιος, την θρυλική αντίστασή της στον ναζισμό με χιλιάδες θύματα). Το κάνουν επειδή μισούν την χώρας τους, την Ελλάδα, δηλαδή τον εαυτό τους.Δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει παγκοσμίως ένα τέτοιο φαινόμενο: Ένα τσουνάμι συμπλεγματικών ατάλαντων ανθρώπων, με μίσος που ξεχειλίζει σε κάθε τους λέξη, να έχουν καταλάβει καίριες θέσεις σε πανεπιστήμια, σε καθεστωτικά έντυπα, σε κόμματα της συμφοράς, όπως ο Σύριζα, και να επιτίθενται στην Ελλάδα χαρακτηρίζοντάς την ιμπεριλιαστική, ναζιστική, φασιστική, ρατσιστική, βρίζοντας χυδαία τον λαό, λοιδορώντας την ιστορία μας, σκυλέυοντας αυτούς που σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς, κι αυτοί, ελεύθεροι, εφευρίσκοντας καθημερινώς κάτι για να επιτεθούν στην Ελλάδα και να αθωώσουν την Τουρκία!
Χρησιμοποιούν τέτοια προκλητικότητα, συκοφαντούν όποιον έχει ΑΛΛΗ άποψη, αμοίβονται από το πιο παρεμβατικό κεφάλαιο, βρίζουν τάξεις εργαζομένων, ασχημονούν συστηματικά, κατεβάζουν τόσο χαμηλά τα δεδομένα, που δεν υπάρχει τρόπος να συζητήσει κανείς μαζί τους. Εϊναι αδύνατον. Αλλ’ αυτός είναι ο σκοπός τους. Να αποφύγουν και να αποτρέψουν κάθε συζήτηση. Γι’ αυτό δεν προβάλλουν επιχειρήματα, δηλαδή τεκμήρια, αλλά δικές τους ανυπόστατες κρίσεις και συμπεράσματα. Παραποιούν τα γεγονότα, πλαστογραφούν, χαλκεύουν, όλα χωρίς συνέπειες, όλα με την κάλυψη του ιερατείου που διοικεί παρασκηνιακώς την χώρα.
Απάντησε εξαιρετικά στον εκ των πρωτεργατών του εθνομηδενισμού, η πανεπιστημιακός και συγγραφέας Αλεξάνδρα Δεληγιώργη. Ο αρθρογράφος Στάθης. Πολύ καλά έκαναν. Αλλά να ‘χουμε υπ’ όψιν μας, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι άρρωστοι ολοκληρωτικώς. Και θα το πω για πολλοστή φορά: δεν υπάρχει ούτε ένας από τους εθνομηδενιστές που να έχει λίγο ταλέντο, που να μην είναι αθεράπευτα και υποδειγματικά ατάλαντος.
Γι’αυτό μισούν την χώρα, γιατί δεν έχουν το θάρρος να συμφιλιωθούν με την ανυπαρξία τους. «Μ’ αλλοιώς. η μοίρα το βουλήθη, πρέπει να στρίψεις σε μια κόγχη». Μέγα το μίσος και κατά του Σεφέρη. Άλλοι ήθελαν να γίνουν κι άλλοι έγιναν. Αλλά δεν τους φταίμε εμείς ούτε η Ελλάδα. Δεν ασχολείται κανείς με το «έργο» τους, που δεν έχουν ή έιναι επιπέδου ΄Αρλεκιν. Καταδεχόμαστε να τους διαπομπεύσουμε, λόγω των προκλήσεων και των ύβρεών τους –και προς νεκρούς, προς διωχθέντες, προς θύματα γενοκτονίας.
Και δεν υπάρχει εθνομηδενιστής που να μην έχει σχέση με το κράτος ή να μην είναι εύπορος. Και τρεις εξαιρέσεις να βρεθούν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Κερδίζουν βραβεία λογοτεχνίας οι εργοδότες τους, για λογαριασμό τους, διορίζονται σε δεκάδες επιτροπές, είναι αεικίνητοι στην κατάληψη δημοσίων θέσεων, διευθύνουν περιοδικά θεσμών. Είναι βδέλλες-επαίτες στο σώμα του κράτους που βρίζουν. Τρώνε από ‘κει που φτύνουν.
΄Ολος αυτός ο εσμός αναδύθηκε μετά το 1990, επί Σημίτη του αξιοπρεπούς (όπως όταν παρακάλεσε τον Μπλέρ, να πει ότι θα επιστρέψει η Αγγλία τα γλυπτά του Παρθενώνα, για να κερδίσει ο καταστροφέας τις εκλογές). Ζυμώθηκε με το Μακεδονικό (οι ψευτοδιεθνιστές στηρίζουν κάθε ιμπεριαλισμό και απάτη, αρκεί να στρέφεται κατά της Ελλάδας ) και την υπόθεση Οτσαλάν, όταν το ΕΚΕΒΙ μας παρακαλούσε, τους συγγραφείς, να υπογράψουμε εναντίον του Οτσαλάν. Δείτε ποιοι υπέγραψαν τότε, και δείτε την πορεία τους μετά και την προβολή τους απο τον τύπο.
Παρ’ ολ’ αυτά: Δείξτε τους οίκτο. Δεν αξίζουν κάτι παραπάνω. Είναι ατάλαντοι, ικανοί να μισούν και να βρίζουν. Φθείρουν μεθοδικά την κοινωνία, της προκαλούν συμπλέγματα ενοχής, την πολυβολούν καθημερινώς με ύβρεις, μομφές και αήθεια. Αλλά όχι να μένουν χωρίς απάντηση.
«Τώρα που κάναμε την Ελλάδα, ας κάνουμε και τους Έλληνες», είναι το μότο τους, αυτή έιναι η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, κατά την γνώμη τους, Επειδή δεν υπάρχουν αυτοί, νομίζουν ότι δεν υπάρχει Ελλάδα. Επειδή είναι ανάξιοι να νοιώσουν λίγη χαρά, ως μέλη του έθνους που έθεσε την σφραγίδα του στην ιστορία και τον πολιτισμό, βρίζουν το έθνος που τους ανέχεται και τους επιτρέπει να ασχημονούν. Είναι τιμητές των πάντων. Και φυσικά τα ξέρουν όλα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ξέρουν. Αλλά οι φουκάραδες δεν μπορούν ούτε ένα ραβασάκι να γράψουν. Λυπηθείτε τους. Ποιος ήθελε να είναι σαν κι αυτούς;
Δεν υπάρχει σύμπλεγμα που να μην κακοφορμίζει μέσα τους. Τώρα, με την υπόθεση του αθωωτή των Ναζί Χάιντς Ρίχτερ (που έχει δικαίωμα να εμέσει ό,τι θέλει και κακώς δικάζεται -του απάντησε αποστομωτικά ο Γιώργος Μαργαρίτης), επιτίθενται στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν αναμενόμενο. Το περιμέναμε πολλοί, το έχω γράψει προ ετών. Έχουν μέθοδο και κόπτονται για τα «δικαιώματα». Επιτέθηκαν αρχικώς στην επανάσταση του 1821 και στον Σολωμό (του επιτέθηκαν και θρησκευόμενοι διανοούμενοι) για την σφαγή στην Τριπολιτσά. Οργιάζουν σε χυδαιότητα και ανακρίβειες για την Μικρασία, το γεγονός που τους δίνει την μεγαλύτερη χαρά.
Μια φιλική συμβουλή προς συγγραφείς και ιστορικούς που ασχολούνται με την Μικρασία: Να διαβάσουν την αφήγηση της Αγγέλας Παπάζογλου: «Τα χαίρια μας εδώ» για να μην εκτίθενται με τα διαπιστευτήρια που δίνουν. Το κόκκινο φέσι ήταν το ναζιστικό άστρο του Δαυίδ: το φορούσαν υποχρεωτικά οι ραγιάδες των Τούρκων. Κι ένας στίχος του Βαγγέλη Παπάζογλου, άντρα της τυφλής τραγουδίστριας Αγγέλας, αφιέρωμένος στους εθνομηδενιστές που μισούν θανάσιμα και τον λαϊκό πολιτισμό: «Εγώ ‘χω γλάρο στην καρδιά, αρμύρα στην ψυχή μου, κι ένα κομμάτι θάλασσας, στο πιάτο για φαί μου».
Μετά το ’22, υποστήριξαν, οι ιστοριοδίφες της δεκάρας, την απάτη των Σλάβων των Σκοπίων (μιλάνε οι λαϊκοί θρύλοι τους για τον Αλέξανδρο, άραγε;) και τώρα έθεσαν στο στόχαστρο την Εθνική Αντίσταση. Μεταξύ ναζισμού και Ελλάδας, διαλέγουν τον Ναζισμό. Να το ξεκαθαρίσουμε: Κρίμα που αλληλοσκοτώθηκαμε στον εμφύλιο, αντί να εξολοθρεύσουμε μέχρις ενός, και με τον πιο βάρβαρο τρόπο, Γερμανούς, Ιταλούς, Βούλγαρους. Κρίμα που δεν μιμήθηκαμε την Τριπολιτσά.
Επιχειρούν να φέρουν την ιστορία στα μέτρα τους, να την ξαναγράψουν, να κανονίσουν τι θα διδάσκεται στα σχολεία. Ισχύει γι’ αυτούς ότι έγραφαν οι τρομοκράτες ή αντάρτες πόλεων της ΡΑΦ, σε μια προκήρυξή τους: «Διανοητικώς και ψυχικώς οι φασίστες (:οι εθνομηδενιστές) δεν φτάνουν ούτε μέχρι τον αστράγαλό μας.»
Αλλά, βέβαια, ούτε αυτό ούτε η λύπη, η αηδία, ο οίκτος, η περιφρόνηση, είναι λόγοι να τους παραβλέπουμε. Είναι ατάλαντοι κι άρρωστοι, είπαμε. Αλλά δεν φταίμε εμείς.
Γυρνάμε στον Τσε με ανακούφιση. Η όποια απάντηση δεν παύει να είναι μια μορφή μολυσματικού ετεροπροσδιορισμού, αείμνηστε φίλε Κώστα Βουκελάτε. Προειδοποίησε, λοιπόν, ο Τσε για τον ιμπεριαλισμό της Τουρκίας. Γιατί το υπενθυμίζω; Επειδή ακριβώς αυτή η αποστροφή του Τσε είναι η δικαίωση των ελληνικών θέσεων. Κι αν δεν μπορεί να την χρησιμοποιεί η επίσημη διπλωματία μας, οφείλει να την χρησιμοποιέι με κάθε τρόπο ανεπισήμως, ανεξαρτήτως των συνομιλιών στην Κύπρο μεταξύ κυβέρνησης και τουρκοκυπτριακής κοινότητας, ανεξάρτητα απο ό,τιδήποτε. Στις τέσσερις γραμμές του Τσε κρύβεται όλη η πολιτισμική και ψυχική διαφορά Ελλάδας – Τουρκίας.
Κι όσοι κατηγορούν τον Μακάριο, ας θυμηθούν ότι απεκαλείτο «Κάστρο της Μεσογείου» κι ήταν απ’ τους επικεφάης του κινήματος των αδεσμεύτων. Τον υποστήριζε όταν της ήταν χρήσιμος, η παγκόσμια αριοστερά, όταν έπρεπε να διαλέξει μεταξύ της αγαπημένης της Τουρκίας και του «Κάστρο» διάλεξαν την Τουρκία. Η παγκόσμια αριστερά είναι ένοχη απέναντι στην Κύπρο. Η στάση της είναι όνειδος και στίγμα.
Αναφέρομαι συχνά στην Τουρκία λόγω της διαχρονικά ναζιστικής στάσης της κι επειδή αποτελεί μόνιμο ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξή μας. Αν η Ελλάδα δεν καταλάβει ότι πρέπει να την αντιμετωπίσει, αργά ή γρήγορα θα ενσκήψουν νέα δεινά.
ΥΓ: Ο Λουκάς Παπαδήμος εξελέγη αντιπρόεδρος της Ακαδημίας. Αν δεν παραιτηθούν όσοι δεν τον ψήφισαν, η Ακαδημία θα κατακτήσει πάλι το κύρος που είχε επί χούντας.
