Μια κάθε άλλο παρά τυχαία διαρροή από τις μυστικές υπηρεσίες του Ιράκ, μόλις την περασμένη Παρασκευή, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την αδυναμία και την αναποφασιστικότητα του περιβάλλοντός του, αλλά και του ιδίου του Μπάρακ Ομπάμα, σχετικά με τη διαχείριση του συριακού ζητήματος.Συγκεκριμένα, υψηλόβαθμο στέλεχος των υπηρεσιών ασφαλείας της Βαγδάτης διέρρευσε την παροχή πληροφοριών από την πλευρά του συριακού καθεστώτος προς τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται για πληροφορίες που αφορούν τις κινήσεις, τις δυνάμεις, τον οπλισμό των δυνάμεων του Ισλαμικού Χαλιφάτου, καθώς και τις διαδρομές που ακολουθούν για το λαθρεμπόριο πετρελαίου και τις πύλες εξόδου προς την Τουρκία.Οι πληροφορίες αυτές μεταφέρονται εδώ και περίπου τρεις εβδομάδες στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών διά μέσω του γραφείου του Ιρακινού πρωθυπουργού, ο οποίος, λόγω της σιιτικής καταγωγής του, αποτελεί τον δίαυλο μεταξύ Δαμασκού και Ουάσιγκτον.

Το νέο αυτό δεδομένο ίσως και να εξηγεί μερικώς την εσπευσμένη απόφαση παραίτησης του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Τσακ Χάγκελ την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Τσ. Χάγκελ διαφωνούσε κάθετα με την πολιτική του Αμερικανού προέδρου απέναντι στο καθεστώς της Συρίας και τον Μπασάρ Αλ Άσαντ. Θεωρούσε πως, ταυτόχρονα με την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Χαλιφάτου, θα έπρεπε να δρομολογηθούν εξελίξεις για ανατροπή του Άσαντ, ωστόσο ο Μπ. Ομπάμα έχει αρκετούς λόγους να διατηρήσει αποστάσεις από τέτοιου είδους εισηγήσεις.

Αν και έχουν περάσει τρία χρόνια από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, εξακολουθεί να απουσιάζει από το πολιτικό σκηνικό η προσωπικότητα που θα μπορούσε να αποτελέσει τη διάδοχη κατάσταση. Επίσης το γεγονός της προσέγγισης με την Τεχεράνη και των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν δεν αφήνουν ούτε το ελάχιστο περιθώριο στον Αμερικανό πρόεδρο για ενέργειες που θα οδηγούσαν σε ανατροπή του υφιστάμενου καθεστώτος στη Δαμασκό.

Ιρανοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για την αποστασιοποίηση της Ουάσιγκτον από τον σουνιτικό άξονα και σε κατ' ιδίαν συζητήσεις διατυπώνουν την άποψη πως μελλοντικά θα μπορούσαν να αναλάβουν ρόλο περιφερειακού διαπραγματευτή. Για την ώρα, πάντως, οι ΗΠΑ διατηρούν αποστάσεις από την πρόταση που πρόσφατα είχε θέσει η Βαγδάτη και ήθελε την από κοινού συνεδρίαση μυστικών υπηρεσιών της Αμερικής, της Συρίας και του Ιράκ, με αντικείμενο την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους.

Παρασκηνιακά, πάντως, η Ουάσιγκτον αναμένεται να αξιοποιήσει και να διευρύνει τη συνεργασία με το καθεστώς του Άσαντ. Στο προσκήνιο θα εξακολουθήσουν να στηρίζουν τις δυνάμεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, οι οποίες σημείωσαν σημαντική πρόοδο στα νότια περίχωρα της Δαμασκού την τελευταία εβδομάδα, ωστόσο οι επιχειρήσεις αυτές δεν θα επιφέρουν κάποιο ουσιαστικό πλήγμα στις δυνάμεις του Άσαντ.

Τέλος, σε ό,τι αφορά τον μελλοντικό σχεδιασμό αντιμετώπισης του συριακού ζητήματος, οι ΗΠΑ χτίζουν στρατό αποτελούμενο αποκλειστικά από σουνίτες της Συρίας και για την ώρα δεν έχουν ενεργοποιηθεί. Πρόκειται για άτομα που στρατολογούνται στη Συρία από τη CIA, μεταφέρονται στην Τουρκία και από εκεί στο Κατάρ όπου εκπαιδεύονται από Αμερικανούς τους τελευταίους δέκα μήνες.

Η Ευρώπη επισημοποιεί τη σχέση με τον Αιγύπτιο πρόεδρο

Κόκκινο χαλί στρώθηκε αυτή την εβδομάδα όμως και για τον πρόεδρο της Αιγύπτου, σε δύο ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ο Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι δείχνει να έχει ξεπεράσει πλέον τα εμπόδια που σχετίζονταν με τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών στη χώρα του. Η Ρώμη και το Παρίσι δεξιώθηκαν τον Αιγύπτιο πρόεδρο στο υψηλότερο επίπεδο και με τις δέουσες τιμές.

Βεβαίως η έξοδος από την απομόνωση για την Αίγυπτο γίνεται με το αζημίωτο, αφού οι εμπορικές συμφωνίες που υπέγραψε μόνο με τη Γαλλία ο Σίσι ανέρχονται στο ύψος του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Η συμφωνία περιλαμβάνει την πώληση τεσσάρων θωρηκτών τύπου Gowind, ενώ κερδισμένη από την αναβάθμιση των σχέσεων ενδεχομένως να βγει και η Ελλάδα, αφού πιθανότατα η ΕΑΒ θα αναλάβει τη συντήρηση των μαχητικών F16.

Στο εσωτερικό της Αιγύπτου, πάντως, κλιμακώνεται η αντιπαράθεση των ισλαμιστών με την κυβέρνηση. Ακολουθώντας την τακτική των προκατόχων του, ο Αιγύπτιος πρόεδρος προχωρεί σε προληπτικές συλλήψεις των ηγετών των ισλαμικών οργανώσεων γεμίζοντας ξανά τις φυλακές της χώρας.