Οι Κούρδοι του HDP, οι κεμαλικοί του CHP και οι εθνικιστές του ΜΗΡ δεν προστίθενται. Τη στιγμή αυτή δεν θέλουν πτώση των Ερντογάν-Νταβούτογλου, αλλά ελεγχόμενη αποδυνάμωσή τους. Ανάσχεση δηλαδή της αυταρχικής εκτροπής και επένδυση στην επιδείνωση της οικονομικής συγκυρίας αλλά και στο παράπλευρο κόστος της σύγκρουσης σε Συρία-Ιράκ προκειμένου να προωθήσουν τις θέσεις τους. Από τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, αυτό που επενδύει εκ των πραγμάτων στη σταθερότητα περισσότερο από τα άλλα είναι το κουρδικό HDP, η σταθεροποίηση των εκλογικών ποσοστών του οποίου προϋποθέτει συνέχιση και εμβάθυνση της διαπραγμάτευσης για πολιτική λύση που ξεκίνησαν εδώ και δύο χρόνια ο Ερντογάν και ο έγκλειστος του Ιμραλί Οτσαλάν.
Η επιλογή είναι στα χέρια του Ερντογάν. Θα αποδεχθεί την πολιτική χειραφέτηση των Κούρδων ψηφοφόρων ή θα επιλέξει τη φυγή προς τα εμπρός, τη νέα εκλογική αναμέτρηση; Μια νέα προσφυγή στις κάλπες που προφανώς θα έχει στόχο έστω την οριακή αυτοδυναμία θα φέρει τους Ερντογάν-Νταβούτογλου σε σύγκρουση κυρίως με το HDP με απρόβλεπτη έκβαση αν θα επαναπατρίσει ψηφοφόρους ή αν θα αυξήσει τη διαρροή. Μπορούν οι Ερντογάν-Νταβούτογλου και ο ηγέτης του HDP Ντεμιρτάς να βρουν μια φόρμουλα ανοχής-αποχής που να επιτρέψει τη συγκρότηση κυβέρνησης μειοψηφίας χωρίς οι δύο πλευρές να πληρώσουν με βαριές απώλειες το κόστος μιας άτυπης συνεργασίας;
Είναι καταδικασμένοι οι Ερντογάν-Νταβούτογλου - ΑΚΡ στη φυγή προς τα εμπρός ή μπορούν να κάνουν διόρθωση πορείας και να κλείσουν ως παρένθεση την αυταρχική κλιμάκωση των δύο τελευταίων χρόνων; Αν αποκλείσουμε νέες εκλογές αλλά και την ανοχή του HDP, η λύση που απομένει είναι η συνεργασία με το εθνικιστικό ΜΗΡ, μια επιλογή ανάφλεξης εντός και εκτός συνόρων στο Κουρδικό αλλά και τριβών και συγκρούσεων με τις ΗΠΑ και τη Δύση συνολικά.
kapopoulos@pegasus.gr
