Για να ασκήσεις σοβαρή Εξωτερική Πολιτική θα πρέπει να έχεις επιτύχει το μέγιστο της κοινωνικής συναίνεσης, το βέλτιστο της κοινωνικής συνοχής και ταυτόχρονα να έχεις οικοδομήσει σταθερό αξιόπιστο κράτος το οποίο και να αποτελεί το κέντρο ολάκερου του Ελληνισμού.Μόνον έτσι συμμετέχεις ισότιμα στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Κατά συνέπεια ας αφήσουμε τους ηρωισμούς απο την μία και απο την άλλη να δούμε πως κεφαλαιοποιούνται τα όποια θετικά αποτελέσματα σε βάθος χρόνου. Το ΟΧΙ στο σχέδιο Αναν δεν κεφαλαιοποιήθηκε αντίθετα και με ευθύνη του Τάσσου Παπαδόπουλου η Κύπρος συνέχισε τον οικονομικό της κατήφορο. Τα Ανοίγματα Καραμανλή σε Ρωσία και Κίνα έφεραν κάποια θετικά αποτελέσματα προκάλεσαν όμως μεγαλύτερες επιπλοκές. Γαι την Τουρκία δεν τίθεται ζήτημα προβλέψεων και τούτο γιατί το ισλαμικό καθεστώς Ερντογάν χάρις την στήριξη της Κουρδικής εθνότητας υπο την Αμερικανική αυστηρή επίβλεψη θα επιβιώνει πάντα. Εύχομαι να μην επαληθευτεί το σενάριο της επίτευξης της πλειοψηφίας των 2/3 των εδρών στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση,γιατί αν συμβεί τότε κάποιοι θα φέρουν ιστορική ευθύνη καθώς για πολλοστή φορά θα έχουν καταπιεί αμάσητο το δόλωμα της δήθεν "σύγκρουσης" μεταξύ Κεμαλικού βαθέος κράτους-Γκιουλενιστών και Ισλαμιστών και για πολλοστή φορά θα έχουν στηρίξει την Τουρκία,η οποία ευθύνεται για πλήθος γενοκτονιών όπως βαρύνεται με εγκλήματα κατά του Ελληνισμού.Και μιας και γίνεται λόγος για τα σωτήρια ενεργειακά ανοίγματα της Ελλάδας προς την Ρωσία να τονιστεί οτι η αιχμή του δόρατος της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο είναι το λιμάνι του Τσειχάν στο οποίο καταλήγουν Ρωσικοί και Κουρδικοί αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Σχόλιο σε άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη στην Εφημερίδα Δημοκρατία
