14 Ιανουαρίου 2016

Η Μέρκελ στον δρόμο του Ολάντ;

Πώς θα αντιδράσει η Μέρκελ μετά την Κολονία, όπου πλέον μικρή σημασία έχει τι ακριβώς συνέβη, καθώς μια πλειοψηφική μερίδα της κοινής γνώμης πιστεύει ότι οι βάρβαροι είναι εντός των τειχών; Ο πειρασμός να βαδίσει στον δρόμο του Ολάντ, που έχει πλέον ως λάβαρο την απειλή αφαίρεσης ιθαγένειας από γηγενείς Γάλλους με προφανή στόχο τους μουσουλμάνους δεύτερης και τρίτης γενιάς, είναι μεγάλος και νομοθετικά πιο εύκολος, καθώς πρόκειται στην περίπτωση της Γερμανίας για πρόσφυγες: Δεν μένει παρά να ορισθεί το πλαφόν της παραβατικότητας που θα οδηγεί σε αυτόματη απέλαση, μια επιλογή όπου μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ετσι η γερμανική Δικαιοσύνη λιγότερο θα αποφαίνεται επί μιας συγκεκριμένης παραβατικής συμπεριφοράς και περισσότερο θα καλείται να αυξομειώνει τον όγκο των απελάσεων. Είναι αμφίβολο αν η μηδενική ανοχή στην παραβατικότητα των προσφύγων θα επιτρέψει στην καγκελάριο και τη Χριστιανοδημοκρατική Ενωση να αντεπιτεθούν και να βελτιώσουν το δημοσκοπικό ναδίρ του 35% και να συγκρατήσουν τη διόγκωση της ευρωσκεπτικιστικής και ξενόφοβης Εναλλακτικής για τη Γερμανία ( AfD), που βρίσκεται στο ποσοστό του 11,5%.

Η βαυαρική πτέρυγα της Χριστιανοδημοκρατίας CSU και κυρίως η AfD δεν αρκούνται στη σκληρή πολιτική μηδενικής ανοχής στην παραβατικότητα των προσφύγων, θέλουν να σταματήσουν πλήρως οι προσφυγικές ροές, μια εξέλιξη και αδύνατη και ανεπιθύμητη για το Βερολίνο:
Αδύνατη, γιατί, όπως σημείωνε χθες αρθρογράφος των «Financial Times», τα θύματα πολεμικών συγκρούσεων θα αυξάνονται, οι όποιες απελάσεις θα αφορούν ακόμη, και στην πιο διευρυμένη σκληρή εφαρμογή τους, εκ των πραγμάτων αριθμούς που δεν ισορροπούν τις εισροές και τρίτον αργά ή γρήγορα θα τεθεί το θέμα της συνένωσης οικογενειών με τις κρατικές Αρχές αργά ή γρήγορα να τις επιτρέπουν για να ασκούν κάποιον έλεγχο.
Ανεπιθύμητη, γιατί σε ορίζοντα εικοσαετίας η Γερμανία θα βρεθεί μπροστά στη ζοφερή πραγματικότητα μιας δημογραφικής κατάρρευσης που θα επηρεάσει αρνητικά την περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομίας και θα αποτελέσει μια βαριά υποθήκη για τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Υπό την πίεση του κόμματός της, η Μέρκελ προσπαθεί να ισορροπήσει στην επιλογή επιπέδου και εύρους κατασταλτικής πολιτικής της παραβατικότητας των προσφύγων που θα ανακόπτει τη φθορά της Χριστιανοδημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα δεν θα αποδομεί την αρχική της επιλογή να επιδιώξει τη διαχείριση του Προσφυγικού στο πλαίσιο συνολικής αλληλεγγύης της ΕΕ των 28 και σε συνεργασία με τις χώρες από όπου ξεκινά το μεγαλύτερο μέρος των προσφυγικών ροών.
kapopoulos@pegasus.gr