15 Σεπτεμβρίου 2013

Πονοκέφαλο προκαλεί στον Ερντογάν ο μη πόλεμος

«Οι δυτικές χώρες φρέναραν όταν είδαν ότι ενισχύονται στη Συρία οι οργανώσεις που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και έτσι η Τουρκία βρέθηκε οφσάιντ». Η διαπίστωση ανήκει στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Γιασάρ Γιακίς. Η Αγκυρα υπήρξε ακραίος υποστηρικτής της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία και τώρα προσπαθεί να συμμαζέψει τα πράγματα.

  «Κοσμητική μέθοδο» που «θα ανοίξει το δρόμο για νέες σφαγές εκ μέρους του Ασαντ» είχε χαρακτηρίσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου τη μη πολεμική λύση, όταν αυτή πρωτοήλθε στη δημοσιότητα πριν από λίγες μέρες με τη φόρμουλα περί παράδοσης των χημικών όπλων που διαθέτει η Δαμασκός.

Τη στιγμή που άρχισε να παίρνει συγκεκριμένη μορφή η φόρμουλα, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε: «Δεν ξέρω πώς τη χαρακτηρίζει η τουρκική κυβέρνηση, αλλά δεν πρόκειται για κοσμητική διαδικασία. Η καλύτερη λύση για μακροπρόθεσμη σταθερότητα στην περιοχή δεν είναι η στρατιωτική επέμβαση». Ακολούθησε η δήλωση του Νταβούτογλου την περασμένη Παρασκευή ότι «η Τουρκία ποτέ δεν έκανε έκκληση για πόλεμο». «Εάν θεωρούμε ότι η παράδοση μόνο των χημικών όπλων θα είναι η οριστική λύση, αυτό δεν θα φέρει την ειρήνη», είπε.«Δυστυχώς, η δήλωση του Κέρι περί παράδοσης των χημικών όπλων, εξαφάνισε την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης», δήλωνε μία μέρα νωρίτερα ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης.
 
Το πρόβλημα
Τα πράγματα δυσκολεύουν για την κυβέρνηση Ερντογάν. Η σημερινή πολιτική εξουσία στην Τουρκία θα μπορούσε να βγει κερδισμένη από την όλη διαδικασία στη Μέση Ανατολή, μόνο αν η Δύση (δηλαδή οι ΗΠΑ) ακολουθούσε μια γραμμή που θα έδειχνε ότι η όλη εναντίωση προς το πολιτικό Ισλάμ στη Μέση Ανατολή (Αδελφοί Μουσουλμάνοι, εκδοχές Αλ Κάιντα κ.λπ.) ήταν μαϊμού. Η επέμβαση στη Συρία θα ενίσχυε σαφώς το πολιτικό Ισλάμ. Στο βαθμό που από την πρώτη στιγμή η Ουάσιγκτον άρχισε να ψάχνει τρόπους να μη γίνει η επέμβαση, μπορεί να πει κανείς ότι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον οι Αμερικανοί εννοούν την εναντίωσή τους προς το πολιτικό Ισλάμ.

Αυτό είναι και το πρόβλημα για τον Ερντογάν που, τόσο ιδεολογικά όσο και πρακτικά, εδώ και καιρό δημιουργεί εικόνα αντιστοιχίας, αν όχι ταύτισης με το πολιτικό Ισλάμ της Μέσης Ανατολής.
Τη στιγμή που τα πράγματα παίρνουν επικίνδυνη για τον Ερντογάν μορφή και στο εσωτερικό της Τουρκίας με τις διαδηλώσεις, το πρόβλημα μεγεθύνεται. Απομένει ένα σοβαρό στραβοπάτημα στην οικονομία για να αρχίσει η χιονοστιβάδα.Στο πλαίσιο αυτό έχουν ιδιαίτερη σημασία οι κινήσεις που κάνει το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (αξιωματική αντιπολίτευση) με τις επισκέψεις αντιπροσωπειών του πρώτα στη Συρία και μετά στην Αίγυπτο.