Το twitter βγάζει κυβέρνηση

ΗΠΑ Ερευνα 4 πανεπιστημιακών σε 406 εκλογικές μονομαχίες έδειξε ότι τις 404 τις κέρδισαν αυτοί που είχαν στενότερη διαδικτυακή σχέση με τους ψηφοφόρους τους
 Του Μιχάλη Ψύλου
 Θέλεις να μάθεις ποιος πολιτικός ηγέτης, στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον, θα κερδίσει σε μια εκλογική αναμέτρηση; Το twitter μπορεί να σου δώσει την απάντηση με ακρίβεια, όπως υποστηρίζουν τέσσερις ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα σε πρόσφατη μελέτη τους. Οι ερευνητές Τζόζεφ ΝτιΓκράτσια, Καρίσα Μακ Κέλβι, Γιόχαν Μπόλεν και Φάμπιο Ρόχας μελέτησαν τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανάδειξη των μελών του Κογκρέσου. Στις 404 από τις 406 εκλογικές μονομαχίες νικητής αναδείχτηκε ο υποψήφιος που είχε την πιο ενεργητική επαφή με τους ψηφοφόρους μέσω του twitter. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο το 15% των ενηλίκων έχουν λογαριασμό στο twitter.

 «Η χρήση των social media ριζώνει όλο και πιο βαθιά στην κοινωνία», σημειώνουν οι τέσσερις ερευνητές και προσθέτουν: «Οι πολίτες είναι πιο δύσπιστοι στο να μοιραστούν τις πολιτικές τους απόψεις με έναν απρόσωπο δημοσκόπο από το τηλέφωνο, ενώ φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μοιράζονται τις απόψεις τους μέσω του twitter. Το γεγονός αυτό δίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια ευρύτερη εμβέλεια για όλο το φάσμα της κοινωνίας απ’ ό,τι οι δημοσκοπήσεις».

Εν έτει 2013, λοιπόν, που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει το νέο διαδραστικό μέσο, η σχέση των ηγετών με τους ψηφοφόρους περνά σε άλλο επίπεδο. Οι πολιτικοί ηγέτες όλο και περισσότερο χρησιμοποιούν τους προσωπικούς τους λογαριασμούς είτε στο facebook είτε στο twitter για να επικοινωνήσουν με τους ψηφοφόρους. «Αυτή είναι η διπλωματία του twitter», τονίζει η εταιρεία δημοσίων σχέσεων Μπάρστον-Μάστελερ, κάνοντας λόγο για ένα νέο είδος πολιτικής διπλωματίας που αναπτύσσεται με τρομακτική ταχύτητα στον δυτικό κόσμο. Αλλωστε, οι ενεργοί πολίτες που ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα, «αν θέλουν να δουν τις έκτακτες ειδήσεις, δεν ανοίγουν πλέον τις τηλεοράσεις, αλλά τον λογαριασμό του twitter», τονίζουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα.

Η προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία για την αναμέτρηση της 22ας Σεπτεμβρίου έχει αποτυπώσει, για παράδειγμα, σαφείς τάσεις στο twitter, που δείχνουν ότι η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ θα είναι η νικήτρια των εκλογών. Δυο Γερμανοί ερευνητές, χρησιμοποιώντας το λογισμικό της πλατφόρμας Crimson Hexagon (http://www.crimsonhexagon.com), μελέτησαν όχι μόνο το πότε, αλλά και πόσο συχνά και για ποια θέματα αναφέρονταν το τελευταίο διάστημα στα μηνύματα του twitter τα ονόματα της Ανγκελα Μέρκελ και του σοσιαλδημοκράτη υποψηφίου Πέερ Στάινμπρουκ.

Για τη Μέρκελ υπήρχαν κατά μέσο όρο 1.493 αναφορές την ημέρα και για τον Στάινμπρουκ μόλις 406. «Η ανάλυση των μηνυμάτων του twitter έδειξε ότι οι Γερμανοί πολίτες θεωρούν ότι η Μέρκελ είναι πολύ πιο έτοιμη να κυβερνήσει από τον Στάινμπρουκ», γράφει η εφημερίδα «Ντι Βελτ».

Με 500 εκατομμύρια χρήστες και λογαριασμούς, το twitter έχει εξελιχθεί σε μια πολύ δημοφιλή πλατφόρμα για τους πολιτικούς ηγέτες ή τουλάχιστον για τους εκπροσώπους τους, προκειμένου να μοιραστούν τις απόψεις τους με τους πολίτες. Υπολογίζεται ότι λογαριασμό στο twitter διαθέτουν κάπου 505 πολιτικοί ηγέτες (μεταξύ των οποίων το 77% των αρχηγών κρατών) σε 153 χώρες και συνολικά έχουν 106 εκατομμύρια «ακόλουθους». Το 68% των αρχηγών κρατών έχουν επίσης συνδεθεί με τους ομολόγους τους.

Τα «tweets» των πολιτικών ηγετών αποτελούν έναν πραγματικό θησαυρό για όσους θέλουν να βγάλουν κρίσιμα συμπεράσματα για το ψυχολογικό προφίλ τους, όπως σημειώνει το αμερικανικό περιοδικό «Φόρεϊν Πόλισι» και προσθέτει: «Πλέον είσαι ό,τι… τιτιβίσεις και όχι ό,τι δηλώσεις».

Ηγετικό ψυχογράφημα
 Ο ηγέτης με τους περισσότερους «ακόλουθους» είναι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, όπου ήταν αυτός που έκανε και την επανάσταση στη νέα αυτή μορφή επικοινωνίας. Τον ακολουθούν πάνω από 33 εκατομμύρια «followers» ξεπερνώντας όχι μόνο όλους τους ομολόγους του, αλλά και τα πιο γνωστά ονόματα του καλλιτεχνικού κόσμου, όπως για παράδειγμα τη Λέιντι Γκάγκα. Από τις έρευνες φαίνεται ότι ο Ομπάμα είναι εργασιομανής: «τουιτάρει» 338% περισσότερο από τον μέσο χρήστη και ειδικά για θέματα που αφορούν την οικονομία 298% περισσότερο από τον μέσο χρήστη. Η μελέτη των tweets του Ομπάμα έδειξε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος επηρεάζεται περισσότερο από δύο πρόσωπα: τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τη σύζυγό του, Μισέλ Ομπάμα.

Και αν ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ένας εργασιομανής, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, ασχολείται περισσότερο με το… ασθενές φύλο. Σύμφωνα με τη μελέτη των tweets του, ο Κάμερον συζητά για το… σεξ 433% περισσότερο από τον μέσο χρήστη.

Πολύ ψηλά στη λίστα του twitter είναι ο Πάπας Φραγκίσκος με 7,2 εκατομμύρια «ακόλουθους». Το «ψυχολογικό προφίλ» του Ποντίφικα δείχνει ότι είναι «καλός σύμβουλος», τα tweets του οποίου για τα κοινωνικά ζητήματα είναι 164% περισσότερα από τον μέσο χρήστη.

Aπών ο Ολάντ
 Αντίθετα, πολύ χαμηλό προφίλ στο κοινωνικό δίκτυο κρατά ο Φρανσουά Ολάντ, που πριν εκλεγεί στη γαλλική προεδρία ήταν πολύ τακτικός χρήστης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι αντίπαλοί του λένε ότι η ανύπαρκτη συμμετοχή του στη συζήτηση μέσω του twitter αντανακλά απλώς την… ανυπαρξία του στην πολιτική σκηνή.

Πολύ ενεργό συμμετοχή στο twitter έχει ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβιέντεφ, σε αντίθεση με τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, που μάλλον δεν ασχολείται σοβαρά με το θέμα. Ο Μεντβιέντεφ έχει πολυάριθμους «ακόλουθους», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι είναι… φίλοι του. Τον περασμένο Μάρτιο, το γραφείο του Μεντβιέντεφ κυκλοφόρησε μάλιστα μια δήλωση, με την οποία προειδοποιούσε τους «ακόλουθούς» του να μην είναι πάρα πολύ «φιλικοί» όταν κάνουν tweeting στον πρωθυπουργό. «Για εσάς δεν είναι ο Ντίμον (το ψευδώνυμο του Ντμίτρι)» δήλωσε η εκπρόσωπός του, Ναταλία Τιμακόβα. «Είναι ο επικεφαλής της κυβέρνησης». Για την ιστορία να πούμε πάντως ότι αυτός που φαίνεται να επηρεάζει περισσότερο τον Μεντβιέντεφ δεν είναι ο «μέντοράς» του, Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά ο «εξολοθρευτής» Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, με τον οποίο ο Ρώσος πρωθυπουργός διατηρεί πολύ φιλική σχέση.