Η σχετικά μετριοπαθής κυβέρνηση της Τυνησίας, που κινδυνεύει και αυτή από την αντεπίθεση των κοσμικών και τον ρεβανσισμό των μηχανισμών δεν μπορεί να αναλάβει παρόμοιο ρόλο.
Οι δραματικές εξελίξεις στην Αίγυπτο είναι ταυτόχρονα μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ερντογάν να κλιμακώσει την αντεπίθεσή του στο εσωτερικό μέτωπο, για να πετύχει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση της εκλογικής του βάσης με το φόβητρο μιας πιθανής αιματηρής παρέμβασης από το κεμαλικό κατεστημένο - βαθύ κράτος. Επιπλέον, τα όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο αφήνουν την κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα χωρίς άμεση στήριξη και την οδηγούν σε μεγαλύτερη, αν όχι αποκλειστική, εξάρτηση από την Αγκυρα.Ολα δείχνουν προς την κατεύθυνση μιας νέας ψυχροπολεμικής επιδείνωσης των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Η κατάσταση των πραγμάτων παραπέμπει στην Ανατολική Ευρώπη κατά το 1968 μετά την εισβολή της ΕΣΣΔ στην Τσεχοσλοβακία. Τότε επιταχύνθηκε η ρήξη της Ρουμανίας με τη Μόσχα, η Γιουγκοσλαβία επανήλθε στην ψυχροπολεμική της περιχαράκωση απέναντι στη Σοβιετική Ενωση, ενώ η Αλβανία στράφηκε αποφασιστικά προς την Κίνα.Τούτων λεχθέντων είναι σαφές ότι ο πιο μεγάλος κίνδυνος για τον Ερντογάν είναι να κάνει το λάθος της στρατιωτικής ηγεσίας της Αιγύπτου, να παρασυρθεί δηλαδή σε μια μετωπική σύγκρουση με το κομμάτι της κοινωνίας που πρόσφατα τον αμφισβήτησε, να πιστέψει τη δική του ρητορική και να υποβαθμίσει την πρόσφατη ανάφλεξη ως συνωμοσία ξένων κέντρων.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ kapopoulos@pegasus.gr
