Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimi Putin στο Μεγάλο Ανάκτορο του Κρεμλίνου στη Μόσχα στις 5 Δεκεμβρίου
Της Carol Matlack
Όταν ο Πρόεδρος Vladimir Putin εκφώνησε το ετήσιο διάγγελμά του στο ρωσικό κοινοβούλιο το Δεκέμβριο του 2013, η Ουκρανία βρισκόταν στα χέρια μιας φιλορωσικής κυβέρνησης και το Κρεμλίνο έστρωνε το χαλί υποδοχής για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι.
Το υπόβαθρο της ομιλίας του 2014 που πραγματοποίησε ο Putin στις 4 Δεκεμβρίου άλλαξε δραματικά σε σύγκριση με πέρυσι –το ίδιο και η γλώσσα που χρησιμοποίησε.
Η Οtilia Dhand, αντιπρόεδρος της Teneo Intelligence στο Λονδίνο, ανέλυσε το περιεχόμενο και τη δομή των δύο ομιλιών, μετρώντας τις λέξεις-κλειδιά και τις ιδέες που παρουσίασε ο Putin στην κάθε μία. Βρήκε, για παράδειγμα, ότι ο Putin χρησιμοποίησε τις λέξεις «Ρωσία» [πάνω από 50 φορές] και «κόσμος» [σχεδόν 40 φορές] πολύ περισσότερο στη φετινή του ομιλία σε σχέση με πέρυσι. Αυτό ευθυγραμμίζεται με την τρέχουσα προσπάθεια του να «χτίσει» μια εικόνα της Ρωσίας ως μια ισχυρή συλλογική οντότητα που ορίζεται από την ιστορία της, τις παραδοσιακές της αξίες και τη θρησκεία», λέει η Dhand.
Η ομιλία του 2013 επικεντρωνόταν σε μεγάλο βαθμό στα σχέδια για την οικονομική ανάπτυξη [30 αναφορές], τους δημόσιους θεσμούς και συστήματα [32 αναφορές]. Ο Putin είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «δουλειά» περισσότερες από 40 φορές σε εκείνη την ομιλία –υπερδιπλάσιες σε σχέση με φέτος.
Το συμπέρασμα της Dhand είναι το εξής: Με τη Ρωσία να αντιμετωπίζει πολιτική απομόνωση και ολοένα περισσότερες οικονομικές δυσκολίες, η φετινή ομιλία του Putin σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να υπερασπίζεται τις ενέργειές του και να αποδίδει τα σημερινά προβλήματα σε «εξωτερικές απειλές». Ο Πρόεδρος «κάλεσε τους Ρώσους πολίτες να ενωθούν, να στηρίξουν το εθνικό συμφέρον και να αντισταθούν στις επερχόμενες προκλήσεις», λέει. «Αντί να λυγίσουν από τις οικονομικές πιέσεις, ο Putin ζήτησε από τους Ρώσους πολίτες να στηρίξουν τις πολιτικές του».
Οι επιλογές των λέξεων του Putin και η δομή της ομιλίας του, εκτιμά η Dhand, δείχνουν πως «παρά την οικονομική δυσχέρεια, είναι απίθανη μια μεταστροφή στην εξωτερική πολιτική».
Όταν ο Πρόεδρος Vladimir Putin εκφώνησε το ετήσιο διάγγελμά του στο ρωσικό κοινοβούλιο το Δεκέμβριο του 2013, η Ουκρανία βρισκόταν στα χέρια μιας φιλορωσικής κυβέρνησης και το Κρεμλίνο έστρωνε το χαλί υποδοχής για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι.
Το υπόβαθρο της ομιλίας του 2014 που πραγματοποίησε ο Putin στις 4 Δεκεμβρίου άλλαξε δραματικά σε σύγκριση με πέρυσι –το ίδιο και η γλώσσα που χρησιμοποίησε.
Η Οtilia Dhand, αντιπρόεδρος της Teneo Intelligence στο Λονδίνο, ανέλυσε το περιεχόμενο και τη δομή των δύο ομιλιών, μετρώντας τις λέξεις-κλειδιά και τις ιδέες που παρουσίασε ο Putin στην κάθε μία. Βρήκε, για παράδειγμα, ότι ο Putin χρησιμοποίησε τις λέξεις «Ρωσία» [πάνω από 50 φορές] και «κόσμος» [σχεδόν 40 φορές] πολύ περισσότερο στη φετινή του ομιλία σε σχέση με πέρυσι. Αυτό ευθυγραμμίζεται με την τρέχουσα προσπάθεια του να «χτίσει» μια εικόνα της Ρωσίας ως μια ισχυρή συλλογική οντότητα που ορίζεται από την ιστορία της, τις παραδοσιακές της αξίες και τη θρησκεία», λέει η Dhand.
Η ομιλία του 2013 επικεντρωνόταν σε μεγάλο βαθμό στα σχέδια για την οικονομική ανάπτυξη [30 αναφορές], τους δημόσιους θεσμούς και συστήματα [32 αναφορές]. Ο Putin είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «δουλειά» περισσότερες από 40 φορές σε εκείνη την ομιλία –υπερδιπλάσιες σε σχέση με φέτος.
Το συμπέρασμα της Dhand είναι το εξής: Με τη Ρωσία να αντιμετωπίζει πολιτική απομόνωση και ολοένα περισσότερες οικονομικές δυσκολίες, η φετινή ομιλία του Putin σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να υπερασπίζεται τις ενέργειές του και να αποδίδει τα σημερινά προβλήματα σε «εξωτερικές απειλές». Ο Πρόεδρος «κάλεσε τους Ρώσους πολίτες να ενωθούν, να στηρίξουν το εθνικό συμφέρον και να αντισταθούν στις επερχόμενες προκλήσεις», λέει. «Αντί να λυγίσουν από τις οικονομικές πιέσεις, ο Putin ζήτησε από τους Ρώσους πολίτες να στηρίξουν τις πολιτικές του».
Οι επιλογές των λέξεων του Putin και η δομή της ομιλίας του, εκτιμά η Dhand, δείχνουν πως «παρά την οικονομική δυσχέρεια, είναι απίθανη μια μεταστροφή στην εξωτερική πολιτική».
