ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Οι Τούρκοι έχουν υψηλό δείκτη αξιοπιστίας στις απειλές τους. Και ο Ταγίπ Ερντογάν μάς επανέλαβε:
«Πάρτε μας στα σοβαρά. Το Μπαρμπαρός δεν θα φύγει». Και αν φύγει θα
ξανάρθει. Ή θα μας στήσουν ενέδρα. Και πώς θα τους αντιμετωπίσουμε χωρίς
ναυτικό και χωρίς στρατό; Με νεροπίστολα;Ακόμη και αν ο Ερντογάν απλώς προχωρεί σε φραστική κλιμάκωση, ακόμη και
αν κάποιος από το κομματικό σύστημα ισχυριστεί ότι δεν θα φτάσει στα
άκρα των άκρων, εάν ανήκει σε όσους θέλουν να κυβερνούν με σοβαρότητα
ένα κράτος, θα πρέπει να λάβει υπόψη τι ο Τούρκος Πρόεδρος τονίζει. Για
να μην βρεθεί η ηγεσία μας μπροστά σε νέες εκπλήξεις. Όπως συνέβη με τη
NAVTEX. Είναι δε πρόδηλο ότι εάν συνεχιστεί η εξευμενιστική πολιτική των
Αθηνών και της Λευκωσίας οι νέες εκπλήξεις θα είναι σοκαριστικές.
Συνεπώς, το ζητούμενο δεν είναι εάν θα πάμε εκ νέου σε συνομιλίες μόλις τελειώσει η τουρκική NAVTEX, αλλά εάν θα αλλάξει η πολιτική της Άγκυρας, η οποία συνεχίζει να θέλει: 1. Τη διάλυση του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη για να ελέγχει και τον βορρά και τον νότο. 2. Την τριχοτόμηση της κυπριακής ΑΟΖ μεταξύ της ίδιας και των δύο συνιστώντων κρατών. 3. Τον πολιτειακόκαι τον γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου, όπως και το φυσικό αέριο, ως παράγοντες ανάδειξής της σε περιφερειακή δύναμη στη λογική -όπως εξήγησε στις 14 Οκτωβρίου του 2009 ο Αχμέτ Νταβούτογλου- της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εφόσον η Τουρκία διατηρεί το πλεονέκτημα των συντελεστών ισχύος, με την επανέναρξη των συνομιλιών είτε θα επιβληθούν οι τουρκικές θέσεις είτε θα πάμε σε νέα αδιέξοδα. Και ας λάβουμε σοβαρά υπόψη την πολιτική της Άγκυρας. Ακόμη και αν προχωρήσουν οι έρευνες από τις ξένες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, η Τουρκία δεν θα διστάσει -εάν δεν πάρει αυτό που θέλει μέσω των συνομιλιώννα κηρύξει την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου ως αιτία πολέμου (casus belli). Και κάποιοι εκ των «σοφών» του εξευμενισμού - που ευθύνονται για την υφιστάμενη κρίση- θα σπεύσουν να μας πουν ότι: Παρά να μην πάρουμε τίποτα ας συμβιβαστούμε με την Άγκυρα. Δεν είναι μάλιστα καθόλου παράξενο να εμφανίσουν την επιλογή αυτή ως μονόδρομο, ονομάζοντας, μάλιστα, την ήττα σαν νίκη!
Εμείς λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τον Ερντογάν. Και το ίδιο οφείλει να πράξει και η ηγεσία μας. Προτού επιστρέψει στις συνομιλίες θα πρέπει η Τουρκία:
1. Να πείσει ότι έχει πρόθεση για λύση, που σημαίνει την επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου, όπως η ίδια η Άγκυρα δεσμεύτηκε να πράξει με τις δεύτερες συμφωνίες Κορυφής Κυπριανού-Ντενκτάς του 77-79. Και όπως τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας καθορίζουν.
2. Να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως αυτές θα καταγραφούν στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της προσεχούς Πέμπτης.
Επί τούτων δεν θα επαναλάβουμε τις φορτικές θέσεις μας περί συμμαχιών, αλλαγής ισοζυγίου δυνάμεων και κόστους προς την Τουρκία, που συνιστούν κεντρικούς πυλώνες μιας αξιόπιστης αποτρεπτικής πολιτικής και εργαλεία για δημοκρατική και βιώσιμη λύση, σύμφωνη με τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ. Εάν όλα αυτά, τα οποία προ καιρού υποστηρίζαμε, είχαν υλοποιηθεί, σήμερα ούτε το Μπαρμπαρός θα ήταν σε θέση να μας πουλά τσαμπουκά, αλλά ούτε και ο Ερντογάν θα μας απειλούσε με το πιστόλι στον κρόταφο!
Εναλλακτικές στρατηγικές υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι η πολιτική πρόθεση και η τόλμη της ηγεσίας μας, που δεν υπάρχουν. Και ως εκ τούτου, το κομματικό σύστημα παραμένει παγιδευμένο στην εξευμενιστική του πολιτική, η οποία βουλιάζει στην κυπριακή ΑΟΖ και μας τραβά στον πάτο!
Συνεπώς, το ζητούμενο δεν είναι εάν θα πάμε εκ νέου σε συνομιλίες μόλις τελειώσει η τουρκική NAVTEX, αλλά εάν θα αλλάξει η πολιτική της Άγκυρας, η οποία συνεχίζει να θέλει: 1. Τη διάλυση του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη για να ελέγχει και τον βορρά και τον νότο. 2. Την τριχοτόμηση της κυπριακής ΑΟΖ μεταξύ της ίδιας και των δύο συνιστώντων κρατών. 3. Τον πολιτειακόκαι τον γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου, όπως και το φυσικό αέριο, ως παράγοντες ανάδειξής της σε περιφερειακή δύναμη στη λογική -όπως εξήγησε στις 14 Οκτωβρίου του 2009 ο Αχμέτ Νταβούτογλου- της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εφόσον η Τουρκία διατηρεί το πλεονέκτημα των συντελεστών ισχύος, με την επανέναρξη των συνομιλιών είτε θα επιβληθούν οι τουρκικές θέσεις είτε θα πάμε σε νέα αδιέξοδα. Και ας λάβουμε σοβαρά υπόψη την πολιτική της Άγκυρας. Ακόμη και αν προχωρήσουν οι έρευνες από τις ξένες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ, η Τουρκία δεν θα διστάσει -εάν δεν πάρει αυτό που θέλει μέσω των συνομιλιώννα κηρύξει την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου ως αιτία πολέμου (casus belli). Και κάποιοι εκ των «σοφών» του εξευμενισμού - που ευθύνονται για την υφιστάμενη κρίση- θα σπεύσουν να μας πουν ότι: Παρά να μην πάρουμε τίποτα ας συμβιβαστούμε με την Άγκυρα. Δεν είναι μάλιστα καθόλου παράξενο να εμφανίσουν την επιλογή αυτή ως μονόδρομο, ονομάζοντας, μάλιστα, την ήττα σαν νίκη!
Εμείς λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τον Ερντογάν. Και το ίδιο οφείλει να πράξει και η ηγεσία μας. Προτού επιστρέψει στις συνομιλίες θα πρέπει η Τουρκία:
1. Να πείσει ότι έχει πρόθεση για λύση, που σημαίνει την επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου, όπως η ίδια η Άγκυρα δεσμεύτηκε να πράξει με τις δεύτερες συμφωνίες Κορυφής Κυπριανού-Ντενκτάς του 77-79. Και όπως τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας καθορίζουν.
2. Να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της προς την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως αυτές θα καταγραφούν στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της προσεχούς Πέμπτης.
Επί τούτων δεν θα επαναλάβουμε τις φορτικές θέσεις μας περί συμμαχιών, αλλαγής ισοζυγίου δυνάμεων και κόστους προς την Τουρκία, που συνιστούν κεντρικούς πυλώνες μιας αξιόπιστης αποτρεπτικής πολιτικής και εργαλεία για δημοκρατική και βιώσιμη λύση, σύμφωνη με τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ. Εάν όλα αυτά, τα οποία προ καιρού υποστηρίζαμε, είχαν υλοποιηθεί, σήμερα ούτε το Μπαρμπαρός θα ήταν σε θέση να μας πουλά τσαμπουκά, αλλά ούτε και ο Ερντογάν θα μας απειλούσε με το πιστόλι στον κρόταφο!
Εναλλακτικές στρατηγικές υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι η πολιτική πρόθεση και η τόλμη της ηγεσίας μας, που δεν υπάρχουν. Και ως εκ τούτου, το κομματικό σύστημα παραμένει παγιδευμένο στην εξευμενιστική του πολιτική, η οποία βουλιάζει στην κυπριακή ΑΟΖ και μας τραβά στον πάτο!
