Αν κάποιος που κατοικεί στην Ελλάδα και δεν έχει βρεθεί ποτέ στο Ισραήλ
και την Παλαιστίνη επιθυμεί να καταλάβει έστω και μερικώς τα δεδομένα
της περιοχής και να εξηγήσει το φαινόμενο της διαιώνισης της κρίσης
μεταξύ των δύο λαών, αρκεί να ρίξει μια ματιά στις δηλώσεις των εκεί
αξιωματούχων.Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και οι δηλώσεις στις οποίες προχώρησε την
Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Άβιγκντορ Λίμπερμαν αμέσως
μετά την ένοπλη επίθεση κατά της πρεσβείας του στην Αθήνα.Ο κ. Λίμπερμαν, και ενώ οι ελληνικές αρχές αναζητούσαν ακόμα την ταυτότητα των δραστών, δήλωσε πως την ευθύνη φέρει αποκλειστικά ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς. Ακόμα και οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι που έλαβαν την αντίδραση του Ισραηλινού υπουργού των Εξωτερικών αδυνατούσαν να πιστέψουν σε αυτό που διάβαζαν.Αυτού του είδους οι δηλώσεις, όσο κι αν ξενίζουν τους εκτός των τειχών της Ιερουσαλήμ, αποτελούν μέρος της καθημερινότητας της περιοχής.
Αποτελούν επίσης δείγμα γραφής και διαγράφουν τον ορίζοντα και τα δεδομένα που αναμένονται στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνιων την επομένη των εκλογών του Μαρτίου.Μια πρώτη αποτύπωση της πρόθεσης ψήφου δείχνει ότι ο συνασπισμός ο οποίος σχηματίστηκε μεταξύ του Εργατικού Κόμματος και του Χατνούα (κόμμα της Τζίπι Λίβνι) κερδίζει οριακά την πρώτη θέση, ωστόσο βρίσκεται μόνο μία έδρα μπροστά από το Λικούντ του Νετανιάχου.Το μεγάλο στοίχημα σε αυτές τις εκλογές θα είναι η κατάληψη της πρώτης θέσης. Το κόμμα ή ο συνασπισμός κομμάτων που θα πάρουν την πρωτιά, θα λάβουν πρώτοι την εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η εκτίμηση των αναλυτών είναι πως ασχέτως αν ο πρώτος είναι από τον κεντρώο χώρο ή της Δεξιάς - Ακροδεξιάς, θα σχηματίσουν εύκολα κυβέρνηση.
Αυτό σημαίνει πολύ απλά πως και ο Νετανιάχου, για να διασφαλίσει την πρωτιά, πιθανότατα θα επιδιώξει συνεργασία με άλλο κόμμα πριν η χώρα οδηγηθεί στις κάλπες. Σε μια τέτοια εκδοχή, θα κέρδιζε 33-34 έδρες εφόσον συνεργαζόταν με τον Ναφτάλι Μπένετ. Ο δρόμος μέχρι τις εκλογές είναι μακρύς και σίγουρα τα εν λόγω ποσοστά θα διαφοροποιηθούν, ωστόσο καθίσταται σαφές πως, εφόσον τα κόμματα του Κέντρου και της Αριστεράς επιθυμούν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στα κοινά του Ισραήλ, θα πρέπει προεκλογικά να επιδιώξουν έναν ευρύτερο συνασπισμό. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το εκλογικό αποτέλεσμα θα τους περιορίσει σε θεατές των εξελίξεων. Αυτό πάντως που θα πρέπει να επισημανθεί είναι πως, ακόμα κι αν κατέβουν σε ένα ψηφοδέλτιο Λίβνι, Εργατικό, Λαπίντ και Μέρετζ, είναι και πάλι πιο εύκολο για τον Νετανιάχου να κερδίσει τις εκλογές, αφού διαθέτει ευρύτερο πεδίο συνεργασιών.
Η απώλεια της ζωής του Παλαιστίνιου υπουργού Ζιάντ Αμπού Έιν και η επιφυλακτικότητα του Τελ Αβίβ να διατάξει αμέσως έρευνα για την απόδοση ευθυνών φωτογραφίζει την πρόθεση του Ισραήλ να ακολουθήσει σκληρότερη από ποτέ άλλοτε τακτική στο Παλαιστινιακό.Επίσης η Παλαιστινιακή Αρχή και ο πρόεδρός της Μαχμούντ Αμπάς δείχνει να διατηρεί αποστάσεις από την τακτική κλιμάκωσης του Ισραήλ. Στενοί συνεργάτες του πάντως, του επισημαίνουν πως η επιμονή του σε έναν διάλογο τον οποίο πεισματικά αρνείται το Ισραήλ ενδεχομένως να οδηγήσει στην αμφισβήτησή του από την ίδια την κοινωνία.Η σύγκλιση με τη Χαμάς φαντάζει πλέον άπιαστο όνειρο και σχεδόν καθημερινά επεισόδια απομακρύνουν το ενδεχόμενο μιας πραγματικής ενότητας στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης Χαμάς και Φατάχ.Η εθνική ενότητα για τους Παλαιστίνιους αποτελεί ζητούμενο, στο οποίο, ασχέτως των δημόσιων τοποθετήσεων, και οι δυο πλευρές έχουν γυρίσει την πλάτη.
