Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η επετειακή εκδήλωση που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ για την 3η του Σεπτέμβρη, στοχεύοντας στην επανεκκίνηση του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος, έβγαλε στον αφρό τα μύρια προβλήματα που το ταλαιπωρούν από την ημέρα που ο πρώην πρόεδρος του, Γεώργιος. Παπανδρέου, επέλεξε τον δρόμο του μηχανισμού της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Οσοι είχαν μελετήσει ελάχιστα τις χώρες απ’ όπου είχε περάσει το Ταμείο, γνώριζαν πως δεν υπάρχει πουθενά «success story» και όσα κόμματα επέλεγαν την οδό των μνημονίων αυτοκαταστρέφονταν. Ο κ. Παπανδρέου ούτε μελέτησε, ούτε και πίστευε πως θα οδηγούνταν η χώρα στην εξαθλίωση… Αντιθέτως ήταν βέβαιος ότι θα κυβερνούσε την Ελλάδα για 12 χρόνια, όπως είχε διαβεβαιώσει τους συνεργάτες του.
Δημοσκοπικά τουλάχιστον το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι ένα ασήμαντο και μικρό κόμμα. Δεν έχει τίποτα που να θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτε τις θέσεις του, ούτε τη μαγκιά του.
Οπωσδήποτε είναι φιλότιμη η προσπάθεια του προέδρου του, Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος επιμένει σε μία πολιτική, κοινωνική και εθνική, την οποία έχει καλύψει περισσότερο η ΔΗΜΑΡ και σε μικρότερο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο,τι είναι πατριωτικό ή εθνικό, αντιμετωπίζεται ως ο διάολος.
Με αυτές τις θέσεις το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Απλούστατα διότι είναι σαν να φτύνει τον ιδρυτή του και τις αρχές του. Η επιτυχία του ΠΑΣΟΚ, που από κόμμα του 10% κατέκτησε την κορυφή και κυριάρχησε στο πολιτικό σύστημα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, όμως, είχε την ευφυΐα να μετατρέψει το «πατριωτικό» σε μη «εθνικιστικό» και να προσφέρει τη χαμένη υπερηφάνεια στους Ελληνες. Εδωσε μάχες για την πατρίδα και για την κοινωνία. Και το κυριότερο, δεν υποδούλωσε την πολιτική του στις υπερδυνάμεις και στους εταίρους της Ευρώπης. Δεν τη στρογγύλεψε.
Ειπώθηκαν πολλά στην επετειακή εκδήλωση και αναδείχθηκαν οι διαφορές των ομάδων που το καταβαράθρωσαν. Λύσεις δεν έδωσε κανένας, ούτε ο κ. Σημίτης που θα έλεγα πως έκανε την καλύτερη ομιλία. Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί το ΠΑΣΟΚ είναι η επιστροφή στις πατριωτικές ρίζες του. Διαφορετικά δεν έχει την παραμικρή ελπίδα για να επιτύχει τη μεγάλη επιστροφή…
Η επετειακή εκδήλωση που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ για την 3η του Σεπτέμβρη, στοχεύοντας στην επανεκκίνηση του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος, έβγαλε στον αφρό τα μύρια προβλήματα που το ταλαιπωρούν από την ημέρα που ο πρώην πρόεδρος του, Γεώργιος. Παπανδρέου, επέλεξε τον δρόμο του μηχανισμού της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Οσοι είχαν μελετήσει ελάχιστα τις χώρες απ’ όπου είχε περάσει το Ταμείο, γνώριζαν πως δεν υπάρχει πουθενά «success story» και όσα κόμματα επέλεγαν την οδό των μνημονίων αυτοκαταστρέφονταν. Ο κ. Παπανδρέου ούτε μελέτησε, ούτε και πίστευε πως θα οδηγούνταν η χώρα στην εξαθλίωση… Αντιθέτως ήταν βέβαιος ότι θα κυβερνούσε την Ελλάδα για 12 χρόνια, όπως είχε διαβεβαιώσει τους συνεργάτες του.
Δημοσκοπικά τουλάχιστον το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι ένα ασήμαντο και μικρό κόμμα. Δεν έχει τίποτα που να θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτε τις θέσεις του, ούτε τη μαγκιά του.
Οπωσδήποτε είναι φιλότιμη η προσπάθεια του προέδρου του, Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος επιμένει σε μία πολιτική, κοινωνική και εθνική, την οποία έχει καλύψει περισσότερο η ΔΗΜΑΡ και σε μικρότερο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο,τι είναι πατριωτικό ή εθνικό, αντιμετωπίζεται ως ο διάολος.
Με αυτές τις θέσεις το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Απλούστατα διότι είναι σαν να φτύνει τον ιδρυτή του και τις αρχές του. Η επιτυχία του ΠΑΣΟΚ, που από κόμμα του 10% κατέκτησε την κορυφή και κυριάρχησε στο πολιτικό σύστημα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, όμως, είχε την ευφυΐα να μετατρέψει το «πατριωτικό» σε μη «εθνικιστικό» και να προσφέρει τη χαμένη υπερηφάνεια στους Ελληνες. Εδωσε μάχες για την πατρίδα και για την κοινωνία. Και το κυριότερο, δεν υποδούλωσε την πολιτική του στις υπερδυνάμεις και στους εταίρους της Ευρώπης. Δεν τη στρογγύλεψε.
Ειπώθηκαν πολλά στην επετειακή εκδήλωση και αναδείχθηκαν οι διαφορές των ομάδων που το καταβαράθρωσαν. Λύσεις δεν έδωσε κανένας, ούτε ο κ. Σημίτης που θα έλεγα πως έκανε την καλύτερη ομιλία. Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί το ΠΑΣΟΚ είναι η επιστροφή στις πατριωτικές ρίζες του. Διαφορετικά δεν έχει την παραμικρή ελπίδα για να επιτύχει τη μεγάλη επιστροφή…
