Τι λέει στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» ο Χιου Πόουπ, αναλυτής της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων (ICG)
Του Τάσου Τσακίρογλου
Την άποψη ότι οι Ελληνοκύπριοι χρησιμοποίησαν κάθε διαθέσιμο μέσο,
εκμεταλλευόμενοι τη συμμετοχή τους στην Ε.Ε., για να τιμωρήσουν τους
Τούρκους, αλλά τώρα, κατά κάποιο τρόπο, η Ε.Ε. εν μέσω κρίσης παίρνει
την εκδίκησή της, εκφράζει με συνέντευξή του στην τουρκική «Χουριέτ» ο
αναλυτής της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων (ICG) Χιου Πόουπ, προσθέτοντας ότι η
ελληνοκυπριακή πλευρά δεν περίμενε ποτέ ότι οι Ευρωπαίοι θα τους
εξευτέλιζαν σε τέτοιο βαθμό.«Οι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή την Ε.Ε.
ως μια καταστροφή. Δεν το περίμεναν. Νιώθουν ταπεινωμένοι από τη
συμπεριφορά της Ευρώπης» σημειώνει, προσθέτοντας: «Υποπτεύομαι ότι
υπάρχει ένα στοιχείο τιμωρίας για τους Ελληνοκύπριους από την Ε.Ε.».
Ο Πόουπ εκτιμά ότι η έλλειψη αλληλεγγύης για τους Ελληνοκύπριους κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης οφείλεται εν μέρει στη στάση τους: στο ότι ουσιαστικά εκβίασαν την είσοδό τους στην Ε.Ε. και στη συνέχεια δεν ανταποκρίθηκαν στο νόμιμο αίτημα των Τουρκοκυπρίων να τους επιτραπεί το απευθείας εμπόριο. «Τότε οι Ευρωπαίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, αλλά δεν το ξέχασαν».
Παράλληλα, όμως, λέει ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά χρησιμοποίησε τη θέση της στην Ε.Ε. για να τιμωρήσει τους Τούρκους, όπως έκαναν και οι Ελληνες τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. «Μπορείς να το κάνεις αυτό και να μη σου πει κανείς τίποτα κατάμουτρα, αλλά θα παραπονιούνται πίσω από την πλάτη σου. Πριν από δύο χρόνια συναντούσες αξιωματούχους της Ε.Ε. που ένιωθαν αηδιασμένοι με τη συμπεριφορά των Ελληνοκυπρίων. Οι τελευταίοι δοκίμασαν τις αντοχές όλων, χωρίς να το συνειδητοποιούν».
Τουρκία και Κυπριακό
Αναφορικά με τη στάση του κόμματος ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν, τονίζει ότι η Τουρκία πληρώνει το τίμημα για την άρνησή της να εφαρμόσει το Πρόσθετο Πρωτόκολλο για το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, κάνοντας λόγο για «φοβερή αποτυχία της πολιτικής του ΑΚΡ». Για το Κυπριακό συμπληρώνει ότι οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν πως λόγω της θέσης τους στην Ε.Ε. μπορούν να εξαναγκάσουν την Τουρκία να δεχτεί τη δική τους εκδοχή επίλυσης, ενώ οι Τούρκοι έχουν την πεποίθηση πως, επειδή είναι μια μεγάλη χώρα, όλοι θα σπεύσουν να πιέσουν τους Ελληνοκύπριους να ενδώσουν στις επιθυμίες τους. Εκτιμά, ωστόσο, ότι η Αγκυρα, εάν θέλει να υπερβεί τα εμπόδια, πρέπει να αλλάξει προσέγγιση και να απευθυνθεί στην κυπριακή κοινή γνώμη. «Είναι καιρός η Τουρκία να αναλάβει μια “επιχείρηση γοητείας” προς την Κύπρο, η οποία όμως δεν θα αποδώσει άμεσα, αλλά σε ένα, δύο ή τρία χρόνια» σημειώνει ο κ. Πόουπ και προσθέτει ότι εναπόκειται στον ισχυρό να δώσει το καλό παράδειγμα και να δημιουργήσει συναίνεση. Σ” αυτό το σημείο αναγνωρίζει ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά βρίσκεται, ελέω κρίσης, σε κατάσταση απόλυτης αδυναμίας και ότι ο Ν. Αναστασιάδης έχει μια πολύ πιο ρεαλιστική θέση, σε σχέση με την άποψη της κοινής γνώμης.
«Ζήτημα ζωής ή θανάτου»
Ο Πόουπ συνδέει το Κυπριακό με άλλες διμερείς διαφορές της Τουρκίας. Τονίζει ότι οι Ελληνοκύπριοι παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τις εξελίξεις, όπως για παράδειγμα τις διαπραγματεύσεις με την Αρμενία, οι οποίες κατέρρευσαν λόγω του ότι η Αγκυρα άλλαξε τη στάση της. «Αυτό τρόμαξε τους Ελληνοκύπριους, οι οποίοι παρακολουθούν επίσης το Κουρδικό: Είναι η τουρκική μια κυβέρνηση που επιδιώκει την ειρήνη ή απλώς ψάχνει ευκαιρία να κερδίσει χρόνο και στη συνέχεια θα ξεκινήσει και πάλι τον πόλεμο; Αυτό είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου». Τέλος, διαπιστώνει πως ο μόνος όρος για την όποια συμφωνία είναι να αισθανθούν ότι η Τουρκία δεν αποτελεί πλέον απειλή γι” αυτούς.
Του Τάσου Τσακίρογλου
Ο Πόουπ εκτιμά ότι η έλλειψη αλληλεγγύης για τους Ελληνοκύπριους κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης οφείλεται εν μέρει στη στάση τους: στο ότι ουσιαστικά εκβίασαν την είσοδό τους στην Ε.Ε. και στη συνέχεια δεν ανταποκρίθηκαν στο νόμιμο αίτημα των Τουρκοκυπρίων να τους επιτραπεί το απευθείας εμπόριο. «Τότε οι Ευρωπαίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, αλλά δεν το ξέχασαν».
Παράλληλα, όμως, λέει ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά χρησιμοποίησε τη θέση της στην Ε.Ε. για να τιμωρήσει τους Τούρκους, όπως έκαναν και οι Ελληνες τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. «Μπορείς να το κάνεις αυτό και να μη σου πει κανείς τίποτα κατάμουτρα, αλλά θα παραπονιούνται πίσω από την πλάτη σου. Πριν από δύο χρόνια συναντούσες αξιωματούχους της Ε.Ε. που ένιωθαν αηδιασμένοι με τη συμπεριφορά των Ελληνοκυπρίων. Οι τελευταίοι δοκίμασαν τις αντοχές όλων, χωρίς να το συνειδητοποιούν».
Τουρκία και Κυπριακό
Αναφορικά με τη στάση του κόμματος ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν, τονίζει ότι η Τουρκία πληρώνει το τίμημα για την άρνησή της να εφαρμόσει το Πρόσθετο Πρωτόκολλο για το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα, κάνοντας λόγο για «φοβερή αποτυχία της πολιτικής του ΑΚΡ». Για το Κυπριακό συμπληρώνει ότι οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν πως λόγω της θέσης τους στην Ε.Ε. μπορούν να εξαναγκάσουν την Τουρκία να δεχτεί τη δική τους εκδοχή επίλυσης, ενώ οι Τούρκοι έχουν την πεποίθηση πως, επειδή είναι μια μεγάλη χώρα, όλοι θα σπεύσουν να πιέσουν τους Ελληνοκύπριους να ενδώσουν στις επιθυμίες τους. Εκτιμά, ωστόσο, ότι η Αγκυρα, εάν θέλει να υπερβεί τα εμπόδια, πρέπει να αλλάξει προσέγγιση και να απευθυνθεί στην κυπριακή κοινή γνώμη. «Είναι καιρός η Τουρκία να αναλάβει μια “επιχείρηση γοητείας” προς την Κύπρο, η οποία όμως δεν θα αποδώσει άμεσα, αλλά σε ένα, δύο ή τρία χρόνια» σημειώνει ο κ. Πόουπ και προσθέτει ότι εναπόκειται στον ισχυρό να δώσει το καλό παράδειγμα και να δημιουργήσει συναίνεση. Σ” αυτό το σημείο αναγνωρίζει ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά βρίσκεται, ελέω κρίσης, σε κατάσταση απόλυτης αδυναμίας και ότι ο Ν. Αναστασιάδης έχει μια πολύ πιο ρεαλιστική θέση, σε σχέση με την άποψη της κοινής γνώμης.
«Ζήτημα ζωής ή θανάτου»
Ο Πόουπ συνδέει το Κυπριακό με άλλες διμερείς διαφορές της Τουρκίας. Τονίζει ότι οι Ελληνοκύπριοι παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τις εξελίξεις, όπως για παράδειγμα τις διαπραγματεύσεις με την Αρμενία, οι οποίες κατέρρευσαν λόγω του ότι η Αγκυρα άλλαξε τη στάση της. «Αυτό τρόμαξε τους Ελληνοκύπριους, οι οποίοι παρακολουθούν επίσης το Κουρδικό: Είναι η τουρκική μια κυβέρνηση που επιδιώκει την ειρήνη ή απλώς ψάχνει ευκαιρία να κερδίσει χρόνο και στη συνέχεια θα ξεκινήσει και πάλι τον πόλεμο; Αυτό είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου». Τέλος, διαπιστώνει πως ο μόνος όρος για την όποια συμφωνία είναι να αισθανθούν ότι η Τουρκία δεν αποτελεί πλέον απειλή γι” αυτούς.
