ΔΣτις 29 Ιουνίου του 2014, ή
την πρώτη ημέρα του Ραμαζανίου του έτους 1435 κατά το ισλαμικό
ημερολόγιο, οι ηγέτες της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος»
(ISIS) ανακήρυξαν τον Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι «χαλίφη»
όλων των μουσουλμάνων, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα, διά στόματος μάλιστα
του ίδιου του «πρίγκιπα των πιστών» την ίδρυση ενός νέου ισλαμικού
«χαλιφάτου».Τι ήταν όμως στην πραγματικότητα τα χαλιφάτα; Θα μπορούσε να γίνει λόγος
για μια ιδεοληπτική και εκ του πονηρού αναπαραγωγή των αρχών πάνω στις
οποίες θεμελιώθηκαν τα πρώτα, τουλάχιστον, χαλιφάτα από την ηγεσία του
Ισλαμικού Κράτους; Είναι το «όνειρο» της επιστροφής στον 7ο μ.Χ. αιώνα
- περίοδο κατά την οποία ιδρύθηκε, μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, το πρώτο
χαλιφάτο της Ιστορίας - κάλπικο;
Καθώς οι Γάλλοι αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι προσπαθούν να ξορκίσουν τον φόβο μετά τις πολύνεκρες επιθέσεις της αιματοβαμμένης 13ης Νοεμβρίου, ειδικοί τόσο από τον δυτικό όσο και από τον αραβικό κόσμο εστιάζουν την προσοχή τους στη γοητεία που ασκεί η ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους σε χιλιάδες μουσουλμάνους ανά τον κόσμο.
Πυρήνας αυτής της ιδεολογίας είναι η (προσπάθεια για την)
εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού «επί της γης» μέσω του Ισλαμικού
Κράτους/Χαλιφάτου (Ντάουλα αλ Ισλαμίγια) που κυβερνάται από έναν χαλίφη ο
οποίος απαιτεί, πάντα στο όνομα του Αλλάχ, από τους μουσουλμάνους όλου
του κόσμου να μεταναστεύουν (Χίτζρα) σε αυτό το δίχως σύνορα κράτος. Η
επιδέξια χρήση αυτών των ιερών για το Ισλάμ όρων από το ISIS παρείχε
στην τρομοκρατική οργάνωση τη δυνατότητα να κερδίσει την υποστήριξη
χιλιάδων μουσουλμάνων οι οποίοι, εξιδανικεύοντας την πεποίθηση ότι ο
νόμος του Θεού (Σαρία) θα πρέπει να εφαρμοστεί σε ολόκληρο τον κόσμο,
αισθάνονται, τρόπον τινά, υποχρεωμένοι να μεταβούν σε αυτό το νέο
«χαλιφάτο» του Θεού.
Αποτελεί γεγονός ωστόσο ότι ο Μωάμεθ και οι διάδοχοί του, τουλάχιστον οι πρώτες γενιές, δεν είχαν στόχο να ιδρύσουν ένα κράτος αλλά να οργανώσουν, αν όχι να καθορίσουν, όλες τις πτυχές της ζωής τής Ούμα, ήτοι του συνόλου των πιστών, στο πλαίσιο μιας ηθικής κοινότητας με ιεραρχία, κοινωνικές συμβάσεις, οικονομία άλλα και ένοπλες δυνάμεις. Οντας, ωστόσο, περισσότερο ένας προφήτης-φιλόσοφος παρά ένας προφήτης-βασιλιάς, ο Μωάμεθ δεν αντιλαμβανόταν την έννοια του κράτους, η οποία άλλωστε αποτελεί εφεύρεση της νεωτερικότητας, ως μια δομή εξουσίας. Υπάρχει μάλιστα μια θρησκευτική θεώρηση σύμφωνα με την οποία μετά τον θάνατο του Μωάμεθ και των τεσσάρων συντρόφων του που τον διαδέχτηκαν έπαψε να υπάρχει και το ισλαμικό χαλιφάτο. Οι περισσότεροι μελετητές του Ισλάμ, ωστόσο, συμφωνούν ότι οι μουσουλμάνοι δεν έχουν ένα χαλιφάτο/κράτος από το 1924, χρονιά κατά την οποία διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Οσον αφορά το σήμερα, η κυρίαρχη άποψη είναι ότι η έννοια του χαλιφάτου, πόσω μάλλον η ίδρυσή του, είναι παρωχημένη καθώς οι μουσουλμάνοι ανά την υφήλιο είναι περισσότεροι από 1,5 δισ., και όχι μόνο ζουν σε δεκάδες χώρες αλλά είναι πολιτικά και θρησκευτικά/δογματικά διαιρεμένοι. Αυτό ωστόσο δεν εμποδίζει τους προπαγανδιστές του Ισλαμικού Κράτους να οραματίζονται ότι ως το 2019 τα όρια του αυτού του νέου «χαλιφάτου» θα εκτείνονται ως την Ισπανία.
ΒΗΜΑ
