Αλλά, τελικά, δεν είναι καθόλου αστείο. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι πράγματι αυτή πρέπει να πληρώσει την αναδιανομή του πλούτου που θα κάνει μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Από τον Εκλείδη Τσακαλώτο μάθαμε ότι έρχεται συντελεστής 60% για τέτοια εισοδήματα. Και στη συνέχεια η Κουμουνδούρου έδωσε διευκρινίσεις για να πει ότι: «Εγινε αναφορά σε όσους έχουν ατομικό εισόδημα πάνω από 80.000 ευρώ, δηλαδή, περίπου 35.000 άτομα ή το πλουσιότερο 0,3% του πληθυσμού, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του 2011».
Ευτυχώς που άνοιξε αυτή η συζήτηση για να ξέρουμε εκ των προτέρων τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει ότι θα χτυπήσει την ολιγαρχία. Θα ψάξει τις φορολογικές δηλώσεις και θα εξουθενώσει τους έντιμους πολίτες που έχουν υψηλό εισόδημα και το δηλώνουν. Όχι εκείνους που δεν ξέρουν και δεν ξέρει το κράτος τι έχουν. Θα επιτεθεί σε επιτελικά στελέχη του ιδιωτικού τομέα που δεν έχουν ωράριο και ελεύθερο σαββατοκύριακο, δοκιμάζεται η υγεία τους και η προσωπική τους ζωή από το άγχος της ευθύνης, και έφτασαν εκεί έχοντας αποδείξει την αξία τους και έχοντας χάσει τα καλύτερά τους χρόνια στην επαγγελματική υπερπροσπάθεια. Και θα πλήξουν τους λίγους ελεύθερους επαγγελματίες που διαπρέπουν στον τομέα τους και έχουν το ήθος να μην εμφανίζονται άποροι στις φορολογικές δηλώσεις, όπως τόσοι άλλοι συνάδελφοί τους. Και φυσικά ο πέλεκυς θα πέσει βαρύς σε όσους επιχειρηματίες αντί να κλέψουν την κερδοφόρα εταιρεία τους και να την εμφανίσουν χρεοκοπημένη, σύμφωνα με μια κλασική ελληνική πατέντα, έχουν την αφέλεια να παρουσιάζουν ειλικρινή ισολογισμό.
Το πλέον σημαντικό είναι ότι η φορολογική πολιτική που θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιλαμβάνεται στις προγραμματικές θέσεις που έχουν ανακοινωθεί ούτε σε αυτές που βρίσκονται τώρα στο στάδιο της διαβούλευσης. Τις μαθαίνουμε από αυθόρμητα στελέχη που λένε και μια κουβέντα παραπάνω μέσα στην τηλεοπτική ή ραδιοφωνική τους φούρια. Αυτή η κρυφή ατζέντα, λοιπόν, μπορεί κάλλιστα να προσαρμοστεί ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα και, για παράδειγμα, αν ο λογαριασμός δεν βγαίνει, τα 80.000 το χρόνο να γίνουν 40.000 ή και παρακάτω.
Γιατί το θέμα δεν είναι αν πρέπει να λυπόμαστε κάποιον που βγάζει έξι ή επτά χιλιάδες ευρώ το μήνα αλλά να δούμε τη φιλοσοφία πίσω από αυτή την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ: Να τιμωρηθεί η επιτυχία, να ποινικοποιηθεί η πρόοδος, να αναπτυχθεί κοινωνικός αυτοματισμός σε βάρος όσων τα πάνε καλύτερα, να υπάρχει ισοπέδωση προς κάτω και όλο αυτό να μείνει μεταξύ μας - μαλλιοτράβηγμα στα χαμηλά ξεχνώντας ότι το θέμα είναι πώς θα παραχθεί πλούτος για να μοιραστεί και όχι πώς θα εξοντωθούν όσοι δεν έχουν βουλιάξει και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους έναντι του κράτους.
Το πραγματικό πλουσιότερο 0,3% του πληθυσμού δεν θα το βρουν ξεσκονίζοντας τις ειλικρινείς φορολογικές δηλώσεις και εκτιμώντας την μεγάλη ακίνητη περιουσία στις 200.000 ευρώ και άνω (Γ. Μηλιός). Το πλουσιότερο 0,3% του πληθυσμού θα συνεχίσει να διασκεδάζει μεταξύ Ελβετίας, Σιγκαπούρης και νησιών Καϊμάν την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητά τους ολιγάρχες μεταξύ αυτών που ήδη πληρώνουν, και μάλιστα βαριά, το λογαριασμό της κρίσης.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ
