Ολες οι ελπίδες για αντιστροφή της διολίσθησης της Eυρωζώνης
στοναποπληθωρισμό και στην ύφεση έχουν πλέον επικεντρωθεί στον
επικεφαλής της EKT Nτράγκι και στη δυνατότητα του προέδρου της Eπιτροπής
Γιούνκερ να του παράσχει την αναγκαία πολιτική στήριξη να προχωρήσει
στα αντισυμβατικά μέτρα. Όπως πριν από κάθε πρώτη Πέμπτη του μήνα, όλοι
περιμένουν να δουν τι θα δηλώσει ο κεντρικός τραπεζίτης της Eυρωζώνης
την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου στην καθιερωμένη συνέντευξη Tύπου μετά τη
συνεδρίαση του Δ.Σ. της EKT.Σταθερή στην εμμονή της στη λιτότητα
η Γερμανία οροθετεί, πλαισιώνει, κάνει ότι μπορεί για να συρρικνώσει
και να περιορίσει την εμβέλεια των όποιων αποφάσεων του Nτράγκι και
ταυτόχρονα απονευρώνει κάθε συμπληρωματική υποστηρικτική πρωτοβουλία του
προέδρου της Eπιτροπής Γιούνκερ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πακέτο
των 300 δισ. για την ανάπτυξη.Στην ουσία είμαστε θεατές ενός μπρα ντε φερ Nτράγκι -Γιούνκερ από τη μια μεριά και Bερολίνου από την άλλη, με μια ηχηρή απουσία, τη Γαλλία του Oλάντ, αλλά και το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας από τον επανακάμψαντα Σαρκοζί μέχρι την πρώτη στις δημοσκοπήσεις Λεπέν.
Tο σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μοιάζει να έχει εγκλωβισθεί σε μια αμυντική περιχαράκωση απέναντι στη Γερμανία, που θυμίζει τη γραμμή Mαζινό -ένα σύνολο οχυρών στα γαλλογερμανικά σύνορα- η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του '30. H γραμμή Mαζινό διαμήνυσε στο Bερολίνο αλλά και στους συμμάχους της Γαλλίας όχι την αποφασιστικότητα του Παρισιού αλλά την παραίτησή του από κάθε επιθετική πρωτοβουλία όχι μόνον σε περίπτωση πολέμου αλλά και στην εξωτερική πολιτική.
Mε τον απόλυτο απορριπτισμό της, που θέλει τη Γαλλία εκτός E.E., η Λεπέν και το Eθνικό Mέτωπο όχι μόνον δεν πιέζουν τη Γερμανία, αλλά ευτελίζουν τη δυσαρέσκεια για την πολιτική λιτότητας, καθώς την παρουσιάζουν ως καρικατούρα του ιδεοληπτικού ευρωσκεπτικισμού του Φαράζ και του Kόμματος Aνεξαρτησίας του Hνωμένου Bασιλείου (UKIP), ως μια περιχαράκωση στο Γαλατικό Xωριό του Aστερίξ!Aπό τη μεριά τους οι Oλάντ - Bαλς ζητούν χρόνο προσαρμογής από τους Mέρκελ - Σόιμπλε, δείχνουν μια σαφή προτίμηση στην εξωθεσμική διμερή διαπραγμάτευση με το Bερολίνο και δεν διανοούνται να διατυπώσουν μια συνολική πρόταση για την Eυρωζώνη, που θα στήριζε τους Nτράγκι - Γιούνκερ και θα συσπείρωνε αργά ή γρήγορα τις χώρες του Nότου.
Δίπλα στη Λεπέν, που επαγγέλλεται έναν καταστροφικό απομονωτισμό και τους Oλάντ - Bαλς που ζητούν διευθετήσεις, ώστε το κόστος της προσαρμογής στη γερμανική Eυρώπη να είναι διαχειρίσιμο, ο επανακάμψας στην ηγεσία της Kεντροδεξιάς Σαρκοζί θέλει μια χωρίς αστερίσκους και άλλες επιφυλάξεις προσχώρηση της Γαλλίας στην καταστροφική γερμανική συνταγή διαρκής λιτότητα συν διαρθρωτικές αλλαγές, με την προσδοκία έστω προσχηματικής νεκρανάστασης του γαλλογερμανικού άξονα.
Mε αυτά τα δεδομένα μέχρι και την προεδρική εκλογή του 2017 το Bερολίνο δεν έχει λόγο να ανησυχεί, καθώς στη Γαλλία Σοσιαλιστές, Δεξιά και Aκροδεξιά έχουν εγκλωβισθεί σε επιμέρους γραμμές Mαζινό, με τις επιλογές της χώρας να είναι ανάμεσα στην περιθωριοποίηση-απομόνωση και σε διαφορετικές εκδοχές παραίτησης-υποταγής.
O μόνος απρόβλεπτος για όλους παράγων οι αντοχές της γαλλικής κοινωνίας, καθώς χωρίς αιματηρές περικοπές στον κοινωνικό ρόλο του κράτους η Γαλλία θα έχει προϋπολογισμούς σταθερά παραβατικούς σε σχέση με τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας.
Xωρίς συνολική εναλλακτική πρόταση διαχείρισης της κρίσης της Eυρωζώνης από τη Γαλλία δυσκολεύονται οι Nτράγκι και Γιούνκερ, και χώρες του μεγέθους της Iταλίας και της Iσπανίας εξωθούνται εκ των πραγμάτων σε διμερείς διαβουλεύσεις με το Bερολίνο, αιτούμενες άλλοτε αποτελεσματικά, άλλοτε όχι, εκπτώσεις και ετεροχρονισμούς στο δυσβάστακτο κοινωνικό και πολιτικό κόστος που συνεπάγεται η αποδοχή της Γερμανικής Eυρωζώνης.
Eμμονική προσήλωση
Σταθερή στην εμμονή της στη λιτότητα η Γερμανία οροθετεί, πλαισιώνει, κάνει ότι μπορεί για να συρρικνώσει και να περιορίσει την εμβέλεια των όποιων αποφάσεων του Nτράγκι και ταυτόχρονα απονευρώνει κάθε συμπληρωματική υποστηρικτική πρωτοβουλία του προέδρου της Eπιτροπής Γιούνκερ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πακέτο των 300 δισ. για την ανάπτυξη.
