Το ότι η Τουρκία
έχει προβλήματα με όλους τους γείτονές της αλλά και με τις ΗΠΑ, την ΕΕ
και τη Ρωσία λόγω της πολιτικής της στη Συρία είναι γνωστό. Αυτό που
πρέπει να αναδειχθεί, καθώς στην Αθήνα συνήθως είτε υπερτιμούμε, είτε
υποτιμούμε τον ανατολικό μας γείτονα, είναι ότι ενώ υπάρχει δυσαρέσκεια
για τις επιλογές των Ερντογάν - Νταβούτογλου, ουδείς αμφισβητεί την
ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη και σε ισχυρό παίκτη στη
διεθνή σκηνή.Χθες έφτασε στην Αγκυρα ο Πούτιν,
παρά την απόκλιση των δύο χωρών για την Κριμαία και τη Συρία. Προχθές
αναχώρησε ο Πάπας Φραγκίσκος και πριν από μία εβδομάδα ολοκληρώθηκε η
επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν.
Χθες, εξάλλου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπαμπατζάν έδωσε συνέντευξη Τύπου στην τουρκική πρωτεύουσα εν όψει της ανάληψης της προεδρίας της ομάδας του G20 από την Τουρκία.
Οι μικρομεγαλισμοί και οι ιδεοληψίες του πρωθυπουργού Νταβούτογλου είναι βαρύνων παράγων για την απομόνωση της Αγκυρας στη Μέση Ανατολή, όμως αν θέλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα, προβάλλει μία ευρύτερη κρίση: μία κρίση προσαρμογής τόσο της Τουρκίας όσο και των μεγάλων δυνάμεων στην ανάδειξη της χώρας ως ενός από τους σημαντικούς πόλους ισχύος σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η μεν Αγκυρα κάνει διασταλτική ερμηνεία της ισχύος της, ενώ οι ΗΠΑ αναζητούν το εύρος και το βάθος μίας αποδεκτής αποδοχής των φιλοδοξιών της Τουρκίας, που δεν θα περιπλέκει όμως την προώθηση των αμερικανικών ζωτικών συμφερόντων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.Πέραν του ότι ο Πούτιν στηρίζει τον Ασαντ και ο Ερντογάν θεωρεί ομογενείς τους τουρκόφωνους Τατάρους της Κριμαίας, η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Τουρκία μάς θυμίζει ότι η Μόσχα είναι ο βασικός ενεργειακός και εμπορικός εταίρος της χώρας.
Τούτων λεχθέντων υπάρχει και ένα προφανές επικοινωνιακό όφελος για τον Πούτιν: διασκεδάζει την εικόνα μίας καραντίνας που πολλοί δυτικοί ηγέτες δίνουν στο επικοινωνιακό προσκήνιο, παρά το γεγονός ότι διατηρούν πιο διακριτικούς διαύλους επικοινωνίας και επαφών με σταθερή συχνότητα με το Κρεμλίνο.Τον Δεκέμβριο του 1999 ο τότε πρωθυπουργός Ετζεβίτ έτρεξε στο Ελσίνκι να φωτογραφηθεί με τους ηγέτες της ΕΕ όταν η Τουρκία έγινε υποψήφια προς ένταξη χώρα. Το 2015 ο Ερντογάν περιμένει τους άλλους 19 του G20 στην Κωνσταντινούπολη για την οικογενειακή φωτογραφία μετά την καθιερωμένη σύνοδο κορυφής.
kapopoulos@pegasus.gr
Χθες, εξάλλου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπαμπατζάν έδωσε συνέντευξη Τύπου στην τουρκική πρωτεύουσα εν όψει της ανάληψης της προεδρίας της ομάδας του G20 από την Τουρκία.
Οι μικρομεγαλισμοί και οι ιδεοληψίες του πρωθυπουργού Νταβούτογλου είναι βαρύνων παράγων για την απομόνωση της Αγκυρας στη Μέση Ανατολή, όμως αν θέλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα, προβάλλει μία ευρύτερη κρίση: μία κρίση προσαρμογής τόσο της Τουρκίας όσο και των μεγάλων δυνάμεων στην ανάδειξη της χώρας ως ενός από τους σημαντικούς πόλους ισχύος σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η μεν Αγκυρα κάνει διασταλτική ερμηνεία της ισχύος της, ενώ οι ΗΠΑ αναζητούν το εύρος και το βάθος μίας αποδεκτής αποδοχής των φιλοδοξιών της Τουρκίας, που δεν θα περιπλέκει όμως την προώθηση των αμερικανικών ζωτικών συμφερόντων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.Πέραν του ότι ο Πούτιν στηρίζει τον Ασαντ και ο Ερντογάν θεωρεί ομογενείς τους τουρκόφωνους Τατάρους της Κριμαίας, η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Τουρκία μάς θυμίζει ότι η Μόσχα είναι ο βασικός ενεργειακός και εμπορικός εταίρος της χώρας.
Τούτων λεχθέντων υπάρχει και ένα προφανές επικοινωνιακό όφελος για τον Πούτιν: διασκεδάζει την εικόνα μίας καραντίνας που πολλοί δυτικοί ηγέτες δίνουν στο επικοινωνιακό προσκήνιο, παρά το γεγονός ότι διατηρούν πιο διακριτικούς διαύλους επικοινωνίας και επαφών με σταθερή συχνότητα με το Κρεμλίνο.Τον Δεκέμβριο του 1999 ο τότε πρωθυπουργός Ετζεβίτ έτρεξε στο Ελσίνκι να φωτογραφηθεί με τους ηγέτες της ΕΕ όταν η Τουρκία έγινε υποψήφια προς ένταξη χώρα. Το 2015 ο Ερντογάν περιμένει τους άλλους 19 του G20 στην Κωνσταντινούπολη για την οικογενειακή φωτογραφία μετά την καθιερωμένη σύνοδο κορυφής.
kapopoulos@pegasus.gr