Η Ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ως κύριο στόχο και σκοπό τον στρατηγικό αφοπλισμό του δεξιού παρακράτους , του δεξιού βαθέος κράτους, τα οποία σε αγαστή συνεργασία επέτυχαν την εκτροπή της δημοκρατίας, την διαιώνιση του ρόλου της Ελλάδας ως προτεκτοράτου και την υπανάπτυξη της προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους ου υποταγμένες ελίτ που το πλαισίωναν.Δεν ήταν δε η πρώτη φορά που εξωθούσε τον ιδρυτή της ΕΡΕ και της Νέας Δημοκρατίας σε έξοδο απο το πολιτικό σκηνικό.Ερχόμαστε στον εκφυλισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί απόρροια του γεγονότος της πλήρης υποταγής της στους μηχανισμούς της αγοράς, της κυριαρχίας ελίτ τεχνοκρατικού χαρακτήρα σε όλα τα κράτη μέλη της , στην αδυναμία ενδυνάμωσης των ποιοτικών χαρακτηριστικών της και στην αυτονόμηση των εκτελεστικών οργάνων της.
Η παγκοσμιοποίηση ως φαινόμενο οικονομικό και κοινωνικό δεν αφήνει περιθώρια περιχαράκωσις, τα μόνα περιθώρια κατά συνέπεια είναι του εκδημοκρατισμού του χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω και του εκδημοκρατισμού των κρατών μελών της .Η επανασύσταση της και η επανίδρυση της είναι το πρόταγμα. Από την άλλη η μόνη περίπτωση η Ελλάδα να συμμετέχει ισότιμα στην διαδικασία λήψης αποφάσεων αλλά και στα κέντρα αυτών είανι η ποιοτική αναβάθμιση της και η θεσμική ισχυροποίηση της . Ο δίαυλος επικοινωνίας με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι θα πρέπει πρώτιστα να ικανοποιεί τις αναγκαίες και ικανές συνθήκες της εκπλήρωσης της αποστολής του Ελληνικού Έθνους στο βαθμό που δεν υφίσταται Ευρωπαϊκό Έθνος.
Κεφαλαιοποιώντας τα λάθη και τα όποια θετικά των πολιτικών του χτές οφείλουμε να καταγράψουμε την νομιμοποίηση του ακροδεξιού και νεοφασιστικού χώρου μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου με την συμμετοχή του ΛΑΟΣ. Την τυχάρπαστη στάση του Γεωργίου Παπανδρέου ο οποίος ενθυμήθηκε τις δημοκρατικε΄ς διαδικασίες όταν έπρεπε να προσφέρει ένα άλλοθι για την αποτυχία του συνηθισμένη πρακτική στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, την αδυναμία του Αντώνη Σαμαρά να μπορέσει να οικοδομήσει τις συμμαχίες που απαιτούνταν για την εκπλήρωση των πολιτικών του οραματισμών, την ανεύθυνη στάση της ΔΗΜΑΡ, τον άκρατο λαϊκισμό των ΑΝΕΛ, την διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ η οποία και απείλησε σοβαρά τον ίδιο (η αναβάθμιση του Νίκου Κοτζιά στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα δείχνει την αποκατάσταση πολλών δυσλειτουργιών) . Η Αδυναμία πραγμάτωσης συμμαχιών σε εσωτερικό επίπεδο παράγει την θεσμική υποβάθμιση της χώρας μας στο εξωτερικό. Δυστυχώς οι όροι Ισχυρός κράτος-Ισχυρό Εθνος-Εθνική στρατηγική και Εθνικό σχέδιο παραμένουν στα αζήτητα για την Ελληνική πολιτική σκηνή
Σχόλιο σε άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη στην Εφημερίδα Δημοκρατία
