Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν επισκέπτονται κράτη για... τουρισμό, ούτε για να περάσουν την ώρα τους. Οι επισκέψεις τους γίνονται πάντα στοχευμένα και μετά από πολλή σκέψη και αφού αναλυθούν τα υπέρ και τα κατά για την υπερδύναμη. Πρέπει πάντα τα οφέλη να είναι συντριπτικά περισσότερα. Δεν βρήκα, όσο και αν έψαξα, να έχουν επισκεφθεί ξένες πρωτεύουσες, χωρίς σκοπό και πρόγραμμα ο Μπάρακ Ομπάμα και ο Τζόζεφ Μπάιντεν. Και δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα, που να ζυγίζει τα πάντα, που αφορούν στις σχέσεις της με άλλα κράτη.
Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, λοιπόν, έλαβε τη μεγάλη απόφαση για να επισκεφθεί την Κύπρο σε μία εποχή που η λύση του Κυπριακού δεν είναι καθόλου, μα καθόλου κοντά, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η απόσταση της ελληνικής πλευράς από τις θέσεις της κατοχικής δύναμης είναι μέχρι τον ουρανό και δεν νομίζω ότι ο κ. Νίκος Αναστασιάδης έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει (πολιτικά παρακαλώ) και να μας πάρει όλους μαζί του, διότι θα επρόκειτο περί μίας στάσης που ξεπερνά όλα τα όρια (και αποφεύγω να χρησιμοποιήσω τη λέξη ψωμοτύρι των ακραίων εθνικιστών). Όσο και να ακούγεται περίεργο, ο κ. Μπάιντεν δεν στοχεύει στο απόλυτο, διότι είναι σοβαρός άνθρωπος και πολιτικός, και γνωρίζει πως δεν είναι θαυματοποιός. Είναι ένα ταξίδι που ήθελε να κάνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, και το αποφάσισε όταν έλαβε την επίσημη πρόσκληση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πιστεύω ότι επιθυμεί να το συνδέσει βασικά με την ενέργεια, όπως και με την κατεχόμενη πόλη της Αμμοχώστου, για την οποία -ως γερουσιαστής- έδωσε μεγάλους αγώνες από τη δεκαετία του '80, όταν πρόεδρος της Αμερικής ήταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν.
Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, ένας γνήσιος φίλος της Ελλάδας και της Κύπρου, ήταν ο πρώτος πολιτικός στις ΗΠΑ που πάλεψε για την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της. Και το έκανε με τρόπο που δεν χωρούσε καμία αμφιβολία και έχοντας απέναντί του τα γεράκια του Ρίγκαν, τον Ρίτσαρντ Περλ και τον Ρίτσαρντ Μπερτ, οι οποίοι από το Πεντάγωνο ο πρώτος και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο δεύτερος πολέμησαν τον κ. Μπάιντεν και την καταπληκτική ιδέα του για την επιστροφή της κατεχόμενης πόλης. Δεν το έβαλε κάτω μέχρι που τη συμπεριέλαβε σε νομοσχέδιο της Γερουσίας.
Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Ο κ. Μπάιντεν είναι πια αντιπρόεδρος της υπερδύναμης και θα έλεγα ότι ζυγίζει τα πράγματα περισσότερο με βάση τα συμφέροντα της χώρας του. Και σ' αυτή τη ζυγαριά των συμφερόντων η Τουρκία ζύγιζε πάντα πιο βαριά από τη μικρή Κύπρο. Τα πρόσφατα γεγονότα στο εσωτερικό της κατοχικής δύναμης φαίνεται να αλλάζουν κάπως τα πράγματα, διότι η Αμερική του Ομπάμα και του Μπάιντεν δείχνει -για την ώρα τουλάχιστον- να κρατά μία απόσταση ασφαλείας από τον Ταγίπ Ερντογάν. Εδώ και 3-4 χρόνια οι αμερικανικές υπηρεσίες τον χαρακτηρίζουν «απρόβλεπτο και όχι πιστό» σύμμαχο των ΗΠΑ, άλλωστε τα έργα του ομιλούν από μόνα τους. Είναι ένας ηγέτης τον οποίο δεν μπορεί να εμπιστευθεί η Αμερική, πόσω μάλλον ο Πρόεδρος της Κύπρου και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Δυστυχώς, ο κ. Ερντογάν κρατά το «κλειδί» του Κυπριακού, αφού ο εκάστοτε ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος είναι αναλώσιμος και παραμένει στη θέση του για όσο διάστημα επιθυμεί η Άγκυρα. Είναι ο πρωθυπουργός της Τουρκίας που θα πρέπει να εγκρίνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις, γενναίες και ισχυρές, που απαιτούνται για να κλείσει μία διά παντός το Κυπριακό. Θα το επιχειρήσει ο κ. Ερντογάν; Αποκλείεται.
Αυτό που αδυνατούν να αντιληφθούν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί είναι ότι χωρίς... ράβδο, οι Τούρκοι δεν θα επιτρέψουν ποτέ τη λύση του Κυπριακού, εκτός αν ο κυπριακός λαός εγκρίνει «διευθέτηση» τύπου σχεδίου Ανάν, που παρέδιδε για πάντα τον έλεγχο του νησιού στην Τουρκία. Εάν ο κ. Μπάιντεν επιθυμεί πραγματικά να εξαφανίσει την Κύπρο ως πρόβλημα για το ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς της Αμερικής στην ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να στρέψει τα «πυρά» του προς την Άγκυρα. Η Ουάσιγκτον δεν έχει δικαίωμα να ζητά άλλες υποχωρήσεις από τη Λευκωσία. Έκανε πολλές και ήταν πικρές, και πολύ οδυνηρές...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Προς τους Κύπριους πολίτες... Πριν χαρίσετε την ψήφο σας στις ευρωεκλογές, σκεφθείτε τι είχε πει ο George Orwell: « Ένας λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, προδότες και απατεώνες, δεν είναι θύμα! Είναι συνεργός τους»... Να σταματήσετε να εκφράζετε παράπονα, διότι είστε εσείς, οι πολίτες, που εκλέγετε τους πολιτικούς, Τους ίδιους πολιτικούς, που έριξαν την οικονομία στα βράχια. Τιμωρήστε τους, μην τους επιβραβεύσετε...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης βρίσκει πάντα ανοικτές πόρτες στην Ουάσιγκτον. Και αυτή τη φορά τον υποδέχθηκαν με τον σεβασμό που του αξίζει, και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και στη Γερουσία και στη σημαντική «δεξαμενή σκέψης» Atlantic Council. Άκουσε διαφορετικές απόψεις, αλλά αντιμετώπισε με πειθώ τους πληρωμένους προπαγανδιστές της Άγκυρας. Ο υπουργός των Εξωτερικών είναι και μία εγγύηση ότι η λύση δεν θα είναι φιλοτουρκική...