Δηλώσεις, φλυαρίες, συζητήσεις, θεωρίες με τη σέσουλα, τώρα
και τιμωρητικά μέτρα, και εν τω μεταξύ οι αιτήσεις, λόγω και της
τραγικής οικονομικής κατάστασης, αυξάνονται και πληθύνονται...
Στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, απευθυνόμενος στην ομογένεια στο
Λονδίνο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε σχετικά με τις προσφυγές στην
ψευδοεπιτροπή. «...Αποξενωνόμαστε από μεγάλες εκτάσεις ελληνοκυπριακών
περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, μεταβιβάζονται εις την Τουρκία... η
επιτροπή του Εθνικού Συμβουλίου έχει κάνει μια σειρά μελετών που θα
κατατεθούν αμέσως μετά την επιστροφή μας, αλλά δεν νομίζω ότι λύεται το
πρόβλημα με εισηγήσεις, θεωρίες, ή με τρόπους αντιμετώπισης που κατά τη
γνώμη μου δεν θα είναι αποτελεσματικοί αφού η οικονομική στήριξη που
πρέπει να δώσουμε δεν είναι μέσα από τις δυνατότητες του κράτους. Αυτό
που πρέπει να γίνει είναι, επιτέλους, αυτή είναι δική μας πρόθεση, ένας
καλά προετοιμασμένος με νέα δυναμική νέος διάλογος».
Μετά την επιστροφή του, όμως, εκείνο που επαναλαμβάνει είναι ότι δεν πρόκειται να πάει σε διάλογο για χάρη του διαλόγου. Από τον φόβο των Ιουδαίων, προφανώς, γιατί θα έχει την ίδια μοίρα, αν όχι χειρότερη με τον προκάτοχό του, εκτός και αν βρει την τόλμη να απορρίψει τα πάντα και να ξεκινήσει απαρχής με απελευθερωτική πολιτική, εγκαταλείποντας τη ρατσιστική τουρκο-βρετανική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που δυσκολεύομαι να πιστεύω πως θα τολμήσει να κάνει. Παρόλο που σήμερα, όπως υπέδειξε και ο Daniel Pipes, η Κύπρος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση να διεκδικήσει, αφενός γιατί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας καταποντίστηκε και αφετέρου η Κύπρος έχει και τα αποθέματα του αερίου συν τη συνεργασία με το Ισραήλ κτλ. (Μπορεί, όμως, να μη μας αφήνουν οι κηδεμόνες μας...). Διαβάσαμε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση προωθεί τιμωρητικά μέτρα στην προσπάθειά της να περιορίσει το φαινόμενο αιτήσεων στην ψευδοεπιτροπή των κατεχομένων. («Σ» 26.10.2013).
Δηλαδή και εφόσον από τις αρχές Μαρτίου, 2010 που εκδόθηκε η πολιτική εκείνη απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλου, τίποτα δεν έκαναν αμφότερες κυβερνήσεις Χριστόφια και τώρα Αναστασιάδη και η πολυφλύαρη Βουλή, παρά μόνο, ως συνήθως, περιορίστηκαν όλοι στις ασπόνδυλες δηλώσεις για εσωτερική κατανάλωση, όπως μην προσφεύγει κανένας στην εν λόγω επιτροπή, τώρα που οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 5.500 χιλιάδες έρχονται «ως μέτρο» (!) να τιμωρήσουν τους πρόσφυγες για τις δικές των ανικανότητες να αντιδράσουν επίσημα εναντίον εκείνης της απόφασης (Όπως -κακή ώρα- έκαναν σύσσωμοι και το 2003, όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα και το άφησαν στη... συνείδηση του καθενός αν θα δείχνει ηττοπαθώς και δουλοπρεπώς το διαβατήριό του στις κατοχικές «Αρχές»... ως τουρίστας).
Αντί, έστω και τώρα, να τα βάλουν με την απόφαση εκείνη του ΕΔΑΔ, να εφεσιβάλουν, να την εκθέσουν ως άκρως πολιτική και μαζί τον τότε πρόεδρό της (ο οποίος -Ζαν Πολ Κόστα- μέρες πριν από την απόφαση επαινούσε στο Ιντερλάκεν της Ελβετίας την Τουρκία - Ελευθερία Λονδίνου 11.3.2010), άρχισαν να τους φταίνε τα θύματα αντί ο θύτης! Αντί, δηλαδή, να δέρνουν τον γάιδαρο, δέρνουν το σάμα και αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν θέλουν να κάνουν τίποτα παρά να συμφωνούν με τους Τούρκους και τους πάτρωνές τους ότι το περιουσιακό θα διευθετηθεί με τη λύση. Το είπε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο Λονδίνο. Εν τω μεταξύ, εισηγήσεις, δηλώσεις, φλυαρίες, συζητήσεις, θεωρίες με τη σέσουλα, τώρα και τιμωρητικά μέτρα, και εν τω μεταξύ οι αιτήσεις, λόγω και της τραγικής οικονομικής κατάστασης, αυξάνονται και πληθύνονται...
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια, συγγραφέας
Στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, απευθυνόμενος στην ομογένεια στο
Λονδίνο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε σχετικά με τις προσφυγές στην
ψευδοεπιτροπή. «...Αποξενωνόμαστε από μεγάλες εκτάσεις ελληνοκυπριακών
περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, μεταβιβάζονται εις την Τουρκία... η
επιτροπή του Εθνικού Συμβουλίου έχει κάνει μια σειρά μελετών που θα
κατατεθούν αμέσως μετά την επιστροφή μας, αλλά δεν νομίζω ότι λύεται το
πρόβλημα με εισηγήσεις, θεωρίες, ή με τρόπους αντιμετώπισης που κατά τη
γνώμη μου δεν θα είναι αποτελεσματικοί αφού η οικονομική στήριξη που
πρέπει να δώσουμε δεν είναι μέσα από τις δυνατότητες του κράτους. Αυτό
που πρέπει να γίνει είναι, επιτέλους, αυτή είναι δική μας πρόθεση, ένας
καλά προετοιμασμένος με νέα δυναμική νέος διάλογος».Μετά την επιστροφή του, όμως, εκείνο που επαναλαμβάνει είναι ότι δεν πρόκειται να πάει σε διάλογο για χάρη του διαλόγου. Από τον φόβο των Ιουδαίων, προφανώς, γιατί θα έχει την ίδια μοίρα, αν όχι χειρότερη με τον προκάτοχό του, εκτός και αν βρει την τόλμη να απορρίψει τα πάντα και να ξεκινήσει απαρχής με απελευθερωτική πολιτική, εγκαταλείποντας τη ρατσιστική τουρκο-βρετανική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που δυσκολεύομαι να πιστεύω πως θα τολμήσει να κάνει. Παρόλο που σήμερα, όπως υπέδειξε και ο Daniel Pipes, η Κύπρος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση να διεκδικήσει, αφενός γιατί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας καταποντίστηκε και αφετέρου η Κύπρος έχει και τα αποθέματα του αερίου συν τη συνεργασία με το Ισραήλ κτλ. (Μπορεί, όμως, να μη μας αφήνουν οι κηδεμόνες μας...). Διαβάσαμε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση προωθεί τιμωρητικά μέτρα στην προσπάθειά της να περιορίσει το φαινόμενο αιτήσεων στην ψευδοεπιτροπή των κατεχομένων. («Σ» 26.10.2013).
Δηλαδή και εφόσον από τις αρχές Μαρτίου, 2010 που εκδόθηκε η πολιτική εκείνη απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλου, τίποτα δεν έκαναν αμφότερες κυβερνήσεις Χριστόφια και τώρα Αναστασιάδη και η πολυφλύαρη Βουλή, παρά μόνο, ως συνήθως, περιορίστηκαν όλοι στις ασπόνδυλες δηλώσεις για εσωτερική κατανάλωση, όπως μην προσφεύγει κανένας στην εν λόγω επιτροπή, τώρα που οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 5.500 χιλιάδες έρχονται «ως μέτρο» (!) να τιμωρήσουν τους πρόσφυγες για τις δικές των ανικανότητες να αντιδράσουν επίσημα εναντίον εκείνης της απόφασης (Όπως -κακή ώρα- έκαναν σύσσωμοι και το 2003, όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα και το άφησαν στη... συνείδηση του καθενός αν θα δείχνει ηττοπαθώς και δουλοπρεπώς το διαβατήριό του στις κατοχικές «Αρχές»... ως τουρίστας).
Αντί, έστω και τώρα, να τα βάλουν με την απόφαση εκείνη του ΕΔΑΔ, να εφεσιβάλουν, να την εκθέσουν ως άκρως πολιτική και μαζί τον τότε πρόεδρό της (ο οποίος -Ζαν Πολ Κόστα- μέρες πριν από την απόφαση επαινούσε στο Ιντερλάκεν της Ελβετίας την Τουρκία - Ελευθερία Λονδίνου 11.3.2010), άρχισαν να τους φταίνε τα θύματα αντί ο θύτης! Αντί, δηλαδή, να δέρνουν τον γάιδαρο, δέρνουν το σάμα και αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν θέλουν να κάνουν τίποτα παρά να συμφωνούν με τους Τούρκους και τους πάτρωνές τους ότι το περιουσιακό θα διευθετηθεί με τη λύση. Το είπε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο Λονδίνο. Εν τω μεταξύ, εισηγήσεις, δηλώσεις, φλυαρίες, συζητήσεις, θεωρίες με τη σέσουλα, τώρα και τιμωρητικά μέτρα, και εν τω μεταξύ οι αιτήσεις, λόγω και της τραγικής οικονομικής κατάστασης, αυξάνονται και πληθύνονται...
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια, συγγραφέας
