Αntinews.grΗ Κρίση που ταλανίζει την Ελληνική Κοινωνία , είναι κρίση πολύμορφη και πολυεπίπεδη. Λανθασμένα απομονώνεται απο την Ευρωπαϊκή κρίση, λανθασμένα θεωρούνται οι μνημονιακές συμβάσεις ως τα γενεσιουργά αίτια της.Το επίπλαστο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με μια καχεκτική δημοκρατία αποτελούν μια πραγματικότητα αδυσώπητη απο το 1947 όμως έχουν αποτελέσει προϊόν βαθιάς ιστορικής διεργασίας .Σημαντικός προβληματισμός έχει αναπτυχθεί για τα αίτια της κρίσης, εξωτερικά και εσωτερικά, για τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, αλλά και την επικοινωνιακή πολιτική διαχείρισης της σε μια προσπάθεια να σχηματισθεί ο πλέον ασφαλής δρόμος για την υπέρβαση της
Όμως σε ότι αφορά την Ελληνική κοινωνία ο προβληματισμός αυτός και κατά συνέπεια και οι όποιες διορθωτικές ενέργειες σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο σκοντάφτουν σε ισχυρά αντανακλαστικά παράγωγα του ελλείμματος παιδείας.Απο τα ισχυρότερα η Ελληνική ψευτομαγκιά, η επιφανειακή σκέψη, το σαθρό αξιακό υπόβαθρο και η αυθυποβολή.Ο Συνδυασμός τους παράγει μια στρεβλή τοποθέτηση του Έλληνα Πολίτη απέναντι στο γίγνεσθαι και καταλήγει στην αποποίηση της ευθύνης μέσα απο γενικευμένα σχήματα
Ο Ελληνικός πολιτισμός ασχολήθηκε και μελέτησε ιδιαίτερα την Λογική. Την ενδυνάμωσε με την κριτική σε όλες τις εκφάνσεις της και με την σύνθεση. Την ίδια ώρα η ιδιότητα του πολίτη ήταν το μέσο για να αποκτήσει ο οιοσδήποτε δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στον δήμο και παράλληλα η άσκηση της της ιδιότητα ήταν επιβεβλημένη τόσο απο το άγραφο δίκαιο όσο και απο εκάστοτε νομοθετικό πλαίσιο. Ο Ενημερώμενος πολίτης ο φέρων Κοινό Νού θεωρούσε την προσφορά του απέναντι στην Κοινωνία ως το υπέρτατο χρέος του ενώ η ίδια η Πολιτεία τον θεωρούσε ως τον παράγοντα εκείνο που θα εξισορροπούσε την στρατευμένη σκέψη
Σε αυτά τα χώματα λοιπόν σήμερα έχουμε την κυριαρχία μιας μίζερης εσωστρέφειας η οποία έχει μπολιάσει την προσωπικότητα του κάθε πολίτης με λογής λογής σύνδρομα.Δυστυχώς διαχρονικά δεν αφομοιώσαμε τα όποια θετικά παρήγαγαν άλλοι πολιτισμοί και άλλοι λαοί. Ο Εγκλωβισμός μας στο ένδοξο χθές, η αδυναμία μας να κεφαλοποιήσουμε την γνώση που παρήχθη στο διάβα του χρόνου, η ανικανότητα μας να διαχειριστούμε τόν πλούτο αυτό και να τον καταστήσουμε κτήμα ες αεί.Κάλλιστα το "Ποτέ Ξανά" θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό μας, το "Αντιστρέφουμε το μειονέκτημα και το καθιστούμε Πλεονέκτημα", το "η ιστορική επιβίωση του Εθνους αποτελεί την υπέρτατη αξία" , το η "μή εξάρτηση από τρίτους σε υπαρξιακά και ζωτικά ζητήματα".
Προσφέρετε μια σημαντική ευκαιρία ανασυγκρότησης και αναδιάταξης της Ελληνικής κοινωνίας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, το ότι απέναντι στην ιστορική αυτή πρόκληση παρατηρείται σήμερα μια ιδιάζουσα ατολμία καταγράφεται ως μια ακόμη μαύρη σελίδα στην Ιστορία μας Συνεχίζουν να παραμένουν στο προσκήνιο-πολιτικό και κοινωνικό- συμπεριφορές και πρακτικές που αιμοδότησαν αδρά την καχεκτικότητα αυτή καθώς και άτομα που πιστά τις υπηρέτησαν και τις εξυπηρέτησαν.
Συνεχίζει η Ελληνική κοινωνία να σπαταλά αδρά το όποιο κοινωνικό και οικονομικό κεφάλαιο της έχει απομείνει αγνοώντας επιδεικτικά κάθε αντίθετη γνώμη , κάθε κριτική.
Συνεχίζει να αιμοδοτεί ένα καταδικασμένο χτες με τις ίδιες νοοτροπίες και συμπεριφορές οι όποιες και το παρήγαγαν.
Η Ιστορία μας έχει να προσφέρει πλείστα τα παραδείγματα όπου σε περιόδους σοβαρών κρίσεων είτε εθνικών, είτε οικονομικών και κοινωνικών υπήρξαν ελίτ οι οποίες προσπαθούσαν μάταια είτε να επαυξήσουν τα προνόμια τους είτε να διατηρήσουν τα όσα κατείχαν γνωρίζοντας συνειδητά πως βρίσκονται σε ευθεία αντιδιαστολή με την υπόλοιπη κοινωνία. Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η σημερινή περίοδος . Οπως κάθε φορά έτσι και σήμερα η ίδια η Ελληνική κοινωνία εμφάνισε μια περίεργη συμπεριφορά η οποία και νομιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές αυτές αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα όσα αυτές παράγουν
Πολλοί έχουν αναλωθεί στον ρόλο του Ξένου παράγοντα στα τεκταινόμενα σήμερα εντός της Ελληνικής επικράτειας.Αξίζει να επισημανθεί ότι ο Ξένος παράγοντας έχει ακτινογραφήσει στον απόλυτο βαθμό την Ελλάδα ως χώρα και ως κοινωνία και γνωρίζει πολύ καλά ότι μπορεί να επιβάλλει ότι επιθυμεί με μεγάλη ευκολία. Η Σοβαρότητα και η Υπευθυνότητα έχει εγκαταλείψει προ πολού τον τόπο μας και η σύλληψη του αυτονόητου φαντάζει επική με αποτέλεσμα στο ""Δίλημμα του Φυλακισμένου" να μην υπάρχει συλλογική στάση και λογικές συνεργασίας αλλά τυχάρπαστες συμπεριφορές
Θα ήθελα να πιστεύω πως μέσα απο μια συλλογική ενεργοποίηση σε όλα τα επίπεδα οι έννοιες θα αποκτήσουν ξανά την πραγματική τους διάσταση. Πάντα το Ρωμέικο το ξεσήκωναν οι Λίγοι στο "Ωχ, αδερφέ, εγώ θα σώσω το Ρωμαίικο;" η διαχρονική απάντηση είναι " Ναι, κύριε, εσύ θα το διορθώσεις το Ρωμαίικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι". Στο δίλημμα είστε Ολίγοι έναντι Πολλών η διαχρονική απάντηση που δόθηκε ήταν "ολίγοι αποφασισμένοι ξεσήκωσαν το Ρωμέικο".Αξίζει για μια ακόμη φορά να επαληθευτεί, ακόμα κιαν το μάταιο στα μάτια πολλών φαντάζει ως το απόλυτο μέγεθος
