Γράφει ο Ευθ. Π. ΠέτρουΑφού η Ευρώπη αδυνατεί να ασχοληθεί με τα διεθνή ζητήματα, ακόμη και με αυτά που αμέσως την αφορούν, στρεφόμεθα πάλι προς τις ΗΠΑ, προκειμένου να εξασφαλίσουμε υποστήριξη, στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που δημιουργεί η αποσταθεροποίηση της Μεσογείου.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη της αδυναμίας της Ευρώπης να βάλει σε τάξη τα του οίκου της. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Πριν δύο και πλέον δεκαετίες η τότε ΕΟΚ, αν και προσπαθούσε να γίνει Ευρωπαϊκή Ένωση, πάλι είχε αποτύχει να σταθεροποιήσει τα Βαλκάνια και εκάλεσε τους Αμερικανούς να βγάλουν «τα κάστανα από την φωτιά». Όπως είχε κάνει και πολλές άλλες φορές κατά τον περασμένο αιώνα. Κυρίως σε πολέμους. Θερμούς και Ψυχρούς…
Η χώρα μας έχει το αμφίβολο προνόμιο να ευρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Να είναι το σημείο στο οποίο συναντώνται επιρροές και βλέψεις πολύ περισσοτέρων δυνάμεων. Ως εκ τούτου υφίσταται πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τις συνέπειες της αποσταθεροποίησης των ακτών της Μεσογείου. Περισσότερο και από την Ιταλία και την Ισπανία που, αν και μεγαλύτερες χώρες παραμένουν τόσο αδιάφορες όσο και η υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δείξει ότι το ενδιαφέρον για την Ευρώπη είναι μειωμένο μέχρι μηδενισμού. Ο 6ος Στόλος αριθμεί μόλις ένα πλοίο, οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην γηραιά ήπειρο έχουν μειωθεί από 1.200 σε 21 κύριες και ολίγες δευτερεύουσες και το στρατιωτικό προσωπικό από 450.000 σε 64.000.
Παραμένει όμως το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ. Στο οποίο μπορεί να δοθεί στρατηγικό βάθος μόνον από την Κύπρο και την Ελλάδα. Το γεγονός αυτό καθιστά την χώρα μας μέρος του «πλέγματος σταθερότητας» της περιοχής, το οποίο θέλουν και οι Αμερικανοί να διατηρήσουν.
Αν μη τι άλλο, προκειμένου να μην ευρεθούν στην ανάγκη να τρέχουν για να διορθώσουν όσα η αμέλεια των ευρωπαϊκών δομών αφήνει να ξεφύγουν από τον έλεγχο. Ακριβώς όπως αυτές τις ημέρες έχουν σημάνει σε όλο τον κόσμο συναγερμό για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών ενεργειών για τον σχεδιασμό των οποίων υπάρχουν πληροφορίες. Με επίκεντρο μάλιστα περιοχές που γειτονεύουν με τις ανασφαλείς χώρες οι οποίες βρέχονται από την Μεσόγειο.
Υπό το πρίσμα αυτό, η επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αν. Σαμαρά, αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Κυρίως όσον αφορά στον τομέα των στρατηγικών σχέσεων. Γεγονός που αποδεικνύει ότι έχει αρχίσει να αποκαθιστάται η εικόνα της χώρας μας από την πλήρη αναξιοπιστία στην οποία είχε περιέλθει κατά το πρόσφατο παρελθόν. Όπως αποδεικνύεται ότι περιορίζεται η εμπιστοσύνη προς την Τουρκία, όσο εφαρμόζεται η ισλαμική στροφή του Ερντογάν.
Είναι τώρα στο χέρι της Κυβέρνησης να αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο όσα έχουν μέχρι σήμερα επιτευχθεί. Και τα οποία ελάχιστοι αντιλαμβάνονται στο εσωτερικό της χώρας, όπου το μόνο που μας απασχολεί είναι η οικονομία και θέλουμε να συνδέουμε όλα όσα συμβαίνουν αποκλειστικά με αυτήν.
Και όμως αν οι στρατηγικές κινήσεις που έχουν να κάνουν με τις ΗΠΑ στεφθούν από επιτυχία, τα αποτελέσματα θα είναι και οικονομικώς επωφελή. Πρέπει όμως πρώτα να επιτευχθούν οι στόχοι. Και αυτό είναι το σφάλμα που κάνουμε στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη ολόκληρη. Έχουμε τοποθετήσει την οικονομία στην πρωτοκαθεδρία των ενδιαφερόντων μας και έτσι έχουμε δημιουργήσει μιαν ατελέσφορη εσωστρέφεια. Ακριβώς κατά τον τρόπο που περιέγραφε ο αλήστου μνήμης Κάρολος Μαρξ, που κατά την θεωρία του η πολιτική έπρεπε να υποτάσσεται στην οικονομία. Το τι έπαθαν όσοι ακολούθησαν την «συνταγή» του, το γνωρίζουμε βεβαίως όλοι…
Απεναντίας, μόνο στην περίπτωση κατά την οποία αναδειχθούμε σε αξιόλογο στρατηγικό εταίρο για τις ΗΠΑ ή άλλες δυνάμεις θα δούμε να αναπτύσσονται δραστηριότητες οι οποίες θα φέρουν πολλαπλά οφέλη, μεταξύ των οποίων και οικονομικά. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι δεν θα τα καταστρέψουν τα εγγενή προβλήματα της γραφειοκρατίας, του ανίκανου δημόσιο τομέα και των αναποτελεσματικών πολιτικών που διώκουν κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.
Πηγή: ΕΣΤΙΑ
