Από την αρχή της δημοσιονομικής κρίσης της Ελλάδας μέχρι και σήμερα η
συγκρότηση ενός μετώπου των χωρών του Νότου της Ευρωζώνης είναι ο
κοινός παρονομαστής κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων με τις συνακόλουθες
υπερβολές: Αλλοτε εγκαλείται η κυβέρνηση για ένα ζητούμενο που δεν το
ορίζει η Αθήνα και άλλοτε μια επίσκεψη ηγέτη χώρας της περιοχής
εκλαμβάνεται ως η θεμελίωση του μετώπου.Η μη συγκρότηση μέχρι
στιγμής μετώπου του Νότου δεν οφείλεται στη δειλία ή στην υποταγή στο
Βερολίνο των ηγεσιών της Ισπανίας και της Ιταλίας και πολύ περισσότερο
της Γαλλίας.Οφείλεται πρώτα απ' όλα στη διαφορετική αντιμετώπιση του Νότου από το Βερολίνο, που είναι μέχρι στιγμής στρατηγική επιλογή:
Η Ελλάδα και η Πορτογαλία που λόγω του μεγέθους τους έχουν υπαχθεί σε προγράμματα διάσωσης, η αυστηρότητα των οποίων ήταν και προειδοποίηση προς τη Μαδρίτη και τη Ρώμη να ακολουθήσουν με δική τους πρωτοβουλία και σε εθνικό πλαίσιο τον ίδιο δρόμο.Η Ισπανία και η Ιταλία που έπρεπε πάση θυσία να μην αναγκαστούν να προσφύγουν σε διάσωση τύπου Ελλάδας, καθώς ο απαιτούμενος βαθμός συμμετοχής του Βερολίνου υπερέβαινε τη βούληση και τη δυνατότητα επίδειξης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης της γερμανικής ηγεσίας.Η Γαλλία που αν δεν πιεστεί θα ακυρώσει τη γερμανική πολιτική, αλλά και η οποία αν πιεστεί σε υπερβολικό βαθμό ανοίγει την προοπτική δυσμενών εξελίξεων εκτός ελέγχου.
Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η πολιτική της Γερμανίας κινδυνεύει να είναι πιο σκληρή για τη Μαδρίτη και τη Ρώμη απ' ό,τι υπήρξε, τηρουμένων των αναλογιών, για τα μικρά μεγέθη, την Αθήνα και τη Λισαβόνα.Οποιαδήποτε χαλάρωση στην Ελλάδα και την Πορτογαλία θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της Μαδρίτης και της Ρώμης αλλά και τα περιθώρια ελιγμών του Παρισιού απέναντι στο Βερολίνο.Ετσι στη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη και τη Ρώμη πιστεύουν ότι η διμερής διαπραγμάτευση με τους Μέρκελ - Σόιμπλε είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή.
kapopoulos@pegasus.gr-ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ελλάδα και η Πορτογαλία που λόγω του μεγέθους τους έχουν υπαχθεί σε προγράμματα διάσωσης, η αυστηρότητα των οποίων ήταν και προειδοποίηση προς τη Μαδρίτη και τη Ρώμη να ακολουθήσουν με δική τους πρωτοβουλία και σε εθνικό πλαίσιο τον ίδιο δρόμο.Η Ισπανία και η Ιταλία που έπρεπε πάση θυσία να μην αναγκαστούν να προσφύγουν σε διάσωση τύπου Ελλάδας, καθώς ο απαιτούμενος βαθμός συμμετοχής του Βερολίνου υπερέβαινε τη βούληση και τη δυνατότητα επίδειξης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης της γερμανικής ηγεσίας.Η Γαλλία που αν δεν πιεστεί θα ακυρώσει τη γερμανική πολιτική, αλλά και η οποία αν πιεστεί σε υπερβολικό βαθμό ανοίγει την προοπτική δυσμενών εξελίξεων εκτός ελέγχου.
Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η πολιτική της Γερμανίας κινδυνεύει να είναι πιο σκληρή για τη Μαδρίτη και τη Ρώμη απ' ό,τι υπήρξε, τηρουμένων των αναλογιών, για τα μικρά μεγέθη, την Αθήνα και τη Λισαβόνα.Οποιαδήποτε χαλάρωση στην Ελλάδα και την Πορτογαλία θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της Μαδρίτης και της Ρώμης αλλά και τα περιθώρια ελιγμών του Παρισιού απέναντι στο Βερολίνο.Ετσι στη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη και τη Ρώμη πιστεύουν ότι η διμερής διαπραγμάτευση με τους Μέρκελ - Σόιμπλε είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή.
kapopoulos@pegasus.gr-ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ