ΣΥΡΙΖΑ: Αυτά συμβαίνουν όταν μπλέκουν νομικοί

Η ηγεσία της Κουμουνδούρου και όσοι χειρίστηκαν την υπόθεση της ψηφοφορίας για τη λίστα Λαγκάρντ χρεώνονται το κατώτερο των προσδοκιών αποτέλεσμά της

 

Κωβαίος ΑγγελοςΜεγάλες προσδοκίες που (και πάλι) διαψεύστηκαν. Τα πενιχρά πολιτικά αποτελέσματα της κεντρικής επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει την παραπομπή του Ευ. Βενιζέλου στην προανακριτική επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ αναγκάζουν την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε (νέο) αναστοχασμό της στρατηγικής της. Με το αποτέλεσμα της επεισοδιακής ψηφοφορίας τα ξημερώματα της Παρασκευής στη Βουλή να περιορίζει τις δυνατότητες της Κουμουνδούρου να ισχυριστεί ότι δικαιώθηκε από τη μαξιμαλιστική της επιλογή (καθώς δεν κατόρθωσε καν να συσπειρώσει το αντιπολιτευόμενο κοινοβουλευτικό μπλοκ), ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται, όπως ομολογούν εμμέσως και κάποια στελέχη του, προ μιας νέας πραγματικότητας. Εν ολίγοις, η διαδικασία για τη σύσταση της Προανακριτικής διέψευσε τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί από μία ομάδα σε ένα ακόμη πεδίο.
Επειτα από την πρόσφατη δημόσια παραδοχή του κ. Αλ. Τσίπρα ότι διαψεύστηκαν οι προσδοκίες για την αποτροπή της ψήφισης των μέτρων και τον κλονισμό της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η ηγεσία της Κουμουνδούρου και όσοι χειρίστηκαν την υπόθεση (π.χ. η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου και το περιβάλλον της) χρεώνονται άλλη μία διάψευση προσδοκιών: η κυβερνητική πλειοψηφία δεν κλονίστηκε από τις ψηφοφορίες στη Βουλή και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστώθηκε κανένα ορατό αποτέλεσμα.

Στο πεδίο αυτό είναι χαρακτηριστική η παραδοχή ενός εκ των κορυφαίων (και μετριοπαθών) στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία συμπίπτει και με τις θέσεις της αριστερής πτέρυγας. Στους διαδρόμους της Βουλής και σε κατ' ιδίαν συζήτηση, το συγκεκριμένο στέλεχος σημείωνε το απόγευμα της προηγούμενης Πέμπτης, απαντώντας σε ερωτήσεις ως προς το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίμησε εν τέλει την πολιτικά «ασφαλέστερη» και πιθανώς σοφότερη επιλογή της πρότασης για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής: «Αυτό θα προϋπέθετε ένα κόμμα στο οποίο σε κάθε απόφαση κυριαρχούν οι πολιτικοί και όχι οι νομικοί».

Κατόπιν αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας προετοιμάζονται για την αναμενόμενη εσωτερική συζήτηση περί της φυσιογνωμίας, των στόχων και των τρόπων δράσης του σχηματισμού, μία διαδικασία που με ποικίλους τρόπους προαναγγέλλεται.

Ενα από τα κύρια πεδία διχογνωμίας εντοπίζεται ήδη στην πολιτική στροφή που επιχειρεί ο κ. Τσίπρας. Πέραν του συμβολισμού της συνάντησης με τον κ. Σόιμπλε, η οποία δημοσίως δεν σχολιάστηκε από την αριστερή πτέρυγα, από πολλές πλευρές διατυπώνονται ήδη ενστάσεις για τη «ρεαλιστική στροφή» του κ. Τσίπρα: το μνημόνιο πλέον δεν καταγγέλλεται, παρά «αλλάζει», η δημοσιονομική προσαρμογή συνιστά εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την υλοποίηση της εναλλακτικής πολιτικής.

Με τον τρόπο αυτό ο κ. Τσίπρας επιχειρεί, σύμφωνα και με συντρόφους του, να διαμορφώσει την εντύπωση ότι ακόμη και με τη γερμανική πλευρά δεν διαφωνεί θεμελιωδώς σε πολλά· και πάντως το βασικό σημείο δραματικής απόκλισης εντοπίζεται στο θέμα του κουρέματος του χρέους.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται αποφασισμένη να διαρρήξει τους δεσμούς (όσο χαλαροί κι αν είναι) με τις ομάδες και συνιστώσες που τάσσονται υπέρ των μαχητικών τρόπων αντίδρασης (καταλήψεις, χρήση βίας κτλ.).

Κατά τον τρόπο αυτό και εν όψει πολιτικής ομογενοποίησης και ιδρυτικού συνεδρίου, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα στο πολιτικό πλαίσιο των επιλογών του, οι οποίες, σύμφωνα και με έμπειρα κομματικά και κοινοβουλευτικά στελέχη, πιθανώς να τον φέρουν αντιμέτωπο με πυρήνες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ: από τη μία πλευρά, οι επιλογές αυτές εκτιμάται και καταγράφεται ότι οδηγούν κάποια τμήματα προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από την άλλη, αναμένεται ότι θα τεθεί θεμελιωδώς το ζήτημα των στρατηγικών επιλογών, καθώς ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας πολιτεύεται με τη βεβαιότητα και την αναγκαιότητα της παραμονής στο ευρώ, ενώ εξ αριστερών του εξακολουθούν να υπάρχουν οι φωνές υπέρ της νομισματικής «απελευθέρωσης» της χώρας.

Οι εσωτερικοί τριγμοί είναι ήδη ορατοί στον ορίζοντα. Είναι ενδεικτικό ότι η αρθρογραφία που εμφανίζεται ή αναπαράγεται σε διαδικτυακούς τόπους που εκφράζουν το Αριστερό Ρεύμα και την Αριστερή Πλατφόρμα ήδη παίρνει αποστάσεις από τις επιλογές της ηγεσίας.

Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας στο iskra.gr, όπου θεωρείται πως εκφράζονται εν πολλοίς οι θέσεις του Ρεύματος, υπήρξαν πολλές επισημάνσεις και παραπομπές σε αρθρογραφία κατά της πολιτικής στροφής του κ. Τσίπρα, στις οποίες γινόταν λόγος για «ουτοπικό ρεαλισμό» της ηγεσίας και «ταφόπλακα στη λαϊκή ελπίδα που πατάει στο ενωτικό όραμα της αριστερής κυβέρνησης». «Το αντικειμενικό και εξαιρετικά ταχύρρυθμο πλησίασμα στην προοπτική της εξουσίας προκαλεί και τους αναμενόμενους πειρασμούς "στρογγυλέματος" των θέσεων, ίσως με το σκεπτικό του κατευνασμού ενός σκληρού αντιπάλου και της αναζήτησης ενός ευπρεπούς συμβιβασμού», αναφερόταν σε άρθρο, όπου και καταγγελλόταν το γεγονός ότι «λίγες μόνο ημέρες μετά από μία κομματική συνδιάσκεψη που ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα μια διακήρυξη που επαναλάμβανε την πάγια θέση για ακύρωση των μνημονίων μέσω του Κοινοβουλίου, (στελέχη) δήλωναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προβεί σε "μονομερείς ενέργειες", ενώ παρουσίαζαν με θετικό τρόπο το κυπριακό μνημόνιο ως υπόδειγμα "σκληρής διαπραγμάτευσης"».

Σε άλλο άρθρο σημειωνόταν δε ότι «το τελευταίο πράγμα που μας χρειάζεται είναι να μας καταλαμβάνουν αισθήματα μικροαστικής ανυπομονησίας, αλλά και παραίτησης μπροστά στον αιφνιδιασμό, που κάθε άλλο παρά θα πρέπει να μας αιφνιδιάζει» και πως «όταν σε πιέζει ο αντίπαλος, το μεγαλύτερο λάθος είναι να υποχωρείς ατάκτως, αποδυναμώνοντας τα δικά σου ερείσματα τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο».