Ενας κόσμος που φεύγει Τέτοιο ταξίδι δεν θα ξαναγίνει, τουλάχιστον όχι στο ορατό μέλλον

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ-Η εικόνα του Ομπάμα να μιλά στην Πνύκα για τη δημοκρατία θα ήταν μια ανεπανάληπτη στιγμή και κρίμα που τελικά δεν θα συμβεί. Δεν το θέλουν ο Ρουβίκωνας, οι Πυρήνες της Φωτιάς, ο Δήμος Καισαριανής, η ΛΑΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Διδασκαλική Ομποσπονδία και όσοι άλλοι καλούν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για την επίσκεψη του Αμερικανού απερχόμενου προέδρου. Είναι σαν αυτοματισμός. Στην ελληνική πολιτική μυθολογία ο πλανητάρχης εκπροσωπεί το κακό και την αιτία των δεινών μας. Και η ανάγνωση της διεθνούς πραγματικότητας παραμένει μονότονα ίδια παρόλο που στο μεταξύ έχουν έρθει τα πάνω κάτω και μολονότι τώρα πρόκειται για τον δημοφιλέστερο ηγέτη της Δύσης και για εκείνον που απορρίπτει το δόγμα Σόιμπλε για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη.

«Εφαγε» τον Γιώργο Γεωργιάδη αλλά «χώνεψε» τον Γιάννη Πρετεντέρη

Συντάκτης: Δημήτρης Κανελλόπουλος

Ελληνική τηλεόραση, δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την παθογένειά της από την τύχη που επιφύλαξε σε δύο επιφανή στελέχη της. Η σύγκριση ενδεικτική φυσικά, υπάρχουν και άλλοι που θα μπορούσαν να αναφερθούν αντί για τον Γιάννη Πρετεντέρη.
Ο Γιώργος Γεωργιάδης που πέθανε το Σάββατο ήταν ένας original πολεμικός ανταποκριτής. Έζησε και κάλυψε δημοσιογραφικά πολλούς πολέμους και μάλιστα από την πρώτη γραμμή του πυρός. Η ελληνική τηλεόραση, αυτή η περίφημη ελληνική τηλεόραση, τον «έφαγε», τον απέβαλε, τον ξαπόστειλε.Ο Γιάννης Πρετεντέρης από την άλλη, λαμπρός σχολιαστής του Mega που συνομιλούσε με τους ξένους και συμφωνούσε μαζί τους να αποκρύπτει ειδήσεις, συνέχισε μέχρι πρότινος να πραγματοποιεί μία καθ' όλα επιτυχημένη και ασφαλή τηλεοπτική καριέρα.

Σταύρος Λυγερός, «Οι επαγγελίες του Τραμπ συνιστούν όχι απλώς φρένο στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και ευθεία απειλή για την πανίσχυρη ολιγαρχία του χρήματος»

By ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ on 13/11/2016

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το είδαμε στο ελληνικό και στο βρετανικό δημοψήφισμα, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Η αντισυστημική ψήφος είναι συνήθως βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι αριστεροί και οι αμφισβητίες των κοινωνικών κινημάτων.
Παρόλα αυτά, τόσο οι δημοσκόποι όσο και τα κατεστημένα Μίντια δεν έμαθαν το μάθημά τους. Συνέχισαν να διαβάζουν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε στο 2006. Γι’ αυτό και συνεχώς διαψεύδονται παταγωδώς, γεγονός που συρρικνώνει περαιτέρω την ήδη μειωμένη αξιοπιστία τους. Δεν τους είναι, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ανταρσίας εναντίον των αρχουσών ελίτ.

Τραμπ και Ερντογάν

Τι αντίκρισμα ως προς την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ -Τουρκίας μπορεί να έχουν οι τηλεφωνικές φιλοφρονήσεις Τραμπ - Ερντογάν; Είναι βέβαιο ότι τα όσα είπε το Σάββατο στη Wall Street Journal ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν μια ψυχρολουσία για τον Ερντογάν: Στόχος μας δεν είναι ο Ασαντ, αλλά το Ισλαμικό Κράτος, εναντίον του οποίου θα συνεργασθούμε με τη Ρωσία, υπογράμμισε ο Τραμπ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Ταγίπ, η Τουρκία, η γεωγραφία και τα Flynnναφήματα των στρατηγών

Του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου Οι δύο πύργοι Τραμπ που βρίσκονται στην περιοχή Σισλί της Κωνσταντινουπόλεως, αποτέλεσαν τους πρώτους που οικοδομήθηκαν επί ευρωπαϊκού εδάφους από τον συνεταίρο του νυν Αμερικανού προέδρου Αϊντίν Ντογκάν ιδιοκτήτου του «cnn.turk», του ομωνύμου ομίλου ειδήσεων (Hurriyet, Millyet, Radikal κ.α). Ο συγκεκριμένος Τούρκος μεγιστάνας αποτέλεσε το «κόκκινο πανί» για τον Ερντογάν. Τον Ιούνιο του 2016 ο εκνευρισμένος πρόεδρος Ερντογάν ζήτησε επιτακτικώς την απομάκρυνση του επωνύμου «Τραμπ» από τα κτίρια, με το αιτιολογικό της αρνητικής στάσεως που είχε λάβει ο τότε υποψήφιος στο πλαίσιο δηλώσεών του κατά των μουσουλμάνων. Ο διεκδικητής του τίτλου του προστάτου των απανταχού σουνιτών μουσουλμάνων Ταγίπ Ερντογάν, μάλλον ανήκε σε εκείνους που θεωρούσαν ότι ο επιχειρηματίας Ντόναλντ Τραμπ δεν είχε πολλές πιθανότητες να κερδίσει στις προεδρικές εκλογές.

Τραμπ και Ερντογάν: Ο αντί-μουσουλμάνος και ο φανατικός ισλαμιστής μπορούν να συνεργαστούν;

Θα έχει πράγματι ενδιαφέρον να δούμε πως θα τα πάνε οι λαϊκιστές ηγέτης των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας, υπογραμμίζει ο αρθρογράφος Burat Bekdil στην εφημερίδα Χουριέτ, και σημειώνει. Θεωρητικά δεν θα πρόκειται για μια ομαλή σχέση καθώς θα συναναστρέφονται ένας άνθρωπος που πρότεινε απαγόρευση εισόδου των μουσουλμάνων στη χώρα του και ένας άλλος που κάποτε υποστήριξε πως η Αμερική ανακαλύφθηκε από μουσουλμάνους 300 χρόνια πριν τον Κολόμβο. Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να είναι ο Ερντογάν της Αμερικής και ο Ερντογάν μπορεί να είναι Τραμπ της Τουρκίας; Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ τους περιλαμβανομένης της ομοψυχίας των οπαδών τους. Χωρίς αμφιβολία και οι δύο αποτελούν πρότυπο ισχυρού άνδρα στα μάτια των αδυνάτων, έχουν το αλάθητο σε ότι κάνουν και λένε, είναι ευφυείς άνθρωποι που αντιλαμβάνονται τι οι λιγότερο ευφυείς θέλουν να ακούσουν. Και οι δύο αρέσκονται στο να μηνύουν άλλους ανθρώπους, αγαπώνται ή μισούνται με πάθος από μερίδα των συμπατριωτών τους και του κόσμου. Το πραγματικό κοινό τους όμως είναι ότι αμφότεροι είναι ρεαλιστές.

Ο Μπάρακ, ο Ανδρέας και ο Αλέξης: Το οξυγόνο επιβίωσης της πρώτης αριστερής κυβέρνησης…

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Η απροσδόκητη επίσκεψη του Μαύρου Πλανητάρχη στην Αθήνα έδωσε οξυγόνο επιβίωσης στην πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας. Αρχικά, ο Λευκός Οίκος είχε διαλέξει την 17 Νοέμβρη σαν ημερομηνία άφιξης του Αμερικανού Προέδρου, κάτι που προκάλεσε εντύπωση, διότι οι Αμερικανοί δεν κάνουν τέτοια λάθη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, ο Αμερικανός ηγέτης θα φτάσει την Τρίτη στην «Γενέτειρα της Δημοκρατίας»και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τα βασικά θέματα συζήτησης του Μπαράκ θα είναι η οικονομική κρίση, το προσφυγικό, το Κυπριακό, οι ελληνοαμερικανικές και ελληνοτουρκικές σχέσεις, η κατάσταση στη Συρία και άλλα διεθνή ζητήματα. Πληροφορίες από την Ουάσιγκτον αναφέρουν ότι ο κύριος λόγος της μετάβασης του Ομπάμα στην Αθήνα είναι να ζητήσει από τον, υποτιθέμενο φίλο του, Αλέξη να υποστηρίξει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κυοφορούμενη συμφωνία για επίλυση του Κυπριακού στην Ελβετία. Ο Αλέξης σίγουρα δεν είναι Ανδρέας και δεν πρόκειται να αρνηθεί την υποστήριξή του σε αυτή τη συμφωνία, μια και ο Μπαράκ θα του τάξει λαγούς με πετραχήλια. Στην αρχή της σχέσης τους υπήρξε μια ανησυχία της Ουάσιγκτον για την επιχείρηση προσέγγισης του Αλέξη με την Μόσχα, αλλά αυτή δεν κράτησε πολύ, όταν οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν ότι η κόκκινη (όπως την αποκαλούν) ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπεύθυνη για αυτή την πρωτοβουλία και η αποχώρησή τους από την κυβέρνηση του Αλέξη τους χαροποίησε και τους ηρέμησε. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ 

ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΕ ΤΡΑΜΠ Στείλε μας τον Γκιουλέν, ξέχνα τους Κούρδους!

Στο... στενό κορτάρισμα της νέας αμερικανικής ηγεσίας ποντάρει πλέον το καθεστώς του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βομβαρδίζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ με συγχαρητήρια μηνύματα, δημόσιες κολακείες και... αιτήματα φιλίας, στην προσπάθεια να εξασφαλίσει την απόλυτη (και χωρίς ανταλλάγματα) στήριξη των Αμερικανών.Οι Τούρκοι θα ήθελαν, ιδανικά, μια «λευκή επιταγή» από την Ουάσιγκτον που θα τους επιτρέπει να κάνουν κουμάντο στη γειτονιά τους όπως αυτοί κρίνουν πρόσφορο. Με τον Τραμπ στην προεδρία, θεωρούν ότι μπορούν να το επιτύχουν, και έτσι σπεύδουν να προετοιμάσουν το έδαφος. Και ενώ φλερτάρουν με τον Τραμπ, την ίδια ώρα τρίζουν παράλληλα και τα δόντια στους Ευρωπαίους.

Το εθνικό κράτος του Ντενκτάς, το ψεύτικο κράτος της αντιπολίτευσης

by nikosmoudouros

Η τουρκοκυπριακή δεξιά εφημερίδα Halkın Sesi 

στις 16 Νοεμβρίου 1983 με πρωτοσέλιδο τίτλο

 «Περιμένουμε αναγνώριση».
Για την τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση όμως το
ζητούμενο δεν ήταν ποτέ αυτό.

Για την ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ»

 «Χάρη στο Θεό τώρα έχω το κράτος μου, έχω τη χώρα μου, έχω το λαό μου», αναφωνούσε ο Ραούφ Ντενκτάς στις 17 Νοεμβρίου 1983 ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μια φράση ιστορικής σημασίας που συμπυκνώνει σχεδόν όλες τις δυναμικές της διχοτόμησης που απελευθέρωσε μερικά χρόνια πριν η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Μια φράση που την ίδια στιγμή επιδίωξε να νομιμοποιήσει με «ιερό τρόπο» την ύπαρξη ενός χωριστού λαού στο νησί, ο οποίος «χρειαζόταν» το δικό του κράτος. Η μονομερής ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ» στις 15 Νοεμβρίου 1983, δεν αποτελεί μια απλοϊκή πράξη εμβάθυνσης της διχοτόμησης, σχεδιασμένης από την Άγκυρα και επιβεβλημένης στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αντίθετα, η συγκεκριμένη εξέλιξη πρέπει να αντιμετωπιστεί στο σύνολο των πολύπλοκων δυναμικών της περιόδου, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τόσο την πολιτική και τις επιδιώξεις της Τουρκίας στην Κύπρο, όσο και τους στόχους της τότε τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Είναι σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν που αξίζει τον κόπο να υπενθυμιστεί ότι η ανακήρυξη χωριστού κράτους στην Κύπρο έγινε μόλις τρία χρόνια μετά την επικράτηση του βιαιότερου στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία, δηλαδή εκείνο της 12^ης Σεπτεμβρίου 1980.

Ευχαριστώ όποιον Θεό υπάρχει για την ελεύθερη ψυχή μου

Ανίκητος (Invictus) Μέσα στη νύχτα που με σκεπάζει, μαύρη σαν πίσσα όπως είναι, ευχαριστώ όποιον Θεό υπάρχει για την ελεύθερη ψυχή μου. Υπό το βάρος των περιστάσεων ποτέ δε λύγισα, ούτε ούρλιαξα δυνατά. Όταν το βάρος της τύχης έπεσε πάνω μου, το κεφάλι μου μάτωσε, αλλά δεν έσκυψε. Πέρα απ' αυτόν τον τόπο της οργής και των δακρύων βρίσκεται ο τρόμος της σκιάς, Κι όμως, παρά τις απειλές όλων των χρόνων θα με βρει, μα θα με βρει χωρίς να φοβάμαι. Σημασία δεν έχει πόσο στενή είναι μια πύλη, πόσο γεμάτη με τιμωρίες η περγαμηνή, εγώ διαφεντεύω τη μοίρα μου: αφέντης της ψυχής μου είμαι εγώ.
Γουίλιαμ Ε. Χένλεϊ, The in hospital series, 1870

Το αίνιγμα των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας στη νέα εποχή

Του Κώστα Ράπτη

"Η εκλογή του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ είναι μια νέα αρχή", εκτίμησε, ευθύς μετά την ανακοίνωση του αμερικανικού εκλογικού αποτελέσματος, ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdpogan. Όμως η κληρονομιά του πρόσφατου παρελθόντος στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις παραμένει βαριά και η Άγκυρα δεν διευκολύνει τα πράγματα όταν "κλειδώνει" την υποδοχή του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου με την πιο δύσκολη εκκρεμότητα μεταξύ των δύο πλευρών.

"Ζητώ από τον νέο πρόεδρο την άμεση έκδοση του Fethullah Gulen εγκεφάλου και αυτουργού της ειδεχθούς απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου", δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Binali Yildirim, τονίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε "νέο ξεκίνημα" στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας.

“Δεν θα βάλετε εγγυητή στην Κύπρο την Τουρκία που είναι αγκαλιά με το ISIS”! Άρθρο κόλαφος

Ο Σενάρ Λεβέντ γνωστός τουρκοκύπριος δημοσιογράφος γράφει ένα άρθρο με το οποίο απευθύνεται προς τον Ακιντζί,τον κατοχικό “ηγέτη” …Και όπως πάντα είναι ένα άρθρο που “τσακίζει” την Τουρκία.Μπορεί να απευθύνεται στον Ακιντζί,αλλά καλό είναι να το διαβάσουν πολύ προσεκτικά στη Λευκωσία,όσοι σπεύδουν να προσχωρήσουν στο δόγμα “λύση εδώ και τώρα”.

Κάποια από τα στοιχεία που επικαλείται περί ISIS και Τουρκίας ο Λεβέντ, έχουν δημοσιευθεί στο Militaire.gr σε άρθρα της Λιάνας Μυστακίδου.

Το άρθρο σε μετάφραση από τα tourkikanea.gr

Τουρκία: Ισόβια στη συγγραφέα Ασλί Ερντογάν και άλλους 8 συνεργάτες της εφημερίδας Ozgür Gündem, ζητούν οι εισαγγελείς!

Το καθεστώς Ερντογάν έχει μετατραπεί σε τυραννικό. Εγκληματεί πλέον ανοικτά κατά των πολιτών του, χωρίς αιδώ.  Ετσι, οι εισαγγελικές αρχές ζήτησαν να επιβληθεί η ποινή της ισόβιας κάθειρξης στη γνωστή συγγραφέα Ασλί Ερντογάν(συνωνυμία με τον Τούρκο σουλτάνο) και άλλους 8 συνεργάτες, δημοσιογράφους του κουρδικού εντύπου Ozgur Gundem.Ολοι τους κατηγορούνται κατηγορούνται για συμμετοχή σε «ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση» για «πλήγμα στην ενότητα του κράτους και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας» και για «προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης», όπως μετέδωσαν τα πρακτορεία Anadolu και Dogan.

Bloomberg: Το Brexit και ο Τραμπ ήταν μόνο η αρχή - Το ντόμινο χτυπάει την Ευρώπη

Μετά την επιτυχία στη Βρετανία και τις ΗΠΑ το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στρέφεται στα πέντε επόμενα σημεία που μπορεί να χτυπήσει το ντόμινο του λαϊκισμού, γράφει το Bloomberg.
Οι κάλπες ανοίγουν σε λιγότερο από ένα χρόνο σε Ιταλία, Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία. Η οργή απέναντι στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο με σοβαρά παράπονα για τις ανισότητες μέχρι τη μετανάστευση θα καθορίσουν την ψήφο, με το αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί.

«Η Δημοκρατία στην Τουρκία είναι στον γύψο. Εμείς τι κάνουμε;»

«Η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση πραγμάτων στην Τουρκία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από τα όργανα εξέτασης ασύλου και έκδοσης στην Ελλάδα. Η έννοια της «ασφαλούς χώρας», νομική προϋπόθεση για την επιστροφή ανθρώπων στην Τουρκία, είναι αδύνατον να σταθεί», τονίζει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή της η Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Όπως προσθέτει η ΕΕΔΑΠ:
Τα τελευταία χρόνια είχαμε σαφή δείγματα της υποχώρησης του κράτους δικαίου στην Τουρκία. Σήμερα, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του εσωτερικού εχθρού, τα δικαιώματα του ανθρώπου όχι μόνο τίθενται σε περιορισμό, αλλά σε απόλυτη καταστολή με πρακτικές επιβολής φόβου και βίας. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ενεργοποιήθηκαν νόμοι και διατάγματα της δικτατορίας του στρατηγού Εβρέν. Επίσης η τουρκική κυβέρνηση ανέστειλε την ισχύ της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ωστόσο, η αιτιολογική βάση της επιβολής έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να σταθεί όρθια στην ραγδαία και σαρωτική πλέον επιδείνωση του δικαιωματικού τοπίου, το οποίο χαρακτηρίζεται από:

Ο Μάικλ Μουρ εξηγεί τους 5 λόγους για την εκλογή Τραμπ

Πριν από λίγους μήνες σε κείμενο που είχε γράψει αναφορικά με τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, ο γνωστός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ είχε αναφερθεί στους πέντε λόγους για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ θα κέρδισε τις εκλογές. Αν και ο Μουρ δεν υποστήριξε τον Τράμπ, κάτι που αναφέρει ξεκάθαρα στο κείμενο του, πίστευε και υποστήριζε με επιχειρήματα, εδώ και καιρό,  πως ο επόμενος Πρόεδρος της χώρας θα ήταν ο Τραμπ.
Μάλιστα, στο  κείμενό του ο Μουρ περιγράφει τον Τραμπ ως «άθλιο, αμόρφωτο, επικίνδυνο κλόουν τον μισό χρόνο και κοσμικό τον υπόλοιπο [χρόνο]».

Τράμπ! Ε και λοιπόν;

Κοιτώντας κάποιος τα πράγματα από (μεγάλη) απόσταση έτσι ώστε στο πλάνο του να χωράει «ο κόσμος όλος» αντιλαμβάνεται πως  η πολιτική μάχη στις ΗΠΑ δεν είναι- όπως εμφανίζεται για λόγους που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των μαζών-  μια απλή υπόθεση σύγκρουσης προσωπικοτήτων. Σε μια τέτοια μάχη όπου διακυβεύονται τρομακτικού μεγέθους και παγκόσμιας κλίμακας συμφέροντα  δεν συγκρούονται δύο προσωπικότητες (ο Τραμπ και η Κλίντον εν προκειμένω) αλλά δύο πανίσχυρα συστήματα που διεκδικούν την εξουσία σε …πλανητικό επίπεδο.

Stratfor: Τα ανοικτά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ

Με «ναρκοπέδιο» μοιάζει η εξωτερική πολιτική που θα κληθεί να χειριστεί ο/η νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι μάχες για τη Μέση Ανατολή, η εκκρεμότητα με τη Ρωσία και τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας. Οι δύσκολοι σύμμαχοι και το πλήγμα στην εικόνα των ΗΠΑ.

Το αμερικανικό πολιτικό τσίρκο ευτυχώς ετοιμάζεται να τελειώσει και σύντομα ένας νέος πρόεδρος θα αναλάβει τον σημαντικότερο ρόλο στη διεθνή σκηνή. Όσο και αν ο νέος πρόεδρος θα ήθελε να κρεμάσει μια ταμπέλα «μην ενοχλείτε» έξω από την πόρτα της Αμερικής και να επικεντρωθεί στην διευθέτηση των εγχώριων δυσλειτουργιών, υπάρχουν πολυάριθμες συγκρούσεις πέραν των αμερικανικών συνόρων, οι φλόγες των οποίων απειλούν να κάψουν την πόρτα, αν αγνοηθούν.Για να έχουμε μια αίσθηση του πόσο τρομακτική είναι η εικόνα της εξωτερικής πολιτικής που έχει να αντιμετωπίσει ο επόμενος (ή η επόμενη) πρόεδρος των ΗΠΑ, ας σκεφτούμε τις παρακάτω συγκρούσεις που θα συγκλίνουν τους επόμενους μήνες.

Πίνοντας αμέριμνα ούζο (στην Αθήνα) δεν αντιμετωπίζεται ο αυταρχισμός του Ταγίπ Ερντογάν

Του Burak Bekdil Πίνοντας το ούζο του ένας φίλος Έλληνας διπλωμάτης, ένα ζεστό απόγευμα του 2004 στην Αθήνα μου έλεγε χαμογελώντας: “Έχετε άδικο για τον Ερντογάν”. “Θα προωθήσει τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία, θα ενισχύσει τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ και θα ακολουθήσει πολιτική υπέρ της ειρήνης, ενώ παράλληλα θα συντρίψει το στρατιωτικό κατεστημένο και η Τουρκία δεν θα αποτελεί πλέον απειλή για κανέναν από τους γείτονές της», πρόσθεσε. Απάντησα: «Για να δούμε πως ο ισλαμιστής φίλος σου Ερντογάν θα συμπεριφερθεί αφού θα έχει συντρίψει το κοσμικό κατεστημένο».

Κλίντον, Τραμπ, Ελβετία: Σαρωτικές εξελίξεις Του Νίκου Στέλγια

Αμερικανικές προεδρικές εκλογές, σειρήνες πολέμου στην περιοχή μας, αναβρασμός στην Τουρκία, οικονομική κρίση δίχως τέλος στην Ελλάδα, Ευρώπη σε κατάσταση νευρικού κλονισμού (βλπ. Μεταναστευτικό και Brexit). Το 2016 ολοκληρώνεται με σαρωτικές εξελίξεις σε πολλά μέτωπα. Ιστορικές εξελίξεις έχουμε και σε αυτό το «μικρό» νησί. Την στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο γνώμης, οι δυο ηγέτες επιχειρούσαν να κλείσουν τα προηγούμενα τέσσερα κεφάλαια στις διαπραγματεύσεις και να συζητήσουν διεξοδικά το εδαφικό.Όπως και αν προσεγγίσουμε τις τελευταίες εξελίξεις, η εικόνα που εκπέμπει ο πλανήτης μας στα τέλη του 2016 είναι άκρως προβληματική. Οι ΗΠΑ βυθίζονται σε συστημική κρίση. Ο αμερικανικός καπιταλισμός παρουσιάζει όλο και περισσότερα σημάδια κόπωσης, καθώς αδυνατεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς της Κίνας και των αναδυόμενων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Στηρίζεται όλο και περισσότερο στην συνεργασία των ντόπιων παραγόντων, δίχως η απόδοση και η αποτελεσματικότητα των τελευταίων να είναι δεδομένη. Στο εσωτερικό της χώρας, οι φυλετικές σχέσεις –καλύτερα κοινωνικές σχέσεις- παρουσιάζουν άκρως προβληματική εικόνα. Σε μια τέτοια περίοδο λοιπόν, δυο σκληροπυρηνικοί ηγέτες αναμετριούνται για το ανώτατο πολιτικό αξίωμα των ΗΠΑ.

Σταύρος Λυγερός, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις στον αστερισμό της έντασης

By ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ on 06/11/2016

Μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις επανέρχονται με ταχύ ρυθμό στον αστερισμό της έντασης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής. Το επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα γεγονότα: η αναγόρευση της απαίτησης των Αλβανοτσάμηδων σε κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής των Τιράνων, η κλιμάκωση των κινήσεων αφελληνισμού της Χιμάρας, αλλά και οι ανιστόρητοι ισχυρισμοί του πρωθυπουργού Ράμα για τον Γεώργιο Δούσμανη και την Ακρόπολη.

Η Γερμανία θα δίνει πολιτικό άσυλο σε όσους διώκονται από τον Ερντογάν – Τι απαντά η Τουρκία

«Η Γερμανία είναι ανοικτή σε όλους τους πολιτικά διωκόμενους στην Τουρκία. Μπορούν να ζητήσουν άσυλο στη Γερμανία. Αυτό ισχύει ρητά, όχι μόνο για δημοσιογράφους», τόνισε ο υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γερμανίας Μίχαελ Ροτ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Welt.Ο Ροτ τόνισε ότι αυτό που συμβαίνει αυτόν τον καιρό στην Τουρκία δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την αντίληψη την οποία έχει η γερμανική κυβέρνηση για τις ευρωπαϊκές αξίες, το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου.

Οι ΗΠΑ και το Κουρδικό

Κοντά στη Μοσούλη οι Κούρδοι Πεσμεργκά του Βορείου Ιράκ ασκούν ασφυκτική πλαγιοκόπηση στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και αποτελούν τον αποφασιστικό παράγοντα που επιτρέπει την προέλαση του Ιρακινού Στρατού στην πόλη. Χθες ανακοινώθηκε η έναρξη της επίθεσης του Δημοκρατικού Μετώπου της Συρίας, η συντριπτική πλειονότητα των δυνάμεων του οποίου είναι οι Κούρδοι, η πολιτοφυλακή ΥPG της οργάνωσης PYD, αδελφής οργάνωσης του PKK.

Καίει... γέφυρες η Τουρκία

Σύγκρουση με τις ΗΠΑ στα όρια των θερμών επεισοδίων με τους συμμάχους τους στη Συρία και το Ιράκ και σκληρή προκλητική ρητορική απέναντι στην ΕΕ και κυρίως στη Γερμανία. Χωρίς κανένα πρόσχημα πολιτικής ορθότητας ο Ερντογάν εμφανίζεται να απαιτεί από τη Δύση, ΗΠΑ και ΕΕ, όχι μόνο να μην αντιδρούν, αλλά να γίνουν συνένοχοι της ταυτόχρονης αυταρχικής δικτατορικής εκτροπής στο εσωτερικό της χώρας και του πρωτοφανούς συνοριακού αναθεωρητισμού που έχει ως σημερινό στόχο τη Συρία και το Ιράκ.

Ντεμιρτάς: Θα αγωνιστούμε ενάντια στο πραξικόπημα κυβέρνησης-παλατιού, για δημοκρατία, ελευθερία, ειρήνη

Με μήνυμα του λίγο πριν οδηγηθεί στη φυλακή, π ηγέτης του φιλοκουρδικού κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών(HDP), Σελαχατιν Ντεμιρτάς, καταγγέλλει την σύλληψη των ηγετών και βουλευτών του κόμματος ως πραξικόπημα της κυβέρνησης και του παλατιού, όπως λέει δείχνοντας τον Ερντογάν.

Ταυτόχρονα δεσμεύεται ότι δεν πρόκειται να καμφθεί η θέλησή τους στη μάχη για τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ειρήνη.

Η Τουρκία εγκαταλείπει τη δημοκρατία, η Ευρώπη μπροστά σε νέες αποφάσεις

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Πολιτάκη*

Η πρόσφατη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης ότι εάν η Τουρκία επιβάλλει τη θανατική ποινή τότε αυτό θα είναι «μία κίνηση απέναντι στις κοινές μας αξίες» και ότι θα κλείσει την πόρτα για την ΕΕ και πιθανότητα θα σημάνει και την αποβολή της από το όργανο, το μόνο που επιβεβαιώνει είναι ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε δύσκολη θέση σχετικά με τις εξελίξεις στην Τουρκία.
Και ανάμεσα στις παραμέτρους της δυσκολίας είναι και η Κοινή Δήλωση (Συμφωνία 20ης Μαρτίου) για τη μείωση των προσφυγικών ροών, μία συμφωνία στην οποία η Ευρώπη είχε επενδύσει πάρα πολλά.Από τη μία, η παραπάνω δήλωση δείχνει πόσο μακριά θέλει η Ευρώπη να κρατηθεί -τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο- από τις εξελίξεις στην Τουρκία βάζοντας στο πλέον ακραίο όριο, τη θανατική ποινή, και το δικό της όριο για να προβεί σε μία αντίδραση.

Α. Μαλλιάς: «μήνυμα» η επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα προς τις γειτονικές χώρες

Μαρία Καρχιλάκη , CNN Greece   Την ανάγκη εντοπισμού σημείων ισορροπίας μεταξύ των αμερικανικών και των ελληνικών συμφερόντων έτσι ώστε η Αθήνα να παραμείνει ψηλά στην κλίμακα προτεραιοτήτων και της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, επισημαίνει στη συνέντευξή του στο CNN Greece o πρέσβης Αλέξανδρος Μαλλιάς.

«Όργιο κατασκοπείας για τους πυραύλους» Γ. Ομήρου: Η Κύπρος δέχθηκε αφόρητες πιέσεις στην υπόθεση των S300

 Λευκωσία: Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Ομήρου είπε ότι για την γνωστή υπόθεση των πυραύλων S300, η Κύπρος υπέστη αφόρητες πιέσεις, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ και τους Βρετανούς με απροσχημάτιστες και επαναληπτικές παρεμβάσεις σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο οι οποίες επικεντρώνονταν κυρίως στην απαίτηση μονοπωλιακού ελέγχου του εναέριου χώρου στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω των βρετανικών ραντάρ.

Αλβανικός εθνικισμός και στο βάθος βέτο

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣΟ «καθυστερημένος» αλβανικός εθνικισμός, ο οποίος παραπέμπει στον ευρωπαϊκό 19ο αιώνα, αντιμετωπίζεται από την Αθήνα με σκεπτικισμό. Το οκτάμηνο που ακολουθεί από σήμερα μέχρι και τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών στην Αλβανία θα αποδειχθεί μια σκηνή εθνικιστικού διαγκωνισμού, στην προσπάθεια προσέλκυσης ψηφοφόρων. Η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση δεν αφορά την Αθήνα, στον βαθμό που αυτή δεν επηρεάζει τις σχέσεις των δύο χωρών. Ωστόσο, τα ειδοποιητήρια κατεδάφισης των σπιτιών 19 Ελλήνων ομογενών στη Χειμάρρα, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού της Αλβανίας Εντι Ράμα, πριν αλλά και μετά από το συγκεκριμένο περιστατικό, σε συνδυασμό με την υπονομευτική (για κάθε συνεννόηση) στάση που έχουν δείξει τα Τίρανα από τον περασμένο Ιούνιο, οδηγούν την Αθήνα στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας έχει επιλέξει την Ελλάδα ως άξονα προεκλογικής αντιπαράθεσης. Δεδομένου δε ότι πρόσωπα όπως ο αρχηγός του κόμματος των «Τσάμηδων» Σπετίμ Ιντρίζι, φορέας ρατσιστικής (σχεδόν φυλετικής), ανθελληνικής ρητορικής, αποτελεί κυβερνητικό εταίρο καθιστά την παραπάνω εκτίμηση ακόμα πιο σαφή.

Η ελληνική αντίδραση στην περίπτωση της Χειμάρρας κρίθηκε επιβεβλημένη για προφανείς λόγους, ωστόσο στην Αθήνα ο προβληματισμός αφορά το τι μέλλει γενέσθαι στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Τι συμφώνησε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ στην Άγκυρα

 Προτεραιότητα της Τουρκίας είναι να εκδιωχθεί η κουρδική πολιτοφυλακή Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) από την πόλη Μάνμπιζ, είπε η Άγκυρα στον επικεφαλής του αμερικανικού στρατού Τζόζεφ Ντάνφορντ ο οποίος πραγματοποίησε επίσκεψη στη χώρα την Κυριακή, όπως δήλωσε σήμερα ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Νουμάν Κουρτουλμούς.Έπειτα από μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Κουρτουλμούς πρόσθεσε ότι η χρήση μη αραβικών δυνάμεων για την εκδίωξη του Ισλαμικού Κράτους από το προπύργιό του στη Συρία, τη Ράκα, δεν θα συμβάλει στην ειρήνευση της περιοχής.Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, και στις οποίες σημαντικό κομμάτι είναι η YPG, ανακοίνωσαν χθες Κυριακή ότι ξεκίνησαν μια επιχείρηση για την απώθηση του ΙΚ από τη Ράκα.

Ο παγκόσμιος εθισμός στο χρέος και οι συνέπειες

H κρίση χρεών παγκοσμιοποιείται, ενώ ο διεθνής δανεισμός αυξάνει με ρυθμό 5,3% ετησίως. Η δε Ελλαδα σταθερά «βυθίζεται» γιατι με λογιστικά τερτίπια ανάπτυξη δεν έρχεται. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.

Από το 2010, ο Ζακ Ατταλί –γνωστός οικονομολόγος, τραπεζίτης και σύμβουλος του Γάλλου πρώην προέδρου Φρανσουά Μιττεράν– προειδοποιεί ότι, έτσι όπως εξελίσσεται, η κρίση του δημοσίου χρέους ανοίγει τον δρόμο προς την καταστροφή.Στο δε βιβλίο του με τίτλο Παγκόσμια Κατάρρευση σε 10 Χρόνια (εκδ. Παπαδόπουλος), αναρωτιέται: «Μήπως καταστρέφουμε τα παιδιά μας;», προσθέτοντας ότι στις μέρες μας παρόμοιο ερώτημα δεν θα μπορούσε να τεθεί πιο επιτακτικά.
«Ποτέ άλλοτε, εκτός από την περίοδο ενός ολοκληρωτικού πολέμου, το δημόσιο χρέος των ισχυρότερων κρατών του κόσμου δεν υπήρξε τόσο υψηλό. Ποτέ άλλοτε οι κίνδυνοι που εγκυμονεί το χρέος αυτό για το επίπεδο ζωής και το πολιτικό σύστημα των κρατών αυτών δεν ήταν τόσο απειλητικοί. Ίσως το θέμα αυτό να φαίνεται άχαρο –να μοιάζει να αφορά μόνον "τεχνοκράτες"– όμως στην πραγματικότητα δεν είναι.

Απόλυτος δικτάτορας ο Ερντογάν - Πλήρης η κατάλυση θεσμών και νόμων Το τέλος της τουρκικής Δημοκρατίας

Της ΑΘΗΝΑΣ ΚΟΥΡΗ Δεν έχει τέλος ο απολυταρχικός κατήφορος του παλιού αγαπημένου της Δύσης στην Τουρκία, καθώς μεθοδικά και ανελέητα ο Ερντογάν φιμώνει κάθε αντίθετη φωνή. Μετά την έφοδο της Αστυνομίας στα γραφεία της ιστορικής εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» και τη σύλληψη διάσημων τούρκων δημοσιογράφων και γελοιογράφων για εγκλήματα σκέψης, σειρά πήραν οι ηγέτες του κουρδικού πολιτικού κινήματος.
Στη φυλακή ρίχνει τους ηγέτες του φιλοκουρδικού HDP και εκλεγμένους βουλευτές - Έχουν ήδη αντικατασταθεί όλοι οι κούρδοι δήμαρχοι στη ΝΑ Τουρκία και έχει φυλακιστεί η δήμαρχος του Ντιαρμπακίρ - Έχουν κλείσει όλα τα κουρδικά Μέσα Ενημέρωσης και όλοι οι σχετιζόμενοι με τους Κούρδους οργανισμοί - Στη φυλακή βρίσκονται εκατοντάδες κούρδοι ακτιβιστές και δημοσιογράφοι - Στη φυλακή και ο αρχισυντάκτης και δημοσιογράφοι της κοσμικής και αριστερόστροφης «Τζουμχουριέτ», που συνδέεται με το δεύτερο μεγαλύτερο τουρκικό κόμμα των πάλαι ποτέ κεμαλιστών - Μαζεύει στρατό στα σύνορα με τη Συρία και το Ιράκ ο Εντογάν - Σχεδιασμοί για τουρκικές επεμβάσεις και στις δύο χώρες - Θερμό επεισόδιο ανάμεσα σε Ιρακινούς και Τούρκους φοβούνται σοβαρά οι ΗΠΑ - Χώρο στο ΡΚΚ αναμένεται να δώσουν οι Ιρακινοί, καθώς προελαύνουν στη Μοσούλη