Οι Κούρδοι μαχητές
και στις δύο χώρες είναι οι πιο αξιόπιστοι σύμμαχοι των ΗΠΑ για την
εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους και δεν πρόκειται να επιστρέψουν στις
βάσεις τους την επόμενη μέρα, όποια και αν είναι. Η επιλογή των ΗΠΑ να
στηρίξουν τον κουρδικό παράγοντα στη Συρία και στο Ιράκ έχει ευρύτερο
ορίζοντα, αποτελεί επένδυση στη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν, μια
εξέλιξη που εξυπηρετεί πολλαπλά τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του
Ισραήλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή:
• Η χειραφέτηση των Κούρδων αποδυναμώνει αποφασιστικά κάθε ενδεχόμενο να διεκδικήσουν στο μέλλον περιφερειακό ρόλο η Δαμασκός και η Βαγδάτη.
• Αποτελεί μια υποθήκη και για το Ιράν, παρόλο που επί του παρόντος δεν υπάρχει παρενόχληση της Τεχεράνης από το ιρανικό Κουρδιστάν.
• Επιπλέον αποτελεί φραγή των όποιων περιφερειακών φιλοδοξιών της Τουρκίας, καθώς τη διαχωρίζει από τους Σουνίτες Αραβες του Ιράκ και της Συρίας και επιπλέον αναγκάζει την Αγκυρα να επικεντρωθεί στο Κουρδικό εντός συνόρων, υπό συσχετισμούς πολύ δυσμενέστερους για την τουρκική πλευρά σε σχέση με το παρελθόν.
• Τέλος η ασφάλεια των κουρδικών οντοτήτων στο Ιράκ και στη Συρία και πολύ περισσότερο ενός ενιαίου κράτους θα είναι συνάρτηση της στήριξης των ΗΠΑ.
Με τα παραπάνω δεδομένα η Ράκα αναδεικνύεται ως δεύτερη κρίσιμη δοκιμασία μετά τη Μοσούλη του αντικρίσματος των απειλών του Ερντογάν για παρέμβαση των τουρκικών δυνάμεων: Αν στη Μοσούλη η σκληρή ρητορική κάλυψε τη σκληρή πραγματικότητα, ότι οι τουρκικές δυνάμεις δεν κινήθηκαν από τις θέσεις τους, μια ανάλογη στάση στη Ράκα θα έχει πολλαπλάσιο κόστος, καθώς να αναδείξει τις απειλές Ερντογάν ως επικοινωνιακή διαχείριση χωρίς αντίκρισμα. Η Ρωσία και ο Ασαντ, που θα αξιοποιήσουν τις επιχειρήσεις σε Μοσούλη και Ράκα, για να θέσουν πλήρως υπό τον έλεγχό τους το Χαλέπι, δεν έχουν κανέναν λόγο να διευκολύνουν τον Ερντογάν στη διαμάχη με τις ΗΠΑ.
Ετσι το ζητούμενο είναι αν στην Αγκυρα επιλέξουν τη φυγή προς τα εμπρός, την ανοιχτή σύγκρουση με τους Κούρδους της Συρίας, καθώς το βέτο των ΗΠΑ για εμπλοκή των τουρκικών δυνάμεων στη Μοσούλη ισχύει κατά μείζονα λόγο και στη Ράκα.
kapopoulos@pegasus.gr
• Η χειραφέτηση των Κούρδων αποδυναμώνει αποφασιστικά κάθε ενδεχόμενο να διεκδικήσουν στο μέλλον περιφερειακό ρόλο η Δαμασκός και η Βαγδάτη.
• Αποτελεί μια υποθήκη και για το Ιράν, παρόλο που επί του παρόντος δεν υπάρχει παρενόχληση της Τεχεράνης από το ιρανικό Κουρδιστάν.
• Επιπλέον αποτελεί φραγή των όποιων περιφερειακών φιλοδοξιών της Τουρκίας, καθώς τη διαχωρίζει από τους Σουνίτες Αραβες του Ιράκ και της Συρίας και επιπλέον αναγκάζει την Αγκυρα να επικεντρωθεί στο Κουρδικό εντός συνόρων, υπό συσχετισμούς πολύ δυσμενέστερους για την τουρκική πλευρά σε σχέση με το παρελθόν.
• Τέλος η ασφάλεια των κουρδικών οντοτήτων στο Ιράκ και στη Συρία και πολύ περισσότερο ενός ενιαίου κράτους θα είναι συνάρτηση της στήριξης των ΗΠΑ.
Με τα παραπάνω δεδομένα η Ράκα αναδεικνύεται ως δεύτερη κρίσιμη δοκιμασία μετά τη Μοσούλη του αντικρίσματος των απειλών του Ερντογάν για παρέμβαση των τουρκικών δυνάμεων: Αν στη Μοσούλη η σκληρή ρητορική κάλυψε τη σκληρή πραγματικότητα, ότι οι τουρκικές δυνάμεις δεν κινήθηκαν από τις θέσεις τους, μια ανάλογη στάση στη Ράκα θα έχει πολλαπλάσιο κόστος, καθώς να αναδείξει τις απειλές Ερντογάν ως επικοινωνιακή διαχείριση χωρίς αντίκρισμα. Η Ρωσία και ο Ασαντ, που θα αξιοποιήσουν τις επιχειρήσεις σε Μοσούλη και Ράκα, για να θέσουν πλήρως υπό τον έλεγχό τους το Χαλέπι, δεν έχουν κανέναν λόγο να διευκολύνουν τον Ερντογάν στη διαμάχη με τις ΗΠΑ.
Ετσι το ζητούμενο είναι αν στην Αγκυρα επιλέξουν τη φυγή προς τα εμπρός, την ανοιχτή σύγκρουση με τους Κούρδους της Συρίας, καθώς το βέτο των ΗΠΑ για εμπλοκή των τουρκικών δυνάμεων στη Μοσούλη ισχύει κατά μείζονα λόγο και στη Ράκα.
kapopoulos@pegasus.gr
