08 Νοεμβρίου 2016

Πίνοντας αμέριμνα ούζο (στην Αθήνα) δεν αντιμετωπίζεται ο αυταρχισμός του Ταγίπ Ερντογάν

Του Burak Bekdil Πίνοντας το ούζο του ένας φίλος Έλληνας διπλωμάτης, ένα ζεστό απόγευμα του 2004 στην Αθήνα μου έλεγε χαμογελώντας: “Έχετε άδικο για τον Ερντογάν”. “Θα προωθήσει τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία, θα ενισχύσει τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ και θα ακολουθήσει πολιτική υπέρ της ειρήνης, ενώ παράλληλα θα συντρίψει το στρατιωτικό κατεστημένο και η Τουρκία δεν θα αποτελεί πλέον απειλή για κανέναν από τους γείτονές της», πρόσθεσε. Απάντησα: «Για να δούμε πως ο ισλαμιστής φίλος σου Ερντογάν θα συμπεριφερθεί αφού θα έχει συντρίψει το κοσμικό κατεστημένο».
Δώδεκα χρόνια μετά απολαμβάνω και πάλι το ούζο μου με τον ίδιο Έλληνα φίλο μου. Όμως τα πράγματα δεν δείχνουν το ίδιο ειρηνικά μεταξύ της Τουρκίας και των γειτόνων της, της Ελλάδας περιλαμβανομένης. Μιλώντας στις 22 Οκτωβρίου, ο Ερντογάν είπε: “Δεν αποδεχθήκαμε με τη θέλησή μας τα σύνορα μας. Μπορεί να συμφωνήσαμε τότε , αλλά το πραγματικό σφάλμα είναι ότι αποδεχτήκαμε τη θυσία». Τι ακριβώς εννοεί; Στις 19 Οκτωβρίου ο Ερντογάν κατηγόρησε τις ξένες δυνάμεις ότι στοχεύουν να κάνουν την Τουρκία να ξεχάσει την οθωμανική και σελτζούκικη ιστορία της, όταν «οι πρόγονοί μας κατείχαν την περιοχή από την κεντρική Ασία, μέχρι τη Μέση Ανατολή».

Τα λόγια του ενίσχυσαν και τα φιλοκυβερνητικά μέσα δημοσιεύοντας χάρτες με τα οθωμανικά σύνορα εντός των οποίων περιλαμβάνονται περιοχές όπως η Μοσούλη. Επανερχόμενος ο Ερντογάν είπε: «Το 1914 κατείχαμε εδάφη έκτασης 2,5 εκ. τετραγωνικών χιλιομέτρων. Μετά τη Λωζάννη αυτές μειώθηκαν στα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα σύνορα που μας επιβλήθηκαν το 1923 είναι η μεγαλύτερη αδικία που έχει γίνει σε ένα κράτος, σε ένα έθνος. Καθώς όμως όλα αλλάζουν στον σημερινό κόσμο δεν μπορούμε να θεωρούμε το status του 1923 ως επιτυχία». Οι νέες διεκδικήσεις του Ερντογάν φαίνεται πως αφορούν την ανάκτηση της τουρκικής ηγεμονίας δυτικά, στην Ελλάδα, αλλά και νότια, στην Συρία και νοτιοανατολικά, στο Ιράκ.

Η Τουρκία αποδεδειγμένα θέλει να συμμετάσχει στην επίθεση στη Μοσούλη για να εξασφαλίσει την σουνιτική κυριαρχία στην περιοχή. Στην Συρία η Τουρκία πλήττει τους Κούρδους με τη βοήθεια των ημιτζιχαντιστών συμμάχων της, του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Οι τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Συρία στις 24 Αυγούστου και από τότε υποστηρίζουν τις διάφορες σουνιτικές ομάδες. Την ώρα δε που ο Ερντογάν μιλούσε για την «αδικία του 1923», ο τουρκικός στρατός βομβάρδιζε τους συμμάχους των Αμερικανών Κούρδους στην Συρία. Οι βομβαρδισμοί σημειώθηκαν την ώρα που οι Κούρδοι καταδίωκαν τους τζιχαντιστές του ΙΚ στο Αφρίν, μια πόλη 40 χλμ. βορειοδυτικά του Χαλεπίου. Η Άγκυρα υποστήριξε ότι σκοτώθηκαν 200 Κούρδοι από τις επιθέσεις, οι Κούρδοι παραδέχτηκαν 14 θανάτους. Η κίνηση αυτή και μόνο εξέθεσε την συμμαχική επίθεση κατά του ΙΚ σε απρόβλεπτους κινδύνους αλλά και προκάλεσε ένταση μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας, την οποία υποστηρίζει το Ιράν και η Ρωσία. Η συριακή κυβέρνηση προειδοποίησε πως θα καταρρίψει τα τουρκικά αεροσκάφη αν ξαναεισέλθουν στον εναέριο χώρο της.

 Στις 22 Οκτωβρίου οι Τούρκοι εξακολούθησαν να βομβαρδίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις – συμμαχία, Κούρδων, Αράβων και χριστιανών που μάχονται το ΙΚ. Ο νέο-οθωμανικός αναθεωρητισμός του Ερντογάν μπορεί να φαίνεται σε εκατομμύρια Τούρκους ως ένδειξη μεγαλείου, συνδεόμενης με την παλαιά δόξα των προγόνων τους. Ωστόσο ο αλυτρωτισμός αυτός απλώς θα καταστήσει πιο ταραχώδη την ήδη ταραγμένη περιοχή και εντός του εσωτερικού της Τουρκίας. Ο Burak Bekdil είναι αρθρογράφος της εφημερίδας Hurriyet https://www.gatestoneinstitute.org/9254/erdogan-irredentism

Πηγή: Πίνοντας αμέριμνα ούζο (στην Αθήνα) δεν αντιμετωπίζεται ο αυταρχισμός του Ταγίπ Ερντογάν http://mignatiou.com/2016/11/pinontas-amerimna-ouzo-stin-athina-den-antimetopizete-o-aftarchismos-tou-tagip-erntogan/