Η «τελεία» για το 2015, Μιράι Του Νίκου Στέλγια

Άνοιξε τα μικρά του πανέμορφα, ματάκια πριν από περίπου τρεις μήνες στο Τζιζίρε (Τζίζρε στα Τουρκικά) της επαρχίας Σίρνακ, στην νοτιοανατολική Τουρκία. Ένα πανέμορφο κοριτσάκι, ένα θαύμα της φύσης, η ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο, η ομορφιά της Ανατολίας, ήρθε σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος, σφαίρες και οβίδες. «Ήταν τόσο όμορφο το χαμόγελο αυτού του βρέφους, που όταν το αντίκριζες δάκρυζες από την χαρά», αναφέρει σε αυτή την στήλη ένα συγγενικό πρόσωπο, το οποίο τώρα τρέχει να βρει καταφύγιο για να προφυλάξει τα δικά του παιδιά. Το κορίτσι δεν γνώρισε ποτέ τον «κανονικό» έξω κόσμο. Από την στιγμή της γέννησής του παρέμεινε εγκλωβισμένο στην οικία του. Δεν είχε την τύχη να βγει με τους δικούς του για έναν περίπατο με το καροτσάκι του στο δημοτικό πάρκο. Η μητέρα του επιχειρούσε συνεχώς να το κοιμίσει την στιγμή που έπεφταν βροχή οι βόμβες στην γειτονιά του. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο: Μετά την οπισθοχώρηση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος στις εκλογές του 2015 κάποιοι κύριοι στην Άγκυρα μετά από πολλή σκέψη αποφάνθηκαν ότι η βία και το εθνικιστικό μίσος αποτελούσε την κατάλληλη λύση για τα πολλά άλυτα προβλήματα της Τουρκίας. Έτσι ξεκίνησαν οι συγκρούσεις στο μέτωπο του Κουρδικού Ζητήματος. Και με αυτό τον τρόπο ξέφυγαν από κάθε είδους έλεγχο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
 Το μικρό μας κορίτσι, το οποίο άκουγε στο όνομα Μιράι, έζησε μόλις για 89 ημέρες. Το νήμα της ζωής του κόπηκε στην ζεστή αγκαλιά της θείας του όταν δέχθηκε τα πυρά ενός ελεύθερου σκοπευτή.

Η γιαγιά και ο παππούς του βρέφους επιχείρησαν να μεταφέρουν το κορίτσι στο νοσοκομείο κρατώντας μια λευκή σημαία. Δεν τα κατάφεραν. Παρά το γεγονός ότι ο γενναίος οδηγός του ασθενοφόρου κατάφερε να προσεγγίσει την οικία, αγνοώντας τις σφαίρες και τις βόμβες, ένοπλα στοιχεία γάζωσαν τον παππού, την γιαγιά και την μικρή ελπίδα της δικής μας πανέμορφης Ανατολίας, την μόλις 89 ημέρων Μιράι. Ο παππούς έχασε την ζωή του στο πλευρό του βρέφους.

Το δράμα του δολοφονημένου βρέφους δεν τερματίστηκε με τον θάνατο του. Για ώρες οι λεγόμενες αρχές δεν κατάφεραν να βρουν ούτε νεκροτομείο, ούτε ψυγείο όπου θα στεγαζόταν προσωρινά το κορμί της Μιράι. Στην νοτιοανατολική Τουρκία, τα νεκροτομεία εξαιτίας των αιματηρών συγκρούσεων έχουν προ πολλού γεμίσει. Έτσι, το μικρό κοριτσάκι τοποθετήθηκε στην αγκαλιά μιας νεκρής νεαρής κοπέλας προτού βρεθεί ένα ψυγείο για το ίδιο. Η κηδεία του έχει αναβληθεί καθώς οι συγκρούσεις δεν επιτρέπουν ακόμη και τον ενταφιασμό του.

Λίγες ώρες μετά, στην καρδία του Τζιζίρε μια άλλη σφαίρα έφερε τον θάνατο για ένα πεντάχρονο αγόρι. Το αγοράκι έχασε την ζωή του την στιγμή που οι συγγενείς του επιχειρούσαν να το μεταφέρουν σε ένα νοσοκομείο κρατώντας στα χέρια τους μια λευκή σημαία.

Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, ολοκληρώνεται το 2015 στην Μεσοποταμία. Δυστυχώς η συγκεκριμένη στήλη δεν έχει το προνόμιο να επαναλάβει τις κλισέ-ευχές για το νέο έτος. Τα δεδομένα και οι νέες εξελίξεις δείχνουν ότι οδεύουμε από το κακό στο χειρότερο. Μπορεί κάποιοι κύριοι στην Δύση, στην Ουάσιγκτον, στην Μόσχα και σε άλλες πρωτεύουσες να «ονειρεύονται» άλλου είδους σενάρια για την περιοχή μας, ωστόσο, οι εξελίξεις παραμένουν άκρως αποθαρρυντικές. Με το κορμί της Μιράι να διατηρείται σε ένα ψυγείο, λες και πρόκειται για ένα καταψυγμένο προϊόν ενός σουπερμάρκετ, δεν έχουμε καμία διάθεση να αναλύσουμε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την Συρία, την Τουρκία, το Ιράκ και την περιοχή μας. Το μαχαίρι έχει φτάσει στο κόκκαλο. Η απονομιμοποίηση παλαιών καθεστώτων τύπου 20ου αιώνα (βλπ. Τουρκία, Ελλάδα της φτώχειας και της ανέχειας καθώς και άλλα «παλαιά» καθεστώτα της περιοχής) δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για την εξέγερση και την επανάσταση των λαών με κάθε είδους διαθέσιμο μέσο, ακόμη και την πολιτική (protest) βία (βλπ. Περίπτωση Κούρδων), αν αυτή θα είναι ικανή να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην ζωή της κάθε Μιράι.

Υ.Γ. Όσοι δικαίως ανυπομονούν για την λύση στο Κυπριακό θα πρέπει να παρακολουθήσουν με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις στην Τουρκία. http://kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=227811