«Ο συριακός στρατός παραπαίει εξαιτίας αποφασιστικών επιθέσεων από εξτρεμιστές οι οποίοι δεν φοβούνται το θάνατο», παρατηρεί σε άρθρο του ο Ρόμπερτ Φισκ. Και θέτει, για πρώτη φορά ο ίδιος, έντονα το ερώτημα κατά πόσον και έως πότε θα μπορούν οι καθεστωτικές δυνάμεις του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ να αντιστέκονται στην ασφυκτική πίεση των αντικαθεστωτικών, ιδίως των ένοπλων τζιχαντιστών.Ωστόσο, ο βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής του Independent στη Μέση
Ανατολή, υποστηρίζει ότι ο συριακός στρατός, παρά το γεγονός ότι
υστερεί τόσο σε εξοπλισμό όσο και σε έμψυχο δυναμικό σε σχέση με τις
ισλαμιστικές οργανώσεις «Τζαμπάτ Αλ Νούσρα» και «Ισλαμικό Κράτος» οι
οποίες κυριαρχούν στα πεδία των μαχών, «ενδέχεται να είναι ο μοναδικός θεσμός που μπορεί να κρατήσει το έθνος ακέραιο». Και εξηγεί το γιατί: «Οι
Αμερικανοί 'ειδικοί' συζητούν απερίσκεπτα για τον τρόπο με τον οποίο ο
συριακός στρατός θα πραγματοποιήσει μία 'σχεδιασμένη υποχώρηση' στα
βουνά των Αλεβιτών, της σιιτικής σέκτας του Μπασάρ αλ Άσαντ, και θα
αποπειραθεί να κρατήσει ανοιχτό τον δρόμο από τη Δαμάσκο προς τις ακτές
της Μεσογείου μέσω της Χομς. Αλλά οι Σύροι ειδικοί μιλούν περισσότερο
για μια πιο πολιτική στρατηγική. Αυτό που καλείται να κάνει το καθεστώς,
λένε, είναι να διατηρήσει τον έλεγχο των κύριων πόλεων στον άξονα που
εκτείνεται βόρεια από το Χαλέπι, περνάει από την Χάμα και τη Χομς και
καταλήγει στη Δαμασκό και να στερήσει από τη Τζαμπάτ Αλ Νούσρα, ή το
Ισλαμικό Κράτος, τη δυνατότητα απόκτησης μίας πρωτεύουσας στη Συρία. Η
νυν πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους, η Ράκα, αποτελεί ένα απομεινάρι
πόλης στην έρημο και ακόμη και η Παλμύρα, παρά τον έντονο συμβολισμό της
πτώσης της, δεν είναι μία μητρόπολη από την οποία οι αντάρτες θα
μπορούσαν να διεκδικήσουν την εθνική κυριαρχία. Αλλά η απώλεια του
Χαλεπίου θα τους πρόσφερε μια πρωτεύουσα άξια του ονόματός της, καθώς
είναι η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας».
Κατ' επέκταση, αναφέρει ο Φισκ, το Χαλέπι είναι σημαντικό όχι τόσο
γιατί πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης αλλά
γιατί δεν πρέπει να περάσει υπό τον έλεγχο των εχθρών της, με τον
νεοσύστατο «Στρατό της Κατάκτησης», μια συμμαχία ισλαμιστικών ομάδων υπό
την ηγεσία της Τζαμπάτ Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, να
αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή.
«Φυσικά, η πτώση ακόμη και του μικρότερου χωριού αποτελεί
μεγάλη απώλεια για μας. Κάθε τετραγωνικό εκατοστό της Συρίας είναι
σημαντικό για εμάς. Αλλά το Χαλέπι είναι η δεύτερη κύρια πόλη της Συρίας
και εάν το χάσουμε το πλήγμα θα είναι μεγάλο. Ο στρατηγικός μας
σχεδιασμός αφορά το πώς θα κρατήσουμε ανοιχτό τον δρόμο προς το Χαλέπι,
πως θα επιτρέψουμε στις δυνάμεις μας να το υπερασπιστούν», δήλωσε στον Φισκ, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας Φαϊζάλ Μεκντάντ.
Για να συμβεί, όμως, αυτό, δεδομένης της υπεροχής των ισλαμιστικών
ομάδων που δρουν στη Συρία, κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, η
αποκατάσταση του συριακού στρατού, παρά τις φρικαλεότητες που επίσης
διαπράττει, πρέπει να αποτελεί την κύρια προτεραιότητα του συριακού
καθεστώτος. Γιατί στην περίπτωση που οι τζιχαντιστές καταλάβουν το
Χαλέπι, δεν αποκλείεται να καταρρεύσει ολόκληρη η Συρία και αν συμβεί
αυτό, τότε «πολλές χώρες στην περιοχή θα εξαφανιστούν», εξήγησε ο σύρος υψηλόβαθμός αξιωματούχος.
ΒΗΜΑ
