ΑΣΦΑΛΩΣ αυτά τα γνωρίζουν και οι εταίροι μας στην Ευρώπη. Τα γνωρίζει και η Γερμανία, μόνο που φοβόταν ότι η νέα ελληνική αντίσταση και η δημοκρατική ανατροπή των ανδρείκελων που κυβερνούσαν την Ελλάδα με τις ευλογίες και την υποστήριξη του Βερολίνου μπορεί να γίνει μεγάλο κύμα που θα σαρώσει και τους Τσολάκογλου των χωρών της Ιβηρικής, οι οποίοι ζητάνε έντρομοι από τη γερμανική ηγεσία να μην ενδώσει, για να αποφύγουν τα χειρότερα από την αντίδραση των δικών τους λαών. Μπορεί η Γερμανία να εξυπηρετήσει σε αυτή τη φάση τους δορυφόρους της; Είναι δύσκολο, είναι σχεδόν αδύνατο και επικίνδυνο.

ΕΙΝΑΙ δύσκολο, διότι η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν μπλοφάρει. Αυτό έγινε σαφές. Είναι αδύνατο διότι, εκτός από τις ΗΠΑ, όλες οι μεγάλες οικονομικά δυνάμεις της Ε.Ε. έχουν σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό τους και θέλουν να αξιοποιήσουν τον ελληνικό καταλύτη για τερματισμό της λιτότητας και της ύφεσης στην Ευρώπη. Και τέλος, είναι επικίνδυνο γιατί μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μπορεί να αναστατώσει και να προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές στην παγκόσμια οικονομία, να αλλάξει κρίσιμες αυτήν την εποχή γεωστρατηγικές συμμαχίες και ισορροπίες και γι' αυτό σκοπεύει να το αποφύγει με κάθε τρόπο η Ουάσιγκτον. Είναι λοιπόν έτοιμη η καγκελαρία να συγκρουστεί τώρα με τον Λευκό Οίκο; Προσωπικά το αποκλείω, διότι όλοι στην Ευρώπη αναζητούν ευκαιρία και δικαιολογία για να αλλάξει η γερμανική συνταγή.
 
Η ΝΕΑ ελληνική κυβέρνηση εισήλθε στις διαπραγματεύσεις με ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Γνωρίζει πως το Grexit ουσιαστικά έχει αποκλειστεί. Στην πραγματικότητα, δεν το θέλει ούτε η Γερμανία. Αυτό σημαίνει πως οι ρεαλιστικές προτάσεις που άρχισε να παρουσιάζει το οικονομικό επιτελείο στα όργανα της Ένωσης και οι οποίες προτάσεις χαρακτηρίζονται ενδιαφέρουσες (Λαγκάρντ) αλλά και νόμιμες (Σαπέν - Παντοάν) δύσκολα μπορεί να αποκρουστούν με ισχυρά, ρεαλιστικά επιχειρήματα. Άλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση δεν ζητάει προνομιακή ρύθμιση σε βάρος άλλων εταίρων, αλλά τον αναγκαίο χρόνο και χώρο για να παρουσιάσει βιώσιμες και δίκαιες για όλους λύσεις.
 
ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ στο Βερολίνο ψύχραιμοι αναλυτές και οικονομικές δυνάμεις που καταλαβαίνουν τους κινδύνους απομόνωσης, είμαι βέβαιος πως θα έλεγαν στην καγκελαρία να ξεχάσει τα παλιά. Το ότι αυτή η μικρή αν και σε δύσκολη κατάσταση χώρα, όρθωσε το ανάστημά της για να υπερασπιστεί το δίκιο της και δεν δίστασε από την πρώτη στιγμή, στο πακέτο των διεκδικήσεών της να συμπεριλάβει και την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων, δεν είναι θράσος. Είναι ένα σαφές μήνυμα και όσο το ταχύτερα αυτό γίνει αντιληπτό, τόσο το καλύτερο για όλους και την Ε.Ε. Η Άνγκελα Μέρκελ έδειξε να το καταλαβαίνει και ξεκαθάρισε τη θέση της πριν ακόμα αρχίσει η σύνοδος κορυφής, όταν δήλωσε εισερχόμενη: "Η Ευρώπη πάντοτε θέτει στόχο να βρει συμβιβασμούς και αυτή είναι η επιτυχία της. Η Γερμανία είναι έτοιμη γι' αυτόν". Η άρνηση της ελληνικής πλευράς να δεχτεί άνευ αντίστασης το κοινό ανακοινωθέν μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup της Τετάρτης δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών.
Ο Τσίπρας δεν είναι Σαμαράς.
 
ΕΡΩΤΗΜΑ: Δεν υπάρχουν κίνδυνοι, δεν οφείλουμε και εμείς να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας; Στην πολιτική τίποτα δεν μπορείς να αποκλείσεις από τη στιγμή που δεν μπορείς να προβλέψεις με ακρίβεια όλες τις κινήσεις του αντιπάλου. Εξάλλου ποτέ δεν συμβιβάζεσαι πριν καλά - καλά ακούσεις και σταθμίσεις τις θέσεις και τα τεστ αντοχής που θα σου κάνουν. Το πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς ήταν σαφές και τώρα το μπαλάκι βρίσκεται απέναντι, καθώς η αντιδρώσα Γερμανία πρέπει τώρα να καταθέσει τη δική της πρόταση. Είναι η απαίτησή της για συνέχιση του Μνημονίου λόγος ρήξης και γενίκευσης της κρίσης; Η λογική, οι νέοι συσχετισμοί στην Ε.Ε. και η σαφής τοποθέτηση των ΗΠΑ (όπως εκτιμήσαμε στα δύο τελευταία άρθρα) δεν νομίζω πως αφήνουν περιθώρια στο Βερολίνο για συνεχείς αρνήσεις, ειδικά αυτή την εποχή. Η μεταστροφή και προθυμία του Ντάισελμπλουμ να συναντήσει την επόμενη μέρα του Eurogroup -και πριν αρχίσει η σύνοδος κορυφής- τον Αλέξη Τσίπρα, ανοίγοντας την πόρτα των διαβουλεύσεων για την εξεύρεση λύσης, είναι αποκαλυπτική της νέας περιόδου στις σχέσεις Ελλάδας - Ε.Ε. Καληνύχτα, κ. Σαμαρά. Χαιρετισμούς στον κ. Βενιζέλο.

dchristou52@gmail.com