ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Οικονομικές ζώνες ελαχίστων φόρων και... μισθών

Το θέμα της ΕΟΖ (και της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης) θα «θαφτεί» μέχρι τις ευρωεκλογές και ανάλογα με τις βουλές του Βερολίνου θα τεθεί εκ νέου στη συνέχεια

Του ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΛΑΝΤΑΛΙ

Μπορεί οι τόνοι για τη Θράκη να έπεσαν μέχρις ότου κάποιοι τους ξανασηκώσουν, ωστόσο το Βερολίνο δεν φαίνεται να έχει αποκλίνει του κεντρικού σχεδιασμού του, που θέλει τη δημιουργία Επιχειρηματικών Ζωνών Ειδικών Χαρακτηριστικών. Η ελληνική πλευρά για ευνόητους λόγους επ'ουδενί επιθυμεί να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ειδικά τώρα στην τελική ευθεία προς τις εκλογές της 25ης Μαΐου. Ομως οι προθέσεις τόσο κυβερνητικών όσο και αυτοδιοικητικών παραγόντων έχουν εκφρασθεί ρητά και χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης.

Scripta manent, που έλεγαν οι Λατίνοι, καθώς ο Ν. Μηταράκης από τον Ιούλιο του 2012 (ομιλία του ως υφυπουργού Ανάπτυξης σε συνέδριο του Economist) είχε υπογραμμίσει ότι «ειδικά για την προσέλκυση επενδύσεων και την άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας διερευνάται, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που δίνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών». Τα όσα είχε αναφέρει τότε ο κ. Μηταράκης για... προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων είναι πλέον verba volent, σε μία αγορά εργασίας που έχει εκθεμελιωθεί εκτινάσσοντας την ανεργία στο 28% (1,4 εκατ. άνεργοι).

Το θέμα της δημιουργίας ΕΟΖ είχε θίξει από τις αρχές του 2011 πρώτος ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, με την «Ε» να αναφέρεται με σειρά άρθρων σε αυτόν τον κίνδυνο. Ενδεικτικά η «Ε» σημείωνε (9/10/2011) πως «Οι Γερμανοί ζητούν γην και ύδωρ για... ψίχουλα επενδύσεων», ενώ ειδικότερα στο θέμα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης (που ενδιαφέρει το Βερολίνο) τελευταία αναφορά είχε γίνει στις 9/3/2013 με τον εύγλωττο τίτλο

«Γερμανικά μοντέλα, Τούρκοι συνεταίροι, μισθοί Βουλγαρίας».

Η γερμανική εμμονή με τις Ειδικές Ζώνες ούτε καινούργια είναι ούτε τυχαία. Το γερμανικό... ΙΟΒΕ σε έκθεσή του (που είχε συνταχθεί από 16 σοφά μυαλά του DIW Berlin) έκανε λόγο και τον Οκτώβριο του 2013 για ανάγκη χαλάρωσης των όρων δημοσιονομικής σταθεροποίησης με παράλληλη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε μία απαραίτητη διαδικασία προσαρμογής, που θα μπορούσε να πάρει 10 ή και 15 χρόνια.

Το Βερολίνο στα πρώτα 2-3 χρόνια της κρίσης έθετε επιτακτικά το «πρόβλημα» του υψηλού εργατικού κόστους, της μη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, την προοπτική της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας. Από την εποχή του Γ. Παπανδρέου τόσο ο Γερμανικός Σύνδεσμος Βιομηχανιών (BDI) όσο και το Επιμελητήριο (DHWO) επέμεναν στην ελαστικοποίηση των όρων εργασίας, την ανάγκη θέσπισης Ειδικών Ζωνών με ελκυστικό φορολογικό και νομικό καθεστώς.

Μάλιστα, το ζήτημα μιας ΕΟΖ ειδικά στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης θα εξεταστεί διεξοδικά σε συνέδριο του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ στην Αλεξανδρούπολη με τους υπευθύνους του να εμφανίζονται αισιόδοξοι πως οι συνθήκες είναι ώριμες και λείπει μόνον η πολιτική βούληση για να προχωρήσει η δημιουργία της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης. Μάλιστα στο Φόρουμ της Αλεξανδρούπολης η δημιουργός του Κατερίνα Καραγιάννη, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Deutsche Bank, είχε αναφερθεί σε ενδιαφέρον συγκεκριμένων εταιρειών χωρίς όμως να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.

Η γερμανική ελίτ είναι ειλικρινής για τις προθέσεις της, δεν κρύβει τη στόχευσή της. Ο Christian Dreger -επικεφαλής οικονομολόγος του DIW- εκτιμούσε πέρυσι πως κατά την περίοδο προσαρμογής μιας οικονομίας πρέπει να γίνουν μεγάλες θυσίες. Ομως μια τέτοια πολιτική δεν μπορεί να εφαρμοστεί επί μακρόν όταν αντιδρούν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Για αυτό απαιτείται μία πιο αποτελεσματική πολιτική. Συνεπώς οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες θα ήταν μια λύση ελκυστική για τους επενδυτές, παραδέχεται ο καθηγητής πανεπιστημίου και υπεύθυνος τμήματος για θέματα Διεθνούς Οικονομίας. Αλλά και η πρόσβαση σε δάνεια με χαμηλό τόκο και για τις ΜμΕ.

 Σε αυτόν τον τομέα οι Γερμανοί θεωρούν ως πρότυπο ανάπτυξης την κρατική τράπεζά τους KfW/ Τράπεζα Ανασυγκρότησης (πρόσφατα ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης υπέγραψε την οριστική συμφωνία των δύο πλευρών), ενώ δεν παραλείπουν να υπενθυμίζουν στην ΤτΕ το αίτημά τους για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας καταστημάτων Stadtsparkassen στην ελληνική αγορά. Οι περιοχές που τους ενδιαφέρουν είναι Πάτρα, Καλαμάτα και Κατερίνη, Βέροια, Κιλκίς.

Το θέμα μπορεί να τελεί εν υπνώσει, όμως τον Φεβρουάριο του 2013 ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, Αριστείδης Γιαννακίδης, ζητούσε την έγκριση κονδυλίων για το στρατηγικό σχεδιασμό δημιουργίας Ειδικής Ζώνης. Συγκεκριμένα, το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης ζητούσε (στις 18/2/2013 με το αριθμ. πρωτ. 396) την εντολή πληρωμής δαπάνης ποσού 3.600 ευρώ με τίτλο έργου Μελέτες-Εμπειρογνωμοσύνες-Ερευνες για την εξειδίκευση των παρεμβάσεων της ΠΑΜΘ, το υποέργο «Εμπειρογνωμοσύνη για τη διερεύνηση σκοπιμότητας και το στρατηγικό σχεδιασμό δημιουργίας Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης στην Περιφέρεια ΑΜΘ».Για την ιστορία, σημειώνουμε πως το έργο είχε αναλάβει η εισηγμένη στο χρηματιστήριο εταιρεία Ευρωσύμβουλοι.

 Καλά ενημερωμένη πολιτική πηγή υποστηρίζει πως το θέμα της ΕΟΖ (και της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης) θα «θαφτεί» μέχρι τις ευρωεκλογές και ανάλογα με τις βουλές του Βερολίνου θα τεθεί εκ νέου στη συνέχεια. Ούτως ή άλλως, από Ιούνιο θα αρχίσουν να γίνονται πιο... ευδιάκριτα τα «ψιλά γράμματα» του Μεσοπρόθεσμου, πιο έντονες οι πιέσεις για «ιδιωτικοποιήσεις» , ενδεχομένως για επίσπευση της δημιουργίας-λειτουργίας Ειδικών Ζωνών.

Η «χρυσή» πεντάδα της Θράκης

Του ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΛΑΝΤΑΛΙ

Η Ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης στην Κομοτηνή, η Coco-Mat στην Ξάνθη, η πρωτοποριακή Sunlight στο Νέο Ολβιο Ξάνθης, η Pharmathen στις Σάπες Ροδόπης, η ΕΠΑΠ στην ακριτική Ορεστιάδα είναι πέντε ενδεικτικές περιπτώσεις του επιχειρείν στη Θράκη. Μαζί με εταιρείες όπως τα Πλαστικά Θράκης, η γαλακτοβιομηχανία ΡΟΔΟΠΗ, η Μάρμαρα Θράκης, η Εβροφάρμα αλλά και μικρότερες τοπικές μονάδες, αποτελούν την οικονομική ραχοκοκαλιά της περιφέρειας. Επιμένουν, δε, σε πείσμα της ύφεσης και των προβλημάτων, που έχουν σωρευθεί με ευθύνη και της πολιτείας, συντηρούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας και ρισκάρουν με νέες επενδύσεις. Ομως το κυριότερο είναι πως παραμένουν «επιχειρηματικοί ακρίτες», αφού δεν ακολούθησαν την ευκολία της φυγής στις γειτονικές χώρες ή την «αξιοποίηση» επιδοτήσεων και φορολογικών κινήτρων που δίνονταν στην περιοχή.

SUNLIGHT
Η Sunlight, πάλαι ποτέ υπερχρεωμένη εταιρεία (το 1980 είχε περάσει στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων) όχι μόνο αναγεννήθηκε περνώντας στον όμιλο Π. Γερμανού, αλλά πλέον αποτελεί μία από τις πιο καινοτόμες ελληνικές επιχειρήσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με σταθερά εξαγωγικό προσανατολισμό.
Περίπου 30 λεπτά από το εργοστάσιο της Sunlight στο Νέο Ολβιο της Ξάνθης, στη Βιομηχανική Ζώνη της Κομοτηνής, κατασκευάζεται η πιο σύγχρονη μονάδα ανακύκλωσης μπαταριών μολύβδου στον κόσμο. Πρόκειται για νέα μονάδα ανακύκλωσης Συσσωρευτών Μολύβδου, με την εν λόγω επένδυση να θεωρείται από τις πιο σύγχρονες στον τομέα τους στην Ευρώπη και αναμένεται να ξεπεράσει τα 20 εκατ. ευρώ. Στην πρώτη φάση λειτουργίας της θα έχει ετήσια παραγωγική δυναμικότητα που θα υπερβαίνει τους 15.000 τόνους κραμάτων μολύβδου και θα καλύπτει το 80% των αναγκών της εταιρείας.
ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ
Η Ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης και ο Δημήτρης Πολιτόπουλος έγιναν γνωστοί παλιότερα στις ΗΠΑ με αφορμή πρωτοσέλιδο των «New York Times» για την «οδύσσεια μιας μικρής ελληνικής μπίρας», όπου εξιστορούνταν η πολύχρονη προσπάθεια του επιχειρηματία να «σπάσει» το μονοπώλιο στην ελληνική αγορά μπίρας.
Πλέον η Ζυθοποιία με αιχμή τις μπίρες Βεργίνα κατάφερε να κερδίσει σημαντικό μερίδιο αγοράς, ο Δημήτρης Πολιτόπουλος εδραίωσε το θεσμό της συμβολαιακής καλλιέργειας (που πρώτος εισήγαγε στον κλάδο), ενώ τελευταία προχώρησε στην παραγωγή υγιεινού αναψυκτικού με βάση το τσάι του βουνού. Η αρχή ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς έπρεπε να πείσει παραδοσιακούς παραγωγούς... μπολιασμένους με τη μία ή την άλλη καλλιέργεια, υποστηρίζει ο επιχειρματίας. «Γενιές αγροτών, που είχαν μεγαλώσει με την καλλιέργεια του καπνού στην ακριτική Θράκη βρέθηκαν σε αδιέξοδο, ενώ οι νεότεροι άρχισαν να εγκαταλείπουν τα χωράφια τους», θυμάται ο επιχειρηματίας.
Ηταν ο πρώτος που σε ευρεία έκταση επιχείρησε να εισαγάγει το θεσμό της «συμβολαιακής καλλιέργειας», ξεκινώντας με την καλλιέργεια ειδικού σιταριού κατάλληλου για την παρασκευή της Βεργίνα lager.
Από το 2013 έχει προχωρήσει στο Tuvunu χωρίς συντηρητικά, που παράγεται στο εργοστάσιο της Ζυθοποιίας Μακεδονίας-Θράκης, από τσάι βουνού, μέλι και χυμό λεμονιού, και έχει καταφέρει να κατακτήσει τον κόσμο, έχοντας ήδη προχωρήσει σε συμφωνίες διάθεσης στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Για την απρόσκοπτη παραγωγή του Ice Tea Tuvunu η εταιρεία έχει επενδύσει στη δημιουργία δικών της εκτάσεων φυτείας τσαγιού. Ενώ έχει συνάψει συμφωνίες με περίπου 200 παραγωγούς της Ξάνθης για την προμήθεια 80 τόνων καλλιέργειας τσαγιού. Παράλληλα, δίνοντας βάρος στους ελέγχους και την ποιότητα της πρώτης ύλης και τα υπόλοιπα συστατικά του Tuvunu, είναι αποκλειστικά ελληνικής προέλευσης, δηλαδή το λεμόνι και το μέλι. Η απλή όσο και ευφυής ιδέα του Ice Tea Tuvunu έχει κερδίσει και το ενδιαφέρον του βρετανικού δικτύου BBC, αναδεικνύοντας σε ρεπορτάζ του την ελληνική καινοτομία.
ΕΝΩΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΕΡΙΟΥΧΩΝ ΠΟΤΩΝ (ΕΠΑΠ)
Από την εσχατιά της Ορεστιάδας, η Ενωση Παρασκευαστών Αεριούχων Ποτών (ΕΠΑΠ) επιβεβαιώνει τον κανόνα, πως ο τολμηρός νικά. Με ευρηματικό σύνθημα «ξε-Cola και διάλεξε ελληνικά», η ΕΠΑΠ «παίζει» με το γνωστό εμπορικό σήμα, το χρώμα-κατατεθέν προωθώντας την Green Cola, κερδίζοντας μάλιστα τελευταία μερίδιο αγοράς.
Μέχρι το 2009 η ΕΠΑΠ παρασκεύαζε αναψυκτικά και χυμούς για άλλες γνωστές εταιρείες, που σήμερα είναι ανταγωνιστές, προωθώντας τα δικά της προϊόντα, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες μέσα στην κρίση.
Η Green Cola είναι καινοτόμο προϊόν, καθώς αντί άλλων υλικών, χρησιμοποιούνται πράσινοι κόκκοι καφέ, δεν περιέχει ζάχαρη και δεν περιλαμβάνει συντηρητικά. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα του προϊόντος, που ήδη βρίσκεται στα ράφια γνωστών αλυσίδων λιανικής, ενώ σύντομα θα υπάρξουν και νέες συμφωνίες, ώστε η Green Cola και τα υπόλοιπα αναψυκτικά της ΕΠΑΠ να διακινούνται και σε άλλα σημεία της χώρας. Επιπλέον σχεδιάζεται η κατασκευή ενός ακόμη εργοστασίου στην Κεντρική Ελλάδα, σε συνδυασμό με τις παραδοσιακές εγκαταστάσεις που λειτουργούν στην Ορεστιάδα.
Ο αντιπρόεδρος της Ενωσης, Στέφανος Οκταποδάς, σημειώνει πως όλα τα σχέδια ανάπτυξης υλοποιούνται με ίδια κεφάλαια, καθώς δεν υφίσταται χρηματοδότηση από τις τράπεζες, από τις οποίες, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, είτε οι όροι είναι απαγορευτικοί είτε δεν υπάρχει διάθεση... «Εμείς δεν θέλουμε χρηματοδότηση για να υλοποιήσουμε επενδύσεις, τις οποίες τις ολοκληρώσαμε με ίδια κεφάλαια, αλλά θέλουμε να στηρίξουμε το cash flow της εταιρείας», εξηγεί ο αντιπρόεδρος της ΕΠΑΠ.
COCO-ΜΑΤ
Μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις διεθνώς, η Coco-Mat, έχει ως πρότυπο τη διάδοση της φιλοσοφίας «υψηλής ποιότητας ύπνου και ανάπαυσης με φυσικά στρώματα και προϊόντα Coco-Mat» made in Greece.
Η Ιταλία και η Γερμανία αποτέλεσαν τους νέους «σταθμούς» για την Coco-Mat, που παρά την κρίση επιμένει να επενδύει στην καινοτομία και την αειφορία, ανοίγοντας δύο νέα σημεία πώλησης στην περιοχή Duomo του Μιλάνου και στο Βερολίνο αντίστοιχα. Η Coco-Mat, με πιστότητα και συνέπεια, σε διάστημα λίγων ετών κατακτά τη διεθνή αγορά.
Εξάγει τα προϊόντα της από την ιδιόκτητη εργοστασιακή μονάδα (έκτασης 25.000 τ.μ. στη ΒΙ.ΠΕ Ξάνθης), σε συνολικά 12 χώρες στον κόσμο. Στόχος της φιλοσοφίας του ιδρυτή και προέδρου της εταιρείας, Παύλου Ευμορφίδη, είναι η κατασκευή των καλύτερων κρεβατιών στον κόσμο με τον πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο. Σημειωτέον, πως η Coco-Mat ιδρύθηκε το 1989, ενώ το 1992 μετέφερε την έδρα της στην Ξάνθη και το 1997 ανοίγει το πρώτο κατάστημα στο εξωτερικό.
PHARMATHEN
«Η Pharmathen από την ίδρυσή της ήδη έχει αναπτύξει την κουλτούρα και τη φιλοσοφία βασισμένη στο "Ερευνούμε για τον κόσμο, επενδύουμε στην Ελλάδα"», λέει ο Βασίλειος Κάτσος, πρόεδρος της Pharmathen.
«Την ώρα που άλλες ελληνικές επιχειρήσεις μετακομίζουν και επενδύουν σε άλλες χώρες, η Pharmathen ολοκλήρωσε στην Ελλάδα επενδύσεις ύψους 60 εκατ. ευρώ για την πενταετία έχοντας δημιουργήσει πάνω από 400 νέες θέσεις εργασίας μέσα στην περίοδο της κρίσης. Η επένδυση της εταιρείας στη Ροδόπη, ύψους 42 εκατ., δημιούργησε 180 νέες θέσεις εργασίας στην ακριτική περιοχή, ενώ ήδη έχει ξεκινήσει η υλοποίηση επέκτασης των εγκαταστάσεων με επιπλέον επένδυση της τάξης των 10 εκατ. ευρώ.
»Στη Pharmathen πιστεύουμε στη χώρα μας και τις δυνατότητές της και συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης».

Κανένα σχόλιο. Σχολιάστε!