Του Μιχαήλ Βασιλείου Δεν κρύβεται η αγωνία της τουρκικής διπλωματίας για τις εξελίξεις στην επαρχία Άνμπαρ, όπου δυνάμεις εξτρεμιστών ισλαμιστών (ISIL: Islamic State of Iraq and the Levant) επιχειρούν να ελέγξουν την περιοχή, με αφορμή την καταγγελλόμενη άνιση μεταχείριση των σουνιτών από τη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Η Τουρκία διαβλέπει αυξανόμενο κίνδυνο από τη δράση δυνάμεων που πρόσκεινται φιλικά στην Αλ Κάιντα οι οποίες κάνουν αισθητή την παρουσία τους απειλώντας την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Είναι προφανές, ότι οι Τούρκοι φοβούνται πως ενδεχόμενη επιτυχία των εξτρεμιστών θα οδηγήσει σε διαμελισμό το Ιράκ, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί και επισήμως κουρδική κρατική οντότητα που σε βάθος χρόνου (ίσως και πολύ νωρίτερα…) θα απειλήσει με ακρωτηριασμό την ίδια την Τουρκία…
Για τον λόγο αυτό ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, ξεκίνησε κύκλο συνομιλιών με παράγοντες στο Ιράκ και στο Ιράν, καλώντας αμφότερους να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τις συγκρούσεις ανάμεσα σε σουνίτες και τα στρατεύματα της σιιτικής κυβέρνησης της Βαγδάτης (αν και έχει επικεφαλής σουνίτες στρατηγούς για να αποφευχθεί αυτή ακριβώς η κατηγορία).Ο Νταβούτογλου μίλησε με τον πρόεδρο της ιρακινής Βουλής, Οσάμα Αλ Νουτζάιφι και με τον Ιρανό ομόλογό του, Τζαβάντ Ζαρίφ. Θέμα της συζήτησης η κατάσταση στην σουνιτική επαρχία Άνμπαρ και ιδίως το δυτικό της τμήμα όπου βρίσκονται οι πόλεις Φαλούτζα και Ραμάντι που έχουν πέσει στα χέρια των ισλαμιστών ανταρτών.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών όμως συνομίλησε και με τους ομολόγους του της Ιορδανίας και του Κατάρ, σε μια προσπάθεια εξεύρεσης συμμάχων για να σταματήσει αυτή η σύγκρουση που εγκυμονεί τόσους κινδύνους για την Άγκυρα, αν και επισήμως θέμα συζήτησης ήταν οι επικείμενες διαπραγματεύσεις για την επίλυση του προβλήματος του συριακού εμφυλίου.
Υπενθυμίζεται, ότι η χασεμιτική μοναρχία έχει μακρά ιστορία θετικής εμπλοκής στο σημερινό κεντρικό Ιράκ, όμως το παρελθόν της περιοχής υπό χασεμιτικό έλεγχο τρομάζει την Τουρκία, αφού συνάδει με το σενάριο τριχοτόμησης του Ιράκ και την παραχώρηση εδαφών από το δυτικό τμήμα της Ιορδανίας για να ιδρυθεί βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος.
Μήπως το σχέδιο ανασύρθηκε από τα συρτάρια από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι; Εάν ναι, τότε ίσως ο πλούσιος σε υδρογονάνθρακες ιρακινός σιιτικός νότος οδεύει προς την Τεχεράνη ως αντάλλαγμα ενδεχομένως για το δικό της κουρδικό τμήμα, που θα ενσωματωθεί με το κουρδικό κράτος που θα ιδρυθεί, ενώ οι ανακατατάξεις στα σύνορα δεν σταματούν εδώ…Θα ήταν κάτι τέτοιο ικανό να κάνει το Ιράν να μην ασχολείται και πολύ με τον Μπασάρ Αλ Άσαντ άραγε; Οι Ρώσοι πως θα αντιμετώπιζαν τέτοια εξέλιξη; Οι παράμετροι είναι πολλές, σε μια παρτίδα για δυνατούς παίκτες…
Και το Κατάρ όμως έχει δυνατότητα παρέμβασης κυρίως λόγω της οικονομικής του ισχύος, αφού η άκρως επιθετική εξωτερική πολιτική δείχνει να έχει μερικώς ατονήσει μετά την αλλαγή στα ανώτατα επίπεδα της εξουσίας στο Εμιράτο.Η Τουρκία βέβαια υποστήριξε σουνιτικές εξτρεμιστικές – τρομοκρατικές οργανώσεις με σκοπό να κατορθώσουν – χωρίς επιτυχία στο τέλος – να ελέγξουν περιοχές που ελέγχονται από τον κουρδικό πληθυσμό στη Συρία. Η πολιτική Νταβούτογλου σε όλο το μεγαλείο… του αδιεξόδου της.
