Το παζάρι Ερντογάν - στρατηγών για επανάληψη της δίκης για τις
υποθέσεις Εργκενεκόν και Βαριοπούλα είναι μια πολιτική συναλλαγή χωρίς
αρχές που θα πλήξει και τους δύο συμβαλλόμενους: Αν είχε απομείνει κάτι
από την αίγλη του αγώνα υπέρ του εκδημοκρατισμού και κατά της στεγανής
εξουσίας του κεμαλικού κατεστημένου και του βαθέος κράτους για τους
Ερντογάν-ΑΚΡ, τώρα αποσαρθρώνεται.
Αντίστοιχα, η στρατιωτική ηγεσία ακυρώνει το παρελθόν της ως υπερασπιστή του κοσμικού κράτους και ομολογεί εκ των υστέρων ότι η προσπάθειά της να εμποδίσει το 2007 την εκλογή Γκιούλ στην Προεδρία ήταν μια προσπάθεια περιφρούρησης της συγκυβέρνησης που εξασφάλιζε για τις Ενοπλες Δυνάμεις το Σύνταγμα που επέβαλε στη χώρα η δικτατορία Εβρέν.
Αν μάλιστα υπό το φως των παραπάνω εξελίξεων ξαναδούμε τη συναπόφαση Ερντογάν-στρατιωτικής ηγεσίας το 2004 για παρακολούθηση των δικτύων του Φετουλάχ Γκιουλέν, τότε αυτό που προβάλλει δεν είναι η Ρεαλπολιτίκ του ΑΚΡ μπροστά στην πανίσχυρη ακόμη τότε στρατιωτική ηγεσία, αλλά μια πρώιμη συμμαχία χωρίς αρχές που προαναγγέλλει τη σημερινή συναλλαγή.
Σου αμνηστεύω τις προβοκάτσιες αποσταθεροποίησης εντός και εκτός συνόρων και σε αντάλλαγμα με βοηθάς να συγκαλύψω τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής, μοιάζει να λέει ο Ερντογάν στους στρατιωτικούς. Ετσι, οι δύο πλευρές αλληλοακυρώνονται και ενισχύουν τον κοινό τους αντίπαλο τα δίκτυα του Φετουλάχ Γκιουλέν: Οι αστυνομικοί και οι εισαγγελείς και ανακριτές πιστώνονται για το θάρρος τους να ξεμπροστιάσουν πρώτον τους στρατηγούς ως συνωμότες του κοινού ποινικού δικαίου και δεύτερον τη Νομενκλατούρα του ΑΚΡ ως κλεπτοκρατία που παραπέμπει στην εποχή Γέλτσιν στη Ρωσία.
Αθροιστικά όλα τα παραπάνω είναι μια τομή καθώς ενισχύεται το τμήμα της κοινωνίας των πολιτών που έχει υπερβεί την αντίθεση Ερντογάν-στρατηγών, δεν εκπροσωπείται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης το Κεμαλικό CHP και το Εθνικιστικό ΜΗΡ, και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να επενδύσει στους κλειστούς παράλληλους μηχανισμούς που έστησε ο ιμάμης από την Ουάσιγκτον. Με δυο λόγια, το δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας που αψηφά τη σκληρή καταστολή δεν ενδιαφέρεται για τις τριγωνικές ισορροπίες Ερντογάν-στρατηγών-Γκιουλέν, αλλά απαιτει αυθεντικό εκδημοκρατισμό.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Αντίστοιχα, η στρατιωτική ηγεσία ακυρώνει το παρελθόν της ως υπερασπιστή του κοσμικού κράτους και ομολογεί εκ των υστέρων ότι η προσπάθειά της να εμποδίσει το 2007 την εκλογή Γκιούλ στην Προεδρία ήταν μια προσπάθεια περιφρούρησης της συγκυβέρνησης που εξασφάλιζε για τις Ενοπλες Δυνάμεις το Σύνταγμα που επέβαλε στη χώρα η δικτατορία Εβρέν.
Αν μάλιστα υπό το φως των παραπάνω εξελίξεων ξαναδούμε τη συναπόφαση Ερντογάν-στρατιωτικής ηγεσίας το 2004 για παρακολούθηση των δικτύων του Φετουλάχ Γκιουλέν, τότε αυτό που προβάλλει δεν είναι η Ρεαλπολιτίκ του ΑΚΡ μπροστά στην πανίσχυρη ακόμη τότε στρατιωτική ηγεσία, αλλά μια πρώιμη συμμαχία χωρίς αρχές που προαναγγέλλει τη σημερινή συναλλαγή.
Σου αμνηστεύω τις προβοκάτσιες αποσταθεροποίησης εντός και εκτός συνόρων και σε αντάλλαγμα με βοηθάς να συγκαλύψω τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής, μοιάζει να λέει ο Ερντογάν στους στρατιωτικούς. Ετσι, οι δύο πλευρές αλληλοακυρώνονται και ενισχύουν τον κοινό τους αντίπαλο τα δίκτυα του Φετουλάχ Γκιουλέν: Οι αστυνομικοί και οι εισαγγελείς και ανακριτές πιστώνονται για το θάρρος τους να ξεμπροστιάσουν πρώτον τους στρατηγούς ως συνωμότες του κοινού ποινικού δικαίου και δεύτερον τη Νομενκλατούρα του ΑΚΡ ως κλεπτοκρατία που παραπέμπει στην εποχή Γέλτσιν στη Ρωσία.
Αθροιστικά όλα τα παραπάνω είναι μια τομή καθώς ενισχύεται το τμήμα της κοινωνίας των πολιτών που έχει υπερβεί την αντίθεση Ερντογάν-στρατηγών, δεν εκπροσωπείται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης το Κεμαλικό CHP και το Εθνικιστικό ΜΗΡ, και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να επενδύσει στους κλειστούς παράλληλους μηχανισμούς που έστησε ο ιμάμης από την Ουάσιγκτον. Με δυο λόγια, το δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας που αψηφά τη σκληρή καταστολή δεν ενδιαφέρεται για τις τριγωνικές ισορροπίες Ερντογάν-στρατηγών-Γκιουλέν, αλλά απαιτει αυθεντικό εκδημοκρατισμό.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ