24 Δεκεμβρίου 2013

Συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με "επιχειρηματίες της δραχμής"

http://ysterografa.gr/wp-content/uploads/2013/05/1926929-1024x682.jpg
Των Γιώργου Κράλογλου, Σταμάτη Ζαχαρού
Η αγορά βοά! Μεγαλόσχημοι επιχειρηματίες χτυπούν την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ, κουβαλώντας στις αποσκευές τους χρέη μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ. Μαζί και κρατικοδίαιτοι που δεν θέλουν να χάσουν τη θέση τους ή επιδιώκουν να πάρουν θέση ή και να τη διευρύνουν στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται και, μπροστά στη δική τους σωτηρία, δεν νοιάζονται για το αν θα επιστρέψουμε σε ένα τοπικό νόμισμα και αν οι Έλληνες πολίτες συναγωνίζονται σε καταναλωτική δύναμη τους πολίτες μιας μικρής και αδύναμης οικονομικά αφρικανικής χώρας.
Πληροφορίες του «Κ» συνδέουν αυτό το σκηνικό και με διεργασίες στον ΣΕΒ, λόγω της επικείμενης αλλαγής φρουράς, ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ των απόψεων που προβάλλουν τα παλιά τζάκια και των αντιστάσεων από επιχειρηματίες που προσδοκούσαν ότι ο ΣΕΒ θα τους χρησίμευε μελλοντικά και για μια λαμπρή πολιτική καριέρα. Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται αρκετά κοντά στον Αλέξη Τσίπρα εμφανίζεται να έχει αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή και να έχει προσφέρει στα στελέχη αυτά έναν ρόλο στη νέα κατάσταση πραγμάτων.
Κεντρικό σημείο της συμφωνίας είναι η δημιουργία, μετά τις εκλογές και εφόσον αυτές τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μηχανισμών με τη μορφή Συμβουλίων (βιομηχανίας ή ανταγωνιστικότητας) που θα αναλάβουν σχεδιασμούς και πρωτοβουλίες για την εκβιομηχάνιση της χώρας.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείεται να γίνει ακόμα και η έκπληξη, και εκπρόσωπος της συγκεκριμένης ομάδας να τεθεί ακόμα και επικεφαλής στις ερχόμενες ευρωεκλογές! Το ενδεχόμενο αυτό έχει συζητηθεί και έχει αρκετές πιθανότητες να προχωρήσει. Αφενός, θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να βελτιώσει την εικόνα του στο εξωτερικό και, αφετέρου, θα σφραγίσει μια συμφωνία για τους αυριανούς «ηγέτες της νέας αγοράς στη νέα εποχή που θα φέρει η Αριστερά στην Ελλάδα». Το σενάριο αυτό, πάντως, αντιμετωπίζει τη μεγάλη αντίδραση της αριστερής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρείται με κάθε τρόπο (με επαφές και σκόπιμες αναλύσεις στελεχών του) να εμφανιστεί μια εικόνα ότι ο επιχειρηματικός κόσμος έρχεται πιο κοντά στο κόμμα. Μια εικόνα που δεν είναι αληθής. Αλλά έχει βοηθηθεί από το «πλησίασμα» που έκαναν γνωστοί βιομήχανοι και επιχειρηματίες του χώρου της παροχής υπηρεσιών και των προμηθειών, οι οποίοι προσδοκούν ένα καθεστώς δραχμής και τον υπερπληθωρισμό που αυτό θα φέρει. Απώτερος σκοπός τους είναι να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες δανειακές τους υποχρεώσεις και να πάρουν έτσι, με αυτόν τον τρόπο, πίσω τις επιχειρήσεις τους. Στην αγορά έχει προκαλέσει αίσθηση η στάση που τηρούν τελευταία επιχειρήσεις από τον χώρο της ενεργοβόρου βιομηχανίας. Αντιδράσεις και κινήσεις από βαριά ονόματα του χώρου αυτού λειτούργησαν ως καταλύτης και για άλλους βιομηχάνους, που είδαν στον Αλέξη Τσίπρα την τελευταία τους ευκαιρία για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους.

Ένας τρίτος πόλος που έχει δημιουργηθεί είναι εκείνος των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Τα όσα συνέβησαν με την υπόθεση των φαρμάκων είναι αποκαλυπτικά.
Αλλά και όσα γεγονότα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ. Ωστόσο, αυτά περιλαμβάνονται στην κατηγορία των αναμενομένων. Εκείνα που σίγουρα δεν ήταν αναμενόμενα και αλλάζουν αισθητά την εικόνα για τις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου είναι όλα τα υπόλοιπα που ήδη αναφέραμε.

Κομμάτι της επιχειρηματικής κοινότητας (αναγνωρίζοντας από τώρα ότι η αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατον να παραμερίσει την κρατική παρουσία και την κρατική πρωτοβουλία) θεωρεί ανώφελο να αντιπαρατίθεται με προβολή... άκρως φιλελεύθερων αιτημάτων. Γι΄ αυτό και δήλωσε και επίσημα, και πάλι μέσω του ΣΕΒ, την πρόθεση για επικοινωνία με οποιαδήποτε κυβέρνηση, απορρίπτοντας το δόγμα Μποδοσάκη «είμαστε με το γκουβέρνο».

Η επικρατούσα εκτίμηση εκείνων που επιδιώκουν μια συνεργασία κορυφής με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι, σε μια αριστερή κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα, θα συνεχίσει μεν το κράτος να έχει τον πρώτο λόγο σε θέματα επενδυτικών πρωτοβουλιών, αλλά μπορεί να επιδιωχθεί στον σχεδιασμό να εξασφαλιστεί η ευρύτερη συμμετοχή των εγχώριων ιδιωτικών επιχειρήσεων, με τρόπο, όμως, που θα εξυπηρετεί και τη στήριξη του παραγωγικού στερεώματος.

Πρόκειται για σκέψη που καθοδηγεί από σήμερα και τις επιχειρηματικές πιέσεις από τον χώρο της βαριάς βιομηχανίας προς την κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση, να μεταβληθούν οι προτεραιότητες στην αποκρατικοποίηση και να περάσουν σε δεύτερη ή τρίτη σειρά οι πρωτοβουλίες για αποκρατικοποίηση στον ευρύτερο ενεργειακό τομέα.

Στην κυβέρνηση νιώθουν αρκετά άβολα, καθώς η πιθανότητα να αποκτήσει σάρκα και οστά το κίνημα της δραχμής συγκέντρωνε μέχρι χτες μικρές πιθανότητες. Σήμερα, όμως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο. Το «κίνημα» έχει καλά στελέχη, ικανά να πλήξουν καίριους στόχους στην καρδιά του αντιπάλου. Στην πραγματικότητα, η μάχη θα κριθεί από την ικανότητα της κυβέρνησης να πείσει τον λαό για τις ολέθριες συνέπειες της υιοθέτησης ενός τοπικού νομίσματος και της εξόδου μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα όσα συμβαίνουν ενισχύουν, από την άλλη, και όσους Ευρωπαίους υποστήριζαν ότι ήταν αδύνατη η αλλαγή των δομών στην Ελλάδα, αν και εφόσον δεν άλλαζαν ριζικά οι πρωταγωνιστές στον πολιτικό και στον επιχειρηματικό στίβο. Ότι, σε αντίθετη περίπτωση, οι ίδιοι άνθρωποι που έφεραν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την χώρα στη σημερινή άθλια οικονομική κατάσταση θα έκαναν με την πρώτη ευκαιρία τα αδύνατα δυνατά για να μην αλλάξει το παραμικρό.

Στην παρούσα φάση, όμως, η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη να ασχοληθεί άλλο με την Ελλάδα. Πόσω μάλλον όταν κάτι τέτοιο προκαλεί αντιδράσεις στο εσωτερικό των χωρών τους και αυτό δίδει πόντους στους ευρωσκεπτικιστές και τους τεχνοκράτες που επιμένουν στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για παραδειγματισμό. Κι αυτό ακριβώς φαίνεται να είναι το «κενό σημείο"» που θέλει να εκμεταλλευτεί το λόμπι της δραχμής για να δράσει με τις μικρότερες δυνατές αντιστάσεις. Η ουσία, όμως, παραμένει. Μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων συμπράττει με τον ΣΥΡΙΖΑ με αντικειμενικό σκοπό να κερδοσκοπήσει από την υιοθέτηση της δραχμής και την κατρακύλα της χώρας στον βούρκο της απαξίωσης.

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 21ης Δεκεμβρίου


Πηγή:www.capital.gr