Ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, μετά το τέλος της ανθρωποσφαγής στην Ανατολή την περίοδο
1914-1923 έγραψε:“Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως,της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918,εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία.Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων“.
1914-1923 έγραψε:“Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως,της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918,εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία.Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων“.
Η
διαπίστωση αυτή επανήλθε ξανά στη θύμισή μας μετά την πρόσφατη απόφαση
του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) που δικαίωσε
έναν Τούρκο εθνικιστή (εθνικοσοσιαλιστή καλύτερα), που είχε ζητήσει να
μπορεί να αμφισβητεί τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ενάντια στον
πολιτισμικό αγαθό που είχε κερδίσει έως τώρα η Ευρώπη: την υπεράσπσιη της Μνήμης των θυμάτων από τους απογόνους των δολοφόνων.
Επίσης το δικαστήριο ξεχωρίζει τη Γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί,
θεωρώντας ότι είναι η μόνη αδιαμφισβήτητη. Σύμφωνα λοιπόν με το νομικό
πολιτισμό της Ευρώπης -όπως εκφράζεται από το ΕΔΑΔ- υπάρχουν γενοκτονημένοι α’ διαλογής και γενοκτονημένοι
για πέταμα (που συνεχώς πρέπει να αποδεικνύουν στους απογόνους των
δολοφόνων και τους πληρωμένους συμπαραστάτες τοτυς ότι υπέστησαν
γενοκτονία)!!! Η απόφαση αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη ότι εκείνη η
συνενοχή των δυτικών της περιόδου 1914-1923 συνεχίζεται και σήμερα με
τον ίδιο κυνικό τρόπο….
ΣΧΟΛΙΟ
ΣΧΟΛΙΟ
Όντως ο όρος γενοκτονία έχει πολύ μεγάλο εύρος, όμως στο όνομα της όποιας λογικής η θέση πως η Γενοκτονία του Ελληνισμού σε Μικρά Ασία Θράκη και Πόντο συνιστά μια πράξη που υπηρετεί την αναγκαιότητα αντιπαράθεσης ιστορικού γεγονότος ισάξιας συναισθηματικής φόρτισης ως η Αρμενική Γενοκτονία παράγει περίεργους συνειρμούς.
Τους ίδιους συνειρμούς παράγει και το γεγονός ότι διαχωρίζεται και η γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού από των Ελλήνων της Θράκης και της Μικράς Ασίας και μάλιστα υποβαθμίζεται ως ένα στοιχείο που απλά προσφέρει ισοτιμία στους Έλληνες του Πόντου σε σχέση με τον υπόλοιπο Ελληνισμό.
Όλως τυχαίως οι συνειρμοί αυτοί εξυπηρετούν το ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης (ως συνέχεια της οικονομικής απελευθέρωσης την οποία πρεσβεύουν κράτη με ηγετική θέση και σε μια προσπάθεια να υπερκεραστούν τα όρια που θέτει το Έθνος-κράτος) ως επίσης και γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά την Τουρκία. Μια Τουρκία η οποία ερμηνεύει το οθωμανικό παρελθόν κατά το δοκούν στην προσπάθεια της να δώσει μια νέα ώθηση στον νεοθωμανισμό της μέσα από την ήπια ισχύ της.
Ο Τρόπος που ο προσφυγικός Ελληνισμός προσεγγίζει το γίγνεσθαι στην Ελλάδα ήταν και είναι τραγικός. Το ίδιο τραγικός ήταν και είναι και ο τρόπος που η Ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται, ερμηνεύει και μεταλαμπαδεύει στις επόμενες γενιές τα όσα έλαβαν χώρα στην Μικρά Ασία, Θράκη και Πόντο διαχρονικά
.
Ο Προσφυγικός Ελληνισμός γκετοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα , κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό .Η γκετοποίηση του αυτή αντί να δώσει δυναμική στην οποία εξωστρέφεια διέθετε τον οδήγησε στο φαινόμενο του ιδρυματισμού. Άμεση συνέπεια αυτού η αγκύλωση η ακινησία και η παράλυση ως νομοτελειακή εξέλιξη, τούτο δε το τελευταίο δεν ανησυχεί κανέναν. Την ώρα που μας παραδόθηκε ο όρος "κτήμα ες αεί" εμείς με τρόπο αυθαίρετο υποτάσσουμε την ιστορία μας στην ιδεολογία και σε κοντόθωρες λογικές κατα συνέπεια θέτουμε υπο αμφισβήτηση την εκπλήρωση της ιστορικής μας αποστολής ως Εθνος
Τα όσα έλαβαν χώρα στην περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ με την στάση των Κούρδων δημάρχων, των Κούρδων βουλευτών και της τοπικής κοινωνίας απέναντι στην Αρμενική Γενοκτονία και την Γενοκτονία των χριστιανικών λαών δεν συνάντησαν ευήκοα ώτα στην Ελλάδα. Και όμως απετέλεσαν μείζονος σημασίας ιστορικής εξέλιξης. Ως επίσης και το γεγονός της στάσης που ακολουθεί η Αρμενική διασπορά εκμεταλλευόμενη στο απόλυτο την στροφή του Εβραικού λόμπι στις ΗΠΑ
Τους ίδιους συνειρμούς παράγει και το γεγονός ότι διαχωρίζεται και η γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού από των Ελλήνων της Θράκης και της Μικράς Ασίας και μάλιστα υποβαθμίζεται ως ένα στοιχείο που απλά προσφέρει ισοτιμία στους Έλληνες του Πόντου σε σχέση με τον υπόλοιπο Ελληνισμό.
Όλως τυχαίως οι συνειρμοί αυτοί εξυπηρετούν το ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης (ως συνέχεια της οικονομικής απελευθέρωσης την οποία πρεσβεύουν κράτη με ηγετική θέση και σε μια προσπάθεια να υπερκεραστούν τα όρια που θέτει το Έθνος-κράτος) ως επίσης και γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά την Τουρκία. Μια Τουρκία η οποία ερμηνεύει το οθωμανικό παρελθόν κατά το δοκούν στην προσπάθεια της να δώσει μια νέα ώθηση στον νεοθωμανισμό της μέσα από την ήπια ισχύ της.
Ο Τρόπος που ο προσφυγικός Ελληνισμός προσεγγίζει το γίγνεσθαι στην Ελλάδα ήταν και είναι τραγικός. Το ίδιο τραγικός ήταν και είναι και ο τρόπος που η Ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται, ερμηνεύει και μεταλαμπαδεύει στις επόμενες γενιές τα όσα έλαβαν χώρα στην Μικρά Ασία, Θράκη και Πόντο διαχρονικά
.
Ο Προσφυγικός Ελληνισμός γκετοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα , κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό .Η γκετοποίηση του αυτή αντί να δώσει δυναμική στην οποία εξωστρέφεια διέθετε τον οδήγησε στο φαινόμενο του ιδρυματισμού. Άμεση συνέπεια αυτού η αγκύλωση η ακινησία και η παράλυση ως νομοτελειακή εξέλιξη, τούτο δε το τελευταίο δεν ανησυχεί κανέναν. Την ώρα που μας παραδόθηκε ο όρος "κτήμα ες αεί" εμείς με τρόπο αυθαίρετο υποτάσσουμε την ιστορία μας στην ιδεολογία και σε κοντόθωρες λογικές κατα συνέπεια θέτουμε υπο αμφισβήτηση την εκπλήρωση της ιστορικής μας αποστολής ως Εθνος
Τα όσα έλαβαν χώρα στην περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ με την στάση των Κούρδων δημάρχων, των Κούρδων βουλευτών και της τοπικής κοινωνίας απέναντι στην Αρμενική Γενοκτονία και την Γενοκτονία των χριστιανικών λαών δεν συνάντησαν ευήκοα ώτα στην Ελλάδα. Και όμως απετέλεσαν μείζονος σημασίας ιστορικής εξέλιξης. Ως επίσης και το γεγονός της στάσης που ακολουθεί η Αρμενική διασπορά εκμεταλλευόμενη στο απόλυτο την στροφή του Εβραικού λόμπι στις ΗΠΑ
