24 Δεκεμβρίου 2013

Η υποταγή Βαλθολομαίου και η ευχή του…-«Τα ηχηρά παρόμοια» Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Ο Πατριάρχης χρειάζεται να θυμηθεί ότι η πίστη μας μάς διδάσκει ότι το πρώτο μας καθήκον είναι στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου και όχι να προσφέρει υποκριτικές υπηρεσίες σε δέντρα ή στο περιβάλλον
http://images.bursadabugun.com/haber/2013/10/24/307061-patrik-bartholomeos-tan-ataturk-un-evine-ziyaret-526944f7de23f.jpgΜέρος Α’

Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013, σύμφωνα με τα τουρκικά ειδησεογραφικά, το τουρκικό πανεπιστήμιο «Bogazici», στην Κωνσταντινούπολη, θα τιμήσει τον Πατριάρχη Βαλθολομαίο για τη δράση του στη προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος. Μαζί με τον Πατριάρχη, το πανεπιστήμιο τιμά και έναν Τούρκο καθηγητή. Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ της «Χουριέτ», στους δύο θα απονεμηθούν τιμητικά, διδακτορικά διπλώματα. Είναι η πρώτη φορά που ο Πατριάρχης τυγχάνει μια τέτοιας τιμής από την τουρκική ακαδημαϊκή κοινότητα. Για να δούμε, όμως, τι προηγήθηκε αυτής της περίεργης βράβευσης.

Στις αγγλικές σελίδες της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης 7-13 Δεκεμβρίου 2013, ο ιστορικός, ακαδημαϊκός, εκδότης και σύμβουλος διεθνούς πολιτικής Αριστείδης Καρατζάς δημοσίευσε μακροσκελές άρθρο του, με τίτλο «Patriarch Bartholomew’s Misstep Regarding Ataturk’s Supposed House in Thessaloniki», επικρίνοντάς τον για μεγάλο ατόπημα. Στις 24 Οκτωβρίου 2013 έγραψε, ο Πατριάρχης επισκέφθηκε το υποτιθέμενο σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη που το έκαναν «μουσείο», ξεναγήθηκε από τον Τούρκο Γενικό Πρόξενο και υπέγραψε το βιβλίο επισκεπτών. Ο συγγραφέας επικρίνει έντονα τον Πατριάρχη για όσα έγραψε και που σύμφωνα με την ιστοσελίδα της «Χουριέτ» έχουν ως εξής:

«Με χαρά επισκεπτόμαστε το ανακαινισμένο σπίτι του ιδρυτή της δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Καθώς ζητούμε την ευλογία του Θεού, προσευχόμαστε στον μεγάλο Θεό για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεών του για πάντα και για την πραγματοποίηση της δήλωσής του».

Ο κ. Καρατζάς δικαιολογημένα επικρίνει τον Πατριάρχη, κατ' αρχήν γιατί αμφισβητείται εν πάση περιπτώσει ότι είναι το σπίτι του Ατατούρκ εκεί. Δεύτερον, γιατί και ένας από την άλλη πλευρά του πλανήτη, όπως εύστοχα λέγει ο συγγραφέας, που δεν τον στοιχειώνουν τα φαντάσματα της γενοκτονίας, δεν θα προσευχόταν για τη συνέχιση για πάντα των μεταρρυθμίσεων του Ατατούρκ, γιατί το να εύχεται για τη συνέχιση των στόχων του Ατατούρκ είναι σαν να εύχεται τη συνέχιση των γενοκτονιών που έκανε.

Εξιστορεί ο συγγραφέας στον Πατριάρχη, που όφειλε πρώτος να θυμάται, το πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη εναντίον των Ελλήνων τον Σεπτέμβριο του 1955, τις σφαγές και εξοντώσεις των χριστιανών στη Μικρά Ασία, τις προμελετημένες εκτελέσεις και ξεριζωμούς των χριστιανών με στρατιωτική ισλαμική καταδίωξη, συστηματική καταστροφή χριστιανικών εκκλησιών και συμβόλων, συλήσεις, άνθρωποι πυρπολήθηκαν -γράφει- ζωντανοί, αρχιερείς μαρτύρησαν, αποκεφαλίστηκαν και αυτά όλα μεταξύ 1919-1923 υπό τις εντολές του Μουσταφά Κεμάλ, μια περίοδο που ο ίδιος (Κεμάλ) και οι οπαδοί του αποκαλούσαν τα τεκταινόμενα «πόλεμο απελευθέρωσης», που στην πρακτική σήμαινε την καταστροφή και τη φυσική εξόντωση των Ελλήνων στις περιοχές Σμύρνης, Τραπεζούντας και εκατοντάδες χωριά και πόλεις της Ιωνίας, του Πόντου και Ανατολίας.

Είναι με βαριά καρδιά, καταλήγει η τεκμηριωμένη ιστορική επίκριση-καταπέλτης εναντίον του Βαλθολομαίου, που ένας σημειώνει ότι ο Πατριάρχης, ο επικεφαλής του πιο αρχαίου ιδρύματος της ελληνικής Χριστιανοσύνης, έσφαλε. Ο Πατριάρχης υπήρξε υποτακτικός στο να υπηρετεί τη χώρα του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, μια χώρα που ιδρύθηκε πάνω σε μια γενοκτονία, που για δεκαετίες καταδιώκει τις μειονότητες μέχρι την εξαφάνισή τους, και σήμερα παραβιάζει τα δικαιώματα πολλών πολιτών της.

Ο Πατριάρχης χρειάζεται να θυμηθεί ότι η πίστη μας μάς διδάσκει ότι το πρώτο μας καθήκον είναι στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου και όχι να προσφέρει υποκριτικές υπηρεσίες σε δέντρα ή στο περιβάλλον, κατά τον Καβάφη, «και άλλα ηχηρά παρόμοια». Και όλα αυτά, ενώ ο Ελληνισμός μαζεύει υπογραφές διαμαρτυρόμενος για την πρόθεση των νεο-οθωμανών Τούρκων του Κεμάλ Ατατούρκ να μετατρέψουν την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη σε τζαμί...

«Τα ηχηρά παρόμοια» Πατριάρχη Βαρθολομαίου

 Αν, πράγματι, είχε την παραμικρή περιβαλλοντική έγνοια, θα ύψωνε τη φωνή του προ καιρού εναντίον της τουρκικής περιβαλλοντικής καταστροφής στον κατεχόμενό μας Πενταδάκτυλο
Μέρος Β΄
Ο «υποτακτικός» Πατριάρχης στη χώρα των σφαγέων του Ελληνισμού, Κεμάλ Ατατούρκ και Μπουλέντ Ετσεβίτ, υπογράφοντας το βιβλίο επισκεπτών του «μουσείου» Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, και «προσευχόμενος» για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων του Ατατούρκ, όχι μόνο ξέχασε και τις δύο βάρβαρες εισβολές στην Κύπρο το 1974 και τη μέχρι σήμερα συνεχιζόμενη κατοχή της μισής μας πατρίδας, αλλά και τη συνέχιση της βάρβαρης επεκτατικής και εξοντωτικής πολιτικής των νεο-οθωμανών του Ερντογάν.

Εδώ να υπενθυμίσω ότι τον Νοέμβριο του 2010, με πρωτοβουλία κάποιων επιτήδειων στις ΗΠΑ και Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, βραβεύθηκε σε σκόπιμη τελετή στις Βρυξέλλες, που στόχευε να βοηθήσει την Τουρκία στην ενταξιακή της πορεία, σε συνέδριο «για θρησκευτικές ελευθερίες», ο υπουργός Εγκεμέν Μπαγίς. Η βράβευση του Μπαγίς δεν περιλαμβανόταν κατ΄ αρχήν στο πρόγραμμα, γι’ αυτό μόλις έγινε γνωστή, δύο στελέχη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ κ.Φίλιπ Κρίστοφερ και ο κ. Π. Παπανικολάου της Ομοσπονδίας Κυπρίων Αμερικής, διαφώνησαν, αποχώρησαν και διαχώρισαν τη θέση τους, ζήτησαν εξηγήσεις από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο και τον διοικητή του Τάγματος των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τα κριτήρια.

Βέβαια δεν πήραν. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο βραβευθείς Τούρκος Ε. Μπαγίς δήλωσε προκλητικά ότι η Κυπριακή Δημοκρατία «δεν αποτελεί κράτος» και η Τουρκία διακηρύττει παντού ότι οι Ε/κ «δεν μπορούν να αποτελέσουν κράτος, ούτε καν φυλή», ενώ ανήμερα τα Χριστούγεννα 2010 στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα Ριζοκαρπάσου, έδιωξαν τους λιγοστούς Έλληνες εγκλωβισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς από την εκκλησία, ξεγύμνωσαν τον ιερέα και αμπάρωσαν την εκκλησία!

Η προσφορά του στο... περιβάλλον
Τώρα ας πάμε στις υποκριτικές υπηρεσίες του Πατριάρχη σε δένδρα/περιβάλλον, γιατί αλλιώς δεν θα δεχόταν καν να παραλάβει τέτοιο «διδακτορικό», που ίσως να ήλθε ως ένα αντίδωρο για την επίσκεψή του στο «μουσείο» στη Θεσσαλονίκη. Αν, πράγματι, είχε την παραμικρή περιβαλλοντική έγνοια, θα ύψωνε τη φωνή του προ καιρού εναντίον της τουρκικής περιβαλλοντικής καταστροφής στον κατεχόμενό μας Πενταδάκτυλο· με το έκτρωμα που χάραξαν πάνω σ’ αυτόν με την ψευτοσημαία τους και τη ρατσιστική Ατατούρκικη επιγραφή «τι ευτυχία να είσαι Τούρκος», τους εμπρησμούς των δασών στα κατεχόμενα και στην Ελλάδα...

Ας πάμε, όμως, στα πρόσφατα δημοσιεύματα του ιδίου του τουρκοκυπριακού Τύπου (αγγλόφωνης Cyprus Today) ότι 39 τόσα παράνομα λατομεία στην οροσειρά του κατεχόμενου Πενταδάκτυλου αλλοιώνουν τα δάχτυλα του βουνού, η άναρχη λατόμευση απειλεί ξεκάθαρα με ακρωτηριασμό το βουνό, αφήνοντάς το στην κυριολεξία με τέσσερα δάχτυλα... Ο πρόεδρος της οργάνωσης για την καταπολέμηση της διάβρωσης του εδάφους, αναδάσωσης και φυσικής προστασίας, Ορχάν Αϊντενίζ, δήλωσε ότι σύντομα δεν θα μείνει βουνό!

Την επιδείνωση της καταστροφής επιβεβαίωσε και η Επίτροπος Περιβάλλοντος Ιωάννα Παναγιώτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναφερόμενη σε ανεπανόρθωτη οικολογική καταστροφή, η οποία ήδη έχει ως συνέπεια να χαθούν σημαντικοί οικότοποι και να απειλούνται με ολοκληρωτικό αφανισμό σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, προέβη επανειλημμένως σε παραστάσεις προς τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις οποίες ζητά όπως υποχρεωθούν οι κατοχικές «Αρχές» να εφαρμόσουν τις διεθνείς περιβαλλοντικές αρχές και να θέσουν τέρμα στην παράνομη λατόμευση.

Επαλήθευση και επιβεβαίωση
Όλα αυτά, όμως, δεν υπάγονται στο «περιβαλλοντικό» ενδιαφέρον του Τούρκου υπήκοου Πατριάρχη Βαρθολομαίου, όπως ούτε οι γενοκτονίες του Κεμάλ Ατατούρκ, γιατί, αν τον ενδιέφεραν, δεν θα επισκεπτόταν το «μουσείο», δεν θα ευχόταν τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων Ατατούρκ, θα θυμόταν τις συλήσεις στα κατεχόμενα των 550 εκκλησιών και θρησκευτικών μνημείων των Χριστιανών Ελλήνων, δεν θα τιμούσαν τον Ε. Μπαγίς στις Βρυξέλλες για όσα δεν κάνει και δεν θα δεχόταν τέτοια «διδακτορικά διπλώματα» από τους Τούρκους...

Τέτοιες ώρες είναι που θυμάμαι τον μ. Όμηρο Χαπίπη, τέως πρόεδρο της Εθνικής Κυπριακής Ομοσπονδίας Βρετανίας, με τον οποίο πάντοτε και για δεκαετίες διαφωνούσα για την αγγλόφιλη υποστήριξή του στη ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Στο μόνο σημείο που συμφωνούσα μαζί του ήταν στη θέση του όταν, συζητώντας, μου έλεγε: «Το Ορθόδοξο Πατριαρχείο πρέπει να μεταφερθεί στην Ελλάδα· ενόσω παραμένει εκεί, ο Ελληνισμός ποτέ δεν πρόκειται να βοηθηθεί…». Ζωντανή επαλήθευση και επιβεβαίωση του μ. Όμηρου Χαπίπη...

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ Ερευνήτρια, συγγραφέας